TEOLOGIA MODLITW EUCHARYSTYCZNYCH
“Jak ktoś się rozkoszuje dobrym zapachem, tak Bóg ma upodobanie w modlitwach świętych”.
Anzelm z Laon (†1117)
I ME
Pierwszą Modlitwę eucharystyczną (Kanon Rzymski), którą zawsze można odmawiać, zaleca się stosować w dni mające własne Zjednoczeni i w Mszach z własnym Boże, przyjmij łaskawie tę ofiarę, a także w święta Apostołów i Świętych, których imiona wspomina się w tekście tej modlitwy; wskazane jest również stosowanie tej modlitwy w niedziele, jeśli racje duszpasterskie nie zalecają wyboru trzeciej Modlitwy eucharystycznej.
Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, nr 365a.
Zachęcamy do lektury przetłumaczonego Wykładu Kanonu Mszalnego Odona z Tournai z XII w.:
1. I dystynkcja (Początek modlitwy).
2. II dystynkcja (Wspomnienie żyjących, obcowanie Świętych i prośba o przyjęcie Ofiary).
3. III dystynkcja (część I: Opowiadanie o ustanowieniu i konsekracja).
4. III dystynkcja (część II: Anamneza i prośba o przyjęcie Ofiary).
5. IV dystynkcja (Zakończenie modlitwy)
II ME
Druga Modlitwa eucharystyczna, ze względu na jej cechy charakterystyczne, zalecona jest w dni powszednie i w specjalnych okolicznościach. Modlitwa ta ma wprawdzie własną prefację, ale można ją stosować
i z innymi prefacjami, z tymi zwłaszcza, które
w sposób syntetyczny ujmują misterium zbawienia, np. z prefacjami zwykłymi. Kiedy Mszę sprawuje się za jakiegoś zmarłego, można użyć specjalnej formuły zamieszczonej przed Pamiętaj także.
Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, nr 365b.
III ME
Trzecią Modlitwę eucharystyczną można odmawiać w połączeniu z każdą prefacją. Zaleca się stosować tę modlitwę w niedziele i święta. Jeśli używa się jej w Mszach za zmarłych, można zastosować specjalną formułę, którą wprowadza się po słowach: Zjednocz ze sobą wszystkie swoje dzieci rozproszone po całym świecie.
Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, nr 365c.
IV ME
Czwarta Modlitwa eucharystyczna ma prefację niezmienną i podaje pełniejsze streszczenie dziejów zbawienia. Można się nią posłużyć, gdy Msza nie ma własnej prefacji,
i w niedziele Okresu Zwykłego. Do tej modlitwy, ze względu na jej budowę, nie można wprowadzać specjalnej formuły za zmarłego.
Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, nr 365d.
1. Postsanctus (cz. I)
2. Postanctus (cz. II)
3. Postsanctus (cz. III)
4. Postsanctus (cz. IV)
5. Postanctus (cz. V)
6. Postsanctus (cz. VI)
7. Postsanctus (cz. VII)
8. Postsanctus (cz. VIII)
9. Postsanctus (cz. IX)
5. Epikleza konsekracyjna
6. Konsekracja
7. Anamneza
8. Modlitwa wstawiennicza
9. Doksologia końcowa