Tag: ryt mozarabski

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

“In paradisum”

Znana antyfona z nabożeństwa pogrzebowego, śpiewana obecnie przy wynoszeniu ciła z kościoła, przed antyfoną Ego sum, i kantykiem: Benedictus. Z jakiego czasu pochodzi. To pewna, że ją znano już w VIII wieku. Oto rękopis, zawierający Sakramentarz gelazjański (codex 30 z Rheinau) a pochodzący z północnej Francji już ma naszą antyfonę. Zdaje się pewnikiem być, że In Paradisum pochodzi z liturgii gallikańskiej, ponieważ we Frankonii przy pogrzebach używano dwóch rytuałów, jednego, starszego, opartego…
Dowiedz się więcej

Ryt gallikański

Na Zachodzie spotykamy dwa macierzyste typy liturgiczne: rzymski i gallikański. O rzymskim obrządku mówimy obszernie w naszych dalszych wywodach. Chwilowo tylko wspomnimy, że w pierwszej epoce był on obrządkiem jedynie miasta Rzymu. Nie był używany w północnych Włoszech i nawet południowe diecezje półwyspu miały swoje własne, odmienne zwyczaje liturgiczne. Kościół Afryki podlegał bowiem potężnym wpływom Rzymu tak mocno, że moglibyśmy obrządek afrykański po IV w. uznać za pewną odmianę rytu…
Dowiedz się więcej

Zarys Mszy świętej rytu mozarabskiego (zreformowanego)

Liturgia Kościoła świętego posiada bardzo wiele rytów liturgicznych, czyli pewnych ,,schematów”, wedle których sprawuje się Najświętsze Obrzędy. Jednym z nich jest właśnie obrządek mozarabski, zwany również wizygockim, toledańskim, gotyckim czy staro-hiszpańskim. Msza św. sprawowana w tym rycie jest odprawiana w katedrze w Toledo. W polskiej literaturze przedmiotu znajduje się kilka pozycji opisujących tę liturgię, jednakże dalej jest ona słabo znana. Właśnie dlatego stworzono publikację…
Dowiedz się więcej

,,Agnus Dei” – aklamacja towarzysząca Zmartwychwstałemu

,,Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami! Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami! Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem” Wprowadzenie W śpiewach liturgii Kościoła wyróżnia się dwa nurty – prąd własny i towarzyszący. O ile poprzednie modlitwy (Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus) stanowiły osobny lub własny element liturgii, o tyle śpiew Agnus Dei towarzyszy konkretnemu…
Dowiedz się więcej

,,Sanctus, Sanctus, Sanctus” – Początek Tajemnicy

W Księdze proroka Izajasza zostało napisane: ,,ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynie. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: <<Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały>>. Od głosu tego, który wołał zadrgały futryny…
Dowiedz się więcej

Śpiew anielski – ,,Gloria in excelsis Deo”

W Ewangelii według św. Łukasza zostało napisane, że po Narodzinach Jezusa, anioł przyszedł do pasterzy, by im oznajmić radosną nowinę. Po przekazaniu tej wieści, przyłączyło się do niego wiele istot niebieskich, które wraz z nim śpiewały: ,,Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”[1]. Wprowadzenie W poprzednim artykule został poruszony temat aktu pokuty, po którym śpiewa się pieśń anielską, tj. hymn Gloria. Tym razem autor pragnie się skupić nad kolejną…
Dowiedz się więcej

Akt pokuty – Kyrie, jako wołanie do Boga

Dzisiejsza publikacja dotyczy aktu pokuty, a w szczególności Kyrie, które jest dosyć ciekawe. Ten śpiew był bardzo różnie komentowany, wyjaśniany czy rozumiany. Dlatego też na tym skoncentrował się autor tekstu. Artykuł zawiera wprowadzenie dotyczące obydwu form rytu rzymskiego, rys historyczny ewolucji i pochodzenia różnych aktów pokutnych z  uwzględnieniem kilku wybranych rytów, znaczenie symboliczne tej części liturgii oraz podkreślenie roli kantorów. Wprowadzenie Pierwszą…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę