Wpływ liturgii na życie: wspomnienie obowiązkowe św. Atanazego

Atanazy, wielki obrońca nauki o bóstwie Syna Bożego, jest bardzo często wzmiankowany przez różne opracowania teologiczne. Trudno się temu dziwić, skoro jego postać bardzo przyczyniła się do rozwoju chrystologii, czyli teologicznej nauki o Chrystusie. Oto dzisiaj Kościół przedstawia swoim wiernym postać tego uczonego świętego. W modlitwie po Komunii prosi się Boga o to, aby przyjmowany sakrament był źródłem siły i życia dla ludu Bożego. Dlaczego jednak przy tym wspomina się o owej “łączności ze świętym Atanazym”? Przede wszystkim dlatego, że jeżeli ktoś nie przyjmuje nauki o bóstwie Jezusa, którą tak wytrwale głosił św. Atanazy, to przecież w konsekrowanych postaciach nie zobaczy Boga! Zwykły chleb i zwykłe wino nie dadzą człowiekowi życia, którego źródłem jest jedynie Bóg. Dlatego potrzeba tu światła wiary, która sprawia, że widząc hostię dostrzega się Boga ukrytego w chlebie, a widząc kielich zauważa się naczynie z drogocenną Krwią Pańską. Tylko bowiem Ciało i Krew Pana dają życie i siły ludowi w drodze ku wieczności.

Jak więc dziś żyć liturgią? Warto sobie zadać pytanie, czy zawsze i wszędzie w Najświętszym Sakramencie dostrzega się bóstwo Chrystusa. Chodzi tu o świadomość przyjmowanych postaci eucharystycznych. Czasem można to zatracić lub niekoniecznie pamiętać, że ma się w sercu żywego Boga, którego przyjmuje się tymi samymi ustami, zdolnymi słowem uzdrowić, ale i ranić. 

Opr. Dawid Makowski