W celu przybliżenia wszystkich przepisów obrzędowych liturgii święceń prezbiteratu, przypominamy, że:
- Obrzęd święceń winien odbywać się w kościele katedralnym lub w kościele, z którego pochodzi kandydat/kandydaci lub – w przypadku święcenia mnichów czy zakonników – kościół klasztorny, bądź jakikolwiek znaczniejszy dla diecezji kościół (DOEPD, nr 108).
- Dniem święceń jest przede wszystkim niedziela lub święto. Nie wyklucza się bynajmniej innych dni, za wyjątkiem Triduum Paschalnego, Środy Popielcowej, Wielkiego Tygodnia oraz Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych (DOEPD, nr 109).
- Jeśli dzień na to pozwala (tj. nie jest to Uroczystość, Niedziela Adwentu, Niedziela Wielkiego Postu, Niedziela Wielkanocy, Dzień w ciągu oktawy) to wolno odprawić Mszę św. z formularza Mszy obrzędowej. W innych przypadkach sprawuję się Mszę z dnia z czytaniami dnia. Jeśli jednak Mszę św. sprawuje się w święta Apostołów, kiedy to sprawowanie Mszy św. obrzędowej jest zakazane, wolno jedno spośród czytań wybrać ze zbioru perykop na Mszę święceń diakonatu (CE, nr 499).
- Diakoni, którzy są kandydatami do święceń, przywdziewają stułę na sposób diakoński w kolorze dnia lub białym albo świątecznym (CE, nr 536).
- Msza św. do Ewangelii włącznie odbywa się jak zwykle. W procesji wejścia kandydaci do święceń idą za diakonem, który niesie Ewangeliarz lub – gdy diakonów jest więcej – za ostatnim spośród diakonów, którzy nie przyjmują święceń prezbiteratu (CE, nr 538).
- Gdy biskup usiądzie po usłyszeniu słów Ewangelii, jeden z diakonów wzywa kandydatów z imienia i nazwiska (CE, 541).
- Prośba o wyświęcenie kandydatów i zapewnienie biskupa o godność kandydatów należy do prezbitera, który brał udział w formacji kandydatów (DOEPD, nr 122).
- Po upewnieniu się przez biskupa w kwestii godności przedstawianych kandydatów, szafarz święceń wygłasza homilię (CE, nr 543).
- Po homilii biskup zadaje kandydatom pytania. Takich pytań jest w sumie pięć DOEPD, nr 124).
- Po pytaniach o gotowość przyjęcia święceń i zobowiązań z nich płynących, padają trzy pytania przyrzeczeń (CE, nr 545). Podczas nich każdy z kandydatów wkłada swoje dłonie w dłonie biskupa (DOEPD, nr 125).
- Po przyrzeczeniach odbywa się litania do Wszystkich Świętych, która zajmuje miejsce modlitwy powszechnej w tej Mszy św. Podczas niej wszyscy klęczą, chyba że jest to okres paschalny lub niedziela (wówczas stoją). W litanii można dodać wezwania dostosowane do okoliczności oraz imiona świętych, czczonych w danym miejscu lub patronów osób przyjmujących święcenia (CE, nr 546). Niezależnie od postawy obecnych, kandydaci leżą na posadzce.
- Po litanii powstaje jedynie szafarz święceń i odmawia modlitwę, po której wszyscy wstają (DOEPD, nr 128).
- Gdy wszyscy powstaną, każdy z kandydatów podchodzi do biskupa, przed którym klęka na obydwa kolana, a ten nakłada na jego głowę swoje ręce w milczeniu (DOEPD, nr 129-130). Po nim ręce nakładają prezbiterzy koncelebrujący i pozostali prezbiterzy w komżach lub albach i stułach, stając potem obok szafarza święceń, pozostając przy nim aż do końca modlitwy święceń (CE, nr 549).
- Po nałożeniu rąk odbywa się modlitwa święceń, którą biskup odmawia nad kandydatami, którzy przed nim klęczą (DOEPD, nr 131).
- Po modlitwie święceń prezbiterzy odchodzą na swoje miejsca, a niektórzy pomagają nowo wyświęconym przywdziać ornat i stułę na sposób kapłański (DOEPD, nr 132).
- Po nałożeniu szat kapłańskich na wyświęcanych, szafarz święceń (mając na kolanach gremiał) namaszcza prezbiterom dłonie olejem krzyżma. Wypowiada wówczas ustaloną formułę, po czym myje ręce (DOEPD, nr 362).
- W czasie nakładania szat oraz namaszczania dłoni można śpiewać Ps 110 z antyfoną: Jesteś Kapłanem tak jak Melchizedek (bez doksologii trynitarnej) lub inny podobny śpiew, zwłaszcza gdy Psalm ten był śpiewem międzylekcyjnym (CE, nr 553).
- Do ołtarza w procesji z darami przybywają przedstawiciele wiernych z chlebem na patenie oraz winem i wodą w kielichu, które to dary są przekazywane przez szafarza święceń (kolejno) wyświęcanym, którzy przed nim klęczą (DOEPD, nr 135).
- Po przekazaniu pateny i kielicha dokonuje się pocałunku pokoju, którego najpierw dokonuje szafarz względem wyświęcanych, a później (o ile to możliwe) obecni prezbiterzy względem nowo wyświęconych. W tym czasie śpiewa się Ps 100 z antyfoną: Już was nie będę nazywał sługami (bez doksologii trynitarnej). Śpiew trwa do momentu zakończenia obrzędu przekazania pocałunku pokoju (CE, nr 555).
- Dalej Msza św. odbywa się w zwykły sposób od wyznania wiary lub (jeśli go nie ma) od przygotowania darów. Opuszcza się modlitwę powszechną (DOEPD, nr 138). Opuszcza się również przygotowanie kielicha (CE, nr 557).
- W modlitwie eucharystycznej wspomina się wyświęconych: w I ME podczas części Boże, przyjmij, odmawia się specjalną formułę z mszału; w II ME po słowach: aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa, dodaje się specjalną formułę z mszału; w III ME po słowach: którzy nieustannie orędują za nami u Ciebie, dodaje się specjalną formułę z mszału; w IV ME po słowach: żywą ofiarą ku Twojej chwale, dodaje się specjalną formułę z mszału (DOEPD, nr 140).
- Rodzice i krewni wyświęconych mogą przyjąć Komunię św. pod obiema postaciami (CE, nr 559).
- Mszę św. można zakończyć uroczystym błogosławieństwem wyświęconych (CE, nr 559).
Opr. Dawid Makowski