Site icon Z pasji do liturgii

Obrzędy błogosławieństwa dzieci – Przepisy obrzędowe

W celu przybliżenie wszelkich przepisów dotyczących dorocznego obrzędu błogosławieństwa dzieci, przypominamy:

A. PRZEPISY OGÓLNE
  1. Szafarzem obrzędu jest duchowny, albo świecki (zwłaszcza wychowawca lub katechta).
B. OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DZIECI OCHRZCZONYCH
  1. Na początku obrzędu można wykonać odpowiednią pieśń lub Psalm 113(112), po którym wykonuje się znak krzyża i szafarz wygłasza pozdrowienie (OBpol, 139-140).
  2. Wygłasza się wprowadzenie do obrzędu, w którym wyjaśnia się sens błogosławieństwa (OBpol, 142).
  3. Po wprowadzeniu następuje odczytywanie perykop biblijnych, po czym szafarz może wygłosić krótką naukę (OBpol, 143-146).
  4. Śpiew może zostać wykonany albo po czytaniu, albo po nauce szafarza (OBpol, 147).
  5. Następnie odczytuje się prośby w modlitwie powszechnej (OBpol, 148-149).
  6. Po modlitwie powszechnej następuje modlitwa błogosławieństwa, podczas której szafarz duchowny wkłada ręce na dzieci, a szafarz świecki trzyma dłonie złożone (OBpol, 150-151).
  7. Na koniec można pokropić dzieci wodą święconą (OBpol, 152).
  8. Zakończeniem obrzędu jest błogosławieństwo i odpowiedni śpiew, który może wystąpić, ale nie musi (OBpol, 154-155).
C. OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA DZIECKA NIEOCHRZCZONEGO
  1. Sprawuje się go względem dziecka, które dopiero zostanie ochrzczone (OBpol, 156).
  2. Obrzęd rozpoczyna się od znaku krzyża i pozdrowienia, po którym następuje wprowadzenie do obrzędu (OBpol, 158-161).
  3. Następnie odczytuje się lekcję z Ewangelii według św. Marka (Mk 10, 13-16), a szafarz może wypowiedzieć krótką naukę (OBpol, 162).
  4. Po nauce lub po czytaniu z Ewangelii, można zaśpiewać odpowiednią pieśń lub Psalm 150 (1-2. 3-4. 5) z refrenem: “Wszystko, co żyje, niechaj chwali Pana”).
  5. Potem wygłasza się prośby, a następnie szafarz wkłada ręce na dziecko (jeśli jest duchownym) lub ma je złożone (jeśli jest świeckim) i odmawia modlitwę błogosławieństwa (OBpol, 165-166).
  6. Następnie szafarz i rodzice znaczą dziecko znakiem krzyża (OBpol, 167).
  7. Obrzęd kończy się błogosławieństwem, po którym można odśpiewać odpowiednią pieśń (OBpol, 168-169).
E. OBRZĘD KRÓTSZY
  1. W szczególnej sytuacji można użyć krótszego obrzędu (OBpol, 138).
  2. Szafarz wzywa: “Wspomożenie nasze…” i po odpowiedzi ludu, odczytuje się fragment Pisma: Mt 10, 14/Mt 18, 3/Mt 18,5/1 Kor 14, 20 (wybiera się jeden), po którym odmawia się modlitwę błogosławieństwa. Osoba duchowna wkłada ręce na dziecko, a świecki ma ręce złożone (OBpol, 172).
E. PERYKOPY Z OBRZĘDU BŁOGOSŁAWIEŃSTWA POZA MSZĄ ŚWIĘTĄ

Czytanie: Mk 10, 13-16/Mk 18, 1-5. 10/Mk 19, 13-15/Mt 21, 14-16/Łk 2, 46-52 (wybiera się jedno z nich).
Śpiew międzylekcyjny: Ps 100(99), 1-2. 3. 4-5 (z refrenem: “My ludem Pana i Jego owcami”) lub Ps 150, 1-2. 3-4. 5 (z refrenem: “Wszystko, co żyje, niechaj chwali Pana”).

UWAGA: Zamiast Psalmu można odśpiewać inną, odpowiednią pieśń (OBpol, 147).

Opr. Dawid Makowski

Exit mobile version