Tag: Prawo kościelne

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Źródła poznania prawa liturgicznego: Księgi liturgiczne

Prawodawca, mówiąc w kan. 2 KPK o przepisach liturgicznych, nie wspomina o księgach liturgicznych. Jednak, aby zrozumieć naturę przepisów liturgicznych, należy je odczytać we właściwym – to znaczy historycznym – kontekście. A z niego wynika, że już od średniowiecza teksty używane podczas sprawowania obrzędów liturgicznych oraz przepisy normujące przebieg celebracji zawarte były w specjalnych księgach kierujących się porządkiem kanonicznym. Kompilacja tak zwanych Ordines sprawiła, że w Kościele łacińskim zostały opracowane rytuał…
Dowiedz się więcej

Źródła poznania prawa liturgicznego: Wprowadzenie

Podczas prac rewizyjnych nad prawem kanonicznym zostało postanowione, aby – podobnie jak to było w Kodeksie pio­benedyktyńskim[1] – również obecny Kodeks prawa kanonicznego nie zawierał norm ściśle liturgicznych, chyba że mają one szczególne znaczenie dyscyplinarne, a ich zachowanie wymaga właściwe kierowanie liturgią i umocnienie porządku Kościoła[2]. Te zalecania zostały uwzględnione w Kodeksie z 1983 roku, dlatego kan. 2 KPK stanowi: Kodeks zazwyczaj nie określa obrzędów, jakie…
Dowiedz się więcej

Wokół “Spiritus Domini” papieża Franciszka – geneza dopuszczenia kobiet do posług stałych

Posługi lektora i akolity to dwa stałe urzędy Kościoła, które do 2021 r. mogli przyjmować jedynie wierni świeccy płci męskiej (Franciszek 2021)[1]. Ciągle pozostawało bowiem w mocy orzeczenie z 1972 r., w którym papież Paweł VI wzmiankował, że posług wolno udzielać tylko mężczyznom ochrzczonym (Paweł VI 1972). Umieszczenie takiego zapisu w dokumencie zwieńczającym reformę tonsury, święceń niższych i subdiakonatu było podyktowane tradycją Kościoła, gdyż nie było zwyczaju, aby w liturgii służyła…
Dowiedz się więcej

Źródła prawa liturgicznego: Konferencja Episkopatu

Konferencja episkopatu w obecnej formie jest owocem prac Soboru Watykańskiego II. Wprawdzie jeszcze przed nim prawie wszędzie istniały konferencje biskupów, ale Kodeks pio­benedyktyński nie określał norm ogólnych co do ich ustanowienia i celów. Jak zauważył J. Dyduch, Vaticanum II nie powołał nowej instytucji w Kościele, ale już istniejącej nadał nową formę prawną poprzez określenie jej kompetencji i zadań. A zatem dopiero dokumenty soborowe i posoborowe przyznały konferencji episkopatu status…
Dowiedz się więcej

Źródła prawa liturgicznego: Biskup diecezjalny

Na czele diecezji, która jest modelowym Kościołem partykularnym, stoi biskup diecezjalny. Przysługuje mu, w powierzonej jego pasterskiej pieczy diecezji, zwyczajna, własna i bezpośrednia władza rządzenia (kan. 381 §1 KPK). Władzę ustawodawczą biskup diecezjalny wykonuje osobiście (kan. 391 § 2 KPK). Spod tej władzy wyjęte są jedynie te sprawy, które na mocy prawa lub postanowienia papieskiego zostały zastrzeżone Stolicy Apostolskiej lub innym autorytetom kościelnym…
Dowiedz się więcej

Źródła prawa liturgicznego: Biskup Rzymu i Stolica Apostolska

Władzę ustawodawczą w całym Kościele sprawuje Biskup Rzymu. Jego władza jest najwyższa, pełna, bezpośrednia, powszechna i zwyczajna (kan. 331; kan. 333 § 1 KPK). Podmiot najwyższej i pełnej władzy w Kościele stanowi również Kolegium Biskupów, oczywiście z papieżem jako swoją głową na czele (kan. 336; kan. 337 § 1–2 KPK). Na mocy delegacji głos decydujący może posiadać także Synod Biskupów, jednak jego…
Dowiedz się więcej

Źródła prawa liturgicznego: Wprowadzenie

Odnowa w dziedzinie liturgii, zapoczątkowana na Soborze Watykańskim II i konsekwentnie realizowana poprzez późniejsze dokumenty legislacyjne, wyraźnie wskazała na podmioty odpowiedzialne za procedowanie i realizację prawa liturgicznego. Jak zostało zaznaczone w konstytucji Sacrosanctum Concilium, nikomu, choćby nawet był kapłanem, nie wolno na własną rękę niczego do liturgii dodawać, ujmować czy zmieniać (KL 22 § 3). A wynika to z faktu, że prawo kierowania sprawami liturgii należy wyłącznie do odpowiedniej władzy kościelnej i przysługuje…
Dowiedz się więcej

Rzecz o rubrykach

Rubryki, czyli teksty drukowane w kolorze czerwonym, stanowią integralną część ksiąg liturgicznych. Kierowane są przede wszystkim do osób wykonujących szczególne funkcje w liturgii – celebransów, diakonów, lektorów czy posługujących. Zawierają między innymi opisy gestów, podział dialogów czy też wskazania dotyczące wykonywania określonych fragmentów. Stanowią jakby odpowiednik teatralnych didaskaliów, ale nie tylko…Wyobraźmy sobie przez chwilę liturgię bez rubryk. Czym ona by była? Zapewne modlitwą, tekstem do wypowiadania przez celebransa…
Dowiedz się więcej

Oprawa czy integralna część? – Kilka myśli nad rolą muzyki w liturgii

Przy różnych „specjalnych okazjach” liturgicznych można często usłyszeć zdanie zaczynające się: „Oprawą muzyczną dzisiejszej uroczystości zajmuje się…” Może nie bez racji muzycy kościelni protestują przeciw takiemu postawieniu sprawy? Czy nazwanie muzyki „oprawą” nie sprowadza jej do zbędnego dodatku, którym przyozdabia się liturgię, by czasem podkreślić jej uroczystość i wyjątkowość? Lub też inaczej, czy nie zrównuje tej wykonywanej na Mszy ślubnej z ową graną później do tańca na weselu? Na te pytania postaram…
Dowiedz się więcej

Alkohol i Komunia św.

„Dlaczego nie byłeś dzisiaj u Komunii świętej?”– dopytuje zaciekawiona żona swojego męża, gdy oboje wracają do domu z kościoła po niedzielnej Eucharystii. A mąż odpowiada zwykle krótko: „Bo wczoraj napiłem się alkoholu”. Czy spożywanie alkoholu jest grzechem? Czy po sobotniej imprezie zakrapianej alkoholem można w niedzielę przyjąć Komunię świętą?Prawo kościelne stanowi, że wierni powinni z szacunkiem odnosić się do Eucharystii. Tym samym mają ją z największą pobożnością i często przyjmować. Zaś zadaniem…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę