Ryt kartuski (zakonny)
Kapłan celebrujący Mszę św., zawsze przywdziewa przepisane szaty: albę, stułę i ornat. Koncelebransi podczas koncelebry przywdziewają te same szaty. Z konieczności mogą jednak przywdziać tylko albę i stułę. Diakoni natomiast przywdziewają swoje własne szaty w oznaczonym czasie.
Koloru białego używa się w Okresie Wielkanocnym oraz Narodzenia Pańskiego. Ponadto używa się go we wszystkie obchody Pańskie (poza tymi, które dotyczą Jego Męki i Śmierci), Najświętszej Maryi Panny, Aniołów i Świętych (poza Apostołami i Męczennikami). Koloru tego używa się również w Wielki Czwartek, w Narodzenie św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), w obchód św. Jana Apostoła (27 grudnia), podczas Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia) i w dzień Katedry św. Piotra (22 lutego). Stosuje się go również w Wigilię Wniebowstąpienia Pańskiego i Wniebowzięcia NMP, a także we wszelkich Mszach dziękczynnych.
Koloru czerwonego używa się w Niedzielę Palmową, w Wielki Piątek, we wszelkich Mszach o Duchu Świętym (oraz w Wigilię Zesłania), podczas celebracji Męki Pańskiej oraz w obchody ku czci Apostołów i Męczenników (poza wyżej wymienionymi).
Koloru fioletowego używa się w Mszach adwentowych (nie wyłączając Wigilii) i wielkopostnych (do IV Niedzieli). Wykorzystuje się go również w Mszy o Matce Bożej Bolesnej i we wszystkich Mszach wigilijnych (poza wyżej wymienionymi) oraz w Mszach o różnych potrzebach (poza dziękczynną).
Koloru czarnego – zamiennie z fioletem – używa się w liturgii za zmarłych.
W liturgii czytanej celebrans może wykorzystywać kolor szat, przypadający na dany dzień w liturgii konwentualnej lub stosować koloru białego (bez względu na używany formularz i czas sprawowania Mszy).
W kalendarzu kartuskim można znaleźć następującą gradację obchodów liturgicznych:
- Uroczystości
- Dni podczas Oktawy
- Niedziele
- Święta 12 lekcji
Ponadto w zgromadzeniu przypisuje się kolejne obchody:
- Święta 3 lekcji i wspomnienia
- Ferie Wielkiego Postu
- Wigilie Mszy
- Wspomnienie wszystkich zmarłych wiernych oraz wszystkich zmarłych braci
- Msze pierwszych trzech dni Kapituły Generalnej
| MSZA KONWENTUALNA | MSZA CZYTANA | |||
Formularz | Oracje | Lekcje | Formularz oraz oracje | Lekcje | |
Dni 12 lekcji | Obowiązkowe | Dowolny wybór pomiędzy Mszami wspólnymi (1) |
| ||
Dni 3 lekcji oraz wspomnienia | Wybór dowolny | ||||
Dni powszednie | Obowiązkowy | Można je wybrać spośród modlitw tego okresu (3) | Zostały wybrane według specjalnego cyklu tego tygodnia (4) | Można wybrać spośród poszczególnych modlitw | |
(1) Święto Katedry św. Piotra ma swój własny formularz z modlitwami, z którego winni korzystać ci, którzy pragną w ten dzień sprawować Mszę św. z tegoż święta.
(2) Wigilie mają swój własny formularz, z którego winni korzystać ci, którzy pragną sprawować Mszę św. wigilijną.
(3) Ponadto można wykorzystać każdą modlitwę wotywną lub w różnych potrzebach.
(4) W Wielkim Poście należy stosować czytania dnia.
MSZE WOTYWNE
Mszę św. wotywną można sprawować tylko wtedy, gdy Statuty nie przewidują innej Mszy św. Podczas Mszy św. wotywnej ze święta lub o świętym używa się przeważnie tekstów, przewidzianych przez Mszał dla tegoż obchodu lub tegoż świętego. Czasem jednak proponowane są inne lekcje, które można wykorzystywać wedle uznania. Dotyczą one zarówno Mszy konwentualnej, jak i czytanej. W przypadku Mszy św. wotywnej o świętym można również powziąć formuły modlitewne oraz czytania z tekstów wspólnych. Natomiast w liturgii czytanej (tj. sprawowanej prywatnie) lekcje mogą zostać powzięte w całości z lekcjonarza konkretnej Mszy, zaś oracje z takowego formularza.
Mszami wotywnymi są:
- Msza o Trójcy Świętej
- Msza o Duchu Świętym
- Msza o Panu Jezusie Chrystusie
- Msza o Świętym Imieniu Jezus
- Msza o Najświętszym Ciele i Krwi Chrystusa
- Msza o Najświętszym Sercu Chrystusa
- Msza o Jezusie Chrystusie Królu Wszechświata
- Msza o Świętym Krzyżu
- Msza o Najświętszej Maryi Pannie
- Msza o Świętym Józefie Oblubieńcu NMP
- Msza o Świętych Aniołach
MSZE W RÓŻNYCH POTRZEBACH
Msze św. w różnych potrzebach można sprawować tylko wtedy, gdy Statuty nie przewidują odprawienia innej Mszy św. Sprawując Msze św. w różnych potrzebach sprawuje się następująco: podczas Mszy św. konwentualnej wybiera się teksty zawarte w formularzu konkretnej intencji (aczkolwiek ze słusznej przyczyny można wybrać inne), natomiast podczas Mszy św. czytanej dozwala się stosować dowolne formuły modlitw i czytań, byleby odpowiadały intencji.
Mszami w różnych potrzebach są:
- O nadejście Królestwa
- O jedność chrześcijan
- O pokój, sprawiedliwość i wolność
- W którejkolwiek potrzebie
- Za niedołężnych
- O odpuszczenie grzechów
- Przeciw pokusie
- O dobre czyny
- Za zmarłego
- I prefacja adwentowa (nr 1)
- II prefacja adwentowa (nr 2)
- Prefacja na Boże Narodzenie (nr 3)
- Prefacja od Objawienia do Chrztu Pana naszego Jezusa Chrystusa (nr 4)
- I prefacja wielkopostna (nr 5)
- II prefacja wielkopostna (nr 6)
- I prefacja o Męce Pańskiej (nr 7)
- II prefacja o Męce Pańskiej (nr 8)
- I prefacja wielkanocna (nr 9)
- II prefacja wielkanocna (nr 10)
- Prefacja na Wniebowstąpienie (nr 11)
- I prefacja o Duchu Świętym (nr 12)
- II prefacja o Duchu Świętym (nr 13)
- I prefacja zwykła (nr 14)
- II prefacja zwykła (nr 15)
- III prefacja zwykła (nr 16)
- IV prefacja zwykła (nr 17)
- Prefacja o Trójcy Świętej (nr 18)
- Prefacja o Najświętszym Ciele i Krwi Pańskiej (nr 19)
- Prefacja o Najświętszym Sercu Pana Jezusa (nr 20)
- I prefacja o Najświętszej Maryi Pannie (nr 21)
- II prefacja o Najświętszej Maryi Pannie (nr 22)
- Prefacja o św. Józefie (nr 23)
- Prefacja o Apostołach i Ewangelistach (nr 24)
- Prefacja o Świętych Męczennikach (nr 25)
- Prefacja o Doktorach i Pasterzach (nr 26)
- Prefacja o Świętych Mnichach (nr 27)
- Prefacja o Świętych Dziewicach (nr 28)
- Prefacja o Świętych (nr 29)
- Prefacja o zmarłych (nr 30)
DOMINICA PRIMA ADVENTUS
INTROITUS (Ps 24,l-3a)
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Ps 24,4: Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: et sémitas tuas édoce me.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Kýrie, eléison (3). Christe, eléison (3). Kýrie, eléison (3). Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Da, quaésumus, omnípotens Deus, hanc tuis fidélibus voluntátem: ut, Christo tuo veniénti iustis opéribus occurrentes eius déxteræ sociáti, regnum mereántur possidere cæléste: Per Dóminum.
LECTIO (Is 63,16b-I7.19b. 64,2b-7)
Utinam dirumperes caelos et descenderes
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Tu, Dómine, pater noster, redémptor noster: a saéculo nomen tuum.
Quare erráre nos fecísti, Dómine, de viis tuis, indurásti cor nostrum ne timerémus te? Convértere propter servos tuos, tribus hereditátis tuæ. Utinam dirúmperes caelos et descénderes, a fácie tua montes deflúerent. Descendísti, et a fácie tua montes defluxérunt. A saéculo non audiérunt neque aures percepérunt; óculus non vidit Deum, absque te, qui operarétur pro sperántibus in eum. Occúrris lætánti, faciénti iustítiam et his qui in viis tuis recordántur tui. Ecce tu irátus es et peccávimus; in ipsis a saéculo nos salvábimur. Et facti sumus ut immúndus omnes nos, et quasi pannus inquinátus univérsæ iustítiæ nostræ; et marcúimus quasi fólium univérsi, et iniquitátes nostræ quasi ventus abstulérunt nos. Non est qui ínvocet nomen tuum, qui consúrgat et adhæreat tibi, quia abscondísti fáciem tuam a nobis et dissolvísti nos in manu iniquitátis nostræ. Et nunc, Dómine, pater noster es tu, nos vero lutum; et fictor noster tu, et ópera mánuum tuárum omnes nos.
RESPONSORIUM (Ps 24,3a.4)
R. Univérsi qui te exspéctant non confundéntur, Dómine.
V. Vias tuas, Dómine, notas fac mihi, et sémitas tuas édoce me.
ALLELUIA (Ps 84,8)
Allelúia. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 21,25-36)
Appropinquat redemptio vestra.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Erunt signa in sole et luna et stellis, et super terram pressúra géntium præ confusióne sónitus maris et flúctuum, arescéntibus homínibus præ timóre et exspectatióne eórum quæ supervénient orbi, nam virtútes cælórum movebúntur. Et tunc vidébunt Fílium hóminis veniéntem in nube cum potestáte et glória magna. His autem fíeri incipiéntibus, respícite et leváte cápita vestra, quóniam appropínquat redémptio vestra”.
Et dixit illis similitúdinem:
“Vidéte ficúlneam et omnes árbores: cum iam germi-náverint vidéntes vosmetípsi scitis quia iam prope est aestas. Ita et vos, cum vidéritis hæc fíeri, scitóte quóniam prope est Regnum Dei. Amen dico vobis: Non præteríbit generátio hæc donec ómnia fiant. Caelum et terra transíbunt, verba autem mea non transíbunt. Atténdite autem vobis ne forte gravéntur corda vestra in crápula et ebrietáte et curis huius vitæ, et supervéniat in vos repentína dies illa; tamquam láqueus enim supervéniet in omnes qui sedent super fáciem omnis terræ. Vigiláte ítaque omni témpore orántes ut possítis fúgere ista ómnia quæ futúra sunt, et stare ante Fílium hóminis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Præpara, quaésumus, Dómine Deus noster, corda nostra divína tua virtúte: ut, veniénte Christo Fílio tuo, digni inveniámur ætérnæ vitæ convívio et cibum cæléstem, ipso ministránte, percíperé mereámur: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 84,13)
Dóminus dabit benignitátem: et terra nostra dabit fructum suum.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Sumpto pígnore redemptiónis ætérnæ, fac quaésumus, Dómine, servos tuos advéntum Fílii tui sollícitos exspectáre: ut, dum vénerit pulsans oratiónibus nos vigilántes, et in suis invéniat láudibus exsultántes: Per Dóminum.
DOMINICA SECUNDA ADVENTUS
INTROITUS (Is 30, 30)
Populus Sion, ecce Dóminus véniet ad salvándas gentes: et audítam fáciet Dóminus glóriam vocis suæ, in lætítia cordis vestri.
Ps 79,2a: Qui regis Israel, inténde: qui dedúcis velut ovem Ioseph.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens et miséricors Deus, in tui occúrsum Fílii festinántes nulla ópera terréni actus impediant, sed sapiéntiæ cæléstis erudítio nos fáciat eius ésse consórtes: Qui tecum.
LECTIO (Is 35, 1-7a. 10)
Deus ipse veniet et salvabit nos.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Laeténtur desérta et ínvia et exsúltet solitúdo et flóreat quasi lílium. Gérminet et exsúltet laetabúnda et laudans. Glória Líbani data est ei, decor Carméli et Saron; ipsi vidébunt glóriam Dómini, maiestátem Dei nostri. Confortáte manus dissolútas et génua debília roboráte. Dícite pusillánimis: “Confortámini, nolíte timére, ecce Deus vester, últio véniet, retribútio Dei; ipse véniet et salvábit vos”. Tunc aperiéntur óculi cæcórum, et aures surdórum patébunt. Tunc sáliet sicut cervus claudus, et exsultábit lingua mutórum; quia erúmpent in desérto aquæ et torréntes in solitúdine. Et terra árida erit in stagnum et sítiens in fontes aquárum. Et redémpti a Dómino reverténtur. Et vénient in Sion cum laude, et lætítia sempitérna super caput eórum: gáudium et lætítiam obtinébunt, et fúgiet mæror et gémitus.
RESPONSORIUM (Ps 49, 2-4a. 5)
R. Ex Sion spécies decóris eius: Deus maniféste véniet.
V. Congregáte illi Sanctos eius, qui ordinavérunt testaméntum eius super sacrifícia.
ALLELUIA (Ps 121, 1)
Allelúia. Lætátus sum in his quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 11, 2-11)
Tu es, qui venturus es?
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Ioannes, cum audísset in vínculis ópera Christi, mittens per discípulos suos ait illi: “Tu es qui ventúrus es an álium exspectámus?”
Et respóndens Iesus ait illis: “Eúntes renuntiáte Ioanni quæ audítis et vidétis: caeci vident et claudi ámbulant, leprósi mundántur et surdi áudiunt, et mórtui resúrgunt et páuperes evangelizántur; et beátus est, qui non fúerit scandalizátus in me”.
Illis autem abeúntibus, coepit Iesus dícere ad turbas de Ioanne: “Quid exístis in desértum vidére? Harúndinem vento agitatam? Sed quid exístis vidére? Hóminem móllibus vestítum? Ecce qui móllibus vestiúntur, in dómibus regum sunt. Sed quid exístis vidére? Prophétam? Etiam, dico vobis, et plus quam prophétam. Hic est de quo scriptum est: Ecce ego mitto ángelum meum ante fáciem tuam, qui præparábit viam tuam ante te. Amen dico vobis: Non surréxit inter natos mulíerum maior Ioanne Baptísta; qui autem minor est in Regno cælórum, maior est illo”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Placáre, Dómine, quaésumus, nostræ précibus humilitátis et hóstiis: et, ubi nulla súppetunt suffrágia meritorum, tuæ nobis indulgéntiæ succúrre præsídiis: Per Christum.
COMMUNIO (Bar 5, 5a. 4, 36b)
Ierusalem, surge, et sta in excélso: et vide iucunditátem quæ véniet tibi a Deo tuo.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Repléti cibo spiritális alimonias, súpplices te, Dómine, deprecámur: ut, huius participatióne mystérii, dóceas nos terréna sapiénter perpéndere, et cæléstibus inhærére: Per Dóminum.
DOMINICA TERCIA ADVENTUS
INTROITUS (Phil 4, 4-6)
Gaudéte in Dómino semper: íterum dico, Gaudéte: modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope est: nihil sollíciti sitis: sed in omni oratióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum.
Ps 84,2: Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Iacob.
Glória Patri, et Fílio.
Gaudéte in Dómino.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vías ut per eius advéntum purificátis tibi méntibus servíre mereámur: Qui tecum.
LECTIO (Phil 4, 4-7)
Dominus prope est.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Philippénses.
Fratres: Gaudéte in Dómino semper; íterum dico: gaudéte! Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope. Nihil sollíciti sitis, sed in ómnibus oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Et pax Dei quæ exsúperat omnem sensum custódiet corda vestra et intellegéntias vestras in Christo Iesu.
RESPONSORIUM (Ps 79, 2-3)
R. Qui sedes, Dómine, super Chérubim, éxcita poténtiam tuam, et veni.
V. Qui regis Israel, inténde: qui dedúcis velut ovem Ioseph.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Io 1, 6-8. 19-28)
Medius vestrum stat, quem vos non scitis
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine.
Et hoc est testimónium Ioannis, quando misérunt ad eum ludaéi ab Hierosólymis sacerdótes et Levítas ut interrogárent eum: “Tu quis es? ” Et conféssus est, et non negávit; et conféssus est: “Non sum ego Christus”.
Et interrogavérunt eum: “Quid ergo? Elías es tu? ”
Et dicit: “Non sum”.
“Prophéta es tu? ”
Et respóndit: “Non”.
Dixérunt ergo ei: “Quis es? Ut respónsum demus his, qui misérunt nos; quid dicis de te ipso? ”
Ait: “Ego vox clamántis in desérto: Dirígite viam Dómini, sicut dixit Isaías prophéta”.
Et qui missi fúerant, erant ex Pharisaéis. Et interrogavérunt eum, et dixérunt ei: “Quid ergo baptízas, si tu non es Christus, neque Elías, neque Prophéta? ”.
Respóndit eis Ioannes dicens: “Ego baptízo in aqua; médius vestrum stat, quem vos non scitis, qui post me ventúrus est, cuius ego non sum dignus ut solvam eius corrígiam calceaménti”.
Hæc in Bethánia facta sunt trans Iordanem, ubi erat Ioannes baptízans.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Devotiónis nostræ tibi, quaésumus, Dómine, hóstia iúgitér immolétur: quæ et sacri péragat institúta mysterii, et salutáre tuum in nobis mirabílitér operétur: Per Christum.
COMMUNIO (Is 35, 4a. c)
Dícite pusillánimis: Confortámini, et nolíte timére: ecce Deus noster véniet, et salvábit nos.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Omnípotens Deus, qui nos praécipis iter Christo Dómino præparáre: concéde propítius, ut nullis infirmitátibus fatigémur, qui cæléstis médici consolántem præséntiam sustinémus: Per Dóminum.
DOMINICA QUARTA ADVENTUS
INTROITUS (Is 45, 8a)
Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant iustum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
Ps 18,2: Cæli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
Glória Patri, et Fílio.
Roráte, cæli, désuper.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, cuius ineffábile Verbum, ángelo nuntiánte, Virgo immaculáta suscépit, et, domus divinitátis effécta, Sancti Spíritus luce replétur: quaésumus, ut nos, eius exemplo voluntáti tuæ humíliter adhærére valeámus: Per Dóminum.
LECTIO (Mic 5, 1-4a)
Ex te egredietur qui sit dominator in Israel
Léctio libri Michaeae prophétæ.
Haec dicit Dóminus: Sed tu, Béthlehem Ephrata, párvulus in mílibus Iudae: ex te mihi egrediétur qui sit dominátor in Israel; et egréssus eius a tempóribus antíquis, a diébus æternitátis. Propter hoc dabit eos usque ad tempus, in quo partúriens páriet; et relíquiæ fratrum eius converténtur ad fílios Israel. Et stabit et pascet in fortitúdine Dómini, in sublimitáte nóminis Dómini Dei sui; et habitábunt secúre, quia nunc magnus erit usque ad términos terræ, et erit iste pax.
RESPONSORIUM (Ps 144, 18. 21a)
R. Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: ómnibus qui ínvocant eum in veritáte.
V. Laudem Dómini loquétur os meum: et benedícat omnis caro nomen sanctum eius.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 1, 26-38)
Ecce concipies in utero et paries filium
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Missus est ángelus Gábriel a Deo in civitátem Galilaeae, cui nomen Názareth, ad vírginem desponsátam viro cui nomen erat Ioseph de domo David, et nomen vírginis María.
Et ingréssus ad eam dixit: “Ave, grátia plena, Dóminus tecum”. Ipsa autem turbáta est in sermóne eius et cogitábat qualis esset ista salutátio.
Et ait ángelus ei: “Ne tímeas, María, invenísti enim grátiam apud Deum: et ecce concípies in útero et páries fílium, et vocábis nomen eius Iesum. Hic erit magnus et Fílius Altíssimi vocábitur, et dabit illi Dóminus Deus sedem David patris eius, et regnábit super domum Iacob in ætérnum, et Regni eius non erit finis”.
Dixit autem María ad ángelum: “Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco?”
Et respóndens ángelus dixit ei: “Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: ideóque et quod nascétur Sanctum vocábitur, Fílius Dei. Et ecce Elísabeth cognáta tua et ipsa concépit fílium in senécta sua, et hic mensis est sextus illi quae vocátur stérilis: quia non erit impossíbile apud Deum omne verbum”.
Dixit autem María: “Ecce ancílla Dómini: fiat mihi seeundum verbum tuum”. Et discéssit ab illa ángelus.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Altári tuo, Dómine, superpósita múnera Spíritus ille sanctificet, qui beatae Mariae víscera sua virtúte replévit: Per Christum.
COMMUNIO (Is 7, 14b)
Ecce Virgo concípiet, et páriet Fílium: et vocábitur nomen eius Emmánuel.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Sumpto pígnore redemptiónis ætérnæ, quaésumus, omnípotens Deus: ut quanto magis dies salutíferæ festivitátis accedit tanto devótius proficiámus ad Fílii tui digne nativitátis mystérium celebrándum: Per Dóminum.
MISSA FERIALIS
INTROITUS (Ps 118, 151-152)
Prope es tu, Dómine, et omnes viæ tuæ véritas: initio cognóvi de testimóniis tuis, quia in ætérnum tu es.
Ps 118,1: Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini.
Glória Patri, et Fílio.
Prope es tu.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, nativitátem Fílii tui secúndum carnem propinquare cernéntes: quaésumus, ut nobis indígnis fámulis tuis misericórdiam praestet Vérbum; quod ex Vírgine María dignátum est caro fíeri, et habitáre in nobis: Qui tecum.
LECTIONES
PRO PRIMA DIE FERIALII (Is, 62, 6-7. 10-12)
Ecce salus tua venit.
Léctio libri Isaiae prophetae.
Super muros tuos Ierusalem constítui custódes; tota die et tota nocte, in perpétuo non tacébunt. Qui commonétis Dóminum, ne taceátis, et ne detis siléntium ei, donec stabíliat et donec ponat Ierusalem laudem in terra. “Transíte, transíte per portas, paráte viam pópulo. Stérnite, stérnite sémitam, elígite lápides, eleváte signum ad pópulos”. Ecce Dóminus audítum fecit in extrémis terræ: “Dícite fíliæ Sion: <<Ecce salus tua venit, ecce merces eius cum eo et praemium eius coram illa. Et vocábunt eos pópulus sanctus, redémpti a Dómino; tu autem vocáberis quæsíta cívitas non derelícta>>”.
PRO SECUNDA DIE FERIALII (Gant 2, 8-14)
Ecce dilectus meus venit saliens in montibus.
Léctio Cántici Canticórum.
Vox dilécti mei! Eccé iste venit sáliens in móntibus, transíliens colles. Símilis est diléctus meus cápreæ hinnulóque cervórum. Et ipse stat post paríetem nostrum respíciens per fenéstras, prospíciens per cancéllos. Et diléctus meus lóquitur mihi: “Surge, amíca mea, colúmba mea, formósa mea, et veni. Iam enim hiems tránsiit, imber ábiit et recéssit. Flores apparuérunt in terra, tempus putatiónis advénit; vox turturis audíta est in terra nostra, ficus prótulit grossos suos, víneæ floréntes dedérunt odórem suum: surge, amíca mea, speciósa mea, et veni, colúmba mea, in foramínibus petræ, in cavérna abrúpta. Osténde mihi fáciem tuam, sonet vox tua in áuribus meis; vox enim tua dulcis, et fácies tua decóra”.
PRO TERTIA DIE FERIALII (Is 7, 10-14)
Ecce, virgo concipiet.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Achaz, dicens: “Pete tibi signum a Dómino Deo tuo in profúndum inférni sive in excélsum supra”. Et dixit Achaz: “Non petam et non tentábo Dóminum”. Et dixit: “Audíte ergo, domus David; numquid parum vobis est moléstos esse homínibus, quia molésti estis et Deo meo? Propter hoc dabit Dóminus ipse vobis signum. Ecce, virgo concípiet et páriet fílium, et vocábit nomen eius Emmánuel”.
PRO QUARTA DIE FERIALII (Is 41, 13-20)
Ponam desertum in stagna.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Ego Dóminus Deus tuus apprehéndens manum tuam, dicénsque tibi: “Ne tímeas; ego auxiliábor tibi. Noli timére, vermis Iacob, hómines ex Israel. Ego auxiliábor tibi”, dicit Dóminus et redémptor tuus Sanctus Israel. Ecce pósui te quasi pláustrum tritúrans novum, habens rostra serrántia. Triturábis montes et commínues et colles quasi púlverem pones. Ventilábis eos, et ventus tollet eos, et turbo dispérget eos; et tu exsultábis in Dómino, in Sancto Israel lætáberis. Egéni et páuperes quærunt aquas et non sunt, lingua eórum siti áruit. Ego, Dóminus, exáudiam eos, Deus Israel non derelínquam eos. Apériam in decalvátis cóllibus flúmina et in médio vállium fontes; ponam desértum in stagna aquárum et terram áridam in rivos aquárum. Plantábo in desérto cedrum, acáciam et myrtum et lignum olivae; ponam in solitúdine abíetem, ulmum et cupréssum simul, ut vídeant et sciant et recógitent et intéllegant páriter quia manus Dómini fecit hoc et Sanctus Israel creávit illud.
PRO QUINTA DIE FERIALII (Zac 2, 14-17)
Habitabo in medio tui.
Léctio libri Zachariae prophetae.
Iub ila et lætáre, fília Sion, quia ecce ego vénio et habitábo in médio tui, ait Dóminus. Et applicabúntur gentes multæ ad Dóminum in die illa et erunt ei in pópulum. Et habitábo in médio tui, et scies quia Dóminus exercítuum misit me ad te. Et possidébit Dóminus Iudam partem suam super terram sanctam et éliget adhuc Ierusalem. Síleat omnis caro a fácie Dómini, quia consurréxit de habitáculo sancto suo.
PRO SEXTA DIE FERIALII (Th 5, 16-24)
Spiritus vester et anima et corpus in adventu Domini servetur.
Léctio Epístolæ primae beáti Pauli apóstoli ad Thessalonicénses.
Fratres: Semper gaudéte, sine intermissióne oráte, in ómnibus grátias ágite; hæc enim volúntas Dei est in Christo Iesu erga vos. Spíritum nolíte extinguere, prophetías nolíte spérnere; ómnia autem probáte, quod bonum est tenéte, ab omni spécie mala abstinéte vos. Ipse autem Deus paeis sanctíficet vos per ómnia, et ínteger spíritus vester et ánima et corpus sine queréla in advéntu Dómini nostri Iesu Christi servétur. Fidélis est qui vocat vos, qui étiam fáciet.
RESPONSORIUM (Ps 84, 8. 2)
R. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis.
V. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Iacob.
ALLELUIA (Ps 84, 8)
Allelúia. V. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis. Allelúia.
