W trakcie wydania odpowiednich wytycznych odnoszących się do odnowionej liturgii, proszono Konferencje Episkopatów o podzielenie się swoimi spostrzeżeniami na temat przeprowadzanej reformy liturgicznej. Kwestionariusz miał zawierać trzy rubryki, które miano wypełnić: pierwsza dotyczyła elementów pozytywnych, druga negatywnych, a trzecia propozycji.
Konferencja Episkopatu Japonii zdecydowała się na sukcesywne, aczkolwiek etapowe wprowadzanie założeń odnowy liturgicznej, wydając na ten temat stosowne dyrektorium. Celebrowanie Mszy św. zostało zapatrzone w komentarze, poprzedzające te części liturgii, które były nadal odmawiane w języku łacińskim. Nie ukrywano przy tym trudności, wynikających z przełożeniem języka łacińskiego na japoński oraz napisania melodii do nowych tekstów. Wskazano także na ciągłe obowiązywanie dwujęzycznego Rytuału Rzymskiego z 1958 r., a także na korzystanie z dawnego przekładu japońskiego diurnału Brewiarza Rzymskiego. Tak więc ustalono, że pierwszym etapem odnowy liturgicznej w Japonii stanie się wprowadzenie języka narodowego do poszczególnych części liturgii (bez melodii przetłumaczonych tekstów), co przysporzyło wiele entuzjazmu wśród wiernych oraz rozbudziło ich czynny udział (participatio actuosa). Nie oznacza to jednak, że uniknięto problemów, spośród którym największym była odmienność kultury japońskiej od rzymskiej, przez co proponowane melodie śpiewów mszalnych nie zdawały się być odpowiednie do liturgii sprawowanej w Japonii, a także trudno było je podstawić pod przetłumaczony tekst, który często niezbyt dobrze wyrażał to, o co chodziło w zapisie łacińskim. W kontekście propozycji, które w tym wypadku raczej dotyczyły planów Konferencji Episkopatu Japonii, wymieniono stworzenie nowego lekcjonarza na niedziele i święte, opracowanie tekstów modlitwy powszechnej, przetłumaczenie modlitw kapłańskich z formularza, a także próbę napisanie nowych melodii ordinarium mszalnego, wskazując jednocześnie na to, że przez dłuższy czas – ze względu na problematyczność zagadnienia – będą musiały być opracowywane melodie do śpiewu psalmów w języku japońskim.
Myśl końcowa:
–
Opr. Dawid Makowski
Na podstawie: Actuositas Coetuum Episcoporum, De primis gressibus instaurationis liturgicae, w: “Notitiae” 5 (1965), s. 117-118.
UWAGA: TEKST DOTYCZY LITURGII RYTU Z 1965 R.
Szeroko na jego temat przeczytasz tutaj.
O reformie mówi wielu, ale czy zawsze opierają swoje zdanie na źródłach? Zbadajmy więc źródła!
Dawid Makowski
AUTOR SERII