Kategoria: Serie artykułów

Konstytucja o Świętej Liturgii “Sacrosanctum Concilium” II Soboru Watykańskiego mówi w artykule 103 tak: Obchodząc ten roczny cykl misteriów Chrystusa, Kościół święty ze szczególną miłością oddaje cześć Najświętszej Matce Bożej, Maryi, która nierozerwalnym węzłem złączona jest ze zbawczym dziełem swojego Syna. W Niej Kościół podziwia i wysławia wspaniały owoc odkupienia i jakby w przeczystym obrazie z radością ogląda to, czym cały pragnie i spodziewa się być. To szczególne…
Dowiedz się więcej

Rozpatrzenie Obrzędu Bierzmowania (Art. 71-72)Sakrament bierzmowania jest wyłącznie pojmowany jako integralna część wtajemniczenia chrześcijańskiego w dynamicznym kontekście sakramentów wtajemniczenia. Bierzmowanie udoskonala Chrzest i troszczy się o Eucharystię, jest szczytem chrześcijańskiej inicjacji. Powinno to być uwypuklone w samej celebracji.W rzeczywistości, starożytnym stałym rycie wtajemniczenia ta relacja była pięknie wyrażona, ale we współczesnej praktyce celebrowania Bierzmowania, wyrwana z liturgicznego kontekstu cierpi na wiele wad: 1) Obrzęd zaczyna się…
Dowiedz się więcej

Każdy, kto jest zaznajomiony z historyczną ewolucją obrzędu chrztu, jest świadomy potrzeby radykalnej korekty tychże ceremonii. Różne obrzędy, które w prostym Kościele zaznaczyły kolejne etapy Katechumenów w ich postępie w stronę chrztu, zostały później ograniczone do jednego stałego obrzędu i zastosowane dla dorosłych oraz – w skróconej formie – również do Chrztu dzieci. Zmiany i dostosowania, często bez rozważenia warunków i okoliczności osoby, która ma zostać ochrzczona, często miały…
Dowiedz się więcej

Papież Franciszek w swoim Piśmie Apostolskim “Evangelii gaudium” wzywa wspólnotę Kościoła do odnowienia ducha misyjnego. Głównym zadaniem tego ducha jest szerzenie radości i piękna Dobrej Nowiny – Ewangelii. W numerze 41 papież wyraża język, w którym przedstawiane są prawdy wiary:Jednocześnie olbrzymie i szybkie zmiany kulturowe wymagają, abyśmy nieustannie zwracali uwagę na to, by starać się wyrażać niezmienne prawdy w języku pozwalającym dostrzec ich stałą nowość. Ponieważ…
Dowiedz się więcej

Rozdział pierwszy ma za zadanie przybliżyć teologiczne prawa, które stanowią fundament dla całej Konstytucji o liturgii, oraz podać ogólne normy które mają nakierowywać na życie liturgią i – ogółem – na odnowę liturgiczną. Dalsze rozdziały rozwijają to zagadnienie zwłaszcza pod kątem liturgii, mszy świętej, sakramentów etc. Procedura jest następująca: najpierw przybliżone są ogólne uwarunkowania teologii co do natury liturgii i wypływające z niej znaczenie w życiu Kościoła (cz. 1., art. od 5.…
Dowiedz się więcej

Kolekta XXXIII Niedzieli Zwykłej pochodzi z Sacramentarium Veronense (nr 481, 1. Kolekta Mszy w miesiącu lipcu). Sakramentarz ten jest kolekcją tzw. „Libelli”, czyli formy książeczek czy zeszytów, w których zostały zawarte niedzielne i świąteczne modlitwy mszalne, które też w celu ponownego wykorzystywania zostały zawarte w archiwum. Zbiór takich książeczek, które posiadamy, pochodzi z archiwum laterańskiego. Rzymski tekst, pochodzący z V i VI w., został zawarty w rękopisie z początku VII…
Dowiedz się więcej

1. Rozwój życia liturgicznego w diecezji i parafii (art. 41-42)W tej części Konstytucji, po omówieniu natury Liturgii, formacji (institutio)[1] i uczestnictwa w niej oraz jej reformy, adresowane są trzy zagadnienia, mianowicie: Biskup, do którego, przede wszystkim należy ,,wypełnianie” Liturgii. Liturgia Diecezjalna jako szczególny sposób ujawniania się Kościoła Bożego, zwłaszcza w kościele katedralnym, gdzie towarzyszy jej większa wykwintność; oraz Liturgia Parafialna, będąca postawną częścią Liturgii diecezjalnej, a także jej…
Dowiedz się więcej

Dwa artykuły niniejszej Konstytucji podejmują temat sakramentu małżeństwa: artykuł 77 o reformacji ceremonii w Rytuale Rzymskim (a w szczególności obrzędów) i artykuł 78 o sposobie celebracji.1. Obrzędy sakramentu małżeństwa (art. 77)Obecnie znajdujący się w Rytuale Rzymskim obrzęd zawarcia sakramentu małżeństwa powstał, aby zabezpieczyć podstawowy element tego sakramentu, tj. wzajemne wyrażenie zgody pomiędzy małżonkami. Został on do tego w całości zredukowany z pojedynczym wyjątkiem błogosławieństwa obrączek.Artykuł 77 proponuje…
Dowiedz się więcej

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

I. Nazwa Sakramentu i kiedy należy go udzielać (Art.73) 1. Sakramentowi nadano dwie nazwy: Ostatnie Namaszczenie i Namaszczenie Chorych, z czego tą drugą uznaje się za bardziej prawidłową. Za zmianą nazwy przemawia wiele powodów: doktrynalny („Namaszczenie Chorych” lepiej wyraża naturę i okoliczności udzielania Sakramentu: „Choruje ktoś wśród was?”), historyczny (ponieważ nazwa ta była w powszechnym użytku aż do XII w.) pastoralne i psychologiczne (nazwa „Ostatnie Namaszczenie” często zniechęca…
Dowiedz się więcej