Okres reformy liturgicznej to również czas eksperymentów. Polegały one na sprawowaniu liturgii według nowych obrzędów, nad którymi ciągle pracowała komisja Consilium, zlecająca kilkunastu miejscom świata sprawowanie liturgii według wstępnych założeń odnowy liturgicznej. W poniższym tekście uwaga zostanie skupiona na kwestii Mszy koncelebrowanej, której odnowiony ryt wydano na początku 1965 r.
W 1964 r. powstało kilkanaście schematów roboczych dotyczących koncelebracji Mszy św., przez co dn. 3 lipca 1964. przewodniczący komisji Consilium został upoważniony do udzielania zgód na przeprowadzanie eksperymentów odnoszących się do tej formy liturgii [1]. Wydano wówczas zgody dla sześciu miejsc świata: pięciu opactw i jednemu domu studiów dominikańskich[2]. Wskazano przy tym, że Mszę św. koncelebrowaną, za zgodą ordynariusza w ramach eksperymentu, można było sprawować kilka razy w miesiącu. Wymogami technicznymi były: obecność maksymalnie dwudziestu kapłanów koncelebrujących (nie wliczając wyświęconych w przypadku Mszy święceń prezbiteratu), dokumentacja przeprowadzenia liturgii stosownymi fotografiami oraz sporządzenie sprawozdania z tej celebracji. Fotografie i sprawozdania miały zostać przesłane do Consilium[3].
Grupa powyższych sześciu miejsc świata sukcesywnie się powiększała, tak iż do dn. 21 marca 1965 r. wydano w sumie siedemset dwadzieścia indultów na sprawowanie eksperymentalnych Mszy koncelebrowanych[4]. Dzięki tym liturgiom utworzono w sumie osiem albumów ze zdjęciami dokumentującymi celebracje i około tysiąc sprawozdań[5]. To właśnie dzięki nim modyfikowano schematy obrzędu koncelebry, przygotowując je do wydania nowego rytu Mszy św. koncelebrowanej[7].
Dawid Makowski
Bibliografia:
- Bugnini A.: The reform of the liturgy, 1948-1975. Tłum. J. M. O’Connel. Collegeville: 1990.
- Consilium ad Exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia: De concelebratione. Roma: 1964 (WWK, XX, 18).
[1] Zob. A. Bugnini: The reform of the liturgy, 1948-1975. Tłum. J. M. O’Connel. Collegeville: 1990, s. 72. Był to wynik audiencji z dn. 26 czerwca 1964 r. Zob. Tamże, s. 124.
[2] Zob. Tamże.
[3] Zob. Tamże.
[4] Zob. Tamże, s. 126.
[5] Zob. Tamże, s. 126. Jeden z nich otrzymała Polska. Na jego mocy zezwolono od dn. 27 listopada 1964 r. sprawować Msze koncelebrowane w ramach eksperymentu podczas Mszy święceń, Mszy związanej
ze spotkaniem kapłanów diecezji i Mszy w większe obchody liturgiczne. Zob. Consilium ad Exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia: De concelebratione. Roma: 1964 (WWK, XX, 18).
[6] Zob. A. Bugnini: The reform of the liturgy, 1948-1975. Tłum. J. M. O’Connel. Collegeville: 1990, s. 126.
[7] Zob. Tamże, s. 127.