Tag: Msza śpiewana

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Śpiew gregoriański – Rozważania o liturgii

Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II w artykule 116 opowiedziała się na temat śpiewu gregoriańskiego następująco: Kościół uznaje śpiew gregoriański za własny śpiew liturgii rzymskiej. Dlatego w liturgii powinien zajmować on pierwsze miejsce wśród innych równorzędnych rodzajów śpiewu. Nie wyklucza się ze służby Bożej innych gatunków muzyki kościelnej, zwłaszcza polifonii, byleby odpowiadały duchowi sprawowanej liturgii, zgodnie z art. 30. Jak trzeba dzisiaj interpretować ten…
Dowiedz się więcej

Oprawa czy integralna część? – Kilka myśli nad rolą muzyki w liturgii

Przy różnych „specjalnych okazjach” liturgicznych można często usłyszeć zdanie zaczynające się: „Oprawą muzyczną dzisiejszej uroczystości zajmuje się…” Może nie bez racji muzycy kościelni protestują przeciw takiemu postawieniu sprawy? Czy nazwanie muzyki „oprawą” nie sprowadza jej do zbędnego dodatku, którym przyozdabia się liturgię, by czasem podkreślić jej uroczystość i wyjątkowość? Lub też inaczej, czy nie zrównuje tej wykonywanej na Mszy ślubnej z ową graną później do tańca na weselu? Na te pytania postaram…
Dowiedz się więcej

Doniosłość wychowawcza liturgii eucharystycznej

Żadna z dziedzin życia religijnego nie uległa tak silnie wpływom umysłowości nowożytnej, co dziedzina kultu kościelnego, dziedzina liturgii. Pod wpływem indywidualizmu i intelektualizmu moralnego, którym atmosfera ostatnich wieków została tak silnie przesiąknięta, nawet i środowiska katolickie przestały pojmować w całej pełni doniosłość kultu liturgicznego. Zaniedbany, często okrawany i skrócany, wykonywany czysto konwencjonalnie, bez zrozumienia i odczucia jego wielkich wartości moralnych i artystycznych, nie mógł on, ma się rozumieć, nikogo pociągnąć, ale raczej…
Dowiedz się więcej

O przedtrydenckiej liturgii bernardyńskiej

Bernardyni i franciszkanie używali zasadniczo mszału i brewiarza rzymskiego według Officium Capelli Pontificii […]. Dopiero w obrębie tych zasadniczych ram mogły się rozwijać poszczególne zwyczaje bernardyńskie, tak że ich nabożeństwo zaczęło odbiegać wyglądem od tego, które sprawowano w kościołach zarządzanych przez księży świeckich [diecezjalnych – przyp. red.]. Zresztą przyczyniała się do tego ta okoliczność, że duchowieństwo świeckie nie używało mszału rzymskiego, lecz swego diecezjalnego. Wiadomo także, że w epoce sprzed…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę