Autor: Redakcja

Punktem wyjścia do koniecznej obecności w ogóle prawa w Kościele – według R. Sobańskiego – jest pojęcie, którym ongiś Kościół pojmował sam siebie w czasach, gdy mocno przeżywał swoje istnienie jako tajemnicę[1]. Chodzi oczywiście o pojęcie communio[2]. W soborowej konstytucji o Kościele Lumen gentium zostało podkreślone, że Chrystus jedyny Pośrednik, ustanowił swój Kościół święty, tę wspólnotę [communio] wiary, nadziei i miłości tu na tej ziemi, jako widzialny organizm (KK 8).…
Dowiedz się więcej

Ponieważ poprzez liturgię Bóg dokonuje uświęcenia człowieka (KL 7), a ona sama – jak zauważył Ł. Korporowicz – opiera się na „ludzkim poszukiwaniu”[1], dlatego musiała stać się także przedmiotem zainteresowania prawa kanonicznego[2]. Zjawisko liturgii w Kościele łacińskim ma złożony charakter. Bowiem w jego skład wchodzą nie tylko elementy teologiczne, ale i prawne[3]. Problematyka sprawowania liturgii choć nie ogranicza się jedynie do sfery prawnej, bo poza nią znacząco…
Dowiedz się więcej

Słowo liturgia, które etymologicznie pochodzi od greckich leitos[1] i ergon[2], pierwotnie używane w Grecji nie miało nic wspólnego nawet z kultem oddawanym pogańskim bogom. Tym terminem określano działania najpierw i przede wszystkim o charakterze politycznym, a także społecznym, mające na celu służbę innym. B. Nadolski i M. Kunzler wyraźnie wskazują, że ówczesne znaczenie liturgii wskazywało nie tyle na dzieło ludzi, do czego odnosi się chrześcijańskie rozumienie tego słowa, ile bardziej…
Dowiedz się więcej

Prawo liturgiczne – jak stwierdził A. Montan – to kontrowersyjna formuła[1]. Są bowiem autorzy, którzy używają tego terminu bez większych trudności, definiując tę dziedzinę prawa jako zbiór praw i norm dyscyplinujących życie liturgiczne Kościoła[2]. Ale nie brakuje i takich, którzy to pojęcie uważają za nieadekwatne, dwuznaczne, anachroniczne. Sugerują, że jest owocem koncepcji pozytywistycznej i niejako krępuje liturgię, gdyż ta powinna być bardziej niezależna względem prawa. Ponadto w tej drugiej koncepcji mówi się wyraźnie…
Dowiedz się więcej

W konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II można przeczytać, że liturgia składa się z części niezmiennej, mającej swoje źródło w prawie Bożym, oraz z części zmiennych, które nie tylko, że mogą, ale nawet powinny być zmieniane, ponieważ wraz z upływem czasu stały się niewłaściwe, bądź nabrały elementów nieodpowiadających jej wewnętrznej naturze (KL 21). Wierności zachowywania tych części strzeże prawo kanoniczne, a szczególnie wchodzące w jego skład prawo liturgiczne[1],…
Dowiedz się więcej

Wierzący żyjący tą transcendentną celebracją zauważa, że w niej może powierzyć Bogu swe prośby (por. Flp 4, 6), spełniając tym samym nakaz Apostoła odnoszący się do ciągłej modlitwy, tj. życia zgodnego z rytuałem (por. 1 Tes 5, 17)[1]. Wie on bowiem, że do Niego zwracają się ludzie, a On ich wysłuchuje (por. Ps 65, 3)[2]. Nie chodzi tutaj jednak o jakieś jednorazowe akty pobożności, ile o rzeczywiste życie liturgią…
Dowiedz się więcej

Chociaż założenie świętej liturgii jest proste – doprowadzić wszystkich do niebieskiej ceremonii, to jednak czy można to nazwać jej celem? Jeśliby określić to za cel, to wówczas święta liturgia w Królestwie Niebieskim byłaby zbędna, a jednak będzie ona tam nieprzerwanie trwała tak, jak już trwa[1]. Celem liturgii jest zatem „bezcelowość”[2]. Słowo to należy jednak rozumieć w aspekcie braku celowości utylitarnej[3]. Nie jest ona bowiem sztywna, lecz elastyczna, zdolna…
Dowiedz się więcej

Wśród świętych jest wielu tych, którzy szczególnie umiłowali Pana właśnie w świętej liturgii[1]. Istnieje w niej bowiem kilka „elementów”, które pomagają ludziom wnikać w życie Boże, gdyż pochodzą one z boku Zbawiciela[2]. Ich celem jest usunięcie grzechu (por. Iz 27, 9). Jest to siedem sakramentów: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta i pojednanie, namaszczenie chorych, święcenia i małżeństwo[3]. Zostały one ustanowione przez samego Zbawiciela jako ,,arcydzieła Boże”[4].…
Dowiedz się więcej

Czy jednak wierzący potrafią dostrzec dar liturgii? Jakże wielu nazywa się chrześcijanami, lecz Ewangelia nie jest dla nich ważna! Choć biorąc udział w tej świętej liturgii, mają oni mnóstwo okazji do tego, aby żyć tak, jak powinni, to często uciekają od tego na rzecz własnej, tkliwej pobożności[1]. Wynika to z małej znajomości samego Boga, gdyż zaginęła znajomość Pana (por. Oz 4, 1). Bóg natomiast mówi do każdego człowieka: ,,Nadstaw…
Dowiedz się więcej

W świętej liturgii są zawarte tajemnice życia Chrystusa[1]. Średniowieczne opisy ofiary mszalnej zawierały dokładne wyjaśnienie, który obrzęd przynależy konkretnemu elementowi z życia Zbawiciela[2]. Te tajemnice zostały rozciągnięte przez Kościół na dłuższy przedział czasu, aby wierny mógł w nie głębiej wniknąć[3]. Wszystko to, co było niegdyś częścią życia ziemskiego Jezusa Chrystusa, teraz stanowi misterium kultu (Christus est annus)[4]. Jest to wyrażane w ,,bogatych formach, słowach, symbolach, czynnościach” [5],…
Dowiedz się więcej