Tag: Niższe urzędy Kościoła

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Służba zakrystiana we współczesnym Kościele

Funkcje liturgiczne objawiają misterium Kościoła, ponieważ są wyrazem służby poprzez dar, który człowiek otrzymał, gdyż „różne są rodzaje posługiwania” (1 Kor 12, 5). Wszyscy, którzy pełnią jakiekolwiek czynności liturgiczne, spełniają je prawdziwie[1]. W przestrzeni parafialnej można dostrzec najczęściej kilka osób, które codzienne pełnią swoje funkcje liturgiczne, a więc: ministranta, zakrystiana i organistę[2]. Obecnie obowiązujące przepisy liturgiczne wśród różnych funkcji (munus) liturgicznych, wymieniają m.in. wspomnianą służbę…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Hipponie (393)

Nota o SynodzieSynod w Hipponie, mający miejsce dn. 8 paźdzernika 393 r., został zwołany w sprawach dyscyplinarych. Jedną z nich była kwestia obyczajności duchowieństwa, która dotyczyła ich związków z kobietami.Kanon III(SCL, IV, 61) Epigonius episcopus dixit: Additur aliquid quod non seiungatur de hoc titulo: saepe, patientibus propositis, vidimus lectores in ecclesiis (…).  Si hoc placet mentibus vestris, qui secundam acceperit, a lectione ex hodierno die arceatur.Kanony III(SCL, IV,…
Dowiedz się więcej

Święcenia w średniowiecznej teologii – Walahfried Strabo (+849)

Opisując sakrament święceń, nie można ominąć nauki poszczególnych uczonych na temat tego, co obecnie nazywa się sakramentem święceń. Średniowieczni uczeni zajmujący się tematyką sakramentu święceń, dzielili się na zwolenników tezy, iż wszystkie świecenia są pochodzenia Bożego i stanowią część sakramentu święceń oraz na tych, którzy opowiadali się za odmienną teorią, uważając, że o ile wszystkie święcenia w jakiejś mierze składają się na sakrament, o tyle nie wszystkie są pochodzenia Bożego. Dyskurs ten zadomowił się w Kościele,…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Valence d’Agen (374)

Nota o synodzie Synod w Walencji (Galia), odbywający się w 374 r., zgromadził galijskich biskupów w celu orzeczenia na temat święceń, pokuty i powtórnego chrztu. Kanon 1(SC, III, 492-493) Sedit igitur neminem post hanc synodum, qua eiusmodi illicitis vel sero succurritur, digamos aut internuptarum maritos ordinari clericos posse. Nec requirendum utrumne initiati sacramentis divinis, anne gentiles, hac se infelicis sortis necessitate macularint, cum…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Rzymie (385)

Nota o synodzie Synod odbywający się w 385 r. w Rzymie został zwołany w celach dyscyplinarnych. To, co na tym synodzie zostało postanowione, odzwierciedla list papieża Syrycjusza do biskupa Tarragony Himeriusza, z której poniżej podano kilka ustępów. Kanon 6(SCL, II, 38) Praeterea monachorum quosdam atque monacharum, abiecto proposito sanctitatis, in tantam protestaris demersos esse lasciviam, ut prius clanculo, velut sub monasteriorum praetextu, illicita ac sacrilega se contagione miscuerint: postea…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Kartaginie (390)

Nota o Synodzie Synod w Kartaginie, zgromadzony 16 czerwca 390 r., odbył się w celu ogłoszenia kanonów dyscyplinarnych oraz jednego doktrynalnego. Przewodził mu biskup Genekliusz. Kanon II(SC, III, 692-693) Epigonius episcopus Bullensium regionum dixit: Cum praeterito concilio de continentia et castitate tractaretur, gradus isti tres qui constrictione quadam castitatis per consecrationem annexi sunt, episcopus inquam, presbyter et diaconus, tractatu pleniori, ut pudicitiam custodiant, doceantur. Geneclius…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Kartaginie (397)

Nota o Synodzie Synod w Kartaginie, zwany czasem Trzecim Synodem Kartagińskim, zgromadził wielu biskupów afrykańskich w 397 r. na dwóch posiedzeniach, aby uporządkować kościelne prawodawstwo. Kanony XI-XIII (PL, LVI, 424-425) Ut filii episcoporum et clericorum spectacula saecularia non exhibeant nec spectent, quandoquidem a spectaculis arcentur [XI].Ut gentilibus vel etiam haereticis et schismaticis filii episcoporum vel quorumlibet clericorum matrimonio non coniungantur [XII].Ut episcopi vel clerici filios suos…
Dowiedz się więcej

O stopniu egzorcystatu

Egzorcystat tworzy dla siebie własną, zamknięta grupę i nie należy genetycznie, liturgicznie czy dyscyplinarnie do żadnego z niższych święceń. Od samego początku istniał on niezależnie, zarówno jako officium, jak i jako ordo, przez co należy do święceń niższych na równi z subdiakonatem i lektoratem. Pierwotnie stopień ten w ogóle nie był obecny w wymiarze liturgicznym. Był on wówczas dostępny dla każdego, tak duchownego, jak i laika. Jeszcze w IV w. na Wschodzie słyszy się o tej praktyce, chociaż w tamtych…
Dowiedz się więcej

Lektorat i kantorat

Wprawdzie w ciągu pierwszych trzech wieków kantorat nie pojawił się nigdzie jako odrębny stan, ale ponieważ kantorów zna już IV w., właściwe jest prześledzenie rozwoju tego stanu (łac. ordo) aż do miejsca, w którym zaistniał. Nie można zakładać, że jeśli Wschód w czasie Synodu w Laodycei miał unormowane Psalmy, to zostały one dopiero wówczas wprowadzone. Wszakże lektorat zamykał w sobie pierwotnie kantorat, który wyodrębnił się z lektoratu dopiero na początku IV…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Kartaginie (ok. 348)

Nota o synodzie Synod w Kartaginie, odbywający się w okolicach roku 348, zgromadził biskupów w celu potępienia donatystów oraz odbudowania wspólnoty Kościoła, której jedność została zachwiana przez schizmę donacjańską. Kanon 3 (SC, III, 146) Gratus episcopus dixit: et illud praecipue, si videtur vestrae dilectioni, cavendum est: ut pastoris curam, quantum debet et potest, regularisd providentia tota praemuniat, ut nullis liceat extraneis ab affectu carnali abstinentibuscum extraneise pariter…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę