Kategoria: Niższe urzędy Kościoła

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Lektorat i kantorat

Wprawdzie w ciągu pierwszych trzech wieków kantorat nie pojawił się nigdzie jako odrębny stan, ale ponieważ kantorów zna już IV w., właściwe jest prześledzenie rozwoju tego stanu (łac. ordo) aż do miejsca, w którym zaistniał. Nie można zakładać, że jeśli Wschód w czasie Synodu w Laodycei miał unormowane Psalmy, to zostały one dopiero wówczas wprowadzone. Wszakże lektorat zamykał w sobie pierwotnie kantorat, który wyodrębnił się z lektoratu dopiero na początku IV…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Kartaginie (ok. 348)

Nota o synodzie Synod w Kartaginie, odbywający się w okolicach roku 348, zgromadził biskupów w celu potępienia donatystów oraz odbudowania wspólnoty Kościoła, której jedność została zachwiana przez schizmę donacjańską. Kanon 3 (SC, III, 146) Gratus episcopus dixit: et illud praecipue, si videtur vestrae dilectioni, cavendum est: ut pastoris curam, quantum debet et potest, regularisd providentia tota praemuniat, ut nullis liceat extraneis ab affectu carnali abstinentibuscum extraneise pariter…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Gangrze (ok. 340)

Nota o synodzie Synod w Gangrze został zwołany w okolicach 340 r. w celu rozpatrzenia sprawy Eusatiasa oraz w celu zabrania głosu nt. przesadnej ascezy. Podczas synodu potępiono zarówno Eusatiasa, jak i przesadne działania ascetyczne. Kanon 4(SC, II, 1102) Si quis de presbytero qui uxorem duxit, contendat, non oportere eo sacra celebrante oblationi communicare, sit anathema. Kanon 4(SCL, I, 125) Gdyby ktoś uznał, że nie powinien przyjmować komunii podczas…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Neocezarei (314-319)

Nota o synodzie Synod w Neocezarei, odbywał się między 314 a 319 r. i był poświęcony sprawom dyscyplinarnym w Kościele. Kanon 1 (SC, II, 540) Presbyter si uxorem duxerit, ordine suo moveatur. Si autem fornicatus fuerit, vel adulterium commiserit, penitus extrudatur, et ad poenitentiam deducatur. Kanon 1 (SCL, I, 75) Prezbitera, który pojmie żonę, należy pozbawić funkcji, jeśli w dodatku dopuści się rozpusty lub cudzołóstwa –…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Arles (314 r.)

Nota o synodzie Synod biskupów, odbywający się w 314 r. w Arles, zwołany w celu rozpatrzenia sprawy donatystów.  Kanon 25 (SC, II, 474) Placuit ut mulierem corruptam clericus non ducat uxorem, vel is qui laicus mulierem corruptam duxerit, non admittatur ad clerum. Kanon 25 (SCL, I, 74) Postanowiono, że duchowny nie może się żenić z nie dziewicą, a świeckiego, który taką poślubił, nie dopuszcza się do stanu duchownego.Powyższe orzeczenie,…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Ancyrze (314 r.)

Nota o synodzie Synod w Ancyrze miał miejsce w 314 r. Ancyra była wówczas stolicą rzymskiej prowincji Galacji. Uczestniczyło w nim kilkunastu biskupów z Azji Mniejszej, debatujących nad kwestiami dyscyplinarnymi w Kościele. Kanon 10 (SC, II, 518) Quicumque diaconi constituti, in ipsa constitutione testificati sunt et dixerunt, oportere se uxores ducere, cum non possint sic manere, ii si uxorem postea duxerint, sint in ministerio, eo quod hoc sit illis…
Dowiedz się więcej

Źródła celibatu duchownych: Synod w Elwirze (ok. 306 r.)

Nota o synodzieSynod w Elwirze odbywał się pomiędzy 300 a 319 r. w Grenadzie w Hiszpanii. W synodzie uczestniczyło 19 biskupów, 26 prezbiterów i wielu świeckich. Synod ten jako pierwszy w historii pochylił się nad tematem celibatu duchownych.Kanon 18(SC, II, 9):Episcopi, presbyteres et diacones si in ministerio positi detecti fuerint quod sint moechati, placuit propter scandalum et propter profanum crimen nec in finem eos communionem accipere debere.Kanon 18(SCL, I, 52):Gdyby odkryto, że biskupi,…
Dowiedz się więcej

Posługa jako forma powołania świeckich w Kościele

Poniższy artykuł jest VIII rozdziałem pracy pt. ,,Posługi współczesnego Kościoła” (Kraków: 2023).Wpływ soborowej eklezjologii na reformę i współczesny kształt posług jest oczywisty. Ojcowie stawiali bowiem na udostępnienie tych stopni również świeckim, nieprzygotowującym się do święceń[1]. Jednakże zastrzeżono te posługi jedynie dla mężczyzn, ze względu na tradycję Kościoła. Nie było bowiem zwyczaju, aby kapłanowi do Mszy św. służyła kobieta, mająca jakiekolwiek święcenia. Współczesne badania wskazują nawet…
Dowiedz się więcej

Święcenia lektoratu a wykonywanie błogosławieństw

Dość interesującą kwestią dla wszystkich zajmujących się tematyką duchownych niższych święceń jest przywilej nadawany lektorom, którzy mogą wykonywać niektóre kościelne błogosławieństwa. Tematyka ta jest ciekawa, lecz niejednoznacznie sprecyzowana w nowym prawodawstwie liturgicznym, dlatego stosownym będzie ograniczenie się jedynie do aspektów przedsoborowych podejmowanej tematyki.W Pontificale Romanum z 1961-1962 r. podczas święceń lektoratu szafarz przedstawiał wyświęcanym ich przyszłe czynności, między którymi znajdowało się błogosławieństwo chleba…
Dowiedz się więcej

Tonsura klerycka między IV/V a X wiekiem

Od najdawniejszych czasów znane było składanie włosów w ofierze Bogu na znak wyłącznego oddania się Mu. Stary Testament zna wiele przykładów tego typu ofiary. Znamienny jest tutaj chociażby przykład kapłana-pisarza Ezdrasza, który dostał nakaz obcięcia włosów i brody (Ez 5, 1). Również w Nowym Testamencie można spotkać się z tego typu praktyką, czego przykładem jest Paweł Apostoł, wypełniający ślub polegający na obcięciu włosów (Dz…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę