Sposoby przyjmowania do zakonu (forma prywatna)
Przed uroczystymi obłóczynami w kościele odbywa się ostateczna ceremonia przyjęcia probantek do nowicjatu w następujący sposób:
- W wigilię swego przyjęcia do zakonu, probantka obchodzi wszystkie siostry (od najstarszej do najmłodszej) i padając każdej do stóp, prosi, aby przyjęła ją w poczet zakonnik. Do starych sióstr prowadzi ją sama mistrzyni i razem z nią prosi, by przyczyniła się za nią przy ksieni. Tę prośbę ponawia probantka, gdy nadejdzie czas uroczystych obłóczyn, a także przed pierwszą profesją.
- Nazajutrz mistrzyni nowicjuszek wprowadza probantkę, ubraną w białe, świeckie szaty do kapitularza, gdzie jest zgromadzona cała społeczność zakonnic. Probantka pada krzyżem przed ksienią, a gdy ta jej każe powstać, probantka klęka. Wówczas ksieni pyta ją:
V. O co prosisz, Siostro miła?
R. Pragnę podobać się Panu Bogu i służąc Mu między Wami pod regułą świętego Ojca Benedytka, wysłużyć sobie zbawienie duszy swojej..
Następnie ponownie probantka pada krzyżem, a ksieni każe jej powstać i uklęknąć. Wówczas ksieni przedstawia jej w krótkich słowach trudności życia zakonnego i klasztornej karności, po czym pyta:
V. Czy jesteś gotowa znosić bez przykrości ciężary i trudności życia zakonnego i wytrwać do końca w tym postanowieniu ?
R. Tego żądam i pragnę przy pomocy łaski Bożej.
Teraz odzywa się ksieni:
V. Niechże to sprawi Pan Bóg, abyś pobożne pragnienie, jakieś ustami objawiła, wypełniła też uczynkiem i zasłużyła sobie na żywot wieczny.
Zgromadzenie odpowiada:
R. Amen.
Ksieni klęka i odmawia hymn Veni Creator Spiritus z oracją. Zgromadzenie zaś kończy śpiewać. Po hymnie ksieni siada i zdejmuje z probantki świeckie szaty, mówiąc:
R. Niech zdejmie z ciebie Pan Bóg starego człowieka z jego uczynkami.
Następnie nakłada czarną szatę, mówiąc:
V. Według Boga stworzona jest w sprawiedliwości, świątobliwości i prawdzie. Czarną bądź, ale piękną, Córko jerozolimska. Niech ci nie będzie ciężko naśladować Tego, w którym nie było piękności ani ozdoby.
Na końcu przepasuje ją paskiem, mówiąc:
V. Niech będzie sprawiedliwość przepasaniem biódr twoich, a pomnij, że cię inny opasze i poprowadzi tam, dokąd ty nie będziesz chciała.
Gdy probantka jest już przepasana, ksieni nadaje jej imię zakonne, którym będą ją odtąd nazywali, mówiąc:
V. Odtąd imię twoje będzie N.
Po tych ceremoniach ksieni wstaje i zaczyna psalmy, które chór dalej odmawia (Psalm ,,Miserere” i ,,Ecce quam bonum”). Potem ksieni dodaje:
V. Kyrie eleison.
R. Christe eleison. Kyrie eleison.
V. Pater noster (po cichu).
R. Et ne nos inducas in tentationem.
V. Sed libera nos a Malo.
R. Salvam fac ancillam tuam (Salvas fac ancillas tuas).
V. Deus meus, sperantem (sperantes) in te.
R. Mitte ei (eis), Domine, auxilium de Sancto.
V. Et de Sion tere eam (eas).
R. Nihil proficiat inimicus in ea (eis).
V. Et Filus iniquitatis non apponat nocere ei (eis).
R. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
Oremus
Protege, Domine, familiam tuam subsidiis pacis, et Beatae Mariae semper Viriginis, et Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, atque omnium Sanctorum quorum patrociniis confidentem, a cunctis malis et hostibus redde securam. Per Christum Dominum nostrum.
R. Amen.
Oremus
Deus, qui dilectionem mutuam nos doces habere, occulta mentium noxiarum et figmenta tu depelle propitius, et sinceram nobis tribue puritatem. Adesto, quaesumus, Domine, supplicationibus nostris, et famulam tuam, quam (famulas tuas, quas) caritatis officio infirmam (infirmas) suscepimus, gratia tuae largitatis locupleta; ut de eius (earum) prosperitate continua gaudeamus. Domine Jesu Christe, Deus omnipotens, qui dixisti: Ubi duo vel tres congregati fuerint in nomine meo, in medio eorum sum; tu Christe, medius nostrum adesse digneris, et huic societati nostrae manum misericordiae tuae impende; ut per te vera et stabilis in bono devotio nostra perseveret: ut tuis mandatis obedientes, et pro invicem orantes, te gubernante, corde salvari mereamur et corpore, et ad aeternam beatitudinem valeamus pervenire. Qui cum Deo Patre, et Spiritu Sancto vivis et regnas in saecula saeculorum.
R. Amen.
Teraz ksieni błogosławi probantkę znakiem krzyża, mówiąc:
V. Błogosławieństwo Boga wszechmogącego, Ojca i Syna + i Ducha świętego niech zstąpi na cię (was) i niech pozostanie z tobą (z wami) na zawsze.
Następnie probantka dziękując za przyjęcie, całuję ksienię w rękę, a ona ją nawzajem w głowę. Tym kończy się obrzęd.
Sposób przyjmowania do zakonu. Sposób prywatnego przyjmowania panien do zakonu. W: ,,Ceremoniał Klasztoru Staniąteckiego Reguły św. Benedykta”. Kraków: 1908, s. 20-22.
