Jeżeli się tylko cokolwiek zastanowimy nad naszym jestestwem, o jakże tam łatwo dostrzeżemy naszą zależność od tej najwyższej Istoty, Boga, a tym samym niezbędny obowiązek stanie się godnym tych wysokich zalet, tych wszystkich dobrodziejstw, którymi nas Bóg najmilszy w niepojętej miłości ku nam tak hojnie obdarzył i bezustannie obsypuje. Nie zapominajmy więc nigdy o tym tak łaskawy Dobroczyńcy, ale wszędzie i zawsze, gdziekolwiek jesteśmy i cokolwiek czynimy, zmierzajmy ku Niemu. Powiada o tym św. Paweł w liście do Koryntian:
,,Czy jecie lub też pijecie, lub cokolwiek innego czynić będziecie, wszystko to czyńcie na chwałę Jego”.
I tę myśl nieustanną o Bogu, tę ciągłą pamięć o Nim, nazywamy modlitwą.
Modlitwa jest więc wzniesieniem myśli i serca do Boga, nieustannego obcowania z Bogiem przez myśli, uczucia oraz czyny.
Módl się i pracuj! – powiada Pan Jezus, a przez to chwalisz Boga. Nie potrzeba więc koniecznie, abyśmy godzinami trwali na modlitwie, a przez to może zaniedbywali inne nasze obowiązki, ale niechaj chwile poświęcone Bogu, chociażby i krótsze były, przepełnią nas całkiem Bogiem, Jego obecnością i przytomnością, uczuciem wdzięczności i prawdziwej miłości. Do roztargnionych, zajętych tylko doczesnymi rzeczami, słusznie Pan Jezus powiada:
,,Ten lud wargami mię tylko chwali, a serce jego daleko jest ode mnie”.
O ludu kochany! Przeznaczony na utrzymanie swego życia przez pracę własnych rąk, nie mający dłuższego czasu na modlitwę, wykonuj tylko, chociażby krótsze pacierze, przy pilnej i uległej pracy, a będą one najpiękniejszą modlitwą wobec Boga, byle tylko Twój umysł wznosił się zawsze do Niego, i prace Twoje były wykonywane ku większej Jego chwale.
Tak postępując spełnią się na Tobie słowa Pana Jezusa:
,,Szukajcie naprzód Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, a reszta będzie wam dodana”.
O. Marcin z Kochem
(Przekład wstępu O modlitwie o. Marcina z Kochem (+1712), z jego książki, wydanej w języku polskim w Gnieźnie w 1881 r., pt. ,,Wielki ogród owocowy zawierający modlitwy poranne i wieczorne, podczas Mszy św., przed i po spowiedzi, do Najśw. Sakramentu, jako i do Najświętszej Maryii Panny i wszystkich świętych” w tłumaczeniu ks. T. K.).