EVANGELIUM
PRO PRIMA DIE FERIALII (Lc 1, 5-25)
Nativitas Ioannis Baptistae a Gabriele annuntiatur.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Fuit in diébus Heródis regis ludææ sacérdos quidam nómine Zacharías de vice Abíæ et uxor illi de filiábus Aaron, et nomen eius Elísabeth. Erant autem iusti ambo ante Deum, incedéntes in ómnibus mandátis et iustificatiónibus Dómini, irreprehensíbiles. Et non erat illis fílius eo quod esset Elísabeth stérilis, et ambo processíssent in diébus suis. Factum est autem, cum sacerdótio ipse fungerétur in órdine vicis suæ ante Deum, secúndum consuetúdinem sacerdótii sorte éxiit ut incénsum póneret ingréssus in templum Dómini, et omnis multitúdo erat pópuli orans foris hora incénsi: appáruit autem illi ángelus Dómini stans a dextris altáris incénsi. Et Zacharías turbátus est videns, et timor írruit super eum. Ait autem ad illum ángelus: “Ne tímeas, Zacharía, quóniam exaudíta est deprecátio tua, et uxor tua Elísabeth páriet tibi fílium, et vocábis nomen eius Ioannem. Et erit gáudium tibi et exsultátio, et multi in nativitáte eius gaudébunt: erit enim magnus coram Dómino, et vinum et síceram non bibet, et Spíritu Sancto replébitur adhuc ex útero matris suæ, et multos filiórum Israel convértet ad Dóminum Deum ipsórum. Et ipse præcédet ante illum in spíritu et virtúte Eliae, ut convértat corda patrum in fílios et incredíbiles ad prudéntiam iustórum, paráre Dómino plebem perféctam”. Et dixit Zacharías ad ángelum: “Unde hoc sciam? Ego enim sum senex et uxor mea procéssit in diébus suis”. Et respóndens ángelus dixit ei: “Ego sum Gábriel qui adsto ante Deum, et missus sum loqui ad te et hæc tibi evangelizáre: et ecce eris tacens et non póteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidísti verbis meis, quæ implebúntur in témpore suo”. Et erat plebs exspéctans Zacharíam, et mirabántur quod tardáret ipse in templo. Egréssus autem non póterat loqui ad illos, et cognovérunt quod visiónem vidísset in templo; et ipse erat ínnuens illis, et permánsit mutus. Et factum est ut impléti sunt dies offícii eius ábiit in domum suam. Post hos autem dies concépit Elísabeth uxor eius, et occultábat se ménsibus quinque dicens: “Sic mihi fecit Dóminus in diébus quibus respéxit auférre oppróbrium meum inter hómines”.
PRO SECUNDA DIE FERIALII (Lc 1, 39-45)
Unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me?
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Exsúrgens María in diébus illis ábiit in montána cum festinatióne in civitátem ludæ, et intrávit in domum Zachariae et salutávit Elísabeth. Et factum est, ut audívit salutatiónem Maríæ Elísabeth, exsultávit infans in útero eius, et repléta est Spíritu Sancto Elísabeth, et exclamávit voce magna et dixit: “Benedícta tu inter mulíeres, et benedíctus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi ut véniat mater Dómini mei ad me? Ecce enim, ut facta est vox salutatiónis tuæ in áuribus meis, exsultávit in gáudio infans in útero meo. Et beáta quæ crédidit, quóniam perficiéntur ea quæ dicta sunt ei a Dómino”.
PRO TERTIA A DIE FERIALII (Lc 1, 46-56)
Fecit mihi magna qui potens est.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Ait María: “Magníficat ánima mea Dóminum, et exsultávit spíritus meus in Deo Salvatóri meo, quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes: quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum Nomen eius, et misericórdia eius in progénies et progénies timéntibus eum. Fecit poténtiam in brácchio suo, dispérsit supérbos mente cordis sui; depósuit poténtes de sede et exaltávit húmiles, esuriéntes implévit bonis et dívites dimísit inánes. Suscépit Israel púerum suum, memorári misericórdiæ, sicut locútus est ad patres nostros, Abraham et sémini eius in sæculá”. Mansit autem María cum Elísabeth quasi ménsibus tribus, et revérsa est in domum suam.
PRO QUARTA A DIE FERIALII (Lc 1, 57-66)
Nativitas Ioannis Baptistae.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Elísabeth implétum est tempus pariéndi, et péperit fílium. Et audiérunt vicíni et cognáti eius quia magnificávit Dóminus misericórdiam suam cum illa, et congratulabántur ei. Et factum est in die octávo venérunt circumcídere púerum, et vocábant eum nómine patris eius Zacharíam. Et respóndens mater eius dixit: “Nequáquam, sed vocábitur Ioannes”. Et dixérunt ad illam: “Nemo est in cognatióne tua qui vocétur hoc nómine”. Innuébant autem patri eius quem vellet vocári eum. Et póstulans pugillárem scripsit dicens: “Ioannes est nomen eius”. Et miráti sunt univérsi. Apértum est autem ílico os eius et lingua eius, et loquebátur benedícens Deum. Et factus est timor super omnes vicínos eórum, et super ómnia montána Iudaeae divulgabántur ómnia verba hæc. Et posuérunt omnes qui audíerant in corde suo dicéntes: “Quid putas puer iste erit? ” Etenim manus Dómini erat cum illo.
PRO QUINTA DIE FERIALII (Lc 1, 67-79)
Nativitas Ioannis Baptistae.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Zacharías, pater Ioannis, implétus est Spíritu Sancto et prophetávit dicens: “Benedíctus Dóminus Deus Israel, quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ, et eréxit cornu salútis nobis in domo David púeri sui, sicut locútus est per os sanctórum qui a saéculo sunt Prophetárum eius, salútem ex inimícis nostris et de manu ómnium qui odérunt nos: ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris et memorári testaménti sui sancti, iusiurándum quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, datúrum se nobis ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, serviámus illi in sanctitáte et iustítia coram ipso ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis, præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius, ad dandam sciéntiam salútis plebi eius in remissiónem peccatórum eórum, per víscera misericórdiæ Dei nostri, in quibus visitábit nos óriens ex alto, illumináre his qui in ténebris et in umbra mortis sedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis”.
PRO SEXTA DIE FERIALII (Lc 3, 1-6)
Videbit omnis caro salutare Dei.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Anno quintodécimo impérii Tibérii Caesaris, procuránte Póntio Piláto Iudaeam, tetrárcha autem Galilaeae Heróde, Philíppo autem fratre eius tetrárcha Itu-rææ et Trachonítidis regiónis, et Lysánia Abilinae tetrárcha, sub príncipe sacerdótum Anna et Caiápha, factum est verbum Dei super Ioannem Zachariae fílium in desérto. Et venit in omnem regiónem circa Iordanem praedicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum, sicut scriptum est in libro sermónum Isaiae prophétæ: “Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini, rectas fácite sémitas eius. Omnis vallis implébitur et omnis mons et collis humiliábitur, et erunt prava in dirécta et áspera in vias planas: et vidébit omnis caro salutáre Dei”.
SUPER OBLATA.
Sacrifícium tibi, Dómine, celebrándum tuo nómini nos réddat accéptos: ut ipsíus æternitátis mereámur esse consortes; qui mortalitátem nostram sua mortalitáte curávit: Per Christum.
COMMUNIO (Zac 14, 5c. 6a. 7)
Ecce Dóminus véniet et omnes sancti eius cum eo; et erit in die illa lux magna.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Divíno múnere satiáti, quaésumus, omnípotens Deus, hoc desidério potiámur: ut, a tuo accénsi Spíritu, ante conspéctum veniéntis Christi tui, velut clara luminária fulgeámus: Per Dóminum.
VIGILIA NATIVITATIS DOMINI
INTROITUS (Ex 16, 6-7)
Hódie sciétis, quia véniet Dóminus, et salvábit vos: et mane vidébitis glóriam eius.
Ps 23,1: Dómini est terra, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Hódie sciétis.
Kýrie, eléison (3). Christe, eléison (3). Kýrie, eléison (3). Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus qui nos redemptiónis nostræ ánnua exspectatione lætíficas: praesta, ut Unigénitum tuum, quem læti suscípimus Redemptorem; veniéntem quoque Iúdicem secúri vidére mereámur: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 62, 1-4)
Complacuit Domino in te.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Propter Sion non tacébo et propter Ierusalem non quiéscam, donec egrediátur ut splendor iustítia eius, et salus eius ut lampas accendátur. Et vidébunt gentes iustítiam tuam et cuncti reges glóriam tuam; et vocáberis nómine novo, quod os Dómini nominábit. Et eris coróna glóriæ in manu Dómini et diadéma regni in manu Dei tui. Non vocáberis ultra derelícta, et terra tua non vocábitur ámplius desoláta; sed vocáberis beneplácitum meum in ea et terra tua nupta, quia complácuit Dómino in te, et terra tua erit nupta.
RESPONSORIUM (Ex 16, 6-7; Ps 79, 2-3a)
R. Hódie sciétis quia véniet Dóminus, et salvábit vos: et mane vidébitis glóriam eius.
V. Qui regis Israel, inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph: qui sedes super Chérubim, appáre coram Ephraim, Béniamin, et Manásse.
LECTIO SECUNDA (Rom 1, 1-6)
Iesus Christus, ex semine David, Filius Dei.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
Paulus servus Christi Iesu, vocátus apóstolus, segregátus in Evangélium Dei, quod ante promíserat per Prophétas suos in Scriptúris sanctis de Fílio suo, qui factus est ex sémine David secúndum carnem, qui constitútus est Fílius Dei in virtúte secúndum Spíritum sanctificatiónis ex resurrectióne mortuórum, Iesu Christo Dómino nostro, per quem accépimus grátiam et apostolátum ad obœditiónem fídei in ómnibus géntibus pro Nómine eius, in quibus estis et vos vocáti Iesu Christi.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 1, 18-21)
Appropinquat redemptio vestra.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
Iesu Christi generátio sic erat. Cum esset desponsáta mater eius María Ioseph, ántequam convenírent invénta est in útero habens de Spíritu Sancto. Ioseph autem vir eius, cum esset iustus et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Hæc autem eo cogitánte, ecce ángelus Dómini in somnis appáruit ei dicens: “Ioseph fili David, noli timére accípere Maríam cóniugem tuam; quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est. Páriet autem fílium, et vocábis nomen eius Iesum: ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum”.
Non dicitur Credo in unum Deum nisi Vigilia acciderit in Dominica.
SUPER OBLATA.
Tanto nos, Dómine, quaésumus, promptióre servítio hæc præcúrrere concéde sollémnia; quanto in his constáre princípium nostræ redemptionis osténdis: Per Christum.
Praefatio Adventus.
COMMUNIO (Is 40, 5)
Revelábitur glória Dómini, et vidébit omnis caro salutáre Dei nostri.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, Dómine, quaésumus, Unigéniti Fílii tui recensíta nativitáte respirare cuius cælésti mystério páscimur et potámur: Per Dóminum.
SOLEMNITAS NATIVITAS DOMINI
Si continue celebramus plures Missas:
- in prima et secunda (si tres celebrantur) ablutiones
- prima et secunda Post communione finiuntur
- secunda et tertia ab Introitu incipiuntur
AD MISSAM IN NOCTE
INTROITUS (Ps 2, 7b)
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Ps 2, 1: Quare fremuérunt gentes, et pópuli meditáti sunt inánia?
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dóminus dixit ad me.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hanc sacratíssimam noctem veri lúminis fecísti illustratióne clarescere; da, quaésumus: ut cuius lucis mystéria in terra cognovimus eius quoque gáudiis in caelo perfruámur: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 9, 1-6)
Filius datus est nobis.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Populus qui ambulábat in ténebris vidit lucem magnam; habitántibus in regióne umbræ mortis, lux orta est eis. Multiplicásti exsultatiónem et magnificásti lætítiam; lætántur coram te, sicut lætántes in messe, sicut exsúltant quando dívidunt spólia. Iugum enim óneris eius, et virgam úmeri eius et sceptrum exactóris eius fregísti, sicut in die Mádian. Quia omnis cáliga incedéntis cum tumúltu, et vestiméntum mixtum sánguine erit in combustiónem, cibus ignis. Párvulus enim natus est nobis, fílius datus est nobis; et factus est principátus super úmerum eius; et vocábitur nomen eius admirábilis Consiliárius, Deus fortis, Pater æternitátis, Princeps pacis. Magnum erit eius impérium, et pacis non erit finis super sólium David et super regnum eius, ut confírmet illud et corróboret in iudício et iustítia ámodo et usque in sempitérnum: zelus Dómini exercítuum fáciet hoc.
RESPONSORIUM (Ps 109, 3. 1)
R. Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: ex útero ante lucíferum génui te.
V. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimícos tuos scabéllum pedum tuórum.
LECTIO SECUNDA (Tit 2, 11-14)
Apparuit gratia Dei omnibus hominibus.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Appáruit grátia Dei salutáris ómnibus homínibus, erúdiens nos ut, abnegántes impietátem et sæculária desidéria, sóbrie et iuste et pie vivámus in hoc saéculo, exspectántes beátam spem et advéntum glóriæ magni Dei et Salvatóris nostri Iesu Christi, qui dedit semetípsum pro nobis ut nos redímeret ab omni iniquitáte et mundáret sibi Pópulum peculiárem, sectatórem bonórum óperum.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia. V. Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 1-14)
Natus est vobis hodie Salvator.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est in diébus illis éxiit edíctum a Caésare Augústo ut describerétur univérsus orbis. Hæc descríptio prima facta est praéside Sýriæ Quiríno. Et ibant omnes ut profiteréntur, sínguli in suam civitátem. Ascéndit autem et Ioseph a Galilaéa de civitáte Názareth in Iudaeam in civitátem David quæ vocátur Béthlehem, eo quod esset de domo et família David, ut profiterétur cum María desponsáta sibi, uxóre prægnánte. Factum est autem cum essent ibi, impléti sunt dies ut páreret, et péperit fílium suum primogénitum: et pannis eum invólvit et reclinávit eum in præsépio, quia non erat eis locus in diversório. Et pastóres erant in regióne eádem vigilántes et custodiéntes vigílias noctis supra gregem suum. Et ángelus Dómini stetit iuxta illos, et glória Dómini circumfúlsit illos, et timuérunt timóre magno. Et dixit illis ángelus: “Nolíte timére; ecce enim evangelízo vobis gáudium magnum quod erit omni pópulo, quia natus est vobis hódie Salvátor qui est Christus Dóminus in civitáte David. Et hoc vobis signum: inveniétis infántem pannis involútum et pósitum in præsépio”. Et súbito facta est cum ángelo multitúdo milítiæ cæléstis laudántium Deum et dicéntium: “Glória in altíssimis Deo, et super terram pax in homínibus bonæ voluntátis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Grata tibi sit, Dómine, quaésumus, hodiérnæ festivitátis oblátio: ut, per hæc sacrosáncta commércia, in illíus inveniámur forma, in quo tecum est nostra substántia: Per Christum.
Praefatio propria.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Ps 109, 3b)
In splendóribus sanctórum ex útero ante lucíferum génui te.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, quaésumus, Dóminé Deus noster: ut qui nativitátem Redemptóris nostri mystériis frequentáre gaudémus, dignis conversatiónibus ad eius mereámur perveníre consórtium: Per Dóminum.
Missa conventualis absolvitur cara Amen ad Post Communionem, quae concluditur conclusione brevi. Facto intervallo, Prior Laudes incipit.
AD MISSAM IN AURORA
INTROITUS (Ps 9, 1. 5-6)
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Ps 92, 1a: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lux fulgébit hódie.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Da quaésumus, omnípotens Déus, ut dum nova incarnáti Verbi tui luce perfúndimur: hoc in nostro respléndeat opere, quod per fidem fulget in mente: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 61, 1-3; 62, 11-12)
Ecce salus tua venit.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Spíritus Dómini Dei super me, eo quod únxerit Dóminus me; ad annuntiándum læta mansuétis misit me, ut medérer contrítis corde et prædicárem captívis liberatiónem et clausis apertiónem; ut prædicárem annum placábilem Dómino et diem ultiónis Deo nostro; ut consolárer omnes lugéntes, ut pónerem lugéntibus Sion et darem eis corónam pro cínere, óleum gáudii pro luctu, pállium laudis pro spíritu mæróris: et vocabúntur terebínthi iustitiae, plantátio Dómini ad glorificándum. Ecce Dóminus audítum fecit in extrémis terræ: “Dícite fíliæ Sion: <<Ecce salus tua venit, ecce merces eius cum eo, et praemium eius coram illa. Et vocábunt eos pópulus sanctus, redémpti a Dómino; tu autem vocáberis quæsíta cívitas non derelícta>>”.
RESPONSORIUM (Ps 117, 26a. 27a. 23)
R. Benedíctus qui venit in nómine Dómini, Deus Dóminus, et illúxit nobis.
V. Á Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris.
LECTIO SECUNDA (Tit 3, 4-7)
Secundum suam misericordiam salvos nos fecit.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Cum benígnitas et humánitas appáruit Salvatóris nostri Dei, non ex opéribus iustítiæ quæ fécimus nos sed secúndum suam misericórdiam salvos nos fecit per lavácrum regeneratiónis et renovatiónis Spíritus Sancti, quem effúdit super nos abúnde per Iesum Christum Salvatórem nostrum, ut iustificáti grátia ipsíus herédes simus secúndum spem vitæ ætérnæ.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia. V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 15-20)
Invenerunt Mariam et Ioseph et infantem. Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est ut discessérunt ab eis ángeli in caelum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc. Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo. Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómnibus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Munera nostra, quaésumus, Dómine, nativitátis hodiérnæ mystériis apta provéniant: ut sicut homo génitus idem præfúlsit et Deus, sic nobis hæc terréna substántia quod divinum est cónferat: Per Christum.
Praefatio Nativitatis.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Zac 9, 9ab)
Exsúlta, fília Sion, lauda, fília Ierusalem: ecce Rex tuus venit sanctus et Salvátor.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, Dómine, Fílii tui nativitátem læta devotione coléntibus: huius arcána mystérii et plena fide cognoscere, et plenióre caritátis ardore dilígere: Per Dóminum.
AD MISSAM MAIOREM
INTROITUS (Is 9, 5)
Puer natus est nobis, et Fílius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Ps 97, 1a: Cantáte Dómino cánticum novum: quia mírabília fecit.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Puer natus est nobis.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus qui humánæ substántiæ dignitátem et mirabíliter condidísti, et mirabílius reformásti: da, quaésumus, nobis eius divinitátis esse consortes, qui humanitátis nostræ fíeri dignatus est párticeps: Qui tecum.
LECTIO PRIMA (Is 52, 3. 6-10)
Videbunt omnes fines terrae salutare Dei nostri.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Haec dicit Dóminus: “Gratis venúmdati estis et sine argénto redimémini. Propter hoc sciet pópulus meus nomen meum in die illa, quia ego ipse qui loquébar: <<Ecce adsum>>”. Quam pulchri super montes pedes annuntiant is, prædicántis pacem, annuntiántis bonum, prædicántis salútem, dicéntis Sion: “Regnávit Deus tuus”. Vox speculatórum tuórum: levavérunt vocem, simul exsultábunt, quia óculo ad óculum vidébunt, cum redíerit Dóminus ad Sion. Gaudéte et exsultáte simul, desérta Ierusalem, quia consolátus est Dóminus pópulum suum, redémit Ierusalem. Nudávit Dóminus brácchium sanctum suum in óculis ómnium géntium; et vidébunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
RESPONSORIUM (Ps 97, 3b-4a. 2)
R. Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri: iubiláte Deo, omnis terra.
V. Notum fecit Dóminus salutáre suum: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam.
LECTIO SECUNDA (Hebr 1, 1-6)
Locutus est nobis Deus in Filio.
Inítium Epístolæ ad Hebraéos.
Multifáriam et multis modis olim Deus locútus Pátribus in Prophétis, in novíssimis his diébus locútus est nobis in Fílio, quem constítuit herédem universórum, per quem fecit et sæculá; qui, cum sit splendor glóriæ et figúra substántiæ eius, et portet ómnia verbo virtútis suæ, purgatióne peccatórum facta, consédit ad déxteram Maiestátis in excélsis, tanto mélior ángelis efféctus quanto differéntius præ illis Nomen hereditávit. Cui enim dixit aliquándo angelórum: “Fílius meus es tu, ego hódie génui te”, et rursum: “Ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Fílium”? Cum autem íterum introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: “Et adórent eum omnes ángeli Dei”.
ALLELUIA
Allelúia. V. Dies sanctificátus illúxit nobis: veníte, gentes, et adoráte Dóminum: quia hódie descéndit lux magna super terram. Allelúia.
EVANGELIUM (Io 1, 1-14)
Verbum caro factum est, et habitavit in nobis. Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem
In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in princípio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil, quod factum est, in ipso vita erat et vita erat lux hóminum, et lux in ténebris lucet, et ténebræ eam non comprehendérunt. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine. Erat lux vera, quæ illúminat omnem hóminem, veniens in mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit. In própria venit, et sui eum non recepérunt. Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, his qui credunt in nómine eius, qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt. Et Verbum caro factum est, et habitávit in nobis, et vídimus glóriam eius, glóriam quasi Unigéniti a Patre, plenum grátiæ et veritátis.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Oelatio tibi sit, Dómine, hodiérnæ sollemnitátis accépta: qua et nostræ reconciliatiónis procéssit perfécta placátio, et divíni cultus nobis est índitá plenitúdo: Per Christum.
Praefatio Nativitatis.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Ps 97, 3b)
Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Praesta, misericors Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor, ita et immortalitátis sit ípse largítor: Qui tecum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “LUX FULGEBIT”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis. Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Ps 92: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis. Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo, Unigéniti tui nativitáte, redemptiónis efféctum mirabíliter inchoásti: ita, quaésumus, fídei fámulis tuis tríbue firmitatem, ut usque ad promíssum glóriæ praemium, ipso gubernánte, pervéniant: Per Dóminum.
LECTIO (Tt 3, 4-7)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Cum benígnitas et humánitas appáruit Salvatóris nostri Dei, non ex opéribus iustítiæ quæ fécimus nos sed secúndum suam misericórdiam salvos nos fecit per lavácrum regeneratiónis et renovatiónis Spíritus Sancti, quem effúdit super nos abúnde per Iesum Christum Salvatórem nostrum, ut iustificáti grátia ipsíus heredes simus secúndum spem vitæ ætérnæ.
RESPONSORIUM (Ps 117,26a.27a.23)
R. Benedíctus qui venit in nómine Dómini, Deus Dóminus, et illúxit nobis.
V. A Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 15-20)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est ut discessérunt ab eis ángeli in caelum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc.
Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo.
Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómnibus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
SUPER OBLATA
Munera nostra, quaésumus, Dómine, nativitátis mystériis apta provéniant: ut sicut homo génitus idem præfúlsit et Deus, sic nobis hæc terréna substántia, quod divínum est, cónferat: Per Christum Dóminum nostrum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Za 9, 9ab)
Exsúlta, fília Sion, lauda, fília Ierusalem: ecce Rex tuus venit sanctus et Salvátor.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
A nobis, Dómine, Fílii tui nativitátem laeta devotione coléntibus: huius arcána mystérii et plena fide cognoscere, et plenióre caritátis ardore dilígere: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “PUER”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Puer natus est nobis, et Filius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Ps 97: Cantáte Dómino cánticum novum: quia mirabília fecit.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Puer natus est nobis, et Filius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui in Fílii tui nativitáte tribuísti totíus religiónis inítium et perfectionem constáre: da nobis, quaésumus, in eius portióne censéri, in quo totíus salútis humánæ summa consístit: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 1, 1-6)
Inítium Epístolæ ad Hebraéos.
Multifáriam et multis modis olim Deus locútus Pátribus in Prophétis, in novíssimis his diébus locútus est nobis in Fílio, quem constítuit herédem universórum, per quem fecit et sæculá; qui, cum sit splendor glóriæ et figúra substántiæ eius, et portet ómnia verbo virtútis suæ, purgatióne peccatórum facta, consédit ad déxteram Maiestátis in excélsis, tanto mélior ángelis efféctus quanto differéntius præ illis Nomen hereditávit.
Cui enim dixit aliquándo angelórum: “Fílius meus es tu, ego hódie génui te”, et rursum: “Ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Fílium”? Cum autem íterum introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: “Et adórent eum omnes ángeli Dei”.
RESPONSORIUM (Ps 97, 3b-4a. 2)
R. Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri: iubiláte Deo, omnis terra.
V. Notum fecit Dóminus salutáre suum: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia, V. Dies sanctificátus illúxit nobis: veníte, gentes, et adoráte Dóminum: quia hódie descéndit lux magna super terram. Allelúia.
EVANGELIUM (J 1, 1-14)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.
Hoc erat in princípio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil, quod factum est, in ipso vita erat et vita erat lux hóminum, et lux in ténebris lucet, et ténebræ eam non comprehendérunt.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine.
Erat lux vera, quæ illúminat omnem hóminem, véniens in mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit. In própria venit, et sui eum non recepérunt.
Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, his qui credunt in nómine eius, qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt.
Et Verbum caro factum est, et habitávit in nobis, et vídimus glóriam eius, glóriam quasi Unigéniti a Patre, plenum grátiæ et veritátis.
SUPER OBLATA
Deus, auctor sincéræ devotiónis et pacis, da, quaésumus: ut, et maiestátem tuam conveniénter hoc múnere venerentur et sacri participatióne mystérii fidéliter sénsibus uniámur: Per Christum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Ps 97, 3b)
Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Diversis plebs tua, Dómine, gubernáta subsídiis, et præséntia pietátis tuæ remédia cápiat et futúra: ut, transeúntium rerum necessária consolatióne fovente fiduciálius ad ætérna conténdat: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “DOMINUS DIXIT”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Ps 97: Quare fremuérunt gentes, et pópuli meditáti sunt inánia?
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui per advéntum Unigéniti Fílii tui nova luce radiáre dignátus es: concéde nobis, ut, sicut eum per Vírginis partum in forma nostri córporis merúimus habére partícipem, ita et in eius regno grátiæ mereámur esse consórtes: Per Dóminum.
LECTIO (Tt 2, 11-14)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Appáruit grátia Dei salutáris ómnibus homínibus, erúdiens nos ut, abnegántes impietátem et sæculária desidéria, sóbrie et iuste et pie vivámus in hoc saéculo, exspectántes beátam spem et advéntum glóriæ magni Dei et Salvatóris nostri Iesu Christi, qui dedit semetípsum pro nobis ut nos redímeret ab omni iniquitáte et mundáret sibi Pópulum peculiárem, sectatórem bonórum óperum.
RESPONSORIUM (Ps 109, 3. 1)
R. Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: ex útero ante lucíferum génui te.
V. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimícos tuos scabéllum pedum tuórum.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia, V. Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 1-14)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est in diébus illis éxiit edíctum a Caésare Augústo ut describerétur univérsus orbis. Hæc descríptio prima facta est praéside Sýriæ Quiríno. Et ibant omnes ut profiteréntur, sínguli in suam civitátem.
Ascéndit autem et Ioseph a Galilaéa de civitáte Názareth in Iudaeam in civitátem David quæ vocátur Béthlehem, eo quod esset de domo et família David, ut profiterétur cum María desponsáta sibi, uxóre prægnánte.
Factum est autem cum essent ibi, impléti sunt dies ut páreret, et péperit fílium suum primogénitum: et pannis eum invólvit et reclinávit eum in præsépio, quia non erat eis locus in diversório.
