Dzień: 2023-09-22

Jeśli już omówiliśmy obrządki mozarabski i mediolański na tle dawnego rytu rzymskiego, to wypada, abyśmy dotknęli jeszcze osobliwszego wyjątku w dziejach liturgii rzymskiej, że odprawia się nie w języku łacińskim, jeno w języku starosłowiańskim[1]; że księgi liturgiczne nie są wygotowane po łacinie, jeno w dawnej głagolicy. Jeśli dla liturgii mozarabskiej siedzibą jest dzisiaj Toledo, dla liturgii ambrozjańskiej Mediolan, to dla tej ciekawej liturgii rzymsko-słowiańskiej mogłaby jako siedziba uchodzić dalmatyńska Zara.…
Dowiedz się więcej

Embolizm prefacyjny jest tą częścią liturgii, która zawiera w sobie szczególny motyw dziękczynienia, zanoszony do Ojca przez Syna w Duchu Świętym. Często wierni nie zwracają na niego uwagi, co jest błędem, gdyż zawiera on w sobie ważne treści, które poniżej zostały przybliżone. Tekst polski: „Dzisiaj Maryja Dziewica przyniosła do świątyni Twojego Przedwiecznego Syna, a Duch Święty ogłosił przez usta, Symeona, że jest On chwałą Twojego ludu i światłem narodów”[1]. Objaśnienie: Prefacja o Ofiarowaniu Pańskim wskazuje na tajemnicę…
Dowiedz się więcej

Jednym z rytów zakonnych Kościoła jest liturgia cysterska. O jej średniowiecznym kształcie można dowiedzieć się chociażby z dzieła Usus antiquiores ordinis  Stefana Hardinga, opata cysterskiego w Opactwie Citeaux, który żył między 1059 a 1134 r. Na łamach tego dzieła opat opisywał między innymi dni w roku liturgicznym, w które wolno było mnichom binować Mszę św., to znaczy: odprawiać jednego dnia dwie liturgie mszalne. Poniższy wpis ma za cel ukazania…
Dowiedz się więcej