Kategoria: Artykuły

Listopad to miesiąc naznaczony nie tylko radością chwały, jaką odbierają zbawieni w niebie, ale też wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych oczekujących w czyśćcu. Śmierć napawa smutkiem tych, którzy pozostają na ziemi pogrążeni w żalu za obecnością swoich bliskich. Trzeba jednak już na początku jasno powtórzyć za Pismem Świętym, że „Śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się z zagłady żyjących” (Mdr 1,13). Bóg jako Stwórca wszechrzeczy nie miał w swoim zamyśle naszego odchodzenia. Nie pragnął tym…
Dowiedz się więcej

W listopadzie w wielu kościołach i kaplicach naszej Ojczyzny odprawiane będą tradycyjne modlitwy za zmarłych popularnie nazywane „wypominkami”. Zawsze przy takiej okazji pojawiają się kartki z jakże wzruszającą intencją modlitewną „za dusze, które nikt się nie modli”. Czy jednak rzeczywiście jest tak, że są w czyśćcu jacyś ludzie, za których nikt się nie modli?Na szczęście nie jest to prawdą. Kościół święty, jako nasza matka, modli się nie tylko za ochrzczonych i wierzących, ale za wszystkich ludzi. I dzieje…
Dowiedz się więcej

Melodie psalmów i refreny do nich pasujące:PSALM 1Bądź dla mnie, Panie, skałą ocaleniaBóg zawsze pomny na swe miłosierdzie Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię Broń mego życia, abym strzegł praw TwoichChwalmy na wieki miłosierdzie Pana Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają Ciebie należy wielbić na Syjonie Cieszcie się w Panu, wszyscy sprawiedliwi Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem Dasz światło życia, idącym za Tobą Dzieła Twe, Panie, zawsze sprawiedliwe Dziękujcie Panu,…
Dowiedz się więcej

Chociaż założenie świętej liturgii jest proste – doprowadzić wszystkich do niebieskiej ceremonii, to jednak czy można to nazwać jej celem? Jeśliby określić to za cel, to wówczas święta liturgia w Królestwie Niebieskim byłaby zbędna, a jednak będzie ona tam nieprzerwanie trwała tak, jak już trwa[1]. Celem liturgii jest zatem „bezcelowość”[2]. Słowo to należy jednak rozumieć w aspekcie braku celowości utylitarnej[3]. Nie jest ona bowiem sztywna, lecz elastyczna, zdolna…
Dowiedz się więcej

Wśród świętych jest wielu tych, którzy szczególnie umiłowali Pana właśnie w świętej liturgii[1]. Istnieje w niej bowiem kilka „elementów”, które pomagają ludziom wnikać w życie Boże, gdyż pochodzą one z boku Zbawiciela[2]. Ich celem jest usunięcie grzechu (por. Iz 27, 9). Jest to siedem sakramentów: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta i pojednanie, namaszczenie chorych, święcenia i małżeństwo[3]. Zostały one ustanowione przez samego Zbawiciela jako ,,arcydzieła Boże”[4].…
Dowiedz się więcej

Czy jednak wierzący potrafią dostrzec dar liturgii? Jakże wielu nazywa się chrześcijanami, lecz Ewangelia nie jest dla nich ważna! Choć biorąc udział w tej świętej liturgii, mają oni mnóstwo okazji do tego, aby żyć tak, jak powinni, to często uciekają od tego na rzecz własnej, tkliwej pobożności[1]. Wynika to z małej znajomości samego Boga, gdyż zaginęła znajomość Pana (por. Oz 4, 1). Bóg natomiast mówi do każdego człowieka: ,,Nadstaw…
Dowiedz się więcej

W świętej liturgii są zawarte tajemnice życia Chrystusa[1]. Średniowieczne opisy ofiary mszalnej zawierały dokładne wyjaśnienie, który obrzęd przynależy konkretnemu elementowi z życia Zbawiciela[2]. Te tajemnice zostały rozciągnięte przez Kościół na dłuższy przedział czasu, aby wierny mógł w nie głębiej wniknąć[3]. Wszystko to, co było niegdyś częścią życia ziemskiego Jezusa Chrystusa, teraz stanowi misterium kultu (Christus est annus)[4]. Jest to wyrażane w ,,bogatych formach, słowach, symbolach, czynnościach” [5],…
Dowiedz się więcej

Jeśliby przyjąć, że jedynym uczestnikiem tej świętej rozgrywki jest człowiek, to całe to przedsięwzięcie nie miałoby sensu, gdyż w końcu stałoby się ono dla niego nudne[1]. Dopiero wówczas, gdy dostrzega się w tej liturgii także innych, to zauważa się bez problemu, że jest ona czymś nader potrzebnym[2]. Z poprzednich tekstów tej serii wynika, że istnieją ,,jak gdyby” dwa główne podmioty liturgii: Bóg (dzielący się swoją miłością) i człowiek (odpowiadający na ową miłość)[3]. Jednak…
Dowiedz się więcej

Jeżeli przyjmuje się, że liturgia potrzebuje znaków, aby wyrazić to, co niewidzialne (por. Rz 1, 19), to trzeba tu zauważyć przede wszystkim tzw. znaki naturalne, które jawią się człowiekowi jako pewnego rodzaju widzialne znaki łaski, które są zakotwiczone w życiu Trójjedynego[1]. To właśnie one tchną transcendencją, to znaczy: Bożym uświęceniem[2], które sprawia, że człowiek może poznawać ,,Twórcę piękności” (Mdr 13, 3) w dziełach włączonych w liturgii…
Dowiedz się więcej

iara dana człowiekowi domaga się uroczystej celebracji, bo bez uczynków jest martwa (por. Jk 2, 17)[1]. Tą uroczystą celebracją jest całe życie człowieka, w którym ten winien zabiegać o prawdę, co dokonuje się poprzez liturgię[2]. Doświadczenie wiary dokonuje się bowiem „dzięki liturgii i w liturgii”[3]. Gdyby Abraham nie był posłuszny woli Bożej i utrzymywałby, że wierzy, ale z litości do Izaaka nie złożyłby go w ofierze, czyżby wówczas jego wiara była owocna? Bynajmniej (por.…
Dowiedz się więcej