Tag: Święcenia subdiakonatu

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Sakrament święceń (art. 76)

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Przedsoborowy projekt reformy święceń niższych

Przed Soborem Watykańskim II (1962-1965) wielu biskupów zgłaszało Komisji Przygotowawczej Soboru Ekumenicznego swoje własne sugestie, nad którymi miano się pochylić, a które dotyczyły święceń niższych, subdiakonatu oraz tonsury. Poniższy tekst ma za cel ukazanie wstępnych założeń reformy święceń niższych.Sugestie biskupów na temat reformy zbierano przez rok[1]. Względem tonsury ostatniej głosy były zróżnicowane: począwszy od tych, które pragnęły jej zachowania; poprzez tych, którzy pragnęli ujednolicenia formy tonsury;…
Dowiedz się więcej

Obrzęd święceń subdiakonatu w tzw. ,,okresie przejściowym”

Jakiś czas temu na łamach tej strony światło dzienne ujrzało opracowanie na temat funkcji duchownych niższych święceń i subdiakonów w tzw. ,,okresie przejściowym”, a więc w czasie pomiędzy 1965 a 1972 rokiem. W 1968 r. światło dzienne ujrzały nowe obrzędy święceń wyższych (poza subdiakonatem), stąd właśnie wśród wielu duchownych wzbudziły się właśnie wątpliwości względem tego, w jaki sposób i kiedy należy udzielać święceń subdiakonatu, sprawując liturgię w rycie przejściowym,…
Dowiedz się więcej

Kwestia zastępowania subdiakona

Historia posług liturgicznych posiada wiele interesujących ewenementów, które sprawiają, że badacz w inny sposób spogląda na naturę, sens czy w ogóle przeznaczenie danego urzędu. Taka sytuacja ma miejsce również w kontekście subdiakonatu, który oprócz tego, że został awansowany do grona stopni wyższych (ordines maiores), to jeszcze w ciągu wieków zaczęto zezwalać innym osobom (mającym co najmniej tonsurę) zastępować tego duchownego. Poniższa publikacja pozwoli zaobserwować to, co na ten temat orzekano.Pierwsze…
Dowiedz się więcej

Reforma przepisów i rubryk po usunięciu święceń subdiakonatu

Kilka tygodni temu na łamach tej strony został umieszczony artykuł nt. posługiwania duchownych wyższych i niższych święceń w liturgii Mszy św. pomiędzy 1965 a 1972 r. Tamta publikacja ukazywała poszczególne funkcje lektorów, akolitów i subdiakonów (pozostali minoryści nie byli bowiem w ogóle wzmiankowani) w zreformowanej liturgii Mszy św. Efektem reformy liturgii mszalnej było wydanie w 1969 r. nowego Missale Romanum wraz z Institutio Generalis, które określało m.in. kształt służby ministrantów w nowej liturgii…
Dowiedz się więcej

Subdiakonat – Święcenie podniesione do rangi stopnia wyższego

Każdy, kto choć raz zagłębił się w poszczególne dawne stopnie hierarchii kościelnej, na pewno usłyszał lub przeczytał, że jeden spośród tych urzędów w ciągu wieków został zaliczony do grona święceń wyższych. Tym stopniem był rzecz jasna subdiakonat. Ta decyzja stała się istotnym ewenementem. Wszakże poza tym przypadkiem, Kościół nigdy nie włączył do grona stopni wyższych żadnego stopnia niższego. Dlaczego jednak tutaj uczyniono wyjątek?…
Dowiedz się więcej

Powstanie święceń niższych – Kompleksowe podsumowanie w ujęciu graficznym

W kolejnym artykule zostanie przedstawione graficzno-tekstowe usystematyzowanie pochodzenia poszczególnych święceń niższych, których źródłem jest oczywiście diakonat, o czym wzmiankował chociażby papież Urban II (+1099):,,Wzywamy święty diakonat i kapłaństwo, bo czytamy, że Kościół pierwotny miał tylko te zlecenia”[1].Pierwotna służba diakonatu, o której napisał m.in. A. J. Nowowiejski (+1941), została z czasem rozszerzona na innych posługujących: diakonów i subdiakonów[2]. Świadczy o tym wielu autorów, takich jak: Hipolit Rzymski (+235) Raban Maur (+856), Ambrozjaster (+IV…
Dowiedz się więcej

Udzielanie święceń w świetle pierwotnych źródeł

Znając już zarys powstania święceń niższych i wyższych, warto poznać kształtowanie się obrzędu udzielania tych urzędów, począwszy od tekstów biblijnych, poprzez m.in. dzieło przypisywane Hipolitowi (+236), a skończywszy na Statutach Kościoła Starożytnego (V w.).Pismo ŚwiętePierwszym źródłem, nad którym należy się pochylić, jest tekst natchniony – Pismo Święte. Na samym początku warto się zająć opisem wybrania następcy Judasza (Dz 15-26). Cała procedura wyboru nowego członka…
Dowiedz się więcej

Ku potrzebom wspólnoty – Zarys powstania święceń niższych

Przyglądając się dzisiejszej liturgii sprawowanej według ksiąg z 1962 roku, dostrzeże się, że ministranci w tej liturgii swoim strojem przypominają kleryków. Taka praktyka ma swoje korzenie już w XVI w., kiedy to z braku duchownych niższych święceń Kościół zaczął pozwalać świeckim mężczyznom zastępować akolitów w niektórych czynnościach (m.in. w podawaniu ampułek). Po reformie liturgicznej dokonanej w ubiegłym stuleciu, w Kościele powszechnym zachowały się jedynie dwa święcenia niższe zwane odtąd…
Dowiedz się więcej

Od Motu Proprio ,,Ministeria Quaedam” do Motu Proprio ,,Antiquum Ministerium” – 50-lecie reformy święceń niższych

Pięćdziesiąt lat temu w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny światło dzienne ujrzało Motu Proprio Ministeria Quædam papieża Pawła VI (+1978), modyfikujące dyscyplinę Kościoła względem stopni, które od X w. nazywały się święceniami niższymi i wyższymi (ordines minores et maiores)[1]. Reformie poddane zostały bowiem następujące stopnie: ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat i subdiakonat. Ponadto dokonano reformy tonsury, czyli inicjacji do stanu duchownego[2]. Dzisiaj…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę