Tag: Święcenia akolitatu

Posługi lektora i akolity to dwa stałe urzędy Kościoła, które do 2021 r. mogli przyjmować jedynie wierni świeccy płci męskiej (Franciszek 2021)[1]. Ciągle pozostawało bowiem w mocy orzeczenie z 1972 r., w którym papież Paweł VI wzmiankował, że posług wolno udzielać tylko mężczyznom ochrzczonym (Paweł VI 1972). Umieszczenie takiego zapisu w dokumencie zwieńczającym reformę tonsury, święceń niższych i subdiakonatu było podyktowane tradycją Kościoła, gdyż nie było zwyczaju, aby w liturgii służyła…
Dowiedz się więcej

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Przed Soborem Watykańskim II (1962-1965) wielu biskupów zgłaszało Komisji Przygotowawczej Soboru Ekumenicznego swoje własne sugestie, nad którymi miano się pochylić, a które dotyczyły święceń niższych, subdiakonatu oraz tonsury. Poniższy tekst ma za cel ukazanie wstępnych założeń reformy święceń niższych.Sugestie biskupów na temat reformy zbierano przez rok[1]. Względem tonsury ostatniej głosy były zróżnicowane: począwszy od tych, które pragnęły jej zachowania; poprzez tych, którzy pragnęli ujednolicenia formy tonsury;…
Dowiedz się więcej

W sierpniu bieżącego roku minie pięćdziesiąt lat od reformy tonsury, święceń niższych i subdiakonatu. Wówczas papież Paweł VI (+1978) pozostawił przy istnieniu jedynie lektorat i akolitat, podczas gdy pozostałe święcenia niższe (oraz tonsura), a także subdiakonat z grupy święceń wyższych, zostały usunięte[1]. Jednakże przyglądając się działalności niektórych tradycjonalistycznych instytutów, można zauważyć, że święcenia niższe poprzedzone tonsurą, a także następującym po nich stopniem subdiakona, nadal są udzielane. Pada…
Dowiedz się więcej

W kolejnym artykule zostanie przedstawione graficzno-tekstowe usystematyzowanie pochodzenia poszczególnych święceń niższych, których źródłem jest oczywiście diakonat, o czym wzmiankował chociażby papież Urban II (+1099):,,Wzywamy święty diakonat i kapłaństwo, bo czytamy, że Kościół pierwotny miał tylko te zlecenia”[1].Pierwotna służba diakonatu, o której napisał m.in. A. J. Nowowiejski (+1941), została z czasem rozszerzona na innych posługujących: diakonów i subdiakonów[2]. Świadczy o tym wielu autorów, takich jak: Hipolit Rzymski (+235) Raban Maur (+856), Ambrozjaster (+IV…
Dowiedz się więcej

Znając już zarys powstania święceń niższych i wyższych, warto poznać kształtowanie się obrzędu udzielania tych urzędów, począwszy od tekstów biblijnych, poprzez m.in. dzieło przypisywane Hipolitowi (+236), a skończywszy na Statutach Kościoła Starożytnego (V w.).Pismo ŚwiętePierwszym źródłem, nad którym należy się pochylić, jest tekst natchniony – Pismo Święte. Na samym początku warto się zająć opisem wybrania następcy Judasza (Dz 15-26). Cała procedura wyboru nowego członka…
Dowiedz się więcej

Przyglądając się dzisiejszej liturgii sprawowanej według ksiąg z 1962 roku, dostrzeże się, że ministranci w tej liturgii swoim strojem przypominają kleryków. Taka praktyka ma swoje korzenie już w XVI w., kiedy to z braku duchownych niższych święceń Kościół zaczął pozwalać świeckim mężczyznom zastępować akolitów w niektórych czynnościach (m.in. w podawaniu ampułek). Po reformie liturgicznej dokonanej w ubiegłym stuleciu, w Kościele powszechnym zachowały się jedynie dwa święcenia niższe zwane odtąd…
Dowiedz się więcej

Pięćdziesiąt lat temu w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny światło dzienne ujrzało Motu Proprio Ministeria Quædam papieża Pawła VI (+1978), modyfikujące dyscyplinę Kościoła względem stopni, które od X w. nazywały się święceniami niższymi i wyższymi (ordines minores et maiores)[1]. Reformie poddane zostały bowiem następujące stopnie: ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat i subdiakonat. Ponadto dokonano reformy tonsury, czyli inicjacji do stanu duchownego[2]. Dzisiaj…
Dowiedz się więcej

Funkcja liturgiczna (munus) będąca pewną czynnością, wykonywaną przez ogół lub poszczególnych wiernych w liturgii, jak i poza nią, jest swoistym działaniem mającym na celu spełnienie konkretnych wymagań, jakie stawia przed człowiekiem poszczególny urząd (szczególnie w przypadku posług) czy też w ogóle sam fakt bycia częścią organizmu Kościoła. Człowiek wierzący przez całe swoje życie służy Bogu, a więc spełnia pewne posłannictwo[1]. Dawniej w liturgice panowało przekonanie, że człowiek spełnia…
Dowiedz się więcej

Prawie pół roku temu światło dzienne ujrzała publikacja nt. posług lektora i akolity, pt. ,,Posługa lektoratu i akolitatu po reformie święceń niższych i subdiakonatu”. W tamtym artykule zwrócono uwagę na dzisiejszy wygląd posług lektora i akolity pod kątem czynności i znaczenia tych urzędów w liturgii. Natomiast uwaga poniższej publikacji zostanie skupiona głównie na obrzędzie przekazania posług lektora i akolity (również pod kątem reformy tej ceremonii). W tym celu zostanie porównana celebracja zawarta w starym…
Dowiedz się więcej