Site icon Z pasji do liturgii

Objaśnienie antyfony: “Pan zsyła…” – Teologia Okresu Narodzenia Pańskiego

Antyfona:

„Pan zsyła na ziemię swoje polecenia, a szybko mknie Jego słowo”.

Objaśnienie:

Powyższa antyfona występuje w Liturgii Godzin jako druga antyfona I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego[1]. Pochodzi ona z Psalmu 147, gdzie zostało napisane: „Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo” (Ps 147, 15). Bruno z Würzburga (+1045) w swoim Objaśnieniu Psalmów wskazuje na to, że posłanie przez Boga na świat Jego poleceń, dotyczy przepowiadania[2]. Jednym ze sposobów „przemówienia” Boga do swego ludu było posłanie na świat Syna (por. Hbr 1, 1). Odwiecznie istniejące w krainie niebieskiej Słowo, zostało posłane na świat i przyjęło ciało[3]. W posłaniu na świat Chrystusa dostrzega się zesłanie przezeń najważniejszego polecenia – zachowywania przykazania miłości Boga i bliźniego (por. Mt 22, 39). Hugon od św. Wiktora (+1141) w dziele O miłości Oblubieńca do Oblubienicy dostrzega, że Oblubieniec postanawia podjąć wysiłek drogi do Oblubienicy, aby do niej przemawiać[4]. Można to dostrzec w proroctwie Ozeasza, gdy Bóg mówi: „Chcę […] mówić do jej serca” (Oz 2, 16). W ten sposób Bóg wychodzi naprzeciw stworzenia, chcąc się z nim porozumiewać, co w sposób szczególny dokonało się poprzez posłanie na świat Chrystusa, który zapewnił wszystkich wiernych: „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca […]. O cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu” (J 14, 9. 13). Co jednak oznaczają słowa antyfony: A szybko mknie Jego słowo? Jest to nawiązanie do Ducha Świętego, który „wieje tam, gdzie chce” (J 3, 8). Kasjodor (+585) pojmuje to jako działanie wszechmocy Bożej, w której objawia się Trójca[5]. W ten sposób w tajemnicy Wcielenia dostrzegalne jest misterium Boga.

Dawid Makowski

[1] Zob. LG, I, s. 358.

[2] Zob. Bruno Herbipolensis: Expostio Psalmorum, CXLVII (PL, CXLII, 523).

[3] Zob. Alcuinus: In Evangelium Ioannis, I (PL, C, 745).

[4] Zob. Hugo de S. Victore: De amore sponsi ad sponsam (PL, CLXXVI, 987).

[5] Zob. Cassiodorus Vivariensis: Expositio in Psalterium, CXLVII, 4 (PL, LXX, 1040).

Exit mobile version