Rodzaje szat liturgicznych w rycie koptyjskim

Szaty liturgiczne w rycie koptyjskim są mniej ozdobne, niż w większości pozostałych rytów wschodnich, mimo bogatego wystroju świątyń. Może to wynikać z dwóch spraw. Po pierwsze, ryt koptyjski, czyli egipski, jest mocno osadzony w życiu ascetycznym, pustelniczym, monastycznym – samych biskupów wybiera się tylko spośród mnichów (w innych Kościołach wschodnich to mogą być też celibatariusze czy wdowcy). Po drugie, zasadniczo rodzimi egipscy chrześcijanie w bardzo krótkich momentach historycznych nie doznawali żadnych prześladowań ani form ucisków, co też sprzyjało pewnej zachowawczości w tych kwestiach oraz prostocie. Mimo wierności swojej tradycji, w przeciągu ostatnich dekad szaty w Prawosławnym Kościele Koptyjskim nieco uproszczono – co wydaje się być realizacją ascetycznych idei poprzednich dwóch patriarchów, tj. Cyryla VI i Szenudy III. Stosowane kolory też są w zasadzie tylko 4: biały (paschalność, czystość, Światłość, zwiastowanie Paschy i światłości jak aniołowie); czerwony (męczeńska krew i dostojeństwo); złoty (Boża chwała); ciemnogranatowy – a rzadziej czarny, skoro Chrystus zmartwychwstał (żałoba, pokajanie).

Szaty wyglądają tak samo zarówno w wariancie oryginalnym, tj. prawosławnym orientalnym (dochalcedońskim), jak i katolickim. W przypadku różnic te zostaną zaznaczone.

W bibliografii znajdują się linki, gdzie można zobaczyć zdjęcia i nagrania omawianych szat.

‘Amma (‘emma)

Nakrycie głowy zakładane na qalansuwa, tj. kaptur mniszy. W przypadku żonatego prezbitera nieco węższe i bardziej płaskie, do tego zawsze czarne – noszone poza Liturgią we wszystkich sytuacjach, poza własnym domem, co podtrzymał sobór Prawosławnego Kościoła Koptyjskiego w 1992 roku. U biskupów to bardziej forma turbanu, koloru czarnego lub białego (na Liturgii), bez spiczastego zakończenia jak w rycie syriackim. Pierwotnie to po prostu był rodzaj czapki z owiniętym wokół niej turbanem. Przypomina prezbiterom i biskupom, że choć mają oni władzę, to zawsze pozostają pod przykazaniami i władzą Boga. Nakrycie głowy całkowicie odrzucone przez Koptów katolickich. Należy też dodać, iż biskupia biała ‘amma jest nowością wprowadzoną dopiero przez papieża Szenudę III (zwierzchnika Prawosławnego Kościoła Koptyjskiego) w 1973 roku, i to ona prawie całkowicie wyparła ballin.

Kto nosi: biskup, prezbiter

Badrashil (patrashil/batraszil)

Stuła, której jedna strona jest czerwona ze złotymi zdobieniami, zaś druga strona czarna lub granatowa. Z tej pierwszej korzysta się przez większość roku, z tej drugiej od wieczoru Niedzieli Palmowej do wieczoru Wielkiego Piątku włącznie oraz na pogrzebach. Czerwień oznacza męczeństwo, ale też radość. Diakoni i archidiakoni mogą też mieć złote stuły – wśród osób ze święceniami niższymi to rzadsze, ale także czasem się zdarza.