Et pastóres erant in regióne eádem vigilántes et custodiéntes vigílias noctis supra gregem suum. Et ángelus Dómini stetit iuxta illos, et glória Dómini circumfúlsit illos, et timuérunt timóre magno. Et dixit illis ángelus: “Nolíte timére; ecce enim evangelízo vobis gáudium magnum quod erit omni pópulo, quia natus est vobis hódie Salvátor qui est Christus Dóminus in civitáte David. Et hoc vobis signum: inveniétis infántem pannis involútum et pósitum in præsépio”. Et súbito facta est cum ángelo multitúdo milítiæ cæléstis laudántium Deum et dicéntium: “Glória in altíssimis Deo, et super terram pax in homínibus bonæ voluntátis”.
SUPER OBLATA
Grata tibi sint, Dómine, quaésumus, Ecclesiae tuæ múnera : ut per hæc sacrosáncta commércia, in illíus inveniámur forma, in quo tecum est nostra substántia: Per Christum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Ps 109, 3b)
In splendóribus sanctórum ex útero ante lucíferum génui te.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, quæsumus, Dómine Deus noster: ut qui nativitátem Redemptóris nostri mystériis frequentáre gaudemus, dignis conversiónibus ad eius mereámur pervenire consórtium: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – SOLLEMNITAS SANCTA DEI GENETRIX MARIA
DIE 1 IANUARII
INTROITUS (Seduliusz)
Salve Sancta Parens, eníxa puérpera Regem, qui caelum terrámque regit in sæculá sæculórum.
Ps 44, 12: Quia concupívit Rex decórem tuum: quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Salve Sancta Parens, eníxa puérpera Regem, qui caelum terrámque regit in sæculá sæculórum.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ Beátæ Maríæ virginitáte fecunda humáno géneri praémia præstitísti, tríbue, quæsumus: ut ipsam pro nobis intercédere sentiamus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum: Qui tecum.
LECTIO (Ga 4, 1-7)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Gálatas.
Fratres: Quanto témpore heres párvulus est, nihil differt a servo, cum sit dóminus ómnium, sed sub tutóribus est et actóribus usque ad præfinítum tempus a patre.
Ita et nos, cum essémus párvuli, sub eleméntis mundi erámus serviéntes: at ubi venit plenitúdo témporis, misit Deus Fílium suum, factum ex muliere, factum sub Lege, ut eos qui sub Lege erant redímeret, ut adoptiónem filiórum reciperémus.
Quóniam autem estis fílii, misit Deus Spíritum Fílii sui in corda nostra, clamántem: “Abba, Pater!”. Itaque iam non es servus sed fílius; quod si fílius, et heres per Deum.
RESPONSORIUM
R. Benedícta et venerábilis es, Virgo María, quæ sine tactu pudóris invénta es Mater Salvatóris.
V. Virgo Dei Génetrix, quem totus non capit orbis, in tua se clausit víscera factus homo.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia, V. Post partum Virgo invioláta permansísti: Dei Génetrix, intercéde pro nobis. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 15-21)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Actum est ut discessérunt ab eis ángeli in cælum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc.
Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo.
Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómníbus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
Et postquam consummáti sunt dies octo ut circumcideretur, vocátum est nomen eius Iesus, quod vocátum est ab ángelo prius quam in útero conciperétur.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Unigéniti tui, Dómine, nobis succúrrat humánitas: ut qui natus de Vírgine matris integritátem non minuit sed sacråvit, in Maternitátis eius sollémniis, nostris nos piáculis éxuens oblatiónem nostram tibi fáciat accéptam Iesus Christus Dominus noster: Qui vivit.
Praefatio B. V. Mariae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO
Beáta víscera Mariae Vírginis, quæ portavérunt ætérni Patris Fílium.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sumpsimus, Dómine, laeti sacraménta cæléstia, præsta, quaésumus: ut ad vitam nobis profíciant sempiternam, qui beátam semper Vírginem Maríam Fílii tui Genetrícem et Ecclésiæ Matrem profitérí gloriámur: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DOMINICA INTER DIEM 1 IANUARII ET EPIPHANIAM
MISSA “DUM MEDIUM”
INTROITUS (Mdr 18, 14-15a)
Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter habéret: omnípotens sermo tuus, Dómine, de caelis a regálibus sédibus venit.
Ps 92, 1ab: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter habéret: omnípotens sermo tuus, Dómine, de caelis a regálibus sédibus venit.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo (nisi infra hebdomadam celebretur).
COLLECTA
Orémus.
Concéde nobis, omnípotens Deus: ut salutáre tuum, quod ad redemptiónem mundi luce nova cælórum processit, nostris semper innovándis córdibús oriátur: Per Dóminum.
LECTIO (2 Kor 4, 3-6)
Léctio Epístolæ secúndæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Si velátum est Evangélium nostrum, in his qui péreunt est velátum, in quibus deus huius sæ-culi excæcávit mentes infidélium, ut non fúlgeat illuminátio Evangélii glóriæ Christi, qui est imágo Dei.
Non enim nosmetípsos prædicámus sed Iesum Christum Dóminum, nos autem servos vestros per Iesum. Quóniam Deus qui dixit: “De ténebris lux splendéscat”, ipse illúxit in córdibus nostris ad illuminatiónem sciéntiæ glóriæ Dei in fácie Iesu Christi.
RESPONSORIUM (Ps 44, 3ab. 2)
R. Speciósus forma præ fíliis hóminum: diffúsa est grátia in lábiis tuis.
V. Eructávit cor meum verbum bonum, dico ego ópera mea Regi: lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis.
ALLELUIA (Ps 92, 1ab)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 33-40)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Erat Ioseph et María mater Iesu mirántes super his quæ dicebántur de illo. Et benedíxit illis Sýmeon, et dixit ad Maríam matrem eius: “Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel et in signum cui contradicétur et tuam ipsíus ánimam pertránsiet gládius ut reveléntur ex multis córdibus cogitatiónes”.
Et erat Anna prophetíssa, fília Phánuel, de tribu Aser; hæc procésserat in diébus multis, et víxerat cum viro suo annis septem a virginitáte sua. Et hæc vídua usque ad annos octogínta quáttuor, quæ non discedébat de templo, ieiúniis et obsecratiónibus sérviens nocte ac die. Et hæc ipsa hora supervéniens confitebátur Deo et loquebátur de illo ómnibus qui exspectábant redemptiónem Ierusalem.
Et ut perfecérunt ómnia secúndum Legem Dómini, revérsi sunt in Galilaéam in civitátem suam Názareth.
Puer autem crescébat et confortabátur plenus sapiéntia, et grátia Dei erat super illum.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Obláta Dómine, múnera Unigéniti tui nativitáte sanctífica: qua nobis et via osténditur veritatis et regni cæléstis víta promíttitur: Per Christum.
Praefatio Nativitatis
Pro Prece Eucharistica, Communicantes ordinarium.
COMMUNIO (Mt 2, 20)
Tolle Púerum et matrem eius et vade in terram Israel: defúncti sunt enim qui quærébant ánimam Púeri.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos sacraménti tui participatione contíngis: da plebi tuæ fulgórem plenum sui Redemptóris agnoscere, ut ad perpétuam claritátem per eius incrementa pervéniat: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – SOLLEMNITATIS EPIPHANIA DOMINI
DIE 6 IANUARII
Sequens Missa dici potest ut ferialis -sine Gloria nec Credo - usque ad Festum Baptismatis Christi.INTROITUS (Ml 3, 1; 1 Krn 29, 12)
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Ps 71, 1: Deus iudícium tuum regi da: et iustítiam tuam fílio regis.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hodiérna die Unigénitum tuum géntibus stella duce revelasti concede propítius: ut qui iam te ex fide cognovimus usque ad contemplándam spéciem tuæ celsitúdinís perducámur: Per Dóminum.
LECTIO (Iz 60, 1-6)
Léctio libri Isaiae prophetae.
Surge, illumináre, Ierusalem, quia venit lumen tuum, et glória Dómini super te orta est. Quia ecce ténebræ opérient terram et calígo pópulos; super te autem oriétur Dóminus et glória eius in te vidébitur. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo et reges in splendóre ortus tui. Leva in circúitu óculos tuos et vide: omnes isti congregáti sunt, venérunt tibi; fílii tui de longe véniunt et fíliæ tuæ in ulnis gestántur. Tunc vidébis et illumináberis, et palpitábit et dilatábitur cor tuum, quia cónfluet ad te multitúdo maris, fortitúdo géntium véniet tibi; inundátio camelórum opériet te, dromedárii Mádian et Epha; omnes de Saba vénient, aurum et tus deferéntes et laudem Dómini annuntiántes.
RESPONSORIUM (Iz 60, 6b. 1)
R. Omnes de Saba vénient, aurum et tus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes.
V. Surge, et illumináre, Ierusalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini super te orta est.
ALLELUIA (Mt 2, 2b)
Allelúia, V. Vídimus stellam eius in oriénte, et vénimus adoráre eum. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 2, 1-12)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
Cum natus esset Iesus in Béthlehem ludaéæ in diébus Heródis regis, ecce Magi ab oriénte venérunt Hierosólymam, dicéntes: “Ubi est qui natus est Rex Iudaeorum? Vídimus enim stellam eius in oriénte et vénimus adoráre eum”.
Audiens autem Heródes rex turbátus est et omnis Hierosólyma cum illo; et cóngregans omnes príncipes sacerdótum et scribas pópuli sciscitabátur ab eis ubi Christus nascerétur.
At illi dixérunt ei: “In Béthlehem Iudaeae: sic enim scriptum est per Prophétam: “Et tu, Béthlehem terra Iuda, nequáquam mínima es in pricípibus Iuda; ex te enim éxiet dux, qui reget pópulum meum Israel””.
Tunc Heródes, clam vocátis Magis, diligénter dídicit ab eis tempus stellæ quæ appáruit eis, et mittens illos in Béthlehem, dixit: “Ite, et interrogáte diligénter de púero; et cum invenéritis renuntiáte mihi, ut et ego véniens adórem eum”.
Qui cum audíssent regem, abiérunt, et ecce stella quam víderant in oriénte antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer. Vidéntes autem stellam gavísi sunt gáudio magno valde. Et intrántes domum vidérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum; et apértis thesáuris suis, obtulérunt ei múnera, aurum et tus et myrrham.
Et respónso accépto in somnis ne redírent ad Heródem, per áliam viam revérsi sunt in regiónem suam.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Ecclésiæ tuæ, quaésumus, Dómine, dona propítius intuére: quibus non iam aurum, tus et myrrha profertur, sed quod eísdem munéribus declarátur, immolátur et sumitur, Iesus Christus: Qui vivit.
Praefatio Epiphaniae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Epiphania.
COMMUNIO (Mt 2, 2b)
Vídimus stellam eius in oriénte, et vénimus adoráre eum.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Caelésti lúmine, quaésumus, Dómine, semper et ubíque nos prævéni: ut mystérium, cuius nos partícipes esse voluísti, et puro cernámus intúitu, et digno percipiamus afféctu: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA I
DOMINICA I POST SOLLEMNITATEM EPIPHANIAE
INTROITUS (Ps 94, 6-7a)
Venite, adorémus Deum et procidámus ante Dóminum: plorémus ante eum qui fecit nos, quia ipse est Dóminus Deus noster.
Ps 94, 2: Præoccupémus fáciem eiusin confessióne: et in psalmis iubilémus ei.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Venite, adorémus Deum et procidámus ante Dóminum: plorémus ante eum qui fecit nos, quia ipse est Dóminus Deus noster.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui patérno afféctu nos salvas, cum de própriis delíctis nos iúdicas præsta ut, si méritis nequímus saltem afféctu cordis te patrem invocare possímus: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 3, 1-6)
Léctio Epístolæ ad Hebraéos.
Fratres sancti, vocatiónis cæléstis partícipes, consideráte Apóstolum et Pontíficem confessiónis nostræ Iesum, qui fidélis est ei qui fecit illum sicut et Móyses in tota domo illíus. Amplióris enim glóriæ iste præ Móyse dignus est hábitus quanto ampliórem honórem habet quam domus qui fabricávit illam. Omnis namque domus fabricatur ab áliquo, qui autem ómnia fabricávit Deus est.
Et Móyses quidem fidélis erat in tota domo eius tamquam fámulus in testimónium eórum quæ dicénda erant, Christus vero tamquam Fílius super domum illíus: cuius domus sumus nos, si fidúciam et gloriatiónem spei retineámus.
RESPONSORIUM (Ps 71, 18. 3)
R. Benedíctus Dóminus Deus Israel, qui facit mirabília magna solus a saéculo.
V.Suscípiant montes pacem pópulo tuo, et colles iustítiam.
ALLELUIA (Ps 99, 2ab)
Allelúia, V. Iubiláte Deo, omnis terra: servíte Dómino in lætítia. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 41-52)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Ibant paréntes Iesu per omnes annos in Ierusalem in die festo Paschae. Et cum factus esset annórum duódecim, ascendéntibus illis secúndum consuetúdinem diéi festi, consummatísque diébus, cum redírent, remánsit puer Iesus in Ierusalem, et non cognovérunt paréntes eius. Existimántes autem illum esse in comitátu, venérunt iter diéi et requirébant eum inter cognátos et notos, et non inveniéntes, regréssi sunt in Ierusalem requiréntes eum.
Et factum est post tríduum invenérunt illum in templo sedéntem in médio doctórum audiéntem illos et interrogántem eos: stupébant autem omnes qui eum audiébant super prudéntia et respónsis eius.
Et vidéntes eum admiráti sunt, et dixit Mater eius ad illum: “Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce pater tuus et ego doléntes quærebámus te”.
Et ait ad illos: “Quid est quod me quaerebatis? Nesciebátis quia in his quæ Patris mei sunt opórtet me esse? ”
Et ipsi non intellexérunt verbum quod locútus est ad illos.
Et descéndit cum eis et venit Názareth, et erat súbditus illis. Et mater eius conservábat ómnia verba in corde suo.
Et Iesus proficiébat sapiéntia et ætáte et grátia apud Deum et hómines.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Quos Fílio tuo conformátos pópulo sacerdotáli propítius aggregásti: rogámus, Dómine, ut in acceptábiles hóstias computáre dignéris, et una cum oblatiónibus Ecclésiæ tuæ benígnus accípias: Per Christum.
Praefatio Epiphaniae. In Missa feriali post Festum Baptismatis Christi, dicitur Praefatio Temporis per annum.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes ordinarium.
COMMUNIO (Łk 2, 48b. 49bc)
Fili, quid fecísti nobis sic? Ego et pater tuus doléntes quærebámus te. Et quid est quod me quaerebatis? Nesciebátis quia in his quæ Patris mei sunt, opórtet me esse?
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Per haec sacraménta, Dómine, Christi partícipes effecti, cleméntiam tuam humílitér implorámus: ut, eius imáginis confórmes in terris, et eius consórtes in caelis fíerí’ mereámur: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – FESTUM BAPTISMATIS CHRISTI
DIE 13 IANUARII
12 LECTIONUM
INTROITUS (Ml 3, 1; 1 Krn 29, 12)
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Ps 71, 1: Deus iudícium tuum regi da: et iustítiam tuam fílio regis.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, cuius Fílius, in Iordane baptizátus, hódie Sancto Spíritú est inúnctus: praesta ut, ex aqua viva renáti in imáginem Christi mirabíliter transiormémur: Qui tecum.
LECTIO (Iz 42, 1-8)
Léctio libri Isaiae prophetae.
Haec dicit Dóminus:
Ecce servus meus, suscípiam eum; eléctus meus, complácet sibi in illo ánima mea; dedi spíritum meum super eum, iudícium géntibus próferet. Non clamábit neque vociferábitur, nec audiétur vox eius foris. Cálamum quassátum non cónteret et linum fúmigans non exstínguet; in veritátem próferet iudícium. Non languébit nec frangétur; donec ponat in terra iudícium; et legem eius ínsulæ exspéctant. Hæc dicit Dóminus Deus, creans cælos et exténdens eos, firmans terram et quæ gérminant ex ea, dans flatum pópulo qui est super eam et spíritum calcántibus eam. “Ego, Dóminus, vocávi te in iustítia et apprehéndi manum tuam; et formávi te et dedi te in foedus pópuli, in lucem géntium, ut aperíres óculos cæcórum et edúceres de conclusióne vinctum, de domo cárceris sedéntes in ténebris. Ego Dóminus, hoc est nomen meum; et glóriam meam álteri non dabo et laudem meam sculptílibus”.
RESPONSORIUM (Ps 44, 8ab)
R. Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem.
V. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
ALLELUIA (Ps 88, 21)
Allelúia, V. Invéni David servum meum: óleo sancto meo unxi eum. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 3,15-16. 21-22)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Existimánte pópulo et cogitántibus A ómnibus in córdibus suis de Ioanne, ne forte ipse esset Christus, respóndit Ioannes dicens ómnibus: “Ego quidem aqua baptízo vos: venit autem fórtior me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum eius; ipse vos baptizábit in Spíritu Sancto et igni”.
Factum est autem cum baptizarétur omnis pópulus et Iesu baptizáto et oránte, apértum est caelum et descéndit Spíritus Sanctus corporáli spécie sicut colúmba super ipsum, et vox de caelo facta est: “Tu es Fílius meus diléctus, in te complácui mihi”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe múnera, Dómine, in dilécti Fílii revelatione deláta: ut fidélium tuórum oblátio in eius sacrifícium transeat, qui mundi vóluit peccáta miseratus ablúere: Qui vivit.
Praefatio Epiphaniae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Epiphania.
COMMUNIO (Ga 3, 27)
Omnes qui in Christo baptizáti estis, Christum induístis, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sacre múnere satiáti, Dómine, cleméntiam tuam supplíciter exorámus: ut Unigénitum tuum fidéliter audiéntes, fílii tui vere nominémur et simus: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA II
INTROITUS (Ps 65, 4)
Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Altíssime.
Ps 94, 2: Iubiláte Deo, omnis terra: psalmum dícite nómini eius: date glóriam laudi eius.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Altíssime.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, virtútum, cuius est totum quod est óptimum: ínsere pectóribus nostris amórem tui nominis, et praesta in nobis religionis augméntum: ut quæ sunt bona nutrias, ac pietátis stúdio quæ sunt nutrita custódias: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 8, 6-13)
Léctio Epístolæ ad Hebraéos.
Fratres: Nunc Póntifex noster differéntius sortítus est ministérium, quanto et melióris Testaménti Mediátor est, quod in melióribus repromissiónibus sancitum est.
Nam si illud prius culpa vacásset, non secúndi locus inquirerétur; vitúperans enim eos dicit: “Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, et consummábo super domum Israel et super domum Iuda Testaméntum novum, non secúndum Testaméntum quod feci pátribus eórum in die qua apprehéndi manum illórum ut edúcerem illos de terra Ægýpti, quóniam ipsi non permansérunt in Testaménto meo, et Ego negléxi eos, dicit Dóminus. Quia hoc est testaméntum quod testábor dómui Israel post dies illos, dicit Dóminus, dando leges meas in mentem eórum, et in corde eórum superscríbam eas, et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in Pópulum. Et non docébit unusquísque civem suum et unusquísque fratrem suum, dicens: Cognósce Dóminum, quóniam omnes scient Me, a minóre usque ad maiórem eórum. Quia propítius ero iniquitátibus eórum, et peccatórum illórum iam non memorábor”.
Dicéndo “Novum” veterávit prius; quod autem antiquátur et senéscit prope intéritum est.
RESPONSORIUM (Ps 106, 20-21)
R. Misit Dóminus verbum suum, et sanávit eos: et erípuit eos de intéritu eórum.
V. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.
ALLELUIA (Ps 148, 2)
Allelúia, V. Laudáte Deum, omnes Angeli eius: laudáte eum, omnes virtútes eius. Allelúia.
EVANGELIUM (J 2, 1-11)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Núptiæ factæ sunt in Cana Galilaeae, et erat Mater Iesu ibi: vocátus est autem et Iesus et discípuli eius ad núptias. Et deficiénte vino, dicit Mater Iesu ad eum: “Vinum non habent”. Et dicit ei Iesus: “Quid mihi et tibi, múlier? Nondum venit hora mea”. Dicit Mater eius minístris: “Quodcúmque díxerit vobis fácite”. Erant autem ibi lapídeæ hydriae sex pósitæ secúndum purificatiónem ludæórum, capiéntes síngulæ metrétas binas vel ternas. Dicit eis Iesus: “Impléte hydrias aqua”. Et implevérunt eas usque ad summum. Et dicit eis: “Hauríte nunc et ferte architriclíno”. Illi autem tulérunt. Ut autem gustávit architriclínus aquam vinum factam, et non sciébat unde esset, (ministri autem sciébant, qui hauríerant aquam), vocat sponsum architriclínus, et dicit ei: “Omnis homo primum bonum vinum ponit, et cum inebriáti fúerint, id quod detérius est: tu servásti bonum vinum usque adhuc”. Hoc fecit inítium signórum Iesus in Cana Galilaeae et manifestávit glóriam suam, et credidérunt in eum discípuli eius.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe, Dómine, múnera nostra, quibus exercéntur commércia gloriósa: ut, offeréntes quæ dedísti, teípsum mereámur accípere: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (J 2, 7-11)
Dicit Dóminus: Impléte hydrias aqua, et ferte architriclíno. Dum gustásset architriclínus aquam vinum factam, dicit sponso: Servásti vinum bonum usque adhuc. Hoc signum fecit Iesus primum coram discípulis suis.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Tribue nobis, Dómine, cælésti cibo potúque replé-tis, divínæ legis intellegéntiam per Spíritum Sanctum: qui super Unigénitum tuum ut colúmba apparuit, et in cuius virtúte aqua vínum est facta: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA III
INTROITUS (Ps 96, 7c-8b)
Adorate Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ ludæ.
Ps 96, 1: Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Adorate Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ ludæ.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, refúgium nostrum et vírtus, adésto piis Ecclésiæ tuæ précibus, auctor ipse pietátis: et præsta ut quod fidéliter pétimus, efficácitér consequámur: Per Dóminum.
LECTIO (Rz 4, 13. 16-15)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
Fratres: Non per Legem promíssio Abrahae aut sémini eius, ut heres esset mundi, sed per iustítiam fídei. Ideo ex fide, ut secúndum grátiam, ut firma sit promíssio omni sémini, non ei qui ex Lege est solum sed et ei qui ex fide est Abrahae (qui est pater ómnium nostrum, sicut scriptum est: “Patrem multárum géntium pósui te”), ante Deum cui crédidit, qui vivíficat mórtuos et vocat ea quæ non sunt quasi sint; qui contra spem in spe crédidit ut fíeret pater multárum géntium, secúndum quod dictum est: “Sic erit semen tuum”; et non infirmátus fide considerávit corpus suum iam emórtuum, cum fere centum annórum esset, et emórtuam vulvam Sarrae, in repromissióne autem Dei non hæsitávit diffidéntia sed confortátus est fide, dans glóriam Deo, et pleníssime sciens quia quod promísit potens est et fácere. Ideo et reputátum est illi ad iustítiam.
Non est autem scriptum tantum propter ipsum: reputátum est illi, sed et propter nos quibus reputábitur, credéntibus in eum qui suscitávit Iesum Dóminum nostrum a mórtuis, qui tráditus est propter delícta nostra et suscitátus est propter iustificatiónem nostram.
RESPONSORIUM (Ps 101, 16-17)
R. Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam.
V. Quóniam ædificávit Dóminus Sion: et vidébitur in maiestáte sua.
ALLELUIA (Ps 96, 1)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 8, 1-13)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Cum descendísset Iesus de monte, secutae sunt eum turbae multæ. Et ecce leprósus véniens adorábat eum dicens: “Dómine, si vis potes me mundáre”. Et exténdens manum, tétigit eum dicens: “Volo, mundáre”. Et conféstim mundáta est lepra eius. Et ait illi Iesus: “Vide, némini díxeris, sed vade, osténde te sacerdóti, et offer munus quod præcépit Móyses, in testimónium illis”. Cum autem introísset Caphárnaum, accéssit ad eum centúrio rogans eum et dicens: “Dómine, puer meus iacet in domo paralyticus et male torquétur”. Et ait illi: “Ego véniam, et curábo eum”. Et respóndens centúrio ait: “Dómine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur puer meus. Nam et ego homo sum sub potestáte, habens sub me mílites, et dico huic: “Vade”, et vadit, et alio: “Veni”, et venit, et servo meo: “Fac hoc”, et facit”. Audiens autem Iesus, mirátus est, et sequéntibus se dixit: “Amen dico vobis: Apud nullum invéni tantam fidem in Israel. Dico autem vobis quod multi ab oriénte et occidénte vénient et recúmbent cum Abraham et Isaac et Iacob in Regno cælórum; fílii autem Regni eiciéntur in ténebras exterióres: ibi erit fletus et stridor déntium”. Et dixit Iesus centurióni: “Vade, sicut credidísti fiat tibi”. Et sanátus est puer in hora illa.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Respice, Dómine, in fáciem Christi tui, qui pro ómnibus redemptiónem trádidít semetípsum: ut per eum ab ortu solis usque ad occasum, nomen tuum magnificétur in géntibus: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Łk 4, 22b)
Mirabántur omnes de his, quæ procedébant de ore Dei.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Redemptiónis nostræ múnere vegetáti, quaésumus, Domine, ut hoc perpétuæ salútis auxílio, fides semper vera profíciat: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA IV
INTROITUS (Ps 16, 6. 8)
Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: inclína aurem tuam, et exáudi verba mea: custódi me, Dómine, ut pupíllam óculi: sub umbra alárum tuárum prótege me.
Ps 16, 1: Exáudi, Dómine, iustítiam meam: inténde deprecatiónem meam.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: inclína aurem tuam, et exáudi verba mea: custódi me, Dómine, ut pupíllam óculi: sub umbra alárum tuárum prótege me.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Da nobis, Domine, quaésumus: ut et mundi cursus pacífice nobis tuo órdine dirigátur, et Ecclésia tua tranquílla devotione lætétur: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 12, 1-7a)
Léctio Epístolæ ad Hebræos.
Fratres: Nos, tantam habéntes circumpósitam nobis nubem téstium, deponéntes omne pondus et circúmstans nos peccátum, per patiéntiam currámus propósitum nobis certámen, aspiciéntes in auctórem fídei et consummatórem Iesum, qui pro gáudio sibi propósito sustínuit crucem, confusióne contémpta, atque in déxtera throni Dei sedet.
Recogitáte enim eum qui talem sustínuit a peccatóribus advérsum semetípsum contradictiónem, ut ne fatigémini ánimis vestris deficiéntes. Nondum usque ad sánguinem restitístis advérsus peccátum repugnántes, et oblíti estis exhortatiónis, quæ vobis tamquam fíliis lóquitur: “Fili mi, noli neglégere disciplínam Dómini, neque defícias dum ab eo argúeris; quem enim díligit Dóminus castígat, flagéllat autem omnem fílium quem récipit”. Ad disciplínam suffértis; tamquam fílios vos tractat Deus.
RESPONSORIUM (Ps 79, 4. 3b)
R. Dómine Deus virtútum, convérte nos: et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos.
ALLELUIA (Ps 113, 11)
Allelúia, V. Qui timent Dóminum sperent in eum: adiútor et protéctor eórum est. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 8, 23-27)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Ascendénte Iesu in navículam, secúti sunt eum discípuli eius.
Et ecce motus magnus factus est in mari, ita ut navícula operirétur flúctibus; ipse vero dormiébat. Et accessérunt et suscitavérunt eum dicéntes: “Dómine, salva nos, perímus”.
Et dicit eis: “Quid tímidi estis, módicae fídei? ” Tunc surgens increpávit ventis et mari, et facta est tranquíllitas magna.
Porro hómines miráti sunt dicéntes: “Qualis est hic, quia et venti et mare oboédiunt ei? ”
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Hostias tibi, Dómine, placatiónis et láudis offérimus: ut inter mundi tempestátes nutántia corda tu dírigas, et in portum perpétuæ tranquillitátis feliciter perdúcas: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Mt 8, 26b-27a)
Surgens Iesus, imperávit ventis et mari, et facta est tranquíllitas magna, et admiráti sunt univérsi.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos de uno pane et de uno cálice partícipes esse voluísti: da nobis, quaésumus, ita vívere ut, unum in Christo effécti, fructum afferámus pro mundi salúte gaudéntes: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA V
INTROITUS (Ps 18, 8)
Lex Dómini irreprehensíbilis, convértens ánimas: testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
Ps 16, 1:Caeli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lex Dómini irreprehensíbilis, convértens ánimas: testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui regnum tuum humílibus parvulísque dispónis: fac nos viam simplicitátis prósequi confidenter, ut glóriæ tuæ revelentur arcána: Per Dóminum.
LECTIO (1 Kor 1, 26-31)
Léctio Epístolæ primæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Vidéte vocatiónem vestram, fratres, quia non multi sapiéntes secúndum carnem, non multi poténtes, non multi nóbiles; sed quæ stulta sunt mundi elégit Deus ut confúndat sapiéntes, et infírma mundi elégit Deus ut confúndat fórtia, et ignobília mundi et contemptibília elégit Deus, quæ non sunt, ut ea quæ sunt destrúeret, ut non gloriétur omnis caro in conspéctu Dei.
Ex ipso autem vos estis in Christo Iesu, qui factus est Sapiéntia nobis a Deo et iustítia et sanctificátio et redémptio, ut quemádmodum scriptum est: “Qui gloriátur in Dómino gloriétur”.
RESPONSORIUM (Ps 33, 2-3)
R.Benedícam Dóminum in omni témpore: semper laus eius in ore meo.
V. In Dómino laudábitur ánima mea: áudiant mansuéti, et læténtur.
ALLELUIA (Mt 11, 28)
Allelúia, V. Veníte ad me omnes, qui laborátis, et oneráti estis, et ego refíciam vos. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 11, 25-30)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Respóndens Iesus dixit: “Confíteor tibi, Pater, Dómine caeli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus et revelásti ea párvulis. Ita, Pater, quóniam sic fuit plácitum ante te. Omnia mihi trádita sunt a Patre meo; et nemo novit Fílium nisi Pater, neque Patrem quis novit nisi Fílius et cui volúerit Fílius reveláre.
Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos. Tóllite iugum meum super vos et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde, et inveniétis réquiem animábus vestris; iugum enim meum suáve et onus meum leve est”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Elatio nos, quaésumus, Dómine, tuo nómini dicánda puiíficet, et de die in diem ad cæléstis vitæ tránsferat actiónem: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Ps 19, 6ab)
Lætábimur in salutári tuo: et in nómine Dómini Dei nostri magnificábimur.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Saecramento Fílii tui recreáti, te, Dómine, deprecamur, ut Ecclésiæ tuæ operationem fecúndes: qua salutáris mystérii plenitúdinem paupéribus contínuo revélas, quos ad tui regni præcípuam vocásti’portiónem: Per Dóminum.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – FERIA QUARTA CINERUM
***
BENEDICTIO CINERUM
Benedictio Cinerum locum tenet actus paenitentialis. Post Introitum, stans in cathedra Celebrans benedictionem cantat tono lectionum, manu dextera extensa super cinerem benedicendum.ORATIO
Orémus.
Deus, qui non mortem, sed pæniténtiam desíderas peccatorum fragilitátem nostram benigníssime réspice: et hos cíneres, quos causa præferéndæ humilitátis capítibus nostris impóni decernimus bene+dícere pro tua pietate dignéris: ut qui nos cínerem esse, et ob pravitátis nostræ méritum in púlverem reversúros esse cognoscimus peccatórum ómnium véniam, et praémia pæniténtibus quæ repromisísti, misericórditer cónsequi mereámur: Per Christum Dominum nostrum.
Cinere benedicto, et aqua sancta asperso, Diaconus incipit Antiphonam Exáudi nos (vide infra), et primus omnium aspergitur cinere a Sacerdote. Deinde Prior as-pergitur a Sacerdote et Sacerdos a Priore. Postea ceteri. Dicitur autem ad singulos:
Recognósce, homo, quia pulvis es et in púlverem revertéris.
Interea Conventus Antiphonas sequentes canendo prosequitur:
ANTIPHONA
Exáudi nos, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice nos, Dómine.
ALIA ANTIPHONA
Iuxta vestíbulum et altáre plorábunt Sacerdótes et Le-vítæ minístri Dómini, et dicent: Parce, Dómine, parce pópulo tuo, et ne díssipes ora clamántium ad te, Dómine.
Si opus sit, Antiphonae repetuntur. Cum omnes ad sedes sunt reversi, cantamus Kýrie, dum Celebrans digitos abluit.
***
INTROITUS (Mdr 11, 23-24. 26)
Miseréris ómnium, Dómine, et nihil odísti eórum quæ fecísti: dissímulans peccáta hóminum propter pæniténtiam, et parcens illis, quia tu es Dóminus Deus noster.
Ps 94, 2: Miserére mei, Deus, miserére mei: quóniam in te confídit ánima mea. Glória Patri. Miseréris ómnium, Dómine.
Kyrie eleison.
COLLECTA
In conventu: Flectámus génua. Leváte.
Orémus.
Concede nobis, Dómine, præsídia milítiæ christiánæ sanctis inchoare ieiúniis : ut contra spirituáles nequítias pugnaturi / continéntiæ muniámur auxíliis : Per Dóminum.
LECTIO (Jl 2, 12-18)
Léctio libri loélis prophétæ.
Unde, dicit Dóminus, convertímini ad me in toto corde vestro, in ieiúnio et in fletu et in planctu; et scíndite corda vestra et non vestiménta vestra, et convertímini ad Dóminum Deum vestrum, quia benígnus et miséricors est, pátiens et multæ misericórdiæ, et placábilis super malítia”. Quis scit, si convertátur et ignóscat et relínquat post se benedictiónem, oblatiónem et libatiónem Dómino Deo vestro? Cánite tuba in Sion, sanctificáte ieiúnium, vocáte coetum; congregáte pópulum, sanctificáte convéntum, coadunáte senes, congregáte párvulos et sugéntes úbera, egrediátur sponsus de cubíli suo et sponsa de thálamo suo. Inter vestíbulum et altáre plorent sacerdótes minístri Dómini et dicant: “Parce, Dómine, pópulo tuo et ne des hereditátem tuam in oppróbrium, ut dominéntur eis natiónes. Quare dicent in pópulis: “Ubi est deus eórum”?” Zelátus est Dóminus terram suam et pepércit pópulo suo.
RESPONSORIUM (Ps 56, 2a. 4a)
R. Miserére mei, Deus, miserére mei: quóniam in te confídit ánima mea.
V. Misit de caelo, et liberávit me: dedit in oppróbrium conculcántes me.
EVANGELIUM (Mt 6, 16-21)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Cum ieiunátis, nolíte fíeri sicut hypócritæ tristes, demoliúntur enim fácies suas ut páreant homínibus ieiunántes; amen dico vobis: recepérunt mercédem suam. Tu autem cum ieiúnas, unge caput tuum et fáciem tuam lava, ne videáris homínibus ieiúnans sed Patri tuo qui est in abscóndito; et Pater tuus qui videt in abscóndito reddet tibi. Nolíte thesaurizáre vobis thesáuros in terra, ubi ærúgo et tínea demolítur, et ubi fures effódiunt et furántur; thesaurizáte autem vobis thesáuros in cælo, ubi neque ærúgo neque tínea demolítur, et ubi fures non effódiunt nec furántur; ubi enim est thesáurus tuus, ibi erit et cor tuum”.
SUPER OBLATA
Sacrifícium quadragesimális inítii sollémniter immolámus, te, Dóminé, deprecántes: ut per pæniténtiæ caritatísque labóres a peccátis mundati ad celebrándum Fílii tui passiónem mereámur esse devóti: Per Christum.
Praefatio Quadragesimae.
COMMUNIO (Ps 1, 2b. 3b)
Qui meditábitur in lege Dómini die ac nocte, dabit fructum suum in témpore suo.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Satiáti múnere salutári, mentes nostras, quaesumus, Dómine, lúmine tuæ claritátis illústra ut vidére possímus quæ agénda sunt, et quæ recta sunt ágere valeámus: Per Dóminum.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA PRIMA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 90, 15a.c – 16a)
Invocábit me, et ego exáudiam eum: erípiam eum, et glorificábo eum: longitúdine diérum adimplébo eum.
Ps 90, 1: : Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Glória Patri.
Invocábit me, et ego exáudiam eum: erípiam eum, et glorificábo eum: longitúdine diérum adimplébo eum.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Concede nobis, Dómine, omnípotens Deus: ut, per ánnua quadragesimális exercítia sacraménti, et ad intellegéndum Christi proficiámus arcanum et efféctus eius digna conversatione sectémur: Per Dóminum.
LECTIO (2 Kor 6, 1-10)
Léctio Epístolæ secúndæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Adiuvántes, exhortámur ne in vácuum grátiam Dei recipiátis — ait enim: “Témpore accépto, exaudívi te et in die salútis adiúvi te”. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis, némini dantes ullam offensiónem, ut non vituperétur ministérium, sed in ómnibus exhibéntes nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia, in tribulatiónibus, in necessitátibus, in angústiis, in plagis, in carcéribus, in seditiónibus, in labóribus, in vigíliis, in ieiúniis, in castitáte, in sciéntia, in longanimitáte, in suavitáte, in Spíritu Sancto, in cantáte non ficta, in verbo veritátis, in virtúte Dei: per arma iustítiæ a dextris et sinístris, per glóriam et ignobilitátem, per infámiam et bonam famam: ut seductóres et veráces, sicut qui ignóti et cógniti, quasi moriéntes et ecce vívimus ut castigáti et non mortificáti, quasi tristes, semper autem gaudéntes, sicut egéntes, multos autem locupletántes, tamquam nihil habéntes et ómnia possidéntes.
RESPONSORIUM (Ps 90, 11-12)
R. Angelis suis Deus mandávit de te: ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
V. In mánibus portábunt te: ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
TRACTUS (Ps 90, 1-7. 11-16)
Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
V. Dicet Dómino, Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: Deus meus, sperábo in eum.
Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, et a verbo áspero.
V. Scápulis suis obumbrábit tibi: et sub pennis eius sperábis.
Scuto circúmdabit te véritas eius: non timébis a timóre noctúrno.
A sagítta volánte per diem, a negótio perambulánte in ténebris, a ruína, et dæmónio meridiáno.
V. Cadent a látere tuo mille, et decem mília a dextris tuis: tibi autem non appropinquábit.
Quóniam Angelis suis mandávit de te: ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
V. In mánibus portábunt te: ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
Super áspidem et basilíscum ambulábis: et conculcábis leónem et dracónem.
V. Quóniam in me sperávit, liberábo eum: prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
Invocábit me, et ego exáudiam eum: cum ipso sum in tribulatióne.
V. Erípiam eum, et glorificábo eum.
Longitúdine diérum adimplébo eum: et osténdam illi salutáre meum.
EVANGELIUM (Mt 4, 1-11)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Iesus ductus est in desértum a Spíritu, ut tentarétur a diábolo. Et cum ieiunásset quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, póstea esúriit. Et accédens temptátor dixit ei: “Si Fílius Dei es, dic ut lápides isti panes fiant”. Qui respóndens dixit: “Scriptum est: “Non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo quod procédit de ore Dei””. Tunc assúmit eum diábolus in sanctam civitátem, et státuit eum supra pinnáculum templi et dicit ei: “Si Fílius Dei es, mitte te deórsum: scriptum est enim: “Angelis suis mandábit de te et in mánibus tollent te, ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum””. Ait illi Iesus: “Rursum scriptum est: Non tentábis Dóminum Deum tuum”. Iterum assúmit eum diábolus in montem excélsum valde, et osténdit ei ómnia regna mundi et glóriam eórum, et dicit illi: “Hæc tibi ómnia dabo si cadens adoráveris me”. Tunc dicit ei Iesus: “Vade, Sátanas; scriptum est enim: “Dóminum Deum tuum adorábis et illi soli sér- vies””. Tunc relíquit eum diábolus, et ecce ángeli accessérunt et ministrábant ei.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Offeréntes hæc múnera, quaesumus, Dómine: ut diáboli fraudes strénue vitemus et te, solum Deum, pura ménte sectémur: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 90, 4-5a)
Scápulis suis obumbrábit tibi, et sub pennis eius sperábis: scuto circúmdabit te véritas eius.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Caelésti pane refécti, quo fides álitur, spes provéhi-tur et cáritas roborátur: quaésumus, Domine ut in omni verbo, quod procédit de ore tuo, víveré valeámus: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA SECUNDA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 24, 6. 2b. 22)
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a saéculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israel, ex ómnibus angústiis nostris.
Ps 24, 1-2a: Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri.
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a saéculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israel, ex ómnibus angústiis nostris.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui nobis diléctum Fílium tuum audíre præcepísti, verbo tuo intérius nos páscere dignéris: ut spiritáli purificáto intuitu glóriæ tuæ lætémur aspéctu: Per Dóminum.
LECTIO (Wj 24, 12-18)
Léctio libri Exodi.
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móyses: “Ascénde ad me in montem et esto ibi; dabóque tibi tábulas lapídeas et legem ac mandáta, quæ scripsi, ut dóceas eos”. Surrexérunt Móyses et Iosue miníster eius; ascendénsque Móyses in montem Dei senióribus ait: “Exspectáte hic, donec revertámur ad vos. Habétis Aaron et Hur vobíscum; si quid natum fúerit quæstiónis, referétis ad eos”.
Cumque ascendísset Móyses in montem, opéruit nubes montem; et habitávit glória Dómini super Sínai tegens illum nube sex diébus; séptimo autem die vocávit eum de médio calíginis. Erat autem spécies glóriæ Dómini quasi ignis ardens super vérticem montis in conspéctu filiórum Israel. Ingressúsque Móyses médium nébulæ ascéndit in montem; et fuit ibi quadragínta diébus et quadragínta nóctibus.
RESPONSORIUM (Ps 24, 17-18)
R. Tribulatiónes cordis mei dilatátæ sunt: de necessitátibus meis érue me, Dómine.
V. Vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
TRACTUS (Ps 24, 17 – 18, 1-3)
De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
V. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei.
V. Etenim univérsi qui te exspéctant non confundéntur: confundántur omnes faciéntes vana.
EVANGELIUM (Mt 17, 1-9)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Assúmit Iesus Petrum et Iacobum et Ioannem fratrem eius, et ducit illos in montem excélsum seórsum. Et transfigurátus est ante eos, et resplénduit fácies eius sicut sol, vestiménta autem eius facta sunt alba sicut lux.
Et ecce appáruit illis Móyses et Elías cum eo loquéntes.
Respóndens autem Petrus dixit ad Iesum: “Dómine, bonum est nos hic esse: si vis, fáciam hic tria tabernácula, tibi unum et Móysi unum et Eliae unum”.
Adhuc eo loquénte, ecce nubes lúcida obumbrávit eos, et ecce vox de nube dicens: “Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui: ipsum audíte”.
Et audiéntes discípuli cecidérunt in fáciem suam et timuérunt valde.
Et accéssit Iesus et tétigit eos dixítque eis: “Súrgite et nolíte timére”. Levántes autem óculos suos, néminem vidérunt nisi solum Iesum.
Et descendéntibus illis de monte, præcépit eis Iesus dicens: “Némini dixéritis visiónem, donec Filius hóminis a mórtuis resúrgat”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Haec hóstia, Dómine, quaésumus, emúndet nostra delicta et ad celebránda festa paschália fidélium tuórum córpora mentesque sanctíficet: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 5, 2b-4a)
Intéllege clamórem meum: inténde voci oratiónis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos gloriósis remédiis in terris adhuc pósitos iam cæléstium rerum facis ésse consórtes: tu, quaésumus, in ista qua vívimus nos vita guberna, ut ad illam, in qua ipse es, lucem perdúcas: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA TERTIA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 24, 15-16)
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Ps 24, 1-2a: Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri.
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, totíus bonitátis áuctor, qui nobis in ieiúniis et oratiónibus vitæ remédia ostendísti: da nobis ut orándo semper in te crescamus et abstinéndo cunctis hóstibus efficiámúr fortióres: Per Dóminum.
LECTIO (Ef 5, 1-9)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Ephésios.
Fratres:
Estóte imitatóres Dei, sicut fílii caríssimi, et ambuláte in dilectióne, sicut et Christus diléxit nos et trádidit se ipsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis.
Fornicátio autem et omnis immundítia aut avarítia nec nominétur in vobis, sicut decet sanctos, et turpitúdo et stultilóquium aut scurrílitas, quæ non decent, sed magis gratiárum áctio.
Hoc enim scitóte, intellegéntes quod omnis fornicátor aut immúndus aut avárus, id est idolórum cultor, non habet hereditátem in Regno Christi et Dei. Nemo vos decípiat inánibus verbis, propter hæc enim venit ira Dei in fílios diffidéntiæ. Nolíte ergo éffici compartícipes eórum; erátis enim aliquándo ténebræ, nunc autem lux in Dómino; ut fílii lucis ambuláte fructus enim lucis est in omni bonitáte et iustítia et veritáte.
RESPONSORIUM (Ps 9, 20. 4)
R. Exsúrge, Dómine, non præváleat homo: iudicéntur gentes in conspéctu tuo.
V. In converténdo inimícum meum retrórsum, infirmabúntur et períbunt a fácie tua.
TRACTUS (Ps 22, 1-3a)
Ad te levávi óculos meos, qui hábitas in caelis.
V. Ecce sicut óculi servórum in mánibus dominórum suórum.
V. Et sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ.
V. Ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, donec misereátur nostri.
V. Miserére nobis, Dómine, miserére nobis.
EVANGELIUM (Łk 11, 14-28)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore:
Erat Iesus eíciens dæmónium, et illud erat mutum; et factum est cum dæmónium exiísset, locútus est mutus. Et admirátæ sunt turbae: quidam autem ex eis dixérunt: “In Beélzebul príncipe dæmoniórum éicit dæmónia”. Et álii tentántes, signum de caelo quærébant ab eo.
Ipse autem, sciens cogitatiónes eórum, dixit eis: “Omne regnum in se ipsum divísum desolátur, et domus supra domum cadit. Si autem et Sátanas in se ipsum divísus est, quómodo stabit regnum ipsíus? Quia dícitis in Beélzebul eícere me dæmónia. Si autem ego in Beélzebul eício dæmónia, fílii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iúdices vestri erunt. Porro si in dígito Dei eício dæmónia, profécto pervénit in vos Regnum Dei.
Cum f ortis armátus custódit átrium suum, in pace sunt ea quæ póssidet; si autem fórtior illo supervéniens vícerit eum, univérsa arma eius áuferet, in quibus confidébat, et spólia eius distríbuet.
Qui non est mecum, advérsum me est, et qui non cólligit mecum, dispérgit.
Cum immúndus spíritus exíerit de hómine, perámbulat per loca inaquósa quærens réquiem et non invéniens dicit: Revértar in domum meam unde exívi. Et cum vénerit, invénit scopis mundátam et exornátam. Et tunc vadit et assúmit septem álios spíritus nequióres se, et ingréssi hábitant ibi, et sunt novíssima hóminis illíus peióra prióribus”.
Factum est autem, cum hæc díceret, extóllens vocem quaedam múlier de turba dixit illi: “Beátus venter quí te portávit, et úbera quæ suxísti”. At ille dixit: “Quinímmo beáti qui áudiunt verbum Dei et custódiunt”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
His sacrifíciis, Dómine, concede placátus: ut, qui própriis orámus absólvi delíctis fratérna dimíttere studeámus: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 83, 4-5)
Passer invénit sibi domum, et turtur nidum, ubi repónat pullos suos: altária tua, Dómine virtútum, Rex meus, et Deus meus: beáti qui hábitant in domo tua, in saéculum saéculi laudábunt te.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Famíliam tuam, quaésumus, Dómine, hoc múnere r eiectam, ab omni pravitáte emunda, ut redémptos Fílii tui passióne, non spíritus immúndus, sed salvátio sempiterna possídeat: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA QUARTA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Iz 66, 10-11a)
Laetare Ierusalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia qui in tristítia fuístis: ut exsultétis, et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ.
Ps 121, 1: Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Dómini íbimus. Glória Patri. Lætáre, Ierusalem.
Glória Patri.
Laetare Ierusalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia qui in tristítia fuístis: ut exsultétis, et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui per Verbum tuum humáni géneris reconciliatiónem mirabíliter operáris: præsta, quaesumus, ut pópulus christiánus prompta devotióne et álacri fide ad ventúra sollémnia váleat festináre: Per Dóminum.
LECTIO (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Gálatas.
Fratres:
Scriptum est quóniam Abraham duos fílios hábuit, unum de ancílla et unum de líbera. Sed qui de ancílla secúndum carnem natus est, qui autem de líbera per promissiónem.
Quæ sunt per allegoríam dicta; ipsæ enim sunt duo Testaménta, unum quidem a monte Sina, in servitútem génerans, quod est Ágar. Illa autem quæ sursum est Ierusalem líbera est, quæ est mater nostra; scriptum est enim: “Lætáre, stérilis quæ non paris: erúmpe et excláma, quæ non párturis: quia multi fílii desértæ magis quam eius quæ habet virum”.
Itaque, fratres, non sumus ancíllæ fílii sed líberæ. Hac libertáte nos Christus liberávit; state ígitur, et nolíte íterum iugo servitútis detinéri.
RESPONSORIUM (Ps 121, 1. 7)
R. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Dómini íbimus.
V. Fiat pax in virtúte tua: et abundántia in túrribus tuis.
TRACTUS (Ps 124, 1-2)
Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierusalem.
V. Montes in circúitu eius: et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in saéculum.
EVANGELIUM (J 6, 1-15)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
Abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberíadis. Et sequebátur eum multitúdo magna, quia vidébant signa quæ faciébat super his qui infirmabántur. Súbiit autem in montem Iesus, et ibi sedébat cum discípulis suis. Erat autem próximum Pascha, dies festus Iudaeorum.
Cum sublevásset ergo óculos Iesus et vidísset quia multitúdo magna venit ad eum, dicit ad Philíppum: “Unde emémus panes ut mandúcent hi? ” Hoc autem dicébat tentans eum, ipse enim sciébat quid esset factúrus.
Respóndit ei Philíppus: “Ducentórum denariórum panes non suffíciunt eis ut unusquísque módicum quid accípiat”.
Dicit ei unus ex discípulis eius, Andréas frater Simónis Petri: “Est puer hic, qui habet quinque panes hordeáceos et duos pisces; sed hæc quid sunt propter tantos? ”
Dixit Iesus: “Fácite hómines discúmbere”. Erat autem fenum multum in loco. Discubuérunt ergo viri número quasi quinque mília.
Accépit ergo panes Iesus et cum grátias egísset distríbuit discumbéntibus, simíliter et ex píscibus quantum volébant. Ut autem impléti sunt, dicit discípulis suis: “Collígite quæ superavérunt fragménta, ne quid péreat”. Collegérunt ergo, et implevérunt duódecim cóphinos fragmentórum ex quinque pánibus hordeáceis quæ superfuérunt his qui manducavérunt.
Illi ergo hómines, cum vidíssent quod fécerat signum, dicébant: “Hic est vere Prophéta qui venit in mundum”. Iesus ergo, cum cognovísset quia ventúri essent ut ráperent eum et fácerent eum regem, secéssit íterum in montem ipse solus.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Remédii sempitérni múnera, Dómine, lætántes offérimus, supplíciter exorántes: ut éadem nos et fidéliter venerari et pro salúte mundi congruenter exhibere perfícias: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 121, 3-4a.c)
Ierusalem quæ ædificátur ut cívitas, cuius participátio eius in idípsum: illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, ad confiténdum nómini tuo, Dómine.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Quaésumus, omnípotens Deus: ut inter eius membra numerentur cuius córpori communicamus et sánguini: Qui tecum vivit.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA PASSIONIS
INTROITUS (Ps 42, 1-2a)
Iudica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta: ab hómine iníquo, et dolóso éripe me: quia tu es Deus meus, et fortitúdo mea.
Ps 42, 3: Emítte lucem tuam, et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua. Glória Patri. Iúdica me, Deus.
Glória Patri.
Iudica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta: ab hómine iníquo, et dolóso éripe me: quia tu es Deus meus, et fortitúdo mea.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Quaésumus, Dómine Deus noster : ut in illa caritáte, qua Fílius tuus díligens mundum morti se tradidit inveniámur ipsi, te opitulánte, alácriter ambulántes: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 9, 11-15)
Léctio Epístolæ ad Hebræos.
Fratres:
Christus cum advénit Póntifex futurórum bonórum, per ámplius et perféctius Tabernáculum non manufáctum, id est non huius creatiónis, neque per sánguinem hircórum et vitulórum sed per próprium sánguinem introívit semel in Sancta, ætérna redemptióne invénta.
Si enim sanguis hircórum et taurórum et cinis vítulæ aspérsus inquinátos sanctíficat ad emundatiónem carnis, quanto magis sanguis Christi, qui per Spíritum ætérnum semetípsum óbtulit immaculátum Deo, emundábit consciéntiam nostram ab opéribus mórtuis ad serviéndum Deo vivénti.
Et ídeo Novi Testaménti Mediátor est, ut, morte intercedénte, in redemptiónem eárum prævaricatiónum, quæ erant sub prióre Testaménto, repromissiónem accípiant qui vocáti sunt ætérnæ hereditátis.
RESPONSORIUM (Ps 142, 9a. 10a; 17, 48b-49)
R. Eripe me, Dómine, de inimícis meis: doce me fácere voluntátem tuam.
V. Liberátor meus, Dómine, de géntibus iracúndis: ab insurgéntibus in me exaltábis me: a viro iníquo erípies me.
TRACTUS (Ps 128, 1-4)
Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, dicat nunc Israel.
V. Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea: étenim non potuérunt mihi.
V. Supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres.
V. Prolongavérunt iniquitátem sibi.
V. Dóminus iustus concídet cervíces peccatórum.
EVANGELIUM (J 8, 46-59)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
Dixit Iesus turbis Iudaeorum: “Quis ex vobis árguit me de peccáto? Si veritátem dico quare vos non créditis mihi? Qui est ex Deo verba Dei audit; proptérea vos non audítis, quia ex Deo non estis”.
