Adwent, czyli czas radosnego oczekiwania, ma podwójny charakter: jest okresem przygotowania do świąt Narodzenia Pańskiego, przez które czcimy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi, a zarazem okresem, w którym naszą uwagę kierujemy na oczekiwanie drugiego przyjścia Chrystusa na końcu świata (zwłaszcza tekst Pf. adw. nr 1). Z tych dwóch powodów okres Adwentu przedstawia się nam jako czas świętego i radosnego oczekiwania (ONRLiK 39).
Adwent dzieli się na dwie części, podkreślone przez dwie prefacje i czytania mszalne, do 16 grudnia z akcentem eschatologicznym, natomiast czas od 17 grudnia w sposób bardziej bezpośredni przygotowuje do Narodzenia Pańskiego. 4. niedziela Adwentu, przez czytania mszalne, ukazuje się jako dzień oczekiwania przez Ojców Starego Przymierza i Najświętszą Maryję Pannę.
Niedziele Adwentu, podobnie jak niedziele Wielkiego Postu i Wielkanocy, mają pierwszeństwo przed wszystkimi uroczystościami. Uroczystości przypadające na te niedziele przenosi się na poniedziałek. Niedziele Adwentu nie dopuszczają, wobec tego Mszy uroczystości tytułu kościoła – odpustowej (ONRLiK 5).
W okresie Adwentu codziennie, z wyjątkiem niedziel i uroczystości, we wszystkich kościołach i kaplicach dozwolona jest jedna Msza wotywna o NMP w Adwencie, Rorate. Do 16 grudnia włącznie należy posługiwać się formularzem „Msza o NMP w Adwencie” wraz z Pf. nr 58 albo Pf. nr 2. Natomiast od 17 do 24 grudnia, zachowując tradycyjny charakter tej Mszy Świętej oraz biały kolor szat liturgicznych, używa się formularzy przewidzianych na te dni w Mszale, ponieważ mają one wyraźnie charakter maryjny. W te dni należy posługiwać się Pf. nr 2. W tych Mszach wotywnych czytania bierze się zawsze z dnia bieżącego, nie odmawia się Wierzę. Zgodnie ze zwyczajem można odmawiać hymn Chwała. Należy jednak mieć na uwadze, że posoborowa reforma liturgiczna nie zakłada już Chwała jako hymnu obowiązkowego we Mszach wotywnych. Dlatego ten hymn śpiewa się lub recytuje „w niedziele poza okresem Adwentu i Wielkiego Postu, a także w uroczystości i święta oraz podczas szczególnie uroczystych celebracji” (OWMR 53). Skoro hymn Chwała zawiesza się na niedziele Adwentu, aby na nowo zabrzmiał w noc i dzień Narodzenia Pańskiego jako śpiew anielski ogłaszający narodziny Zbawiciela, dlatego codzienne jego wykonywanie podczas Mszy Rorate stoi absolutnie w sprzeczności z duchem liturgii adwentowej, stąd też należałoby go pomijać. Odnośnie zaś do odpowiedzi na pytanie, w którym momencie liturgii należałoby zatem zapalać światła w kościele, wypada wskazać na aklamację przed Ewangelią, która po czytaniach ze Starego Testamentu może symbolizować przejście do Nowego Przymierza oraz spotkanie z Chrystusem – Światłością świata. Odnośnie do pory sprawowania Mszy Rorate, zwyczajowo powinna być sprawowana rano albo – ze względów duszpasterskich – może być celebrowana w godzinach wieczornych (Dekret Prymasa Polski, Nr 2885/69).
W okresie Adwentu należy zdobić ołtarz kwiatami z umiarem odpowiadającym charakterowi tego czasu (OWMR 305). Dekoracji kwiatowych nie wolno umieszczać na mesie ołtarza, ale obok niego. Podobnie nie wolno ołtarza przysłaniać dekoracjami, gdyż to on stanowi centrum liturgii.
Ks. dr Marcin Kołodziej