Kto nosi: lektor i subdiakon (skrzyżowany na plecach, z przodu dwie części zwisają pionowo i równolegle względem siebie, i przewiązane są pasem na brzuchu, w poziomie; oznacza to niesie swojego krzyża i gotowość na służbę poprzez przepasanie się z przodu); diakon i archidiakon (na skos przez lewe ramię, co oznacza obmycie w Krwi Chrystusa oraz skrzydła anielskie; archidiakon stułę ma zazwyczaj nieco wyżej); diakonisa (na skos przez prawe ramię, bez złotych zdobień; funkcja jednak bliższa lektorce i rzadka)

Ballin (balien)

Biała, jedwabna chusta, która może mieć złote zdobienia (krzyże, kaligrafie), a także wszyte kamienie szlachetne. Zakładana na głowę, także na inne nakrycia głowy, jak ‘amma lub qalansuwa. Sięga aż pasa – zapinana się ją lub związuje w formie krzyża na klatce piersiowej i plecach. Niektórzy uznają to za koptyjski odpowiednik bizantyjskiego omoforionu, rzymskiego paliusza czy syriackiego masnaphto. Od kilku dekad rzadko używana.

Kto nosi: biskup

Bornos (filonon/afloniyya)

Rodzaj kapy – bez rękawów, dosyć luźna. Swoisty odpowiednik bizantyjskiego felonionu i rzymskiego ornatu. Zakładana na tonię. Złota lub biała, z czerwonymi elementami, ze zdobieniami – głównie są to krzyże. Jedna z najbardziej okazałych szat w tradycji egipskiej. Szata niebiańskiej chwały, a także przypomnienie o Bożej trosce, która otacza Swego sługę. Wariant biskupi posiada więcej detali, do tego na poziomie klatki piersiowej umieszcza się jedwabny lub lniany pasek, który spina kapę z przodu; to wskazuje na potrzebę czujności hierarchów i arcypasterską rolę w Kościele. Zakłada się ją na początku Boskiej Liturgii, co ma przypominać kapłanowi o odpowiedzialności za owce, także zagubione. Jednak na początku Liturgii Wiernych duchowny zdejmuje tę szatę na znak czci dla Naczelnego Pasterza, tj. Jezusa Chrystusa – tego zwyczaju raczej nie zachowują katoliccy Koptowie. Należy tu też podkreślić, iż prezbiter przywdziewa bornos tylko na większe uroczystości.

Kto nosi: prezbiter, biskup

Hagr (musallas/muharim)

Palica w rytach bizantyjskim i syriackim. Kawałek materiału w kształcie rombu, z wyhaftowanym krzyżem lub ikoną, noszony na biodrze, przyczepiony do ballin. Symbolizuje miecz duchowy. Pierwotnie noszona przez biskupów oraz ojców duchowych-spowiedników, czyli podobnie jak w części tradycji lokalnych rytu bizantyjskiego. Obecnie zakładana tylko przez hierarchów, a i to nie zawsze.

Kto nosi: biskup

Iskim

Czarna szata codzienna, odpowiednik schimy w rycie bizantyjskiej. I, podobnie jak w ni, także wyróżnia się schimę małą i dużą – ta druga ma wyhaftowanych 12 krzyży, i jest przeznaczona dla mnichów zaawansowanych duchowo: m. in. codziennie muszą przeczytać wszystkie psalmy obok recytacji wszystkich nabożeństw cyklu dobowego i zrobić 500 pełnych pokłonów do ziemi ze znakiem krzyża. Iskim przewiązana jest czarnym, skórzanym pasem. Oznacza śmierć dla świata.
Nowicjusze noszą szaty – razem z prostymi czapkami – najpierw niebieskie, a potem białe, zaś nowicjuszki szare.

Kto nosi: mnich, mniszka

Krzyż pektoralny

Krzyż noszony na klatce piersiowej, drewniany lub ze skórzanymi węzłami, może być z ikoną.

Kto nosi: prezbiter, biskup

Krzyż ręczny

Trzymany w trakcie kazań czy używany do błogosławieństwa. Może być drewniany lub z materiałów szlachetnych.