Respondérunt ludaéi et dixérunt ei: “Nonne bene dícimus nos quia Samaritánus es tu, et dæmónium habes? ”
Respóndit Iesus: “Ego dæmónium non hábeo, sed honorífico Patrem meum, et vos inhonorátis me. Ego autem non quaero glóriam meam; est qui quærit et iúdicat. Amen, amen dico vobis: Si quis sermónem meum serváverit, mortem non vidébit in ætérnum”.
Dixérunt ergo ei ludaéi: “Nunc cognóvimus quia dæmónium habes. Abraham mórtuus est et Prophétæ, et tu dicis: Si quis sermónem meum serváverit, non gustábit mortem in ætérnum. Numquid tu maior es patre nostro Abraham, qui mórtuus est? Et Prophétæ mórtui sunt: quem te ipsum facis? ”
Respóndit Iesus: “Si ego glorífico me ipsum, glória mea nihil est; est Pater meus qui gloríficat me, quem vos dícitis: Deus noster est; et non cognovístis eum, ego autem novi eum. Et si díxero: Non scio eum, ero símilis vobis, mendax, sed scio eum et sermónem eius servo. Abraham pater vester exsultávit ut vidéret diem meum, et vidit et gavísus est”.
Dixérunt ergo ludæi ad eum: “Quinquagínta annos nondum habes, et Abraham vidísti? ”
Dixit eis Iesus: “Amen, amen dico vobis: Ante quam Abraham fíeret, ego sum”.
Tulérunt ergo lápides ut iácerent in eum, Iesus autem abscóndit se et exívit de templo.
Lectio brevis sic incipi potest: In illo témpore: Dixit Iesus Iudaeis: “Si ego…”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Tríbue, Dómine, huius sacrifícii opératióne: ut Christus Póntifex tibi æquális nos absolvat, quibus símilis reconciliatiónem ín Cruce áttulit: Per Christum.
Praefatio Passionis.
COMMUNIO (1 Kor 11, 24b. 25bc)
Hoc corpus quod pro vobis tradétur, hic calix novi testaménti est in meo Sánguine, dicit Dóminus: hoc fácite quotiescúmque súmitis, in meam commemoratiónem.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sit nobis, Dómine, reparátio mentis et córporis cæléste mystérium: ut simus eius in glória coheredes, cui, mortem ipsíus annuntiando, compátimur: Qui tecum vivit.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA PALMARUM
BENEDICTIO RAMORUM
Benedictio ramorum locum tenet actus paenitentialis.
Post Introitum, stans in cathedra Celebrans benedictionem cantat to no lectio num, manu dextera extensa super ramos benedicendos.
ORATIO
Orémus.
Adesto supplicatiónibus nostris, Dómine, qui Rex mansuétus, mansuéti asélli tergo insídens, ad Passiónem tuam spontáneus advenisti, cum tibi ramis arbóreis discipulórum turbae occurrerunt resultántes: Hosánna, Fílio David: benedíctus qui venit in nomine Dómini.
Tu quondam colúmbas ministério: Noe in arca, per olivae ramum pacem in terris rédditam nuntiári voluísti. Ex huius árboris ramis óleum benedictiónis Iacob in lapidem infúdit: unde étiam reges et prophétas tuos unxísti.
Tu enim es Christus Dei: tibi cómpetit fructus unctiónis et pacis in cuius ineffábílem unctiónem psalmísta cécinit dicens: Unxit te Deus, Deus tuus, óleo exsultatiónis.
Quaprópter, quaesumus, Dómine: bene+dic hos ramos quos tui fámuli gestántes te glorificáré desíderant.
Advéni ergo in córdibus nostris, ut in médio nostri te consísteré sentiámus: et, ímbribus tuis irrigáti, fructum viriditátis habeámus.
Concéde, ut qui hódie tibi triumphánti pálmites exhibémus: redeúnti in secúndo advéntu cum palmis victóriae laeti mereámur occurrere Salvátor mundi, qui cum Patre in unitáte Spíritus Sancti vivis ét regnas Deus: per ómnia saécula saeculorum.
R. Amen.
Benedicti vero Rami, aspersique aqua benedicta, incipiente Cantor e Antiphonam Collegérunt, traduntur a Sacerdote in gradu sanctuarii. Singuli, facta modica inclinatione ad Celebrantem, flexis genibus ramum accipiunt; postea, ad latus paululum pergentes, Sanctissimo Sacramento inclinant.
Interim cantatur dicta Antiphona cum Versiculis sequentibus.
ANTIPHONA (J 11, 47-49a. 50b. 53. 48b)
Collegérunt Pontífices et Pharisaéi concílium, et dicébant: Quid fácimus, quia hic homo multa signa facit? Si dimíttimus eum sic, omnes credent in eum.
V. Ne forte véniant Románi, et tollant nostrum locum, et gentem.
V. Unus autem ex ipsis, Cáiphas nómine, cum esset Póntifex anni illíus, prophetávit dicens: Expedit vobis ut unus moriátur homo pro pópulo, et non tota gens péreat.
V. Ab illo ergo die cogitavérunt interfícere eum dicéntes.
V. Ne forte véniant Románi, et tollant nostrum locum, et gentem.
Si opus sit, Antiphona repetitur.
Diaconus ultimus duos ramos porrigit Celebranti, quorum unum de ipsius manu accipit, alterum Celebrans retinet sibi, usque ad offertorium.
Cum omnes ad sedes regressi sunt, incipitur Kýrie, et Celebrans digitos abluit.
Ramos per totam Missam manu tenemus, sicut fecerunt Iudaei, ingressum Domini comitantes in Ierusalem ad paschale mysterium consummandum. Diaconus tamen dum legit Passionem, ramum non tenet.
MISSA
INTROITUS (Ps 21, 20. 22)
Dómine, ne longe fácias auxílium tuum a me: ad defensiónem meam áspice: líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Ps 21, 2a: Deus, Deus. meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
Glória Patri.
Dómine, ne longe fácias auxílium tuum a me: ad defensiónem meam áspice: líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui humáno géneri, ad imitándum humilitátis exémplum, Salvatórem nostrum carnem súmere, et crucem subíre fecísti, concede propítius: ut et patiéntiæ ipsíus habére documénta. et Resurrectiónis consórtiá mereámur: Per Dóminum.
LECTIO (Flp 2, 5-11)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Philippénses.
Fratres:
Hoc sentíte in vobis quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo, sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus: et hábitu invéntus ut homo, humiliávit semetípsum factus oboédiens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod et Deus illum exaltávit et donávit illi Nomen quod est super omne nomen, ut in Nómine Iesu omne genu flectátur cæléstium et terréstrium et infernórum et omnis lingua confiteátur “Dóminus Iesus Christus! ”, in glóriam Dei Patris.
RESPONSORIUM (Ps 72, 23b-24. 1-3)
R. Tenuísti manum déxteram meam: et in voluntáte tua deduxísti me, et cum glória assumpsísti me.
V. Quam bonus Israel Deus rectis corde: mei autem pæne moti sunt pedes, paene effúsi sunt gressus mei: quia zelávi in peccatóribus, pacem peccatórum videns.
TRACTUS (Ps 21, 2-9. 18b-19. 22. 24ab. 31b-32)
Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
V. Longe a salúte mea verba delictórum meórum.
V. Deus meus, clamábo per diem, nec exáudies: et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
V. Tu autem in sancto hábitas, laus Israel.
V. In te speravérunt patres nostri: speravérunt, et liberásti eos.
V. Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: in te speravérunt, et non sunt confúsi.
V. Ego autem sum vermis, et non homo: oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis.
V. Omnes qui vidébant me, aspernabántur me: locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
V. Sperávit in Dómino, erípiat eum: salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
V. Ipsi vero consideravérunt et conspexérunt me: divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
V. Líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
V. Qui timétis Dóminum, laudáte eum: univérsum semen Iacob magnificáte eum.
V. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: et annuntiábunt cæli iustítiam eius.
V. Pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
EVANGELIUM (Mt 26, 1-27. 66)
Pássio Dómini nostri Iesu Christi secúndum Matthaéum.
In illo témpore:
Dixit Iesus discípulis suis; “Scitis quia post bíduum Pascha fiet, et Fílius hóminis tráditur ut crucifigátur”.
Tunc congregáti sunt príncipes sacerdótum et senióres pópuli in aulam príncipis sacerdótum qui dicebátur Caiáphas, et consilium fecérunt ut Iesum dolo tenérent et occíderent; dicébant autem: “Non in die festo, ne tumúltus fiat in pópulo”.
Cum autem esset Iesus in Bethánia, in domo Simónis leprósi, accéssit ad eum múlier habens alabástrum unguénti pretiósi et effúdit super caput ipsíus recumbéntis. Vidéntes autem discípuli, indignáti sunt dicéntes: “Ut quid perdítio hæc? Pótuit enim istud venúndari multo et dari paupéribus”.
Sciens autem Iesus ait illis: “Quid molésti estis mulíeri? Opus enim bonum operáta est in me; nam semper páuperes habétis vobíscum, me autem non semper habétis. Mittens enim hæc unguéntum hoc supra corpus meum, ad sepeliéndum me fecit. Amen dico vobis, ubicúmque prædicátum fúerit hoc Evangélium in toto mundo, dicétur et quod hæc fecit in memóriam eius”.
Tunc ábiit unus de Duódecim, qui dicebátur Iudas Is-cariótes, ad príncipes sacerdótum, et ait: “Quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam? ” At illi constituérunt ei trigínta argénteos. Et exínde quærébat opportunitátem ut eum tráderet.
Prima autem Azymórum accessérunt discípuli ad Iesum dicéntes: “Ubi vis parémus tibi comédere Pascha? ”
Ille autem dixit: “Ite in civitátem ad quemdam et dícite ei: Magíster dicit: Tempus meum prope est; apud te fácio Pascha cum discípulis meis”. Et fecérunt discípuli sicut constítuit illis Iesus, et paravérunt Pascha.
Véspere autem facto, discumbébat cum Duódecim.
Et edéntibus illis, dixit: “Amen dico vobis: Unus vestrum me traditúrus est”.
Et contristáti valde, cœpérunt sínguli dícere ei: “Numquid ego sum, Dómine? ”
At ipse respóndens ait: “Qui intíngit mecum manum in parópside, hic me tradet. Fílius quidem hóminis vadit sicut scriptum est de illo, vae autem hómini illi per quem Fílius hóminis tráditur: bonum erat ei si natus non fuísset homo ille”.
Respóndens autem Iudas, qui trádidit eum, dixit: “Numquid ego sum, Rabbi? ”
Ait illi: “Tu dixísti”.
Cenántibus autem eis, accépit Iesus panem et benedíxit ac fregit dedítque discípulis et ait: “Accípite, comédite: hoc est corpus meum”. Et accípiens cálicem, grátias egit et dedit illis, dicens: “Bíbite ex hoc omnes: hic est enim sanguis meus novi testaménti, qui pro multis effúnditur in remissiónem peccatórum. Dico autem vobis: Non bibam ámodo de hoc genímine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobíscum novum in Regno Patris mei”.
Et hymno dicto, exiérunt in Montem Olivéti.
Tunc dicít illis Iesus: “Omnes vos scándalum patiémini in me in ista nocte. Scriptum est enim: Percútiam pastórem, et dispergéntur oves gregis. Postquam autem resurréxero, præcédam vos in Galilaéam”.
Respóndens autem Petrus ait illi: “Et si omnes scandalizáti fúerint in te, ego numquam scandalizábor”.
Ait illi Iesus: “Amen dico tibi: In hac nocte, ante quam gallus cantet, ter me negábis”.
Ait illi Petrus: “Etiam si oportúerit me mori tecum, non te negábo”. Simíliter et omnes discípuli dixérunt.
Tunc venit Iesus cum illis in praédium quod dícitur Gethsémani. Et dicit discípulis: “Sedéte hic, donec vadam illuc et orem”. Et assúmpto Petro et duóbus fíliis Zebedaéi, coepit contristári et mæstus esse. Tunc ait illis: “Tristis est ánima mea usque ad mortem; sustinéte hic et vigiláte mecum”.
Et progréssus pusíllum, prócidit in fáciem suam orans et dicens: “Pater mi, si possíbile est, tránseat a me calix iste: verúmtamen non sicut ego volo, sed sicut Tu”.
Et venit ad discípulos et invénit eos dormiéntes, et dicit Petro: “Sic non potuístis una hora vigiláre mecum? Vigiláte et oráte, ut non intrétis in tentatiónem: spíritus quidem promptus est, caro autem infírma”.
Iterum secúndo ábiit et orávit dicens: “Pater mi, si non potest hoc transíre nisi bibam illud, fiat volúntas tua”. Et venit íterum et invénit eos dormiéntes, erant enim óculi eórum graváti. Et relíctis illis, íterum ábiit et orávit tértio, eúndem sermónem íterum dicens. Tunc venit ad discípulos et dicit illis: “Dormíte iam et requiéscite; ecce appropinquávit hora et Fílius hóminis tráditur in manus peccatórum. Súrgite, eámus: ecce appropinquávit qui me tradit”.
Et adhuc ipso loquénte, ecce Iudas, unus de Duódecim, venit et cum eo turba multa cum gládiis et fústibus, missi a princípibus sacerdótum et senióribus pópuli. Qui autem trádidit eum, dedit illis signum dicens: “Quemcúmque osculátus fúero, ipse est, tenéte eum”. Et conféstim accédens ad Iesum dixit: “Ave, Rabbi! ” et osculátus est eum.
Iesus autem dixit illi: “Amíce, ad quod venísti”. Tunc accessérunt et manus iniecérunt in Iesum et tenuérunt eum.
Et ecce unus ex his qui erant cum Iesu exténdens manum exémit gládium suum, et percútiens servum príncipis sacerdótum amputávit aurículam eius. Tunc ait illi Iesus: “Convérte gládium tuum in locum suum, omnes enim qui accéperint gládium, gládio períbunt. An putas quia non possum rogáre Patrem meum, et exhibébit mihi modo plus quam duódecim legiónes angelórum? Quómodo ergo implebúntur Scripturae quia sic opórtet fíeri? ”
In illa hora dixit Iesus turbis: “Tamquam ad latrónem exístis cum gládiis et fústibus comprehéndere me? Cotídie sedébam docens in templo et non me tenuístis”. Hoc autem totum factum est ut impleréntur Scripturae Prophetárum. Tunc discípuli omnes, relicto eo, fugérunt.
Illi autem tenéntes Iesum duxérunt ad Caiápham príncipem sacerdótum, ubi scribæ et senióres convénerant. Petrus autem sequebátur eum a longe usque in aulam príncipis sacerdótum; et ingréssus intro sedébat cum minístris ut vidéret finem.
Príncipes autem sacerdótum et omne concílium quærébant falsum testimónium contra Iesum ut eum morti tráderent, et non invenérunt, cum multi falsi testes accessíssent. Novíssime autem veniéntes duo dixérunt: “Hic dixit: “Possum destrúere Templum Dei et post tríduum ædificáre illud””.
Et surgens princeps sacerdótum, ait illi: “Nihil respóndes? Quid isti advérsum te testificantur? ” Iesus autem tacébat. Et princeps sacerdótum ait illi: “Adiúro te per Deum vivum ut dicas nobis si tu es Christus Fílius Dei”.
Dicit illi Iesus: “Tu dixísti. Verúmtamen dico vobis: Amodo vidébitis Fílium hóminis sedéntem a dextris Virtútis et veniéntem in núbibus caeli”.
Tunc princeps sacerdótum scidit vestiménta sua dicens: “Blasphemavit I Quid adhuc egémus téstibus? Ecce nunc audístis blasphémiam: quid vobis vidétur? ” Illi autem respondéntes dixérunt: “Reus est mortis”.
Tunc expuérunt in fáciem eius et cólaphis eum cecidérunt, álii autem palmas in fáciem ei dedérunt dicéntes: “Prophetíza nobis, Christe, quis est qui te percússit?”
Petrus vero sedébat foris in átrio; et accéssit ad eum una ancílla, dicens: “Et tu cum Iesu Galilaeo eras”.
At ille negávit coram ómnibus dicens: “Néscio quid dicis”.
Exeúnte autem illo ad iánuam vidit eum ália et ait his qui erant ibi: “Hic erat cum Iesu Nazaréno”.
Et íterum negávit cum iuraménto: “Non novi hóminem”.
Post pusíllum autem accessérunt qui stabant et dixérunt Petro: “Vere et tu ex illis es, nam et loquéla tua maniféstum te facit”.
Tunc coepit detestári et iuráre: “Non novi hóminem”. Et contínuo gallus cantávit. Et recordátus est Petrus verbi Iesu quod díxerat: “Prius quam gallus cantet, ter me negábis”. Et egréssus foras plorávit amáre.
Mane autem facto, consílium iniérunt omnes príncipes sacerdótum et senióres pópuli advérsus Iesum ut eum morti tráderent. Et vinctum adduxérunt eum et tradidérunt Piláto praésidi.
Tunc videns Iudas, qui eum trádidit, quod damnátus esset, pæniténtia ductus, réttulit trigínta argénteos princípibus sacerdótum et senióribus dicens: “Peccávi tradens sánguinem innocéntem”.
At illi dixérunt: “Quid ad nos? Tu víderis”. Et proiéctis argénteis in templo, recéssit et ábiens láqueo se suspéndit.
Príncipes autem sacerdótum, accéptis argénteis, dixérunt: “Non licet míttere eos in corbánam, quia prétium sánguinis est”. Consilio autem iníto, emérunt ex illis Agrum Fíguli in sepultúram peregrinórum. Propter hoc vocátus est ager ille ‘Ager Sánguinis’ usque in hodiérnum diem.
Tunc implétum est quod dictum est per Ieremiam prophétam dicéntem: “Et accepérunt trigínta argénteos, prétium appretiáti quem appretiavérunt a fíliis Israel, et dedérunt eos in agrum fíguli, sicut constítuit mihi Dóminus”.
Iesus autem stetit ante praésidem; et interrogávit eum præses dicens: “Tu es Rex Iudaeorum? ”
Dixit autem Iesus: “Tu dicis”. Et cum accusarétur a princípibus sacerdótum et senióribus, nihil respóndit.
Tunc dicit illi Pilátus: “Non audis quanta advérsum te dicant testimónia? ” Et non respóndit ei ad ullum verbum, ita ut mirarétur præses veheménter.
Per diem autem sollémnem consuéverat præses dimíttere turbæ unum vinctum quem voluíssent. Habébant autem tunc vinctum insígnem, qui dicebátur Barábbas. Congregátis ergo illis dixit Pilátus: “Quem vultis dimíttam vobis, Barábbam, an Iesum qui dícitur Christus? ” Sciébat enim quod per invídiam tradidíssent eum.
Sedénte autem illo pro tribunáli, misit ad illum uxor eius dicens: “Nihil tibi et iusto illi, multa enim passa sum hódie per visum propter eum”.
Príncipes autem sacerdótum et senióres persuasérunt turbis ut péterent Barábbam, Iesum vero pérderent. Respóndens autem praeses ait illis: “Quem vultis vobis de duóbus dimíttam? ”
At illi dixérunt: “Barábbam”.
Dicit illis Pilátus: “Quid ígitur fáciam de Iesu, qui dícitur Christus? ”
Dicunt omnes: “Crucifigátur”.
Ait autem: “Quid enim mali fecit? ”
At illi magis clamábant dicéntes: “Crucifigátur”.
Videns autem Pilátus quia nihil profíceret sed magis tumúltus fíeret, accépta aqua lavit manus coram turba dicens: “Innocens ego sum a sánguine hoc: vos vidéritis”.
Et respóndens univérsus pópulus dixit: “Sanguis eius super nos et super fílios nostros”. Tunc dimísit illis Barábbam, Iesum autem flagellátum trádidit ut crucifigerétur.
Tunc mílites praesidis suscipiéntes Iesum in prætório congregavérunt ad eum univérsam cohórtem. Et exuéntes eum, clámydem coccíneam circumdedérunt ei, et plecténtes corónam de spinis posuérunt super caput eius et harúndinem in déxtera eius, et genu flexo ante eum illudébant ei dicéntes: “Ave, rex Iudaeorum”. Et ex-spuéntes in eum accepérunt harúndinem et percutiébant caput eius. Et postquam illusérunt ei, exuérunt eum clá-myde et induérunt eum vestiméntis eius, et duxérunt eum ut crucifígerent.
Exeúntes autem invenérunt hóminem Cyrenaéum, nómine Simónem; hunc angariavérunt ut tólleret crucem eius.
Et venérunt in locum qui dícitur Gólgotha, quod est Calváriæ Locus, et dedérunt ei vinum bíbere cum felle mixtum; et cum gustásset, nóluit bíbere. Postquam autem crucifixérunt eum, divisérunt vestiménta eius sortem mitténtes, et sedéntes servábant eum ibi.
Et imposuérunt super caput eius causam ipsíus scriptam: “Hic est Iesus Rex Iudaeorum”. Tunc erucifigún-tur cum eo duo latrónes, unus a dextris et unus a sinístris.
Prætereúntes autem, blasphemábant eum, movéntes cápita sua et dicéntes: “Qui déstruis templum et in tríduo illud reædíficas, salva temetípsum, si Fílius Dei es, descénde de cruce”.
Simíliter et príncipes sacerdótum illudéntes cum scribis et senióribus dicébant: “Alios salvos fecit, se ipsum non potest salvum fácere; rex Israel est, descéndat nunc de cruce et credémus in eum. Confídit in Deo, líberet nunc si vult eum; dixit enim: Dei Fílius sum”. Idípsum autem et latrónes qui crucifíxi erant cum eo improperábant ei.
A sexta autem hora ténebræ factæ sunt super univérsam terram usque ad horam nonam. Et circa horam nonam clamávit Iesus voce magna dicens: “Eli, Eli, lema sabacthani? ”, hoc est: “Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquísti me? ”
Quidam autem ex illic stántibus, audiéntes dicébant: “Elíam vocat iste”. Et contínuo currens unus ex eis, accéptam spóngiam implévit acéto et impósuit harúndini et dabat ei bíbere. Céteri vero dicébant: “Sine, videámus an véniat Elías líberans eum”.
Iesus autem íterum clamans voce magna emísit spíritum.
Hic Sacerdos modice inclinat, Diaconus genua flectit et prosternimur, unoquoque submissa voce dicente:
Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per mortem tuam redemísti mundum.
Deinde:
Et ecce velum Templi scissum est a summo usque deórsum in duas partes, et terra mota est, et petræ scissae sunt, et monuménta apérta sunt et multa córpora sanctórum, qui dormíerant, surrexérunt et exeúntes de monuméntis post resurrectiónem eius, venérunt in sanctam civitátem et apparuérunt multis. Centúrio autem et qui cum eo erant custodiéntes Iesum, viso terræ motu et his quæ fiébant, timuérunt valde, dicéntes: “Vere Dei Fílius erat iste”.
Erant autem ibi mulíeres multæ a longe aspiciéntes, quæ secútæ erant Iesum a Galilaéa ministrántes ei; inter quas erat María Magdaléne et María Iacobi et Ioseph mater et mater filiórum Zebedaéi.
Cum sero autem factum esset, venit homo dives ab Arimathæa, nómine Ioseph, qui et ipse discípulus erat Iesu. Hic accéssit ad Pilátum et pétiit corpus Iesu. Tunc Pilátus iussit reddi. Et accépto córpore, Ioseph invólvit illud in síndone munda, et pósuit illud in monuménto suo novo quod excíderat in petra, et advólvit saxum magnum ad óstium monuménti et ábiit. Erat autem ibi María Magdaléne et áltera María sedéntes contra sepúlcrum.
Altera autem die quæ est post Parasceven!, convenérunt príncipes sacerdótum et Pharisaéi ad Pilátum dicéntes: “Dómine, recordáti sumus quia sedúctor ille dixit adhuc vivens: “Post tres dies resúrgam”. Iube ergo custodíri sepúlcrum usque in diem tértium, ne forte véniant discípuli eius et furéntur eum et dicant plebi: Surréxit a mórtuis, et erit novíssimus error péior prióre”.
Ait illis Pilátus: “Habétis custódiam, ite, custodíte sicut scitis”. Illi autem abeúntes muniérunt sepúlcrum, signántes lápidem, cum custódia.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Per Unigéniti tui passiónem placátio tua nobis, Dóminé, sit propínqua: quam, etsi nostris opéribus non meremur, interveniénte sacrifício singulári, tua percipiámus miseratione prævénti: Per Christum.
Praefatio Passionis.
COMMUNIO (1 Kor 11, 24b. 25bc)
Pater, si non potest hic calix transíre nisi bibam illum, fiat volúntas tua.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sacro múnere satiáti, súpplices te, Dominé, deprecámur: ut, qui fecísti nos morte Fílii tui speráre quod crédimus fácias nos, eódem resurgénte, perveníre quo téndimus: Per Dóminum.
HAEBDOMADA SANCTA – DOMINICA PALMARUM
BENEDICTIO RAMORUM
Benedictio ramorum locum tenet actus paenitentialis.
Post Introitum, stans in cathedra Celebrans benedictionem cantat to no lectio num, manu dextera extensa super ramos benedicendos.
ORATIO
Orémus.
Adesto supplicatiónibus nostris, Dómine, qui Rex mansuétus, mansuéti asélli tergo insídens, ad Passiónem tuam spontáneus advenisti, cum tibi ramis arbóreis discipulórum turbae occurrerunt resultántes: Hosánna, Fílio David: benedíctus qui venit in nomine Dómini.
Tu quondam colúmbas ministério: Noe in arca, per olivae ramum pacem in terris rédditam nuntiári voluísti. Ex huius árboris ramis óleum benedictiónis Iacob in lapidem infúdit: unde étiam reges et prophétas tuos unxísti.
Tu enim es Christus Dei: tibi cómpetit fructus unctiónis et pacis in cuius ineffábílem unctiónem psalmísta cécinit dicens: Unxit te Deus, Deus tuus, óleo exsultatiónis.
Quaprópter, quaesumus, Dómine: bene+dic hos ramos quos tui fámuli gestántes te glorificáré desíderant.
Advéni ergo in córdibus nostris, ut in médio nostri te consísteré sentiámus: et, ímbribus tuis irrigáti, fructum viriditátis habeámus.
Concéde, ut qui hódie tibi triumphánti pálmites exhibémus: redeúnti in secúndo advéntu cum palmis victóriae laeti mereámur occurrere Salvátor mundi, qui cum Patre in unitáte Spíritus Sancti vivis ét regnas Deus: per ómnia saécula saeculorum.
R. Amen.
Benedicti vero Rami, aspersique aqua benedicta, incipiente Cantor e Antiphonam Collegérunt, traduntur a Sacerdote in gradu sanctuarii. Singuli, facta modica inclinatione ad Celebrantem, flexis genibus ramum accipiunt; postea, ad latus paululum pergentes, Sanctissimo Sacramento inclinant.
Interim cantatur dicta Antiphona cum Versiculis sequentibus.
ANTIPHONA (J 11, 47-49a. 50b. 53. 48b)
Collegérunt Pontífices et Pharisaéi concílium, et dicébant: Quid fácimus, quia hic homo multa signa facit? Si dimíttimus eum sic, omnes credent in eum.
V. Ne forte véniant Románi, et tollant nostrum locum, et gentem.
V. Unus autem ex ipsis, Cáiphas nómine, cum esset Póntifex anni illíus, prophetávit dicens: Expedit vobis ut unus moriátur homo pro pópulo, et non tota gens péreat.
