“Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”
Słowa te recytujemy lub śpiewamy w każdej świątecznej lub bardziej okazałej liturgii. Oto czytamy w Ewangelii: Zjawiło się z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego, wielbiąc Boga, i mówiąc: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli (Łk 2, 13-14). Wydarzenie to miało miejsce przy narodzinach Chrystusa. Co te słowa jednak oznaczają? Niewątpliwie mają one charakter uwielbienia, skoro się mówi: Chwała na wysokości Bogu. Najwyższy jest chwalony przez to, że dokonał wielkiego dzieła, a chwalą Go Aniołowo, jak czytamy: Zjawiło się z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego (Łk 2, 13). Pod sformułowaniem wojska rozumiemy przecież zastęp Aniołów, wedle tego, co czytamy w Apokalipsie św. Jana: Usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy (Ap 5, 11). Również uwagę na to zwraca Beda Czcigodny, tak mówiąc: By nie wydawała się mała powaga jednego tylko Anioła, zaraz jak objawił tajemnicę nowych narodzin, pojawia się mnóstwo niebieskich zastępów. Tak też u nas jeden intonuje hymn, a reszta dołącza się do tego śpiewu. Zwiemy zaś go anielskim, bo został po raz pierwszy ogłoszony przez Aniołów, o czym pisane było wyżej. Oni też zwiastowali ziemi pokój, dlatego dodaje się: A na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Zwiastują pokój, bo przyszedł Władca Pokoju, jak o tym czytamy u Izajasza: Nazwano Go imieniem […] Książe Pokoju (Iz 9, 5). Pokój nie jest jednak głoszony wszystkim, lecz tylko tym, którzy Go przyjęli, gdyż wspominany wyżej mnich Beda, wyjaśnia: Pokój nie jest dla bezbożnych, lecz obfity pokój dla miłujących imię Boga. Dlatego właśnie Aniołowie, którzy niegdyś byli posłani do karania ludzi, jak to podkreśla Jan Chryzostom, teraz zostali posłani do ogłoszenia im pokoju, ponieważ Chrystus przyjął ludzkie ciało. Dlatego właśnie po chwaleniu Boga, życzy się wierzącym pokoju, gdyż w tajemnicy Wcielenia połączyło się niebo z ziemią, co konkluduje Cyryl: Z niebian i ziemian uczynił jedną społeczność.
Dawid Makowski