Kto nosi: prezbiter, biskup

Mitra (tag)

Ma dwie formy. Pierwsza jest taka, jak w rycie bizantyjskim. W kształcie korony, z ikonami świętych, zwieńczona krzyżem. Złota, biała lub czerwona. Drugi wariant – niestosowany przez katolickich Koptów – to właściwie biała ‘amma, tyle że ze zdobieniami i ikonami świętych. Nawiązuje do władzy i łaski hierarchy, ale także korony cierniowej Zbawiciela. Zakładana na Boską Liturgię. Ze względu na szacunek dla Króla Królów, zdejmowana w trakcie czytania Ewangelii i na początku Liturgii Wiernych – wówczas zastępuje się ją innym nakryciem, qalansuwa koloru białego; zwyczaj ten został zarzucony przez katolickich Koptów.

Kto nosi: biskup

Narękawniki (epimanikia/akmam)

Dwa kawałki materiału zakładane na nadgarstki podobnie, jak w rytach wschodnich. Przeważnie złote. Mają ułatwiać manewry rękoma, by tunika nie zawadzała. Według tradycji służy też wycieraniu łez. Obecnie stosowane raczej na większe okazje.

Kto nosi: prezbiter, biskup

Pas (mintaqa/zunnar)

Zawiązany na biodrach, biały lub złoty, nawiązuje do Ap 1,13. Przypomina kapłanowi, że zawsze powinien być gotowy do pracy w winnicy Chrystusa. Obecnie zakładany na znaczniejsze uroczystości.

Kto nosi: prezbiter, biskup

Pastorał (‘akaz/‘asa/piarvot)

Ma dwie formy: jedna przeznaczona na nabożeństwa, a druga poza nimi, np. do sytuacji oficjalnych. W obydwu przypadkach identyczne z tymi w rycie bizantyjskim i syriackim/
Pierwsza forma jest z dwoma głowami wężów, pomiędzy którymi znajduje się krzyż. Nawiązuje to do Lb 21,4-9 i J 3,14 (praobraz Krzyża w postaci wywyższenia węża na pustyni przez Mojżesza); Mt 10,16 (Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie!). Przeważnie złoty, na rączce może być umieszczony biały lub czerwony materiał z wyhaftowanym krzyżem – podobnie, jak to czasem bywa w rycie bizantyjskim.
Poza nabożeństwami to czarna laska zwieńczona podłużną głową wykonaną ze złota lub srebra. Nawiązuje do tych słów: Twoje potężne berło niech Pan rozciągnie z Syjonu: «Panuj wśród swych nieprzyjaciół! (Ps 110/111,2).
Biskup może posługiwać się pastorałem tylko na terenie swojej diecezji oraz poza nią, jeśli lokalny ordynariusz mu na to błogosławi. Biskupi też nie powinni trzymać pastorałów w obecności papieża/patriarchy aleksandryjskiego (Prawosławny Kościół Koptyjski, jak i Katolicki Kościół Koptyjski).

Kto nosi: biskup

Sadra (sedrah)

Stuła prezbitera i biskupa. Dosłownie oznacza klatkę piersiową – wzorowana na szacie Aarona. Przypomina kapłanowi, że nosi na swych ramionach powierzoną mu trzodę niczym Chrystus. Podobnie jak w innych rytach wschodnich, jest to długi i bardzo szeroki pasa przewieszany przez głowę, który sięga do kostek. Może też przybrać formę – znowuż, podobnie jak w pozostałych wschodnich obrządkach – dwóch pasów średniej szerokości, ściśle ze sobą złączonych. Biały lub złoty, niekiedy czerwony, ze zdobieniami. Przeważnie ma wyhaftowane krzyże i/lub jakąś ikonę. Na biskupiej stule niekiedy umieszcza się wizerunki 12 apostołów. Na Wielki Tydzień oraz pogrzeb jest przewidziany wariant czarny. U Koptów katolickich bywa też wyhaftowany symbol „IHS”. W przeciwieństwie do innych rytów, ta stuła nie jest wymagana do sprawowania wszystkich nabożeństw i czynności liturgicznych – niektórzy duchowni zakładają ją tylko na większe uroczystości.
Kto nosi: prezbiter, biskup