V. Ab illo ergo die cogitavérunt interfícere eum dicéntes.
V. Ne forte véniant Románi, et tollant nostrum locum, et gentem.
Si opus sit, Antiphona repetitur.
Diaconus ultimus duos ramos porrigit Celebranti, quorum unum de ipsius manu accipit, alterum Celebrans retinet sibi, usque ad offertorium.
Cum omnes ad sedes regressi sunt, incipitur Kýrie, et Celebrans digitos abluit.
Ramos per totam Missam manu tenemus, sicut fecerunt Iudaei, ingressum Domini comitantes in Ierusalem ad paschale mysterium consummandum. Diaconus tamen dum legit Passionem, ramum non tenet.
MISSA
INTROITUS (Ps 21, 20. 22)
Dómine, ne longe fácias auxílium tuum a me: ad defensiónem meam áspice: líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Ps 21, 2a: Deus, Deus. meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
Glória Patri.
Dómine, ne longe fácias auxílium tuum a me: ad defensiónem meam áspice: líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui humáno géneri, ad imitándum humilitátis exémplum, Salvatórem nostrum carnem súmere, et crucem subíre fecísti, concede propítius: ut et patiéntiæ ipsíus habére documénta. et Resurrectiónis consórtiá mereámur: Per Dóminum.
LECTIO (Flp 2, 5-11)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Philippénses.
Fratres:
Hoc sentíte in vobis quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo, sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus: et hábitu invéntus ut homo, humiliávit semetípsum factus oboédiens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod et Deus illum exaltávit et donávit illi Nomen quod est super omne nomen, ut in Nómine Iesu omne genu flectátur cæléstium et terréstrium et infernórum et omnis lingua confiteátur “Dóminus Iesus Christus! ”, in glóriam Dei Patris.
RESPONSORIUM (Ps 72, 23b-24. 1-3)
R. Tenuísti manum déxteram meam: et in voluntáte tua deduxísti me, et cum glória assumpsísti me.
V. Quam bonus Israel Deus rectis corde: mei autem pæne moti sunt pedes, paene effúsi sunt gressus mei: quia zelávi in peccatóribus, pacem peccatórum videns.
TRACTUS (Ps 21, 2-9. 18b-19. 22. 24ab. 31b-32)
Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
V. Longe a salúte mea verba delictórum meórum.
V. Deus meus, clamábo per diem, nec exáudies: et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
V. Tu autem in sancto hábitas, laus Israel.
V. In te speravérunt patres nostri: speravérunt, et liberásti eos.
V. Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: in te speravérunt, et non sunt confúsi.
V. Ego autem sum vermis, et non homo: oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis.
V. Omnes qui vidébant me, aspernabántur me: locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
V. Sperávit in Dómino, erípiat eum: salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
V. Ipsi vero consideravérunt et conspexérunt me: divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
V. Líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
V. Qui timétis Dóminum, laudáte eum: univérsum semen Iacob magnificáte eum.
V. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: et annuntiábunt cæli iustítiam eius.
V. Pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
EVANGELIUM (Mt 26, 1-27. 66)
Pássio Dómini nostri Iesu Christi secúndum Matthaéum.
In illo témpore:
Dixit Iesus discípulis suis; “Scitis quia post bíduum Pascha fiet, et Fílius hóminis tráditur ut crucifigátur”.
Tunc congregáti sunt príncipes sacerdótum et senióres pópuli in aulam príncipis sacerdótum qui dicebátur Caiáphas, et consilium fecérunt ut Iesum dolo tenérent et occíderent; dicébant autem: “Non in die festo, ne tumúltus fiat in pópulo”.
Cum autem esset Iesus in Bethánia, in domo Simónis leprósi, accéssit ad eum múlier habens alabástrum unguénti pretiósi et effúdit super caput ipsíus recumbéntis. Vidéntes autem discípuli, indignáti sunt dicéntes: “Ut quid perdítio hæc? Pótuit enim istud venúndari multo et dari paupéribus”.
Sciens autem Iesus ait illis: “Quid molésti estis mulíeri? Opus enim bonum operáta est in me; nam semper páuperes habétis vobíscum, me autem non semper habétis. Mittens enim hæc unguéntum hoc supra corpus meum, ad sepeliéndum me fecit. Amen dico vobis, ubicúmque prædicátum fúerit hoc Evangélium in toto mundo, dicétur et quod hæc fecit in memóriam eius”.
Tunc ábiit unus de Duódecim, qui dicebátur Iudas Is-cariótes, ad príncipes sacerdótum, et ait: “Quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam? ” At illi constituérunt ei trigínta argénteos. Et exínde quærébat opportunitátem ut eum tráderet.
Prima autem Azymórum accessérunt discípuli ad Iesum dicéntes: “Ubi vis parémus tibi comédere Pascha? ”
Ille autem dixit: “Ite in civitátem ad quemdam et dícite ei: Magíster dicit: Tempus meum prope est; apud te fácio Pascha cum discípulis meis”. Et fecérunt discípuli sicut constítuit illis Iesus, et paravérunt Pascha.
Véspere autem facto, discumbébat cum Duódecim.
Et edéntibus illis, dixit: “Amen dico vobis: Unus vestrum me traditúrus est”.
Et contristáti valde, cœpérunt sínguli dícere ei: “Numquid ego sum, Dómine? ”
At ipse respóndens ait: “Qui intíngit mecum manum in parópside, hic me tradet. Fílius quidem hóminis vadit sicut scriptum est de illo, vae autem hómini illi per quem Fílius hóminis tráditur: bonum erat ei si natus non fuísset homo ille”.
Respóndens autem Iudas, qui trádidit eum, dixit: “Numquid ego sum, Rabbi? ”
Ait illi: “Tu dixísti”.
Cenántibus autem eis, accépit Iesus panem et benedíxit ac fregit dedítque discípulis et ait: “Accípite, comédite: hoc est corpus meum”. Et accípiens cálicem, grátias egit et dedit illis, dicens: “Bíbite ex hoc omnes: hic est enim sanguis meus novi testaménti, qui pro multis effúnditur in remissiónem peccatórum. Dico autem vobis: Non bibam ámodo de hoc genímine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobíscum novum in Regno Patris mei”.
Et hymno dicto, exiérunt in Montem Olivéti.
Tunc dicít illis Iesus: “Omnes vos scándalum patiémini in me in ista nocte. Scriptum est enim: Percútiam pastórem, et dispergéntur oves gregis. Postquam autem resurréxero, præcédam vos in Galilaéam”.
Respóndens autem Petrus ait illi: “Et si omnes scandalizáti fúerint in te, ego numquam scandalizábor”.
Ait illi Iesus: “Amen dico tibi: In hac nocte, ante quam gallus cantet, ter me negábis”.
Ait illi Petrus: “Etiam si oportúerit me mori tecum, non te negábo”. Simíliter et omnes discípuli dixérunt.
Tunc venit Iesus cum illis in praédium quod dícitur Gethsémani. Et dicit discípulis: “Sedéte hic, donec vadam illuc et orem”. Et assúmpto Petro et duóbus fíliis Zebedaéi, coepit contristári et mæstus esse. Tunc ait illis: “Tristis est ánima mea usque ad mortem; sustinéte hic et vigiláte mecum”.
Et progréssus pusíllum, prócidit in fáciem suam orans et dicens: “Pater mi, si possíbile est, tránseat a me calix iste: verúmtamen non sicut ego volo, sed sicut Tu”.
Et venit ad discípulos et invénit eos dormiéntes, et dicit Petro: “Sic non potuístis una hora vigiláre mecum? Vigiláte et oráte, ut non intrétis in tentatiónem: spíritus quidem promptus est, caro autem infírma”.
Iterum secúndo ábiit et orávit dicens: “Pater mi, si non potest hoc transíre nisi bibam illud, fiat volúntas tua”. Et venit íterum et invénit eos dormiéntes, erant enim óculi eórum graváti. Et relíctis illis, íterum ábiit et orávit tértio, eúndem sermónem íterum dicens. Tunc venit ad discípulos et dicit illis: “Dormíte iam et requiéscite; ecce appropinquávit hora et Fílius hóminis tráditur in manus peccatórum. Súrgite, eámus: ecce appropinquávit qui me tradit”.
Et adhuc ipso loquénte, ecce Iudas, unus de Duódecim, venit et cum eo turba multa cum gládiis et fústibus, missi a princípibus sacerdótum et senióribus pópuli. Qui autem trádidit eum, dedit illis signum dicens: “Quemcúmque osculátus fúero, ipse est, tenéte eum”. Et conféstim accédens ad Iesum dixit: “Ave, Rabbi! ” et osculátus est eum.
Iesus autem dixit illi: “Amíce, ad quod venísti”. Tunc accessérunt et manus iniecérunt in Iesum et tenuérunt eum.
Et ecce unus ex his qui erant cum Iesu exténdens manum exémit gládium suum, et percútiens servum príncipis sacerdótum amputávit aurículam eius. Tunc ait illi Iesus: “Convérte gládium tuum in locum suum, omnes enim qui accéperint gládium, gládio períbunt. An putas quia non possum rogáre Patrem meum, et exhibébit mihi modo plus quam duódecim legiónes angelórum? Quómodo ergo implebúntur Scripturae quia sic opórtet fíeri? ”
In illa hora dixit Iesus turbis: “Tamquam ad latrónem exístis cum gládiis et fústibus comprehéndere me? Cotídie sedébam docens in templo et non me tenuístis”. Hoc autem totum factum est ut impleréntur Scripturae Prophetárum. Tunc discípuli omnes, relicto eo, fugérunt.
Illi autem tenéntes Iesum duxérunt ad Caiápham príncipem sacerdótum, ubi scribæ et senióres convénerant. Petrus autem sequebátur eum a longe usque in aulam príncipis sacerdótum; et ingréssus intro sedébat cum minístris ut vidéret finem.
Príncipes autem sacerdótum et omne concílium quærébant falsum testimónium contra Iesum ut eum morti tráderent, et non invenérunt, cum multi falsi testes accessíssent. Novíssime autem veniéntes duo dixérunt: “Hic dixit: “Possum destrúere Templum Dei et post tríduum ædificáre illud””.
Et surgens princeps sacerdótum, ait illi: “Nihil respóndes? Quid isti advérsum te testificantur? ” Iesus autem tacébat. Et princeps sacerdótum ait illi: “Adiúro te per Deum vivum ut dicas nobis si tu es Christus Fílius Dei”.
Dicit illi Iesus: “Tu dixísti. Verúmtamen dico vobis: Amodo vidébitis Fílium hóminis sedéntem a dextris Virtútis et veniéntem in núbibus caeli”.
Tunc princeps sacerdótum scidit vestiménta sua dicens: “Blasphemavit I Quid adhuc egémus téstibus? Ecce nunc audístis blasphémiam: quid vobis vidétur? ” Illi autem respondéntes dixérunt: “Reus est mortis”.
Tunc expuérunt in fáciem eius et cólaphis eum cecidérunt, álii autem palmas in fáciem ei dedérunt dicéntes: “Prophetíza nobis, Christe, quis est qui te percússit?”
Petrus vero sedébat foris in átrio; et accéssit ad eum una ancílla, dicens: “Et tu cum Iesu Galilaeo eras”.
At ille negávit coram ómnibus dicens: “Néscio quid dicis”.
Exeúnte autem illo ad iánuam vidit eum ália et ait his qui erant ibi: “Hic erat cum Iesu Nazaréno”.
Et íterum negávit cum iuraménto: “Non novi hóminem”.
Post pusíllum autem accessérunt qui stabant et dixérunt Petro: “Vere et tu ex illis es, nam et loquéla tua maniféstum te facit”.
Tunc coepit detestári et iuráre: “Non novi hóminem”. Et contínuo gallus cantávit. Et recordátus est Petrus verbi Iesu quod díxerat: “Prius quam gallus cantet, ter me negábis”. Et egréssus foras plorávit amáre.
Mane autem facto, consílium iniérunt omnes príncipes sacerdótum et senióres pópuli advérsus Iesum ut eum morti tráderent. Et vinctum adduxérunt eum et tradidérunt Piláto praésidi.
Tunc videns Iudas, qui eum trádidit, quod damnátus esset, pæniténtia ductus, réttulit trigínta argénteos princípibus sacerdótum et senióribus dicens: “Peccávi tradens sánguinem innocéntem”.
At illi dixérunt: “Quid ad nos? Tu víderis”. Et proiéctis argénteis in templo, recéssit et ábiens láqueo se suspéndit.
Príncipes autem sacerdótum, accéptis argénteis, dixérunt: “Non licet míttere eos in corbánam, quia prétium sánguinis est”. Consilio autem iníto, emérunt ex illis Agrum Fíguli in sepultúram peregrinórum. Propter hoc vocátus est ager ille ‘Ager Sánguinis’ usque in hodiérnum diem.
Tunc implétum est quod dictum est per Ieremiam prophétam dicéntem: “Et accepérunt trigínta argénteos, prétium appretiáti quem appretiavérunt a fíliis Israel, et dedérunt eos in agrum fíguli, sicut constítuit mihi Dóminus”.
Iesus autem stetit ante praésidem; et interrogávit eum præses dicens: “Tu es Rex Iudaeorum? ”
Dixit autem Iesus: “Tu dicis”. Et cum accusarétur a princípibus sacerdótum et senióribus, nihil respóndit.
Tunc dicit illi Pilátus: “Non audis quanta advérsum te dicant testimónia? ” Et non respóndit ei ad ullum verbum, ita ut mirarétur præses veheménter.
Per diem autem sollémnem consuéverat præses dimíttere turbæ unum vinctum quem voluíssent. Habébant autem tunc vinctum insígnem, qui dicebátur Barábbas. Congregátis ergo illis dixit Pilátus: “Quem vultis dimíttam vobis, Barábbam, an Iesum qui dícitur Christus? ” Sciébat enim quod per invídiam tradidíssent eum.
Sedénte autem illo pro tribunáli, misit ad illum uxor eius dicens: “Nihil tibi et iusto illi, multa enim passa sum hódie per visum propter eum”.
Príncipes autem sacerdótum et senióres persuasérunt turbis ut péterent Barábbam, Iesum vero pérderent. Respóndens autem praeses ait illis: “Quem vultis vobis de duóbus dimíttam? ”
At illi dixérunt: “Barábbam”.
Dicit illis Pilátus: “Quid ígitur fáciam de Iesu, qui dícitur Christus? ”
Dicunt omnes: “Crucifigátur”.
Ait autem: “Quid enim mali fecit? ”
At illi magis clamábant dicéntes: “Crucifigátur”.
Videns autem Pilátus quia nihil profíceret sed magis tumúltus fíeret, accépta aqua lavit manus coram turba dicens: “Innocens ego sum a sánguine hoc: vos vidéritis”.
Et respóndens univérsus pópulus dixit: “Sanguis eius super nos et super fílios nostros”. Tunc dimísit illis Barábbam, Iesum autem flagellátum trádidit ut crucifigerétur.
Tunc mílites praesidis suscipiéntes Iesum in prætório congregavérunt ad eum univérsam cohórtem. Et exuéntes eum, clámydem coccíneam circumdedérunt ei, et plecténtes corónam de spinis posuérunt super caput eius et harúndinem in déxtera eius, et genu flexo ante eum illudébant ei dicéntes: “Ave, rex Iudaeorum”. Et ex-spuéntes in eum accepérunt harúndinem et percutiébant caput eius. Et postquam illusérunt ei, exuérunt eum clá-myde et induérunt eum vestiméntis eius, et duxérunt eum ut crucifígerent.
Exeúntes autem invenérunt hóminem Cyrenaéum, nómine Simónem; hunc angariavérunt ut tólleret crucem eius.
Et venérunt in locum qui dícitur Gólgotha, quod est Calváriæ Locus, et dedérunt ei vinum bíbere cum felle mixtum; et cum gustásset, nóluit bíbere. Postquam autem crucifixérunt eum, divisérunt vestiménta eius sortem mitténtes, et sedéntes servábant eum ibi.
Et imposuérunt super caput eius causam ipsíus scriptam: “Hic est Iesus Rex Iudaeorum”. Tunc erucifigún-tur cum eo duo latrónes, unus a dextris et unus a sinístris.
Prætereúntes autem, blasphemábant eum, movéntes cápita sua et dicéntes: “Qui déstruis templum et in tríduo illud reædíficas, salva temetípsum, si Fílius Dei es, descénde de cruce”.
Simíliter et príncipes sacerdótum illudéntes cum scribis et senióribus dicébant: “Alios salvos fecit, se ipsum non potest salvum fácere; rex Israel est, descéndat nunc de cruce et credémus in eum. Confídit in Deo, líberet nunc si vult eum; dixit enim: Dei Fílius sum”. Idípsum autem et latrónes qui crucifíxi erant cum eo improperábant ei.
A sexta autem hora ténebræ factæ sunt super univérsam terram usque ad horam nonam. Et circa horam nonam clamávit Iesus voce magna dicens: “Eli, Eli, lema sabacthani? ”, hoc est: “Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquísti me? ”
Quidam autem ex illic stántibus, audiéntes dicébant: “Elíam vocat iste”. Et contínuo currens unus ex eis, accéptam spóngiam implévit acéto et impósuit harúndini et dabat ei bíbere. Céteri vero dicébant: “Sine, videámus an véniat Elías líberans eum”.
Iesus autem íterum clamans voce magna emísit spíritum.
Hic Sacerdos modice inclinat, Diaconus genua flectit et prosternimur, unoquoque submissa voce dicente:
Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per mortem tuam redemísti mundum.
Deinde:
Et ecce velum Templi scissum est a summo usque deórsum in duas partes, et terra mota est, et petræ scissae sunt, et monuménta apérta sunt et multa córpora sanctórum, qui dormíerant, surrexérunt et exeúntes de monuméntis post resurrectiónem eius, venérunt in sanctam civitátem et apparuérunt multis. Centúrio autem et qui cum eo erant custodiéntes Iesum, viso terræ motu et his quæ fiébant, timuérunt valde, dicéntes: “Vere Dei Fílius erat iste”.
Erant autem ibi mulíeres multæ a longe aspiciéntes, quæ secútæ erant Iesum a Galilaéa ministrántes ei; inter quas erat María Magdaléne et María Iacobi et Ioseph mater et mater filiórum Zebedaéi.
Cum sero autem factum esset, venit homo dives ab Arimathæa, nómine Ioseph, qui et ipse discípulus erat Iesu. Hic accéssit ad Pilátum et pétiit corpus Iesu. Tunc Pilátus iussit reddi. Et accépto córpore, Ioseph invólvit illud in síndone munda, et pósuit illud in monuménto suo novo quod excíderat in petra, et advólvit saxum magnum ad óstium monuménti et ábiit. Erat autem ibi María Magdaléne et áltera María sedéntes contra sepúlcrum.
Altera autem die quæ est post Parasceven!, convenérunt príncipes sacerdótum et Pharisaéi ad Pilátum dicéntes: “Dómine, recordáti sumus quia sedúctor ille dixit adhuc vivens: “Post tres dies resúrgam”. Iube ergo custodíri sepúlcrum usque in diem tértium, ne forte véniant discípuli eius et furéntur eum et dicant plebi: Surréxit a mórtuis, et erit novíssimus error péior prióre”.
Ait illis Pilátus: “Habétis custódiam, ite, custodíte sicut scitis”. Illi autem abeúntes muniérunt sepúlcrum, signántes lápidem, cum custódia.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Per Unigéniti tui passiónem placátio tua nobis, Dóminé, sit propínqua: quam, etsi nostris opéribus non meremur, interveniénte sacrifício singulári, tua percipiámus miseratione prævénti: Per Christum.
Praefatio Passionis.
COMMUNIO (1 Kor 11, 24b. 25bc)
Pater, si non potest hic calix transíre nisi bibam illum, fiat volúntas tua.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sacro múnere satiáti, súpplices te, Dominé, deprecámur: ut, qui fecísti nos morte Fílii tui speráre quod crédimus fácias nos, eódem resurgénte, perveníre quo téndimus: Per Dóminum.
HAEBDOMADA SANCTA – FERIA QUINA IN CENA DOMINI
Post Mandatum, concelebrantes, lotis manibus, induuntur, et statim incipitur Missa, cui Prior praeest. In ea consecrantur Hostiae pro crastina etiam Communione.
INTROITUS (Ga 6, 14)
Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi: in quo est salus, vita, et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus.
Ps 66, 2: Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
Non dicitur Glória Patri.
Nos autem gloriári opórtet.
Actus paenitentialis fit more solito.
Kýrie, eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Non dicitur Flectámus génua.
Orémus.
Sacratíssimam, Deus, frequentántibus Cenam, in qua Unigénitus tuus, morti se traditúrus, novum in sæculá sacrifícium dilectionísque suæ convívium Ecclesiae commendávit: da nobis, quaesumus ut ex tanto mystério plenitúdinem caritátis hauriámus et vitæ: Per Dóminum.
LECTIO (1 Kor 11, 23-29)
Léctio Epístolæ primae beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres:
Ego accépi a Dómino quod et trádidi vobis: quóniam Dóminus Iesus in qua nocte tradebátur accépit panem et grátias agens fregit et dixit: “Hoc est corpus meum quod pro vobis est: hoc fácite in meam commemoratiónem”. Simíliter et cálicem postquam ce-nátum est, dicens: “Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine: hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem”.
Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiatis donec véniat.
Itaque quicúmque manducáverit panem vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem se ipsum homo, et sic de pane illo edat et de cálice bibat; qui enim mandúcat et bibit, iudícium sibi mandúcat et bibit, non diiúdicans corpus.
RESPONSORIUM (Flp 2, 8b-9)
R. Christus factus est pro nobis oboédiens usque ad mortem, mortem autem crucis.
V. Propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi Nomen quod est super omne nomen.
EVANGELIUM (J 17, 1-26)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
Sublevátis Iesus óculis suis in caelum, dixit: “Pater, venit hora: glorífica Fílium tuum, ut Fílius gloríficet te sicut dedísti ei potestátem omnis carnis, ut omne quod dedísti ei det eis vitam ætérnam. Hæc est autem vita ætérna, ut cognóscant te solum verum Deum et quem misísti Iesum Christum.
Ego te glorificávi super terram, opus consummávi quod dedísti mihi ut fáciam; et nunc glorífica me tu, Pater, apud temetípsum glória quam habébam prius quam mundus esset, apud te.
Manifestávi Nomen tuum homínibus quos dedísti mihi de mundo. Tui erant et mihi eos dedísti, et sermónem tuum servavérunt. Nunc cognovérunt quia ómnia quæ dedísti mihi, abs te sunt, quia verba quæ dedísti mihi dedi eis, et ipsi accepérunt et cognovérunt vere quia a te exívi, et credidérunt quia tu me misísti.
Ego pro eis rogo; non pro mundo rogo sed pro his quos dedísti mihi, quia tui sunt, et mea ómnia tua sunt et tua mea; et glorificátus sum in eis. Et iam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te vénio.
Pater sancte, serva eos in Nómine tuo quod dedísti mihi, ut sint unum sicut nos. Cum essem cum eis, ego servábam eos in Nómine tuo quod dedísti mihi et custodívi, et nemo ex his périit, nisi fílius perditiónis, ut Scriptúra impleátur.
Nunc autem ad te vénio, et hæc loquor in mundo ut hábeant gáudium meum implétum in semetípsis. Ego dedi eis sermónem tuum, et mundus ódio eos hábuit, quia non sunt de mundo sicut ego non sum de mundo. Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos ex Malo. De mundo non sunt sicut ego non sum de mundo.
Sanctífica eos in veritáte: sermo tuus véritas est. Sicut me misísti in mundum, et ego misi eos in mundum; et pro eis ego sanctífico me ipsum, ut sint et ipsi sanctificáti in veritáte.
Non pro his autem rogo tantum, sed et pro eis qui creditúri sunt per verbum eórum in me, ut omnes unum sint, sicut tu, Pater, in me et ego in te, ut et ipsi in nobis sint, ut mundus credat quia tu me misísti.
Et ego glóriam quam dedísti mihi, dedi illis, ut sint unum sicut nos unum sumus, ego in eis et tu in me, ut sint consummáti in unum, ut cognóscat mundus quia tu me misísti et dilexísti eos sicut me dilexísti.
Pater, quod dedísti mihi, volo ut ubi ego sum et illi sint mecum, ut vídeant glóriam meam, quam dedísti mihi, quia dilexísti me ante constitutiónem mundi.
Pater iuste, et mundus te non cognóvit, ego autem te cognóvi et hi cognovérunt quia tu me misísti, et notum feci eis Nomen tuum et notum fáciam, ut diléctio qua dilexísti me in ipsis sit et ego in ipsis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Ipse tibi, quaésumus, Dómine, sancte Pater, sacrifícium nostrum reddat acceptum, qui discípulis suis in sui commemoratiónem, hoc fíeri hodiérna traditióne monstrávit Iesus Christus Fílius tuus: Qui vivit.
Praefatio de Ss. Corpore et Sanguine Christi.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes, Hanc igitur ei Qui pridie propria.
COMMUNIO (J 13, 12a. 12c. 14b. 15a. 15c)
Dóminus Iesus postquam cenávit cum discípulis suis, lavit pedes eórum, et ait illis: Scitis quid fécerim vobis, ego Dóminus et Magíster? Exémplum dedi vobis, ut et vos ita faciátis.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Concéde nobis, omnípotens Deus: ut sicut Cena Fílii tui refícimur temporali, ita satiári mereamur aetérna: Per Christum.
Missa Postcommunione absolvitur.
HAEBDOMADA SANCTA – FERIA SEXTA IN PARASCEVE
Pro celebratione huius diei altare nudum sit. Congruo tempore omnibus in ecclesiam congregatis, Hebdomadarius casula indutus ecclesiam ingreditur, et ad gradum sanctuarii profunde inclinatus orat in silentio. Quod omnes simul faciunt, super misericordias inclinati. Postea Sacerdos recte vadit ad cathedram, et fit actus paenitentialis more solito. Quo facto, omnes sedent.
Sequitur Lectio ex Osea propheta, quam legit ultimus, titulo praetermisso.
LECTIO I (Oz 5, 15b – 6, 6)
In tribulatióne sua me desiderábunt: “Veníte, et revertámur ad Dóminum, quia ipse lacerávit et sanábit nos, percússit et curábit nos. Vivificábit nos post duos dies, in die tértia suscitábit nos, et vivémus in conspéctu eius. Sciámus sequamúrque, ut cognoscámus Dóminum. Quasi dilúculum præparátus est egréssus eius, et véniet quasi imber nobis temporáneus, quasi imber serótinus írrigans terram”. Quid fáciam tibi, Ephraim? Quid fáciam tibi, Iuda? Cáritas vestra quasi nubes matutína et quasi ros mane pertránsiens. Propter hoc dolávi per prophétas, occídi eos in verbis oris mei, sed ius meum quasi lux egrediétur; quia caritátem volo, et non sacrifícium, et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.
TRACTUS I (Hbr 3, 2-3)
Dómine, audívi audítum tuum, et tímui: considerávi ópera tua, et expávi.
