Site icon Z pasji do liturgii

Obrzęd błogosławieństwa chorych – Przepisy obrzędowe

W celu przybliżenia wszelkich przepisów dotyczących dorocznego obrzędu błogosławieństwa chorych, przypominamy:

A. PRZEPISY OGÓLNE
  1. Szafarzem obrzędu jest duchowny, albo świecki (OBpol, 292).
B. OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DOROSŁYCH
  1. Gdy rodzina się zgromadzi, wykonuje się znak krzyża i pozdrawia się do zgromadzonych, po czym przewodniczący może wygłościć krótkie wprowadzenie (OBpol, 294-297).
  2. Po krótkim wprowadzeniu dokonuje się odczytania słowa Bożego i wykonuje się śpiew międzylekcyjny, po którym szafarz obrzędu może w krótkich słowach wyjaśnić czytane perykopy (OBpol, 298-302).
  3. Następnie wygłasza się prośby (OBpol, 303). Można jednak odmówić litanię z obrzędów sakramentów chorych lub dołączyć jej wezwania do modlitwy powszechnej (OBpol, 304).
  4. Po wygłoszeniu modlitwy powszechnej, szafarz – jeśli jest duchownym – może wyciągnąć ręce nad chorymi, albo trzyma ręce złożone i odmawia modlitwę błogosławieństwa (OBpol, 306-307). Wybiera się spośród dwóch zaproponowanych formuł, z czego świecki zawsze wybierą trzecią, osobną formułę, przed którą kreśli znak krzyża na czole chorego (OBpol, 308). Zawsze można też wybrać formę modlitwy nad jednym chorym, jeżeli tylko jedna osoba przyjmuje błogosławieństwo (OBpol, 309).
  5. Teraz szafarz winien zachęcić uczestników, aby wzywali pomocy Matki Bożej, śpiewając lub odmawiając np. Pod Twoją obronę, albo Witaj, Królowo (OBpol, 310).
  6. Obrzęd kończy się uroczystym błogosławieństwem, jeśli przewodniczy mu duchowny, albo znakiem krzyża z odpowiednią formuła, jeśli przewodniczy mu świecki (OBpol, 311-312).
C. OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DZIECI
  1. Wszystko sprawuje się jak wyżej do próśb (wyłącznie), dostosowując teksty do sytuacji chorych dzieci (OBpol, 313).
  2. Następnie wygłasza się specjalne formuły próśb (OBpol, 314).
  3. Szafarz, jeśli jest duchownym, wkłada ręce na dzieci i odmawia błogosławieństwo (OBpol, 315). Szafarz świecki zaś kreśli nad dzieckiem znak krzyża (OBpol, 316).
D. OBRZĘD KRÓTSZY
  1. Rozpoczyna się od wezwania: Wspomożenie nasze, po którym odczytuje się perykopę biblijną (2 Kor 1, 3-4/Mt 11, 28-29).
  2. Szafarz odmawia modlitwę błogosławieństwa: zależnie od okoliczności z rękoma włożonymi na dziecko (diakon lub kapłan) lub złożonymi, po uczynieniu dziecku znaku krzyża (świecki).
  3. Diakon lub kapłan mogą ponadto zastosować krótką formułę błogosławieństwa (OBpol, 320).
E. PERYKOPY Z OBRZĘDU BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

Czytanie: 2 Kor 1, 3-7/Mt 11, 28-30/Mk 6, 53-56 (wybiera się jedno z nich).
Śpiew międzylekcyjny: Ps 102(101), 3. 24-25 (z refrenem: “Wysłuchaj, Panie, mojego wołania”) lub: Ps 38, 10. 11. 12abcd. 16 (z refrenem: “Pan mnie zachował od unicestwienia”).

UWAGA: Zamiast Psalmu można odśpiewać inną, odpowiednią pieśń (OBpol, 301).

Opr. Dawid Makowski

Exit mobile version