Shamla

Biała chusta zakładana na Liturgię, przewiązywana na głowie. Jej dłuższy koniec opada na plecach, zaś dużo krótszy na klatkę piersiową. Raczej nieużywana przez katolickich Koptów.
Kto nosi: hieromnich (prezbiter-mnich), prezbiter-celibatariusz

Talliq (telig/teleeg)

Grube, białe skarpetki, zazwyczaj z wełny – albowiem do części ołtarzowej, czyli miejsca świętego, nie można wchodzić w butach, zgodnie z Księgą Wyjścia. Niekiedy osoby ze święceniami niższymi czy mnisi zostają w zwykłych skarpetkach lub posługują na bosaka. Również pobożni świeccy, wchodząc do cerkwi, zdejmują obuwie, zostając na bosaka lub w skarpetkach – niezależnie od płci. W przypadku Koptów katolickich, zwyczaj nie zawsze zachowywany – zdarzają się kapłani celebrujący w butach nawet w części ołtarzowej.
Kto nosi: lektor, psalmista, subdiakon, diakon, prezbiter, biskup

Taylassan (taylasan)

Nakrycie głowy na Boską Liturgię. Ma przypominać o duchowej czujności i skupieniu umysłu w trakcie nabożeństwa (1 Tes 5,8). Białe lub złote, z wyhaftowanym krzyżem (koloru złotego i/lub czerwonego) z przodu i z tyłu. Przypomina łacińską mitrę, z jego tyłu zwisa dłuższy pas, co z kolei może kojarzyć się z humerałem. W przeszłości to nakrycie miało formę bliższą turbanowi, gdzie tył był nieco bardziej opadający. Kształt się zmienił z biegiem czasu, by nawiązywał bardziej do korony, co z kolei dodało symbolikę chwałę i honor kapłana w trakcie sprawowania Boskiej służby.
Kto nosi: żonaty prezbiter

Tonia

Najbardziej podstawowa szata w rycie koptyjskim, zakładana na wszystkie nabożeństwa. Tunika, białego koloru, który symbolizuje czystość sług Bożych i Bożą Światłość. Ma wyszyty na piersiach oraz plecach spory krzyż złoty i/lub czerwony, okazyjnie niebieski. Niekiedy tych krzyży jest więcej. Może pojawić się też wyszyta ikona np. Chrystusa, Bogurodzicy czy jakiegoś świętego.
Osoby wyświęcone mogą nosić czarną tunikę (sutannę) poza nabożeństwami, a prezbiterzy są do tego zobowiązani. W przypadku katolickich Koptów bywa stosowanie stroju krótkiego, a także sutann kroju rzymskiego, zarówno wśród prezbiterów, jak i biskupów.
Kto nosi: psalmista i psalmistka (psalmistki są dosyć rzadkie w rycie koptyjskim – zarówno wśród prawosławnych, jak i katolików), lektor, subdiakon, diakon, prezbiter, biskup

Qalansuwa

Kaptur ściśle przylegający do głowy z sześcioma złotymi krzyżami z prawej i lewej strony (symbol 12 apostołów) i większym krzyżem pośrodku oznaczającym Jezusa Chrystusa. Koloru czarnego, na Boską Liturgię hieromnisi zakładają białą wersję. Ma za zadanie chronić przed złem. U Koptów katolickich wśród mnichów i biskupów zastąpiona kłobukiem z rytu bizantyjskiego – czarnym lub białym. Szczególną odmianą tego kaptura jest qaslah, która jest wysoka, spiczasta i z ozdobami, przeznaczona tylko dla biskupów. Obecnie qaslah już nikt nie nosi – ostatnim, który ją zakładał, był papież aleksandryjski (zwierzchnik Prawosławnego Kościoła Koptyjskiego) Cyryl VI, zm. w 1971 roku.

Kto nosi: mnich, mniszka (pod dodatkową czarną chustą), biskup

Należy jeszcze dodać, iż diakon może nosić białą, wełnianą czapkę ściśle przylegającą do głowy, zaś archidiakon – okrągłą, wyższą czapkę, nie spiczastą, złotą lub białą, zwieńczoną złotym krzyżem.