V. In médio duórum animálium innotescéris: dum ap-propinquáverint anni, cognoscéris: dum advénerit tempus, ostendéris.
V. In eo dum conturbáta fúerit ánima mea, in ira misericórdiæ memor eris.
V. Deus a Líbano véniet, et Sanctus de monte umbróso et condénso.
V. Opéruit caelos maiéstas eius: et laudis eius plena est terra.
Celebrans surgens dicit sequentem Orationem.
ORATIO
Orémus.
Sanctífica, Dómine, fámulos tuos, pro quibus Fílius tuus per suum cruórem instítuit paschale mystérium: et præsta ut confórmes éidem fácti, étiam cæléstis imáginem hominis portémus: Per Dóminum.
LECTIO II (Wj 12, 1-12)
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móysen et Aaron in terra Ægýpti: “Mensis iste vobis princípium ménsium, primus erit in ménsibus anni. Loquímini ad univérsum coetum filiórum Israel et dícite eis: Décima die mensis huius tollat unusquísque agnum per famílias et domos suas. Sin autem minor est númerus, ut suffícere possit ad vescéndum agnum, assúmet vicínum suum, qui iunctus est dómui suæ, iuxta númerum animárum quæ suffícere possunt ad esum agni. Erit autem vobis agnus absque mácula, másculus, annículus; quem de agnis vel haedis tollétis. Et servábitis eum usque ad quartam décimam diem mensis huius, immolabítque eum univérsa congregátio filiórum Israel ad vésperam. Et sument de sánguine eius ac ponent super utrúmque postem et in superlimináribus domórum, in quibus cómedent illum; et edent carnes nocte illa assas igni et ázymos panes cum lactúcis amáris.
Non comedétis ex eo crudum quid, nec coctum aqua, sed tantum assum igni; caput cum pédibus eius et intestínis vorábitis. Nec remanébit quidquam ex eo usque mane; si quid resíduum fúerit, igne comburétis.
Sic autem comedétis illum: renes vestros accingétis, calceaménta habébitis in pédibus, tenéntes báculos in mánibus, et comedétis festinánter; est enim Pascha (id est tránsitus) Dómini!”.
TRACTUS II (Ps 139, 2-10. 14)
Eripe me, Dómine, ab hómine malo: a viro iníquo líbera me.
V. Qui cogitavérunt malítias in corde: tota die constituébant proélia.
V. Acuérunt linguas suas sicut serpéntis: venénum áspidum sub lábiis eórum.
V. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris: et ab homínibus iníquis líbera me.
V. Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: abscondérunt supérbi láqueum mihi.
V. Et funes extendérunt in láqueum pédibus meis: iuxta iter scándalum posuérunt mihi.
V. Dixi Dómino, Deus meus es tu: exáudi, Dómine, vocem oratiónis meæ.
V. Dómine, Dómine virtus salútis meæ, obúmbra caput meum in die belli.
V. Ne tradas me, Dómine, a desidério meo peccatóri: cogitavérunt advérsum me: ne derelínquas me, ne umquam exalténtur.
V. Caput circúitus eórum: labor labiórum ipsórum opériet eos.
V. Verúmtamen iusti confitebúntur nómini tuo: et habitábunt recti cum vultu tuo.
Sequitur Passio, ad quam Diaconus petit benedictionem, sed non dicit Dóminus vobíscum.
EVANGELIUM (J 18, 1 – 19, 42)
Passio Dómini nostri Iesu Christi secúndum Ioannem.
A choro nihil respondetur.
In illo témpore:
Egréssus est Iesus cum discípulis suis trans torréntem Cedron, ubi erat hortus, in quem introívit ipse et discípuli eius. Sciébat autem et Iudas, qui tradébat eum, locum, quia frequénter Iesus convénerat illuc cum discípulis suis.
Iudas ergo, cum accepísset cohórtem et a pontifícibus et Pharisaéis minístros, venit illuc cum lantérnis et fácibus et armis. Iesus ítaque, sciens ómnia quæ ventúra erant super eum, procéssit et dicit eis: “Quem quaeritis? ”
Respondérunt ei: “Iesum Nazarénum”.
Dicit eis: “Ego sum”. Stabat autem et Iudas, qui tradébat eum, cum ipsis. Ut ergo dixit eis: “Ego sum”, abiérunt retrórsum et cecidérunt in terram.
Iterum ergo eos interrogávit: “Quem quaeritis? ”
Illi autem dixérunt: “Iesum Nazarénum”.
Respóndit Iesus: “Dixi vobis: Ego sum; si ergo me quaeritis, sínite hos abíre”, ut implerétur sermo quem dixit: “Quos dedísti mihi, non pérdidi ex ipsis quemquam”.
Simon ergo Petrus, habens gládium, edúxit eum et percússit pontíficis servum, et abscídit eius aurículam dextram. Erat autem nomen servo Malchus.
Dixit ergo Iesus Petro: “Mitte gládium in vagínam: cálicem quem dedit mihi Pater non bibam illum?”
Cohors ergo et tribúnus et minístri Iudaeorum comprehendérunt Iesum et ligavérunt eum et adduxérunt ad Annam primum; erat enim socer Caiaphae, qui erat póntifex anni illíus; erat autem Caiáphas qui consílium déderat Iudaeis: “Expedit unum hóminem mori pro pópulo”.
Sequebátur autem Iesum Simon Petrus et álius discípulus. Discípulus autem ille erat notus pontífici et introívit cum Iesu in átrium pontíficis, Petrus autem stabat ad óstium foris. Exívit ergo discípulus álius qui erat notus pontífici et dixit ostiáriæ et introdúxit Petrum. Dicit ergo Petro ancílla ostiária: “Numquid et tu ex discípulis es hóminis istíus? ” Dicit ille: “Non sum”.
Stabant autem servi et minístri, qui prunas fécerant, quia frigus erat, et calefiébant; erat autem cum eis et Petrus stans et calefáciens se.
Póntifex ergo interrogávit Iesum de discípulis suis et de doctrína eius. Respóndit ei Iesus: “Ego palam locútus sum mundo; ego semper dócui in synagóga et in templo, quo omnes ludaéi convéniunt, et in occúlto locútus sum nihil. Quid me intérrogas? Intérroga eos qui audiérunt quid locútus sum ipsis; ecce hi sciunt quæ díxerim ego”.
Hæc autem cum dixísset, unus assístens ministrórum dedit álapam Iesu dicens: “Sic respóndes pontífici? ”
Respóndit ei Iesus: “Si male locútus sum, testimónium pérhibe de malo; si autem bene, quid me cædis?”
Misit ergo eum Annas ligátum ad Caiápham pontíficem.
Erat autem Simon Petrus stans et calefáciens se. Dixérunt ergo ei: “Numquid et tu ex discípulis eius es? ”
Negávit ille et dixit: “Non sum”.
Dicit unus ex servis pontíficis, cognátus eius, cuius abscídit Petrus aurículam: “Nonne ego te vidi in horto cum illo? ” Iterum ergo negávit Petrus: et statim gallus cantávit.
Addúcunt ergo Iesum a Caiápha in prætórium. Erat autem mane. Et ipsi non introiérunt in prætórium, ut non contaminaréntur sed manducárent Pascha. Exívit ergo Pilátus ad eos foras et dicit: “Quam accusatiónem affértis advérsus hóminem hunc? ”
Respondérunt et dixérunt ei: “Si non esset hic malefáctor, non tibi tradidissémus eum”.
Dixit ergo eis Pilátus: “Accípite eum vos, et secúndum Legem vestram iudicáte eum”.
Dixérunt ei ludaéi: “Nobis non licet interfícere quemquam”, ut sermo Iesu implerétur, quem dixit signíficans qua esset morte moritúrus.
Introívit ergo íterum in prætórium Pilátus et vocávit Iesum et dixit ei: “Tu es rex Iudaeorum? ”
Respóndit Iesus: “A temetípso tu hoc dicis, an álii tibi dixérunt de me? ”
Respóndit Pilátus: “Numquid ego Iudaeus sum? Gens tua et pontífices tradidérunt te mihi: quid fecísti? ”
Respóndit Iesus: “Regnum meum non est de mundo hoc; si ex hoc mundo esset Regnum meum, minístri mei decertárent, ut non tráderer Iudaeis; nunc autem meum Regnum non est hinc”.
Dixit ítaque ei Pilátus: “Ergo rex es tu? ”
Respóndit Iesus: “Tu dicis quia rex sum. Ego in hoc natus sum et ad hoc veni in mundum, ut testimónium perhíbeam veritáti; omnis qui est ex veritáte audit meam vocem”.
Dicit ei Pilátus: “Quid est véritas? ”
Et cum hoc dixísset, íterum exívit ad Iudaeos, et dicit eis: “Ego nullam invénio in eo causam. Est autem consuetúdo vobis ut unum dimíttam vobis in Pascha; vultis ergo dimíttam vobis regem Iudaeorum? ”
Clamavérunt ergo rursum dicéntes: “Non hunc, sed Barábbam”. Erat autem Barábbas latro.
Tunc ergo apprehéndit Pilátus Iesum et flagellávit. Et mílites, plecténtes corónam de spinis, imposuérunt cápiti eius, et veste purpúrea circumdedérunt eum, et veniébant ad eum et dicébant: “Ave, rex Iudaeorum”, et dabant ei álapas.
Et éxiit íterum Pilátus foras et dicit eis: “Ecce addúco vobis eum foras, ut cognoscátis quia in eo nullam causam invénio”. Exiit ergo Iesus foras, portans spíneam corónam et purpúreum vestiméntum.
Et dicit eis: “Ecce homo”.
Cum ergo vidíssent eum pontífices et minístri, clamavérunt dicéntes: “Crucifíge, crucifíge!”
Dicit eis Pilátus: “Accípite eum vos et crucifígite; ego enim non invénio in eo causam”.
Respondérunt ei ludaéi: “Nos Legem habémus, et secúndum Legem debet mori, quia Fílium Dei se fecit”.
Cum ergo audísset Pilátus hunc sermónem, magis tímuit, et ingréssus est prætórium íterum et dicit ad Iesum: “Unde es tu? ” Iesus autem respónsum non dedit ei. Dicit ergo ei Pilátus: “Mihi non lóqueris? Nescis quia potestátem hábeo dimíttere te et potestátem hábeo crucifígere te?”
Respóndit Iesus: “Non habéres potestátem advérsum me ullam, nisi tibi esset datum désuper: proptérea qui trádidit me tibi, maius peccátum habet”.
Exínde quærébat Pilátus dimíttere eum; ludaéi autem clamábant, dicéntes: “Si hunc dimíttis, non es amícus Caesaris; omnis qui se regem facit, contradícit Caésari”. Pilátus ergo, cum audísset hos sermónes, addúxit foras Iesum, et sedit pro tribunáli in locum qui dícitur Lithóstrotus, hebráice autem Gábbatha. Erat autem Parascéve Paschae, hora erat quasi sexta.
Et dicit Iudaeis: “Ecce rex vester”.
Clamavérunt ergo illi: “Tolle, tolle, crucifíge eum”.
Dicit eis Pilátus: “Regem vestrum crucifigam? ”
Respondérunt pontífices: “Non habémus regem nisi Caesarem”. Tunc ergo trádidit eis illum ut crucifigerétur.
Suscepérunt ergo Iesum. Et báiulans sibi crucem, exívit in eum qui dícitur Calváriæ Locum, quod hebráice dícitur Gólgotha, ubi eum crucifixérunt, et cum eo álios duos hinc et hinc, médium autem Iesum. Scripsit autem et títulum Pilátus et pósuit super crucem; erat autem scriptum: “Iesus Nazarénus Rex ludæórum”. Hunc ergo títulum multi legérunt ludæórum, quia prope civitátem erat locus ubi crucifíxus est Iesus; et erat scriptum hebráice, latíne, graece.
Dicébant ergo Piláto pontífices ludæórum: “Noli scríbere: Rex ludæórum, sed: Ipse dixit: Rex sum ludæórum”.
Respóndit Pilátus: “Quod scripsi, scripsi”.
Mílites ergo cum crucifixíssent Iesum accepérunt vestiménta eius et fecérunt quattuor partes, unicuíque míliti partem, et túnicam. Erat autem túnica inconsútilis, désuper contéxta per totum. Dixérunt ergo ad ínvicem “Non scindámus eam, sed sortiámur de illa cuius sit”, ut Scriptúra impleátur, dicens: “Partíti sunt vestiménta mea sibi et in vestem meam misérunt sortem”. Et mílites quidem hæc fecérunt.
Stabant autem iuxta crucem Iesu mater eius et soror matris eius, María Cléopæ et María Magdaléne. Cum vidísset ergo Iesus matrem et discípulum stantem, quem diligébat, dicit matri: “Múlier, ecce fílius tuus”. Deínde dicit discípulo: “Ecce mater tua”. Et ex illa hora accépit eam discípulus in sua.
Póstea sciens Iesus quia iam ómnia consummáta sunt, ut consummarétur Scriptúra dicit: “Sítio”. Vas pósitum erat acéto plenum; spóngiam ergo plenam acéto hyssópo circumponéntes, obtulérunt ori eius. Cum ergo accepísset Iesus acétum, dixit: “Consummátum est”, et inclináto cápite trádidit spíritum.
Hic Sacerdos modice inclinat, Diaconus genua flectit et prosterni-mur, unoquoque submissa voce dicente:
Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per mortem tuam redemísti mundum.
Deinde:
ludaéi ergo, quóniam Parascéve erat, ut non remanérent in cruce córpora sábbato, erat enim magnus dies illíus sábbati, rogavérunt Pilátum ut frangeréntur eórum crura et tolleréntur. Venérunt ergo mílites, et primi quidem fregérunt crura et altérius qui crucifíxus est cum eo; ad Iesum autem cum veníssent, ut vidérunt eum iam mórtuum, non fregérunt eius crura, sed unus mílitum láncea latus eius apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua.
Et qui vidit testimónium perhíbuit, et verum est eius testimónium, et ille scit quia vera dicit, ut et vos credátis. Facta sunt enim hæc ut Scriptúra impleátur: “Os non comminuétur eius”, et íterum ália Scriptúra dicit: “Vidébunt in quem transfixérunt”.
Post hæc autem rogávit Pilátum Ioseph ab Arimathæa, qui erat discípulus Iesu, occúltus autem propter metum Iudaeorum, ut tólleret corpus Iesu: et permísit Pilátus. Venit ergo et tulit corpus eius.
Venit autem et Nicodémus, qui vénerat ad eum nocte primum, ferens mixtúram myrrhae et áloes quasi libras centum. Accepérunt ergo corpus Iesu et ligavérunt illud línteis cum aromátibus, sicut mos Iudaeis est sepelíre. Erat autem in loco ubi crucifíxus est, hortus et in horto monuméntum novum in quo nondum quisquam pósitus erat: ibi ergo propter Parasceven! ludæórum, quia iuxta erat monuméntum, posuérunt Iesum.
Finita lectione Passionis, Sacerdos versa facie ad conventum incipit Orationem universalem. Dum dicit moni-tiones, conventus versa facie ad altare stat, capitibus de-tectis; postea Diaconus, stans in sede servitoris, subiungit Flectámus génua; et super formas procumbimus, in siléntio orantes; dicente eodem Leváte, surgimus, et inclinati super misericordias collectam audimus, quam Sacerdos dicit (absque Orémus).
ORATIO UNIVERSALIS
PRO SANCTA ECCLESIA
Orémus, dilectíssimi nobis, pro Ecclésia sancta Dei, ut eam Deus et Dóminus noster pacificáre, adunáre et custodíre dignétur toto orbe terrarum, detque nobis, quiétam et tranquíllam vitam degéntibus, glorificáre Deum Patrem omnipoténtem:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, qui glóriam tuam ómnibus in Christo géntibus revelásti: custódi ópera misericórdiæ túæ , ut Ecclésia tua, toto orbe diffúsa, stábili fide in confessióne tui nóminís persevéret: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO PAPA
Orémus et pro beatíssimo Papa nostro N. ut Deus et Dóminus noster, qui elégit eum in órdine episcopatus salvum atque incólumem custódiat Ecclésiæ suæ sanctae, ad regéndum pópulum Dei:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, cuius iudício universa fundántur: réspice propítius ad preces nostras, et eléctum nobis Antístitem tua pietáte consérva, ut christiána plebs, quæ te gubernátur auctóre, sub ipso Pontífice, fídei suæ méritís augeátur: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO OMNIBUS ORDINIBUS ECCLESIAE
Orémus et pro ómnibus Epíscopis, presbyteris, diáconis, et pro ómnibus ordínibus Ecclésiæ, et pro omni pópulo sancto Dei:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, cuius Spíritu totum corpus Ecclésiæ sanctificátur et régitur: exáudi nos pro univérsis ordínibus supplicántes, ut, grátiæ tuæ múnere, ab ómnibus tibi grádibus fidélitér serviátur: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO UNITATE CHRISTIANORUM
Orémus et pro univérsis frátribus in Christum credentibus, ut Deus et Dóminus noster eos, veritátem faciéntes, in una Ecclésia sua congregáre et custodíre dignétur:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, qui dispérsa cóngregas et congregata consérvas: ad gregem Fílii tui placátus inténde, ut, quos unum baptísma sacrávit, eos et fídei iungat intégritas et vínculum sóciét caritátis: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO IUDAEIS
Orémus et pro Iudaeis, ut, ad quos prius locútus est Dóminus Deus noster, eis tríbuat in sui nóminis amóre et in sui foéderis fidelitate profícere.
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, qui promissiónes tuas Abrahae eiúsque séminí contulísti: Ecclésiæ tuæ preces cleménter exáudi, ut pópulus acquisitiónis prióris ad redemptiónis mereátur plenitúdinem perveníre: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO IIS QUI IN CHRISTUM NON CREDUNT
Orémus et pro iis qui in Christum non crédunt, ut luce Sancti Spíritus illustráti, viam salútis et ipsi valeant introíre:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, fac ut qui Christum non confiténtur, coram te sincéro corde ambulántes, invéniant veritátem: nosque, mútuo proficiéntes semper amóre et ad tuæ vitæ mystérium plénius percipiéndum sollicitos, periectióres éffice tuæ testes caritatis in mundo: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO IIS QUI IN DEUM NON CREDUNT
Orémus et pro iis qui Deum non agnoscunt, ut, quæ recta sunt sincéro corde sectántes, ad ipsum Deum perveníré mereántur:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, qui cunctos hómines condidísti, ut te semper desiderándo quaérerent et inveniéndo quiéscerent: praesta, quaésumus, ut inter nóxia quaeque obstácula omnes, tuæ signa pietátis et in te credéntium testimónium bonórum óperum percipiéntes, te solum verum Deum nostríque géneris Patrem gáudeant confitéri: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO REMPUBLICAM MODERANTIBUS
Orémus et pro ómnibus natiónes moderántibus, ut Deus et Dóminus noster mentes et corda eórum secúndum voluntátem suam dírigat ad veram ómnium pacem ét libertátem:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, in cuius manu sunt hóminum corda et iura populórum: réspice benígnus ad eos, qui nos in potestáte moderante, ut ubíque terrárum et pacis secúritas et géntium prospéritas et religiónis libértas, te largiénte, consístant: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
PRO TRIBULATIO
Orémus, dilectíssimi nobis, Deum Patrem omnipoténtem, ut cunctis mundum purget erróribus, morbos áuferat, famem depéllat, apériat carceres, víncula solvat, viatóribus securitátem, peregrinántibus réditum, infirmántibus sanitátem atque moriéntibus salútem indúlgeat:
Diaconus dicit: Flectámus génua. Leváte.
Omnípotens sempitérne Deus, mæstórum consolátio, laborántium fortitúdo: pervéniant ad te preces de quacúmque tribulatióne clamantium, ut omnes sibi in necessitátibus suis misericórdiam tuam gáudeant affuísse: Per Christum Dominum nostrum: R. Amen.
Finita Oratione universali exutaque casula, Sacerdos et Diaconus in vestiario calceamenta deponunt.
Regressus Sacerdos ad cathedram, stat in choro versus; Diaconus autem Crucem gerens ecclesiam ingreditur, versus in choro genua flectit, Illamque discooperit incipiendo Antiphonam Nos autem. Tunc conventus, capita detegens, procumbit super formas, sic totam cantaturus Antiphonam, Sacerdote inclinato manente.
ADORATIO CRUCI
ANTIPHONA (Ga 6, 14)
Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi.
Finita Antiphona, Diaconus Crucem collocat super cilicium et linteum, a Sacrista et Procuratore in gradibus sanctuarii praeparata.
Tunc Celebratis Crucem adorat, deinde Diaconus, postea Prior et ceteri per ordinem, singulatim intra se dicentes: Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum. Interim conventus, stans versis ad altare vultibus et capitibus detectis, cantat responsoria, quae Cantor inchoat.
Celebrans Crucem veneratus redit ad cathedram, ibique stat verso ad Crucem vultu, detectoque capite, donec omnes adoraverint. Diaconus vero ad sedem servitoris revertitur.
RESPONSORIUM I (Mi 6, 3-4)
Pópule meus, quid feci tibi, aut quid moléstus fui? respónde mihi. Quóniam edúxi te de terra Ægýpti. Et de domo servitútis liberávi te.
V. Et misi ante fáciem tuam Móysen, et Aaron, et Maríam. Et de domo servitútis.
RESPONSORIUM II (Iz 62, 2. 5a)
Expándi manus meas tota die ad pópulum non credéntem, et contradicéntem mihi. Qui ámbulant vias non bonas, et post peccáta sua.
V. Qui dicunt: Recéde a me, ne appropínques mihi. Qui ámbulant.
RESPONSORIUM III (Iz 53, 2b. 5a. 5c. 4a)
Ecce vídimus eum non habéntem spéciem, neque decórem: aspéctus eius in eo non est. Hic peccáta nostra portávit, et pro nobis dolens, vulnerátus est propter iniquitátes nostras. Cuius livóre sanáti sumus.
V. Vere languóres nostros ipse tulit, et dolóres nostros ipse portávit. Cuius livóre.
RESPONSORIUM IV (Iz 53, 12bc. 8c)
Trádidit in mortem ánimam suam, et cum scelerátis reputátus est. Et ipse peccáta multórum tulit, et pro transgressóribus rogávit.
V. Propter scelus pópuli mei percússi eum. Et ipse.
RESPONSORIUM V (Jr 11, 19; Lm 3, 60. 59b)
Ego quasi agnus ínnocens ductus sum ad immolándum, et nesciébam. Consílium fecérunt inimíci mei advérsum me, dicéntes: Veníte, mittámus lignum in pane eius, et conterámus eum de terra vivéntium.
V. Vidísti, Dómine, iniquitátem eórum advérsum me: iúdica iudícium meum. Consílium fecérunt.
Responsoria, si opus sit, repetuntur.
Finito cantu et Cruce per Diaconum reposita, Cele-brans casulam induit, et, ablutis digitis, corporale expandit.
Omnes vero super formas procumbunt, nudatis capitibus. Diaconus, extensa super umerum sindone, Corpus dominicum de tabernaculo educit et offert Celebranti, incipiens cum nota sequentem Antiphonam:
ANTIPHONA (1 Kor 11, 24b. 25bc)
Hoc Corpus quod pro vobis tradétur: Hic Calix novi Testaménti est in meo Sánguine, dicit Dóminus. Hoc fácite quotiescúmque súmitis in meam commemoratiónem.
Antiphona finita, sumpta venia surgimus et, verso ad altare vultu, capita cooperimus. Tum Celebrans orat in silentio pro tota Ecclesia; dicere etiam potest, submissa voce, sequentem Orationem.
ORATIO
Orémus.
Pietáte tua, quaésumus, Dómine, nostrórum solve víncula delictórum: et intercedénte beáta et gloriósa semper Vírgine Dei Genetríce María, cum ómnibus Sanctis tuis, Domnum Apostólicum, Pontífices, Abbátes, et Prióres nostros, sed et omnes congregatiónes illis commíssas, Reges et Príncipes nostros, et omnem pópulum Christiánum, et nos fámulos tuos, atque locum istum, et ómnia loca nostra in omni sanctitáte custódi: omnésque affinitáte, societáte ac familiaritáte nobis coniúnctos, et nos a vítiis purga, virtútibus illústra: pacem et salútem nobis tríbue, hostes visíbiles et invisíbiles rémove, carnália desidéria repélle, áerem salúbrem indúlge, amícis et inimícis nostris et nobis veram caritátem largíre: et omnibus fidélibus tuis vivis et defúnctis in terra vivéntium vitam et réquiem ætérnam concéde. Per Dóminum nostrum.
Oratione completa, Pater noster cum Celebrante omnes cantamus, more solito.
Dein Celebrans dicit Líbera nos et Dómine Iesu Christe, da nobis, in silentio et praeparat se ad Communionem. Interim conventus accedit ad sanctuarium ad recipiendum Corpus Domini sub specie panis.
Communione peracta Celebrans excutit digitos super pyxidem,quam Diaconus in tabernaculum reponit. Deinde Celebrans, digitis ablutis, plicato corporali clausoque missali, altare discoopertum relinquit.
Sacerdos et Diaconus in vestiario vestes sacras deponunt. Interim conventus se prosternit. Dato a Praeside signo, omnes calceamenta resumunt; deinde surgunt, factoque Crucis signo, discedunt.
HAEBDOMADA SANCTA – RESURRECTIO DOMINI (PERVILIGIUM PASCHAE)
Statim post Vigiliam lectionum, sedente conventu, celebraturi induuntur. Quibus in sedes reversis fit benedictio et aspersio aquae, ut sequitur, tono lectionum:
INTRODUCTIO
Dóminum Deum nostrum, fratres caríssimi, supplíciter deprecémur, ut hanc creatúram aquæ benedícere dignétur: super nos aspergéndam in nostri memóriám baptísmi. Ipse autem nos adiuváre dignétur, ut fidéles Spirítui, quem accépimus, maneámus.
Dómine Deus noster, pópulo tuo hac nocte sacratíssima vigilánti adésto propítius: et nobis, mirábile nostræ creatiónis opus, sed et redemptiónis nostræ mirabíliús, memorántibus : hanc aquam benedícere tu dignáre. Ipsam enim tu fecísti, ut et arva fecunditate donáret: et levámen corpóribus nostris munditiámqué præbéret. Aquam étiam tuæ minístram misericórdiæ condidisti, nam per ipsam solvísti tui pópulí servitútem: illiúsque sitim in desérto sedásti. Per ipsam novum foedus nuntiaverunt prophetae: quod eras cum homínibus ínitúrus. Per ipsam dénique, quam Christus in Iordane sacravit, corrúptam natúræ nostræ substántiam: in regeneratiónis lavácro renovásti.
Sit ígitur hæc aqua nobis suscépti baptísmatis memoria, et cum frátribus nostris, qui sunt in Páschaté baptizáti : gáudia nos tríbuas sociáre. Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
BENEDICTIO SALIS
Manu super sal extensa.
Supplices te rogámus, omnípotens Déus,, ut hanc creatúram salis bene+dícere tua pietate dignéris: qui per Eliséum Prophétam in aquam mitti eam iussísti, ut sanarétur sterílitas aquæ.
Praesta, Dómine, quaésumus, ut ubicúmque hæc salis et aquæ commíxtio fúerit aspersa omni impugnatióne inimíci depúlsa, præséntia Sancti tui Spíritus nos iugiter custódiat: Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
BENEDICTIO AQUAE
Manu super aquam extensa.
