Tag: Historia

Liturgia mszalna jest czynnością rytualną, sprawowaną przez kapłanów Kościoła, którym w tym celu namaszcza się dłonie podczas obrzędu święceń[1]. W obecnym Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. została zawarta wzmianka, że kapłani winni często, a najlepiej codziennie sprawować ofiarę Mszy św.[2] Zgodnie z tym zapisem można uznać, że obecnie Kościół nie jest przeciwny codziennym celebracjom eucharystii, których takie sprawowanie jest obecnie normą w większości kościołów[3]. Znamienne są tu bowiem słowa…
Dowiedz się więcej

Jako dalszy odgłos uroczystego obchodu 1500-lecia Soboru w Efezie i ogłoszonego tamże dogmatu o boskiem macierzyństwie Najświętszej Maryi Panny, ukazała się niedawno (1932) książka pt. Mariologisches aus der vorephesinischen Liturgie, w której ks. dr O. Menzinger, na licznych przykładach ze wszystkich znanych dotąd tekstów liturgicznych wykazuje jak dogmat o boskim macierzyństwie był własnością Kościoła od samego początku i jak wielkiego znaczenia była ta prawda w nauce o odkupieniu. Po roku 1854 napisano…
Dowiedz się więcej

Jeśli już omówiliśmy obrządki mozarabski i mediolański na tle dawnego rytu rzymskiego, to wypada, abyśmy dotknęli jeszcze osobliwszego wyjątku w dziejach liturgii rzymskiej, że odprawia się nie w języku łacińskim, jeno w języku starosłowiańskim[1]; że księgi liturgiczne nie są wygotowane po łacinie, jeno w dawnej głagolicy. Jeśli dla liturgii mozarabskiej siedzibą jest dzisiaj Toledo, dla liturgii ambrozjańskiej Mediolan, to dla tej ciekawej liturgii rzymsko-słowiańskiej mogłaby jako siedziba uchodzić dalmatyńska Zara.…
Dowiedz się więcej

Jednym z rytów zakonnych Kościoła jest liturgia cysterska. O jej średniowiecznym kształcie można dowiedzieć się chociażby z dzieła Usus antiquiores ordinis  Stefana Hardinga, opata cysterskiego w Opactwie Citeaux, który żył między 1059 a 1134 r. Na łamach tego dzieła opat opisywał między innymi dni w roku liturgicznym, w które wolno było mnichom binować Mszę św., to znaczy: odprawiać jednego dnia dwie liturgie mszalne. Poniższy wpis ma za cel ukazania…
Dowiedz się więcej

By zdać sobie sprawę z pewnego rodzaju łączności zachodzącej między liturgią a rewolucją religijną Lutra, musimy chociażby w największym skrócie zapoznać się ze stanem liturgii przed i w czasie rozpoczęcia tak zwanej reformacji przez Lutra. Średniowiecze – okres Świętych – dla liturgji było bardzo niekorzystne. Indywidualizm, a z nim subiektywizm zajął miejsce kultu społecznego. Liturgia stała się jakby zastrzeżona tylko kapłanom, a czasem i dla tych ostatnich przestała istnieć, jako…
Dowiedz się więcej

Nieraz się czyta po książeczkach do nabożeństwa czy słyszy się na kazaniu, że modlitwę do św. Michała (dodawana na końcu modlitw po cichej Mszy) miał ułożyć (względnie zarządzić) „Leon XIII wskutek pewnego widzenia, w którem widział, jak szatan i jego zwolennicy w okropny sposób po ziemi na ludzi nagonkę urządzali“. Tak podawała jedna pobożna książeczka, niemiecka z r. 1931; a w Nr. 39 „Konnersreuther Sonntagsblatt“ (1933), całe zdarzenie już tak przedstawiono: „Jednego poranku Leon XIII…
Dowiedz się więcej

„Ten organista to jest dobry. Pięknie śpiewa!” W polskiej praktyce liturgicznej spotykamy się z pewnym paradoksem: za główne zadanie muzyka przynajmniej z założenia wykształconego jako instrumentalista uznaje się nierzadko bynajmniej nie grę na organach, lecz śpiew. Z jednej strony można uznać to za przejaw zgodnego ze zdrową praktyką Kościoła stawiania słowa ponad jego formą muzyczną, z drugiej jednak łatwo może to prowadzić do zaniedbania sztuki liturgicznej gry na organach, usprawiedliwionego przyznaniem…
Dowiedz się więcej

W dn. 7 marca 1965 r. wydano nowe obrzędy Wielkiego Tygodnia[1]. W księdze tej przedstawiono nowe teksty liturgiczne tego czasu, nie dodając zbyt wielu zmian do rubryk[2]. Poniżej przedstawiono szczegółowe zmiany wynikające z omawianego dokumentu, które tytuł brzmiał następująco: Variationes in Ordinem Hebdomadæ Sanctæ inducendæ. W Mszy krzyżma w Wielki Czwartek zmieniono lekcję mszalną. Dotąd odczytywano List św. Jakuba Apostoła (Jk 5, 13-16)[3]. Odtąd natomiast miano odczytywać Proroctwo…
Dowiedz się więcej

Księgą bardzo często używaną w liturgii, a jednak bardzo mało znaną i rozumianą, jest rytuał. Nazwa tej książki pochodzi od łacińskiego wyrazu ritus, który oznaczał w starożytności zwyczaje przy wykonywaniu kultu religijnego zachowywane, a obecnie liturgiści tym wyrazem oznaczają zbiór czynności używanychw kulcie. Rytuał obecnie zawiera przepisy i formuły do spełniania czynności religijnych ustanowione, jakimi są sakramenty, sakramentalia i modły publiczne.Nazwa rytuału, jak i sama księga w obecnym układzie, jest…
Dowiedz się więcej

Egzorcystat tworzy dla siebie własną, zamknięta grupę i nie należy genetycznie, liturgicznie czy dyscyplinarnie do żadnego z niższych święceń. Od samego początku istniał on niezależnie, zarówno jako officium, jak i jako ordo, przez co należy do święceń niższych na równi z subdiakonatem i lektoratem. Pierwotnie stopień ten w ogóle nie był obecny w wymiarze liturgicznym. Był on wówczas dostępny dla każdego, tak duchownego, jak i laika. Jeszcze w IV w. na Wschodzie słyszy się o tej praktyce, chociaż w tamtych…
Dowiedz się więcej