Katoliccy koptyjscy hierarchowie, podobnie jak rzymscy, noszą na ręce biskupi pierścień. Do tego czasem zakładają engolpion – to jest duży wisior z ikoną – który jest stosowany w innych rytach wschodnich, ale raczej nie w prawosławnej wersji egipskiego obrządku.

Dominika Kovačević-Younes

Bibliografia:

  1. Antonios Maqar Ibrahim, مقارنة بين القداس الماروني والقداس القبطي – الجزء الثالث, http://coptcatholic.net/%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%A9-%D8%A8%D9%8A%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%AF%D8%A7%D8%B3-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%8A-%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%AF%D8%A7%D8%B3-%D8%A7%D9%84/ 1.
  2. Celebrating in sacred attire, https://www.youtube.com/watch?v=BSoUf5IkHyI 1.
  3. Deaconship Ranks, Responsibilities, and Ordination Guidelines, https://www.stmarystmark.ca/download/hgsd/DeaconshipRanksResponsibilitiesandOrdinationGuidelines.pdf 1.
  4. Nevein Girgis, الملابس الكهنوتية w: Bulletin of Abba Athanasius for Christian Studies, Issue 3, January 2020.
  5. On the priesthood. The Sacrament, its Ranks, and Vestments, https://lacopts.org/wp-content/uploads/2013/05/YSC-2013-Jr-High-Priesthood.pdf 1.
  6. Radwa Mahmoud Mostafa, Monastic headdresses in Coptic art: qaslah or qalansuwa? An iconographical study on Coptic artifacts from the 10th till the 18th century, w: Research Journal on the Faculty of Tourism and Hotels Mansoura University, issue no. 12, December 2022, part2, https://mkaf.journals.ekb.eg/ article_298375_0d2e90ea56e928a4f6a121e35346e416.pdf 1.
  7. تعرف على الملابس الكهنوتية ومدلولاتها في طائفة الاقباط الأرثوذكس/, https://www.youtube.com/watch?v=QyAFa6T5fDQ 1.
  8. قداس عيد الميلاد المجيد للأقباط الكاثوليك من كاتدرائية القديسة العذراء مريم بمدينة نصر – القاهرة, https://www.youtube.com/watch?v=PKAZdflOZio 1.
  9. ما هي الملابس التي يستخدمها الكاهن في القداس الإلهي؟ وإلى أي شيء ترمز؟ وهل هناك فرق بين ملابس الكاهن المتزوج والكاهن الراهب؟,, https://st-takla.org/books/anba-metaos/ritual-questions/18.html 1.

toto togel togel online situs toto jacktoto jacktoto jacktoto jacktoto toto togel toto togel jacktoto slot gacor situs togel slot gacor togel toto togel jacktoto jacktoto kawi898 kawi898 situs togel kawi898
  1. 10.2024
  2. 10.2024
  3. 10.2024
  4. 10.2024
  5. 10.2024
  6. 10.2024
  7. 10.2024
  8. 10.2024
Współpracujemy z:
Wesprzyj nas!
Zaobserwuj nas!

Modlitwa powszechna – III Niedziela Adwentu

Radując się bliskością przychodzącego Pana, przedstawmy Mu nasze szczere prośby, z którymi przyszliśmy do Jego świątyni w niedzielę Gaudete.Módlmy się za pasterzy Kościoła, aby[…]

Modlitwa powszechna – II Niedziela Adwentu

Chcąc wydać godny owoc nawrócenia, poprośmy dobrego Boga o pomoc we wszystkich naszych intencjach w drugą niedzielę Adwentu. Módlmy się za pasterzy Kościoła,[…]

Poradnik liturgiczny: jak napisać modlitwę powszechną?

Zachęcamy do skorzystania z naszej pomocy dotyczącej pisania modlitwy powszechnej:br. Dorian Kuc SDS jacktoto situs toto slot online situs toto toto togel[…]

Przetłumacz stronę