Tag: Antyfony

Antyfona: „Objawi się chwała Pańska i wszyscy ludzie ujrzą zbawienie przychodzące od naszego Boga”.   Objaśnienie: Powyższa antyfona, umiejscowiona w liturgii Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego jako antyfona komunijna, bardzo mocno wiąże się z introitem tej celebracji. Na wzór introitu, stanowi ona parafrazę słów Pisma Świętego, konkretnie: Księgi Izajasza, który napisał: „Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie…
Dowiedz się więcej

Antyfona: „Dzisiaj poznacie, że Pan przyjdzie, aby nas zbawić, a rano ujrzycie Jego chwałę”. Objaśnienie: Powyższa antyfona występuje jako introit wieczornej Mszy wigilijnej Uroczystości Narodzenia Pańskiego w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich[1]. Stanowi ona również treść responsorium krótkiego I nieszporów Narodzenia Pańskiego w Liturgii Godzin[2]. Tekst ten jest obecny także w antyfonie tercji Brewiarza Rzymskiego z 1960 r.[3]  Jest ona parafrazą tekstu z Księgi…
Dowiedz się więcej

Uroczyste i świąteczne oraz radosne pienia nieszporne o Wszystkich Świętych skończyły się; wspaniałe szaty liturgiczne znikły na raz, by za chwilkę ustąpić miejsca poważnym i czarnym paramentom. Wszystko przechodzi nagle w żałobę. Oto po Nieszporach w WW. Świętych następują bezpośrednio Nieszpory żałobne. Zaczyna się nowy dramat, nowe mysterium, w którym występują ci, co nas odeszli. Dziś jednak przypominają się nam w sposób bardzo wymowny. Oto Kościół w swej liturgii każę…
Dowiedz się więcej

Niewiele jest w roku kościelnym uroczystości o takim stopniu bogactwa myśli, wielości tajemnic, jak święto Epifanii, czyli Objawienia, powszechnie Trzech Króli. Boże Narodzenie, Wielkanoc, Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Świętego jedynie mają tę solenność, co Trzech Króli, gdyż to ,,dzień najświętszy”, o czym jest napisane w kanonie. Ale też ta uroczystość niesie z sobą aż trzy główne idee, myśli przewodnie, a więc: pokłon Trzech Króli, Chrzest Jezusowy w Jordanie i pierwszy cud…
Dowiedz się więcej

Bernardyni i franciszkanie używali zasadniczo mszału i brewiarza rzymskiego według Officium Capelli Pontificii […]. Dopiero w obrębie tych zasadniczych ram mogły się rozwijać poszczególne zwyczaje bernardyńskie, tak że ich nabożeństwo zaczęło odbiegać wyglądem od tego, które sprawowano w kościołach zarządzanych przez księży świeckich [diecezjalnych – przyp. red.]. Zresztą przyczyniała się do tego ta okoliczność, że duchowieństwo świeckie nie używało mszału rzymskiego, lecz swego diecezjalnego. Wiadomo także, że w epoce sprzed…
Dowiedz się więcej

Przez cały Wielki Post przewija się w motywie Tajemnica Męki Chrystusa. Z początku jest ona obecna w wybranych tylko nabożeństwach paraliturgicznych i dniach tygodnia (więcej o tym można przeczytać tutaj). Jednak dopiero od V Niedzieli Wielkiego Postu obchodzenie Męki i Śmierci Mesjasza wysuwa się na pierwsze miejsce. Stąd też w starej formie rytu rzymskiego mówi się o Okresie Męki Pańskiej (ang. Passiontide), w którym Kościół skupia się w swoich tekstach na przygotowaniu…
Dowiedz się więcej