Po dokonaniu wyboru, w którym kandydat otrzymał 2/3 głosów, do sali są zapraszani: sakretarz Kolegium Kardynalskiego, mistrz papieskich ceremonii liturgicznych i dwaj jego pomocnicy.
Wówczas Dziekan Kolegium Kardynalskiego lub – w jego nieobecności lub z uzasadnionej przyczyny – Wicedziakan albo kardynał pierwszy wiekiem i godnością zwraca się do elekta: „Czy akceptujesz twój kanoniczny wybór na papieża?”. Następnie zaś, jeśli ten odpowiedział twierdząco, dodaje: „Jakim imieniem chcesz być nazywany?”. Wówczas nowo wybrany papież mówi: „Będę się nazywał N.”. W tym momencie mistrz papieskich ceremonii liturgicznych wykonuje pracę notarialną, mając za świadków swych dwóch pomocników, tak że winien on sporządzić protokół na temat wyboru papieża i jego imienia.
Jeżeli nowo wybrany nie mieszka w Watykanie, należy go sprowadzić na konklawę, ale w taki sposób, aby uniknąć złamania tajemnicy i bez wiedzy środków masowego przekazu.
Od momentu wyboru nowo wybrany, jeśli przyjął już święcenia biskupie, staje się od razu biskupem Rzymu, prawdziwym papieżem i głową kolegium biskupów. Otrzymuje on więc pełną i najwyższą władzę w Kościele powszechnym. Gdyby jednak nie miał święceń biskupich, należy mu ich jak najszybciej udzielić w sposób uroczysty. Wówczas pierwszym konsekratorem będzie Dziekan Kolegium Kardynalskiego lub – gdy ze szczególnych racji nie będzie mógł tego uczynić – pierwszy spośród kardynałów biskupów.
W tym momencie należy spalić karty do głosowania z pomocą techników tak, aby wydobył się na zewnątrz biały dym. Papież zaś podąża do zakrystii i tam przywdziewa szaty liturgiczne z pomocą mistrza papieskich ceremonii liturgicznych. Następnie powraca do Kaplicy Sykstyńskiej i siada na katedrze.
Teraz Dziekan Kolegium Kardynalskiego lub – w jego nieobecności albo przy uzasadnionej przyczynie – Wicedziekan Kolegium Kardynalskiego albo najstarszy wiekiem i pierwszy stopniem kardynał, przemawia do papieża, mówiąc mu, że warto teraz przypomnieć sobie słowa, które wypowiedział niegdyś Chrystus.
Wszyscy powstają, a diakon wygłasza słowa Ewangelii według świętego Mateusza (por. Mt 16, 13-19) lub Jana (por. J 21, 15-17).
Następnie pierwszy spośród kardynałów prezbiterów odmawia modlitwę za papieża. Następnie wszyscy elektorzy, według porządku pierwszeństwa, podchodzą do papieża i oddają mu hołd oraz obiecują posłuszeństwo. Ten obrzęd nie ma miejsca tylko wtedy, gdy wybrany nie posiada święceń biskupich (przenosi się go więc na czas, gdy papież przyjmie święcenia biskupie).
Następnie papież intonuje hymn „Te Deum”.
Dawid Makowski
Na podstawie: Officium de Liturgicis Celebrationibus Summi Pontificis, Ordo Rituum Conclavis, Editio typica altera, Typis Vaticanis, E Civitate Vaticana 2000, nry 58-73.
uc3mun.anudi.org sangkarbet sangkarbet sangkarbet sangkarbet sangkarbet situs toto link togel jacktoto jacktoto jacktoto jacktoto jacktoto link slot gacor toto togel jacktoto link slot gacor situs toto slot gacor jacktoto link slot situs toto toto togel togel kawi898 kawi898 toto togel
