Tag: Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Normy oparte na dydaktyczno-duszpasterskim charakterze liturgii (art. 19-20 i 33-36)

Oprócz hierarchicznego i wspólnotowego charakteru Liturgii, należy zwrócić uwagę na dwie inne cechy, a mianowicie na jej duszpasterski charakter oraz moc dydaktyczną, które Konstytucja bierze bardzo trafnie pod uwagę w kontekście reformy liturgicznej.Duszpasterska natura LiturgiiLiturgia, przede wszystkim będąc kultem sama w sobie, zmierza do uwielbienia Boga. Jednocześnie i ze swej natury zmierza do uświęcania ludzi i faktycznie to czyni. Jak głosi Konstytucja: „w Liturgii najskuteczniej osiąga się uświęcenie człowieka…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Normy zaczerpnięte z hierarchicznego i wspólnotowego charakteru Liturgii (art. 26-32)

Poza już wspomnianymi normami, ze wspólnotowego i hierarchicznego charakteru Liturgii wywodzą się także inne normy reformy liturgicznej. Ze względu na to, że Liturgia jest kultem Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa, ze swej natury ma ona charakter wspólnotowy i hierarchiczny, to znaczy jej działania lub celebracje nie są działaniami tej czy innej osoby albo niezorganizowanego ciała wiernych, lecz działaniami Kościoła; i nie jest to dlatego, że należą one do powszechnego Ciała Kościoła, lecz także dlatego, że je udoskonalają i manifestują w sposób…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Reforma liturgii świętej (art. 21-25)

Ogólne normy Reformy LiturgiiW celu reformy oraz jej konieczności (Art. 21.).Mówienie o ogólnych normach Konstytucji przypomina po pierwsze zastosowanie wszystkich liturgicznych reform, mówiąc raz jeszcze, że jest to działanie ściśle duszpsterskie dla Kościoła, by pragnąć przeprowadzenia reformy liturgicznej tak, by wierni biorący udział w liturgii, która została przystosowana dla zrozumienia przez nich, mogła łatwiej zdobyć chrześcijańską duszę.Ponieważ doświadczenie uczy nas, że liturgia, która od czasów Soboru w Trydencie była ściśle…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Liturgiczne kształcenie duchowieństwa (art. 14-20)

Odkąd Kościół poważnie pragnie, by wszyscy wierzący byli prowadzeni do pełnego, świadomego i aktywnego uczestnictwa w celebracjach liturgicznych, konieczne jest, by duszpasterze uczyli ich zrozumienia Liturgii oraz jej natury i mocy, po to, by ci byli w stanie celebrować ją wraz z kapłanami. Z tego powodu Sobór orzeka, iż uwaga powinna być przede wszystkim zwrócona na liturgiczny instruktaż duchownych (Art.14.); na dobre przygotowanie nauczycieli, po to, by klerycy mogli nabywać wiedzę o liturgii (Art. 16.),…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Sakrament bierzmowania (art. 71-72)

Rozpatrzenie Obrzędu Bierzmowania (Art. 71-72)Sakrament bierzmowania jest wyłącznie pojmowany jako integralna część wtajemniczenia chrześcijańskiego w dynamicznym kontekście sakramentów wtajemniczenia. Bierzmowanie udoskonala Chrzest i troszczy się o Eucharystię, jest szczytem chrześcijańskiej inicjacji. Powinno to być uwypuklone w samej celebracji.W rzeczywistości, starożytnym stałym rycie wtajemniczenia ta relacja była pięknie wyrażona, ale we współczesnej praktyce celebrowania Bierzmowania, wyrwana z liturgicznego kontekstu cierpi na wiele wad: 1) Obrzęd zaczyna się…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Sakrament chrztu świętego (art. 64-70)

Każdy, kto jest zaznajomiony z historyczną ewolucją obrzędu chrztu, jest świadomy potrzeby radykalnej korekty tychże ceremonii. Różne obrzędy, które w prostym Kościele zaznaczyły kolejne etapy Katechumenów w ich postępie w stronę chrztu, zostały później ograniczone do jednego stałego obrzędu i zastosowane dla dorosłych oraz – w skróconej formie – również do Chrztu dzieci. Zmiany i dostosowania, często bez rozważenia warunków i okoliczności osoby, która ma zostać ochrzczona, często miały…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Ogólne normy dla reformy liturgicznej i rozwoju liturgii (art. 1-13)

Rozdział pierwszy ma za zadanie przybliżyć teologiczne prawa, które stanowią fundament dla całej Konstytucji o liturgii, oraz podać ogólne normy które mają nakierowywać na życie liturgią i – ogółem – na odnowę liturgiczną. Dalsze rozdziały rozwijają to zagadnienie zwłaszcza pod kątem liturgii, mszy świętej, sakramentów etc. Procedura jest następująca: najpierw przybliżone są ogólne uwarunkowania teologii co do natury liturgii i wypływające z niej znaczenie w życiu Kościoła (cz. 1., art. od 5.…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Rozwój życia liturgicznego w diecezji i parafii (art. 41-46)

1. Rozwój życia liturgicznego w diecezji i parafii (art. 41-42)W tej części Konstytucji, po omówieniu natury Liturgii, formacji (institutio)[1] i uczestnictwa w niej oraz jej reformy, adresowane są trzy zagadnienia, mianowicie: Biskup, do którego, przede wszystkim należy ,,wypełnianie” Liturgii. Liturgia Diecezjalna jako szczególny sposób ujawniania się Kościoła Bożego, zwłaszcza w kościele katedralnym, gdzie towarzyszy jej większa wykwintność; oraz Liturgia Parafialna, będąca postawną częścią Liturgii diecezjalnej, a także jej…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Sakrament małżeństwa (art. 77-78)

Dwa artykuły niniejszej Konstytucji podejmują temat sakramentu małżeństwa: artykuł 77 o reformacji ceremonii w Rytuale Rzymskim (a w szczególności obrzędów) i artykuł 78 o sposobie celebracji.1. Obrzędy sakramentu małżeństwa (art. 77)Obecnie znajdujący się w Rytuale Rzymskim obrzęd zawarcia sakramentu małżeństwa powstał, aby zabezpieczyć podstawowy element tego sakramentu, tj. wzajemne wyrażenie zgody pomiędzy małżonkami. Został on do tego w całości zredukowany z pojedynczym wyjątkiem błogosławieństwa obrączek.Artykuł 77 proponuje…
Dowiedz się więcej

Komentarz do Konstytucji o Liturgii Świętej – Sakrament święceń (art. 76)

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę