Tag: Teologia liturgii

Wspólne kapłaństwo wszystkich wiernych znajduje swoje szczególne odzwierciedlenie w modlitwie powszechnej. Należy więc dlatego zwrócić szczególną uwagę na to, do kogo wspólnota zwraca się w modlitwie (por. Tertulian, Adversus Marcionem IV, 9 ( CCSL 1, 560); Orygenes, Disputatio cum Heracleida 4, 24 ( SCr 67, 62); Statuta Conciliii Hipponensis breviata 21 ( CCSL 149, 39): do Ojca przez Syna w Duchu Świętym*. Intencje kierowane do Chrystusa wymagają więc wyjaśnienia. Jest rzeczą jasną, że Kościół-Oblubienica może również zwracać…
Dowiedz się więcej

Qui cum Passióni voluntárie traderétur, accépit panem et grátias agens fregit, dedítque discípulis suis, dicens:ACCÍPITE ET MANDUCÁTE EX HOC OMNES: HOC EST ENIM CORPUS MEUM, QUOD PRO VOBIS TRADÉTUR.On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom mówiąc:BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.Símili modo, postquam cenátum…
Dowiedz się więcej

Oprócz hierarchicznego i wspólnotowego charakteru Liturgii, należy zwrócić uwagę na dwie inne cechy, a mianowicie na jej duszpasterski charakter oraz moc dydaktyczną, które Konstytucja bierze bardzo trafnie pod uwagę w kontekście reformy liturgicznej.Duszpasterska natura LiturgiiLiturgia, przede wszystkim będąc kultem sama w sobie, zmierza do uwielbienia Boga. Jednocześnie i ze swej natury zmierza do uświęcania ludzi i faktycznie to czyni. Jak głosi Konstytucja: „w Liturgii najskuteczniej osiąga się uświęcenie człowieka…
Dowiedz się więcej

Hæc ergo dona, quǽsumus, Spíritus tui rore sanctífica, ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Dómini nostri Iesu Christi.Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby się stały dla nas Ciałem + i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa.Bóg – Źródło wszelkiej świętości, jest teraz proszony przez kapłana, aby swoją mocą uświęcił te dary[1]. Mówi się tu o darach, ponieważ chleb i wino są nimi w podwójnym znaczeniu: przede…
Dowiedz się więcej

Vere Sanctus es, Dómine, fons omnis sanctitátis.Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.Po prefacji i wieńczącej ją aklamacji, kapłan kontynuuje modlitwę eucharystyczną od części, która łączy aklamację „Sanctus-Benedictus” z anaforą, mówiąc: Zaprawdę, święty jesteś, Boże[1]. Jest to niejako przypieczętowanie tego, co już zostało trzykrotnie powiedziane, przez co kapłan raz jeszcze zapewnia, że Święty przychodzi w imię Pańskie (por. Oz 11, 9). Jest On źródłem wszelkiej świętości, bo jest On początkiem i końcem…
Dowiedz się więcej

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.Dlaczego mówi się tutaj o „włączeniu” człowieka w pienie Aniołów? Otóż pierwsza część tego śpiewu jest pochodzenia anielskiego, jak…
Dowiedz się więcej

Dóminus vobíscum.Et cum spíritu tuo.Sursum corda.Habémus ad Dóminum.Grátias agámus Dómino Deo nostro.Dignum et iustum est. Pan z wami.I z duchem twoim.W górę serca.Wznosimy je do Pana.Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.Godne to i sprawiedliwe. Na początku modlitwy eucharystycznej kapłan pozdrawia wiernych słowami: Pan z wami[1]. W ten sposób rozpoczyna się święty hymn dziękczynienia[2]. Mówi się tu o hymnie, ponieważ Mistrz przed swoją męką, zanim udał się do Ogrodu Oliwnego, odśpiewał hymn (por. J…
Dowiedz się więcej

Ecce, cum nunc ad summi sacramenti virtutem accedamus, deficit lingua, sermo disparet, superatur iugenium, opprimitur intellectus (Petrus Damianus). II Modlitwa Eucharystyczna to obecnie jedna z dziesięciu anafor Kościoła, zamieszczonych w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Choć obecnie obowiązujące prawo liturgiczne stanowi, że modlitwa ta może być używana jedynie w dni powszednie i szczególne okoliczności, a w Polsce dodatkowo w niedziele zwykłe[2]. Prawo partykularne, stanowione w Polsce przez Konferencję…
Dowiedz się więcej

Poza już wspomnianymi normami, ze wspólnotowego i hierarchicznego charakteru Liturgii wywodzą się także inne normy reformy liturgicznej. Ze względu na to, że Liturgia jest kultem Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa, ze swej natury ma ona charakter wspólnotowy i hierarchiczny, to znaczy jej działania lub celebracje nie są działaniami tej czy innej osoby albo niezorganizowanego ciała wiernych, lecz działaniami Kościoła; i nie jest to dlatego, że należą one do powszechnego Ciała Kościoła, lecz także dlatego, że je udoskonalają i manifestują w sposób…
Dowiedz się więcej

Ogólne normy Reformy LiturgiiW celu reformy oraz jej konieczności (Art. 21.).Mówienie o ogólnych normach Konstytucji przypomina po pierwsze zastosowanie wszystkich liturgicznych reform, mówiąc raz jeszcze, że jest to działanie ściśle duszpsterskie dla Kościoła, by pragnąć przeprowadzenia reformy liturgicznej tak, by wierni biorący udział w liturgii, która została przystosowana dla zrozumienia przez nich, mogła łatwiej zdobyć chrześcijańską duszę.Ponieważ doświadczenie uczy nas, że liturgia, która od czasów Soboru w Trydencie była ściśle…
Dowiedz się więcej