Introit na święto Podwyższenia Krzyża Świętego
“Nos autem gloriari oportet in Cruce Domini nostri Jesu Christi: in quo est salus, vita et resurrectio nostra:
per quem salvati et liberati sumus.
Deus misereatur nostri, et benedicat nobis:
illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri”.
(“A myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa; w Nim jest zbawienie, życie i zmartwychwstanie nasze; przez Niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni. Niech Bóg się zmiłuj się nad nami i nam błogosławi: niech nam ukaże pogodne oblicze i zmiłuje się nad nami”)
Śpiewa Kościół na początku dzisiejszej Mszy Świetej. Są to słowa zaczerpnięte z Listu świętego Pawła do Galatów. Warto na samym początku zwrócić uwagę na dwa wyrazy: “gloriari” oraz “oportet”. Ten pierwszy nakierunkowuje na postawę, jaką św. Paweł zaleca, aby mieć i pielęgnować wobec Krzyża, Męki i Śmierci naszego Pana. “Gloriari” można przetłumaczyć jako “chlubić się”, ale także jako “być dumnym”. Jeżeli w tajemnicę Krzyża nie wejdzie się głębiej, nie będzie się w tym znaku dostrzegało zwycięstwa nad śmiercią, ani aktu doskonałej miłości Boga względem nas, to nie będzie mowy o dumie i radości. Jeżeli Krzyż będzie nam obojętny, to będziemy się go wstydzić. Wówczas będziemy jak ci ludzie, o których św. Paweł mówi w Gal 6,12 i wystraszeni prześladowaniami z powodu Krzyża i wiary w Chrystusa będziemy się starać dostosować do świata, aby uniknąć cierpienia. W tej kwestii nie ma kompromisu: albo radykalne umiłowanie i naśladowanie Chrystusa, albo podążanie za światem, grzechem i wygodą.
O tym że jest to obowiązek, mówi kolejne kluczowe słowo: “oportet”, oznaczające: “potrzeba”, “należy”. Nie ma tu wyrazu “warto”, ani “można”, gdyż takimi posłużyłby się świat. Św. Paweł stwierdza radykalnie i konkretnie, dzięki czemu można jego naukę odczytać tak, że do naszego obowiązku należy bycie dumnym z Krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa.
“Właściwa postawa wobec Krzyża jest istotna, gdyż przez nią Pan prowadzi nas drogą pokory, uniżenia i cierpliwości względem cierpień, do poznania wielkiej tajemnicy wiary. Wtedy przekonamy się, co zawiera w sobie Krzyż: “in quo est salus, vita et resurrectio nostra”, a także ufać będziemy, że to on daje radość wieczną i prawdziwą wolność: “per quem salvati et liberati sumus”. Poznawczy dobroć i świętość Boga w jego akcie zbawczym, z nadzieją zawołamy za psalmistą: “Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, niech nam ukaże pogodne oblicze i zmiłuje się nad nami”
Jakub Cieplak
