Tag: Znaki naturalne

Jeśliby przyjąć, że jedynym uczestnikiem tej świętej rozgrywki jest człowiek, to całe to przedsięwzięcie nie miałoby sensu, gdyż w końcu stałoby się ono dla niego nudne[1]. Dopiero wówczas, gdy dostrzega się w tej liturgii także innych, to zauważa się bez problemu, że jest ona czymś nader potrzebnym[2]. Z poprzednich tekstów tej serii wynika, że istnieją ,,jak gdyby” dwa główne podmioty liturgii: Bóg (dzielący się swoją miłością) i człowiek (odpowiadający na ową miłość)[3]. Jednak…
Dowiedz się więcej

Jeżeli przyjmuje się, że liturgia potrzebuje znaków, aby wyrazić to, co niewidzialne (por. Rz 1, 19), to trzeba tu zauważyć przede wszystkim tzw. znaki naturalne, które jawią się człowiekowi jako pewnego rodzaju widzialne znaki łaski, które są zakotwiczone w życiu Trójjedynego[1]. To właśnie one tchną transcendencją, to znaczy: Bożym uświęceniem[2], które sprawia, że człowiek może poznawać ,,Twórcę piękności” (Mdr 13, 3) w dziełach włączonych w liturgii…
Dowiedz się więcej