Omnípotens sempitérne Deus, qui voluísti ut per aquam, fontem vitæ ac purificatiónis princípium, étiam animae mundaréntur: æternæque vitæ munus excíperent, dignáre, quaésumus, hanc aquam bene+dícere: qua vólumus hac die tua, Dómine, communío.
Fontem vivum in nobis tuæ grátiæ renovári et ab omni malo spíritus et córporis per ipsam nos deféndi concédas ut mundis tibi córdibus propinquáre tuámque digne salútem valeamus accípere: Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.
Sal immittit in aquam, nihil dicens. Sequitur aspersio modo solito. Qua finita, incipitur Kýrie tono sollemni.
Dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hanc sacratíssimam noctem glória domínicæ resurrectiónis illustras consérva in nova famíliæ tuæ progénie adoptiónis spíritúm, quem dedísti: ut córpore et mente renováti puram tibi exhíbeánt servitútem: Per Dóminum.
LECTIO (Kol 13, 1-3)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Colossénses.
Fratres: Si conresurrexístis Christo, quæ sursum sunt quaérite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt sápite, non quæ supra terram; mórtui enim estis, et vita vestra abscóndita est cum Christo in Deo. Cum Christus apparúerit, vita vestra, tunc et vos apparébitis cum ipso in glória.
ALLELUIA (Ps 117, 1)
Allelúia. V. Confitémini Dómino quóniam bonus, quóniam in saéculum misericórdia eius.
Non repetitur Allelúia.
TRACTUS I (Ps 116, 1-2)
Laudáte Dóminum omnes gentes: et collaudáte eum omnes pópuli.
V. Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: et véritas Dómini manet in ætérnum.
EVANGELIUM (Mt 28, 1-7)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
Sero post sábbatum, cum illucésceret in primam sábbati, venit María Magdaléne et áltera María vidére sepúlcrum. Et ecce terræ motus factus est magnus: ángelus enim Dómini descéndit de caelo et accédens revólvit lápidem et sedébat super eum. Erat autem aspéctus eius sicut fulgur et vestiméntum eius cándidum sicut nix. Præ timóre autem eius exterriti sunt custódes et facti sunt velut mórtui.
Respóndens autem ángelus dixit muliéribus: “Nolíte timére vos, scio enim quod Iesum qui crucifíxus est quaeritis. Non est hic: surréxit enim sicut dixit. Veníte, vidéte locum ubi pósitus erat. Et cito eúntes dícite discípulis eius: Surréxit a mórtuis, et ecce præcédit vos in Galilaéam, ibi eum vidébitis. Ecce dixi vobis”.
Credo in unum Deum.
Antiphona ad Offertorium tacetur, etiam in choro.
SUPER OBLATA
Propítius, Dómine, quaésumus, hæc dona sanctífica: ut, qui grátiam domínicæ resurrectiónis cognovimus ipsi per amórem Spíritus in novitátem vitae resurgámus: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione I, dicitur: Te quidem, Dómine, omni témpore, sed in hac potíssimum nocte gloriósius praedicáre, etc.
Pro Prece Eucharistica I, Communicántes proprium, Hanc ígitur ut in Missa diei et per totam Octavam.
Pax Domini dicitur et accipitur.
Agnus Dei tacetur, nec dicitur Antiphona Communionis.
POSTCUMMONEM
Orémus.
Spíritum nobis, Dómine, tuæ caritatis infúnde: ut, quos sacraméntis paschálibus satiasti, tua fácias pietate concórdes: Per Christum.
Missa cum Amen ad Postcommunionem absolvitur.
HAEBDOMADA SANCTA – RESURRECTIO DOMINI (MISSA DIEI SANCTI PASCHAE)
Benedictio aquae et aspersio, iam in nocte factae, non iterantur.
INTROITUS (Ps 138, 18b. 5b-6a)
Resurréxi, et adhuc tecum sum, allelúia: posuísti super me manum tuam, allelúia: mirábilis facta est sciéntia tua, allelúia, allelúia.
Ps 138, 1b-2a: Dómine, probásti me, et cognovísti me: tu cognovísti sessiónem meam, et resurrectiónem meam.
Glória Patri. Resurréxi, et adhuc tecum sum.
Kýrie, eléison. Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hodiérna die, per Unigénitum tuum, ætérnitátis nobis áditum, devícta morte, reserásti: da nobis, quaésumus, ut qui resurrectiónis domínicæ sollémnia colimus per innovatiónem tui Spíritus in lúmine vitae resurgámus: Per Dóminum.
LECTIO (1 Kor 5, 6b-8)
Léctio Epístolæ primae beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Nescítis quia módicum ferméntum totam massam corrúmpit? Expurgáte vetus ferméntum, ut sitis nova conspársio, sicut estis ázymi. Etenim Pascha nostrum immolátus est Christus: ítaque festa celebrémus, non in ferménto véteri neque in ferménto malítiæ et nequítiæ, sed in ázymis sinceritátis et veritátis.
RESPONSORIUM (Ps 117, 24. 1)
Hæc dies, quam fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in ea.
V. Confitémini Dómino, quóniam bonus: quóniam in saéculum misericórdia eius.
ALLELUIA (1 Kor 5, 7c)
Allelúia. V. Pascha nostrum immolátus est Christus. Allelúia.
EVANGELIUM (Mk 16, 1-8)
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum.
Cum transísset sábbatum, María Magdaléne et María Iacobi et Salóme emérunt arómata ut veniéntes ún-gerent Iesum. Et valde mane prima sabbatórum véniunt ad monuméntum orto iam sole.
Et dicébant ad ínvicem: “Quis revólvet nobis lápidem ab óstio monuménti? ” Et respiciéntes vident revolútum lápidem; erat quippe magnus valde.
Et introeúntes in monuméntum vidérunt iúvenem sedéntem in dextris, coopértum stola cándida, et obstupuérunt.
Qui dicit illis: “Nolíte expavescere; Iesum quaeritis Nazarénum crucifíxum: surréxit, non est hic; ecce locus ubi posuérunt eum. Sed ite, dícite discípulis eius et Petro: Præcédit vos in Galilaéam: ibi eum vidébitis sicut dixit vobis”.
Et exeúntes fugérunt de monuménto, inváserat enim eas tremor et pavor, et némini quicquam dixérunt, timébant enim.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Sacrifícia, Dómine, paschálibus gáudiis exsultántes offerimus, quibus Ecclésia tua mirabíliter renáscitur et nutrítur: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione I, dicitur: Te quidem, Dómine, omni témpore, sed in hac potíssimum die gloriósius prædicáre, etc.
Pro Prece Eucharistica I, Communicántes et Hanc ígitur propria.
COMMUNIO (1 Kor 5, 7c-8a. 8d)
Pascha nostrum immolátus est Christus, allelúia: ítaque epulémur in ázymis sinceritátis et veritátis, allelúia, allelúia.
POSTCUMMONEM
Orémus.
Perpétuo, Deus, Ecclésiam tuam pio favore tuére: ut, paschálibus renováta mysteriis ad resurrectiónis pervéniát claritátem: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA SECUNDA PASCHAE SEU IN ALBIS
INTROITUS (1 P 2, 2a)
Quasi modo géniti infántes, allelúia, rationábile sine dolo lac concupíscite, allelúia, allelúia, allelúia.
Ps 80, 2: Exsultáte Deo adiutóri nostro: iubiláte Deo Iacob.
Glória Patri.
Quasi modo géniti infántes, allelúia, rationábile sine dolo lac concupíscite, allelúia, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, per quem nobis et redémptio venit et præstátur adóptio: filios dilectiónis tuæ benígnus intende, ut in Christo credéntibus et vera tribuátur libértas et heréditas ætérna: Per Dóminum.
LECTIO (1 P 1, 3-9)
Léctio Epístolæ primae beáti Petri apóstoli.
Fratres:
Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, qui secúndum magnam misericórdiam suam regenerávit nos in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem et incontaminátam et immarcescíbilem, conservátam in caelis propter vos qui in virtúte Dei custodímini per fidem in salútem parátam revelári in témpore novíssimo.
In quo exsultátis, módicum nunc si opórtet contristári in váriis tentatiónibus, ut probátio vestræ fídei multo pretiósior auro quod perit, per ignem quidem probáto, inveniátur in laudem et glóriam et honórem in revelatióne Iesu Christi. Quem cum non vidéritis dilígitis, in quem nunc non vidéntes, credéntes autem, exsultátis lætítia inenarrábili et glorificáta, reportántes finem fídei vestræ salútem animárum.
ALLELUIA I (Ps 117, 24)
R. Allelúia.
V. Hæc dies, quam fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in ea.
ALLELUIA II (Ps 21, 2-9. 18b-19. 22. 24ab. 31b-32)
R. Allelúia.
V. Nonne cor nostrum ardens erat in nobis de Iesu, dum loquerétur nobis in via? Allelúia.
EVANGELIUM (J 20, 19-31)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
Cum esset sero die illo prima sabbatórum, et fores essent clausæ ubi erant discípuli propter metum Iudaeorum, venit Iesus et stetit in médio et dicit eis: “Pax vobis”. Et hoc cum dixísset, osténdit eis manus et latus. Gavísi sunt ergo discípuli viso Dómino.
Dixit ergo eis íterum: “Pax vobis: sicut misit me Pater, et ego mitto vos”. Et cum hoc dixísset, insufflávit et dicit eis: “Accípite Spíritum Sanctum: quorum remiséritis peccáta, remíssa sunt eis, quorum retinuéritis, reténta sunt”.
Thomas autem, unus ex Duódecim, qui dícitur Dídymus, non erat cum eis quando venit Iesus. Dicébant ergo ei álii discípuli: “Vídimus Dóminum”.
Ille autem dixit eis: “Nisi vídero in mánibus eius signum clavórum et mittam dígitum meum in signum clavórum et mittam manum meam in latus eius, non credam”.
Et post dies octo íterum erant discípuli eius intus, et Thomas cum eis. Venit Iesus iánuis clausis, et stetit in médio et dixit: “Pax vobis”. Deínde dicit Thomae: “Infer dígitum tuum huc et vide manus meas et af f er manum tuam et mitte in latus meum, et noli esse incrédulus sed fidélis”.
Respóndit Thomas et dixit ei: “Dóminus meus et Deus meus”.
Dicit ei Iesus: “Quia vidísti me, credidísti. Beáti qui non vidérunt et credidérunt”.
Multa quidem et ália signa fecit Iesus in conspéctu discipulórum suórum, quæ non sunt scripta in libro hoc: hæc autem scripta sunt ut credátis quia Iesus est Christus Fílius Dei, et ut credéntes vitam habeátis in Nómine eius.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe múnera, quaésumus, Dómine, exsultant is Ecclésiæ: et cui causam tanti gáudii præstitísti perpétuæ fructum concede lætítiæ: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione, dicitur: Te quidem, Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius praedicáre, etc., et sic fit reliquo Tempore usque ad Ascensionem.
Cum Prece Eucharistica I, Communicántes et Hanc ígitur usualia.
COMMUNIO (J 20, 25b. 27b)
Mitte manum tuam, et cognósce loca clavórum, allelúia: et noli esse incrédulus, sed fidélis, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Fac nos, quaésumus, omnípotens Deus, Dómini resurgéntis prædicáre virtútem: ut, cuius múneris pignus accépimus, manifésta dona comprehéndere valeámus: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA TERTIA PASCHAE
INTROITUS (Ps 32, 5b-6a)
Misericórdia Dómini plena est terra, allelúia: verbo Dómini caeli firmáti sunt, allelúia, allelúia.
Ps 32, 1:Exsultáte iusti in Dómino: rectos decet collaudátio.
Glória Patri.
Misericórdia Dómini plena est terra, allelúia: verbo Dómini caeli firmáti sunt, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, deduc nos ad societátem cæléstium gaudiórum: ut eo pervéniat humílitas gregis, quo procéssit fortitudo pastóris: Per Dóminum.
LECTIO (1 P 2, 20b-25)
Léctio Epístolæ primae beáti Petri apóstoli.
Fratres:
Caríssimi: Si benefaciéntes et patiéntes sustinétis, hæc est grátia apud Deum. In hoc enim vocáti estis, quia et Christus passus est pro vobis, vobis relinquens exémplum ut sequámini vestígia eius: qui peccátum non fecit nec invéntus est dolus in ore ipsíus; qui cum maledicerétur non remaledicébat, cum paterétur non comminabátur, tradébat autem se iuste iudicánti; qui peccáta nostra ipse pértulit in córpore suo super lignum, ut peccátis mórtui iustítiæ viverémus; cuius livóre sanáti estis.
Erátis enim sicut oves errántes, sed convérsi estis nunc ad pastórem et epíscopum animárum vestrárum.
ALLELUIA I (Ps 147, 1)
R. Allelúia.
V. Lauda Ierusalem Dóminum: lauda Deum tuum, Sion
ALLELUIA II (Mt 28, 2bc)
R. Allelúia.
V. Angelus Dómini descéndit de caelo: et accédens revólvit lápidem, et sedébat super eum. Allelúia.
EVANGELIUM (J 10, 11-18)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Dixit Iesus: “Ego sum pastor bonus: bonus pastor ánimam suam ponit pro óvibus; mercennárius et qui non est pastor, cuius non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem et dimíttit oves et fugit et lupus rapit eas et dispérgit quia mercenárius est, et non pértinet ad eum de óvibus.
Ego sum pastor bonus: et cognósco meas, et cognóscunt me meæ, sicut novit me Pater, et ego agnósco Patrem: et ánimam meam pono pro óvibus. Et álias oves hábeo quæ non sunt ex hoc ovíli, et illas opórtet me addúcere, et vocem meam áudient, et fient unus grex, unus pastor.
Proptérea me Pater díligit, quia ego pono ánimam meam, ut íterum sumam eam. Nemo tollit eam a me, sed ego pono eam a me ipso. Potestátem hábeo ponéndi eam, et potestátem hábeo íterum suméndi eam: hoc mandátum accépi a Patre meo”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe múnera, Dómine, quaésumus, Ecclésiæ túæ et óvibus tuis in hoc mundo errántibus veritátis lumen osténde: ut, ea quæ sunt apta sectando in viam possint redíre iustítiæ: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione, dicitur: Te quidem, Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius praedicáre, etc., et sic fit reliquo Tempore usque ad Ascensionem.
COMMUNIO (J 10, 14)
Ego sum pastor bonus, allelúia: et cognósco oves meas, et cognóscunt me meæ, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Gregem tuum, Pastor bone, placatus inténde: et oves, quas pretióso Fílii tui sánguine redemísti in ætérnis páscuis collocare dignéris: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA QUARTA PASCHAE
INTROITUS (Ps 32, 5b-6a)
Iubiláte Deo, omnis terra, allelúia: psalmum dícite nómini eius, allelúia: date glóriam laudi eius, allelúia, allelúia, allelúia.
Ps 65, 3: Dícite Deo, Quam terribília sunt ópera tua, Dómine: in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui
Glória Patri.
Iubiláte Deo, omnis terra, allelúia: psalmum dícite nómini eius, allelúia: date glóriam laudi eius, allelúia, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexisti fidélibus tuis perpétuam lætítiam concéde: ut quos perpétuæ mortis eripuísti casibus gáudiis fácias pérfruí sempitérnis: Per Dóminum.
LECTIO (Ap 5, 1-10)
Léctio libri Apocalýpsis beáti Ioannis apóstoli.
Ego, Ioannes, vidi in diéxtera Sedéntis super thronum librum scriptum intus et foris, signátum sigíllis septem.
Et vidi ángelum fortem prædicántem voce magna: “Quis est dignus aperíre librum et sólvere signácula eius? ” Et nemo póterat in cælo neque in terra neque subtus terram aperíre librum neque respícere illum. Et ego flebam multum quóniam nemo dignus invéntus est aperíre librum nec respícere eum.
Et unus de Senióribus dicit mihi: “Ne fléveris: ecce vicit Leo de tribu Iuda, Radix David, aperíre librum et septem signácula eius”.
Et vidi in médio throni et quattuor Animálium et in médio Seniórum Agnum stantem tamquam occísum, habéntem córnua septem et óculos septem, qui sunt septem Spíritus Dei missi in omnem terram. Et venit et accépit de déxtera Sedéntis in throno. Et cum accepísset librum, quattuor Animália et vigínti quattuor Senióres cecidérunt coram Agno, habéntes sínguli cítharas et phíalas áureas plenas incensórum, quæ sunt oratiónes sanctórum. Et cantant novum cánticum dicéntes:
“Dignus es accípere librum et aperíre signácula eius quóniam occísus es et redemísti Deo in sánguine tuo ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne, et fecísti eos Deo nostro Regnum et sacerdótes, et regnábunt super terram”.
ALLELUIA I (Ps 117, 24)
R. Allelúia.
V. Hæc dies, quam fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in ea.
ALLELUIA II (Mt 28, 9ab)
R. Allelúia.
V. Surréxit Dóminus, et occúrrens muliéribus ait, Avéte: tunc accessérunt, et tenuérunt pedes eius. Allelúia.
EVANGELIUM (J 16, 20-24)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Amen, amen dico vobis, quia plorábitis et flébitis vos, mundus autem gaudébit; vos contristabímini, sed tristítia vestra vertétur in gáudium.
Múlier cum parit tristítiam habet, quia venit hora eius; cum autem péperit púerum, iam non méminit pressúræ propter gáudium quia natus est homo in mundum.
Et vos ígitur nunc quidem tristítiam habétis; íterum autem vidébo vos, et gaudébit cor vestrum, et gáudium vestrum nemo tollit a vobis.
Et in illo die me non rogábitis quidquam. Amen, amen dico vobis, si quid petiéritis Patrem in Nómine meo, dabit vobis. Usque modo non petístis quidquam in Nómine meo: pétite et accipiétis, ut gáudium vestrum sit plenum”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Benedictiónem, Dómine, nobis cónferat salutárem sacra semper oblatio, ut quod agit mystério, virtúte perfíciat: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione, dicitur: Te quidem, Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius praedicáre, etc., et sic fit reliquo Tempore usque ad Ascensionem.
COMMUNIO (J 16, 16. 10b)
Módicum, et non vidébitis me, allelúia: íterum módicum, et vidébitis me, quia vado ad Patrem, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Præsta, quaésumus, omnipotens Deus: ut vivificatiónis tuæ grátiam consequéntes, in tuo semper múneré gloriémur: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA QUINTA PASCHAE
INTROITUS (Ps 32, 5b-6a)
Cantáte Dómino cánticum novum, allelúia: quia mirabília fecit Dóminus, allelúia: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam, allelúia, allelúia.
Ps 97, 1b: Salvávit sibi déxtera eius, et brácchium sanctum eius.
Glória Patri.
Cantáte Dómino cánticum novum, allelúia: quia mirabília fecit Dóminus, allelúia: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Spíritus tuus, quaésumus, Dómine, spiritália nobis dona poténter infúndat : ut det nobis mentem, quæ tibi sit placita, et aptet nos tuæ propítius voluntáti: Per Dóminum.
LECTIO (Rz 8, 9-17)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
atres: Vos in carne non estis sed in spíritu, si tamen Spíritus Dei hábitat in vobis. Si quis autem Spíritum Christi non habet, hic non est eius. Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mórtuum est propter peccátum, spíritus vero vita propter iustítiam. Quod si Spíritus eius qui suscitávit Iesum a mórtuis hábitat in vobis, qui suscitávit Christum a mórtuis vivificábit et mortália córpora vestra per inhabitántem Spíritum suum in vobis.
Ergo, fratres, debitóres sumus, non carni ut secúndum carnem vivamus; si enim secúndum carnem vixéritis, moriémini, si autem Spíritu ópera córporis mortificátis, vivétis.
Quicúmque enim Spíritu Dei agúntur, hi fílii Dei sunt. Non enim accepístis spíritum servitútis íterum in timórem, sed accepístis Spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: “Abba, Pater! ”
Ipse Spíritus testimónium reddit una cum spíritu nostro quod sumus fílii Dei. Si autem fílii, et herédes; herédes quidem Dei, coherédes autem Christi, si tamen compátimur ut et conglorificémur.
ALLELUIA I (Ps 147, 1)
R. Allelúia.
V. Lauda, Ierusalem, Dóminum: lauda Deum tuum, Sion.
ALLELUIA II (Łk 24, 32b)
R. Allelúia.
V. Nonne cor nostrum ardens erat in nobis de Iesu, dum loquerétur nobis in via?
EVANGELIUM (J 16, 5-15)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Nunc vado ad Eum qui me misit, et nemo ex vobis intérrogat me: Quo vadis? Sed quia hæc locútus sum vobis tristítia implévit cor vestrum. Sed ego veritátem dico vobis: éxpedit vobis, ut ego vadam. Si enim non abíero, Par aditus non véniet ad vos; si autem abíero, mittam eum ad vos.
Et cum vénerit ille, árguet mundum de peccáto et de iustítia et de iudício: de peccáto quidem, quia non credunt in me; de iustítia vero, quia ad Patrem vado et iam non vidétis me; de iudício autem, quia princeps mundi huius iudicátus est.
Adhuc multa hábeo vobis dícere, sed non potéstis portáre modo: cum autem vénerit ille, Spíritus veritátis, ducet vos in omni veritáte: non enim loquétur a semetípso, sed quæcúmque áudiet loquétur, et quæ ventúra sunt annuntiábit vobis. Ille me glorificábit, quia de meo accípiet et annuntiábit vobis.
Omnia quæcúmque habet Pater, mea sunt; proptérea dixi quia de meo áccipit et annuntiábit vobis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Deus, qui nos, per huius sacrifícii veneránda commércia, uníus summaeque divinitátis partícipes effecísti: praesta, quaésumus, ut, sicut tuam cognóvimus veritatem sic eam dignis móribus assequámur: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione, dicitur: Te quidem, Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius praedicáre, etc., et sic fit reliquo Tempore usque ad Ascensionem.
COMMUNIO (J 16, 8)
Cum vénerit Paráclitus, Spíritus veritátis, ille árguet mundum de peccáto, et de iustítia, et de iudício, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Populo tuo, quaésumus, Dómine, adésto propítius: et quem mystériis cæléstibus imbuisti fac ad novitátem vitæ de vetustate transíre: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – ASCENSIO DOMINI
INTROITUS (Dz 1, 11b. d)
Viri Galilaei, quid admirámini aspiciéntes in caelum? allelúia: quemádmodum vidístis eum ascendéntem in caelum, ita véniet, allelúia, allelúia, allelúia.
Ps 46, 2: Omnes gentes, pláudite máníbus: iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
Glória Patri.
Viri Galilaei, quid admirámini aspiciéntes in caelum? allelúia: quemádmodum vidístis eum ascendéntem in caelum, ita véniet, allelúia, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Fac nos, omnípotens Deus, sanctis exsultáre gáudiis, et pia gratiárum actione lætári: quia Christi Fílii tui ascénsio est nostra provectu, et quo procéssit glória cápitis, eo spes vocatur et córporis: Per Dóminum.
LECTIO (Rz 8, 9-17)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
atres: Vos in carne non estis sed in spíritu, si tamen Spíritus Dei hábitat in vobis. Si quis autem Spíritum Christi non habet, hic non est eius. Si autem Christus in vobis est, corpus quidem mórtuum est propter peccátum, spíritus vero vita propter iustítiam. Quod si Spíritus eius qui suscitávit Iesum a mórtuis hábitat in vobis, qui suscitávit Christum a mórtuis vivificábit et mortália córpora vestra per inhabitántem Spíritum suum in vobis.
Ergo, fratres, debitóres sumus, non carni ut secúndum carnem vivamus; si enim secúndum carnem vixéritis, moriémini, si autem Spíritu ópera córporis mortificátis, vivétis.
Quicúmque enim Spíritu Dei agúntur, hi fílii Dei sunt. Non enim accepístis spíritum servitútis íterum in timórem, sed accepístis Spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: “Abba, Pater! ”
Ipse Spíritus testimónium reddit una cum spíritu nostro quod sumus fílii Dei. Si autem fílii, et herédes; herédes quidem Dei, coherédes autem Christi, si tamen compátimur ut et conglorificémur.
ALLELUIA I (Ps 147, 1)
R. Allelúia.
V. Lauda, Ierusalem, Dóminum: lauda Deum tuum, Sion.
ALLELUIA II (Łk 24, 32b)
R. Allelúia.
V. Nonne cor nostrum ardens erat in nobis de Iesu, dum loquerétur nobis in via?
EVANGELIUM (J 16, 5-15)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Nunc vado ad Eum qui me misit, et nemo ex vobis intérrogat me: Quo vadis? Sed quia hæc locútus sum vobis tristítia implévit cor vestrum. Sed ego veritátem dico vobis: éxpedit vobis, ut ego vadam. Si enim non abíero, Par aditus non véniet ad vos; si autem abíero, mittam eum ad vos.
Et cum vénerit ille, árguet mundum de peccáto et de iustítia et de iudício: de peccáto quidem, quia non credunt in me; de iustítia vero, quia ad Patrem vado et iam non vidétis me; de iudício autem, quia princeps mundi huius iudicátus est.
Adhuc multa hábeo vobis dícere, sed non potéstis portáre modo: cum autem vénerit ille, Spíritus veritátis, ducet vos in omni veritáte: non enim loquétur a semetípso, sed quæcúmque áudiet loquétur, et quæ ventúra sunt annuntiábit vobis. Ille me glorificábit, quia de meo accípiet et annuntiábit vobis.
Omnia quæcúmque habet Pater, mea sunt; proptérea dixi quia de meo áccipit et annuntiábit vobis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Deus, qui nos, per huius sacrifícii veneránda commércia, uníus summaeque divinitátis partícipes effecísti: praesta, quaésumus, ut, sicut tuam cognóvimus veritatem sic eam dignis móribus assequámur: Per Christum.
Praefatio Paschalis. Cum Praefatione, dicitur: Te quidem, Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius praedicáre, etc., et sic fit reliquo Tempore usque ad Ascensionem.
COMMUNIO (J 16, 8)
Cum vénerit Paráclitus, Spíritus veritátis, ille árguet mundum de peccáto, et de iustítia, et de iudício, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Populo tuo, quaésumus, Dómine, adésto propítius: et quem mystériis cæléstibus imbuisti fac ad novitátem vitæ de vetustate transíre: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA QUARTA PASCHAE
INTROITUS (1 P 2, 2a)
Salus pópuli ego sum, dicit Dóminus: de quacúmque tribulatióne clamáverint ad me, exáudiam eos: et ero illórum Dóminus in perpétuum.
Ps 77, 1: Atténdite, pópule meus, legem meam: inclináte aurem vestram in verba oris mei.
Glória Patri.
Salus pópuli ego sum, dicit Dóminus: de quacúmque tribulatióne clamáverint ad me, exáudiam eos: et ero illórum Dóminus in perpétuum.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília et iusta sunt opera da servis tuis illam quam mundus dare non potest pacem: ut et corda nostra mandátis tuis dédita et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectione tranquílla: Per Dóminum.
LECTIO (Mdr 1, 1-7)
Léctio libri Sapiéntiæ.
Dilígite iustítiam, qui iudicátis terram, sentíte de Dómino in bonitáte et in simplicitáte cordis quaérite illum, quóniam invenítur ab his, qui non tentant illum, se autem maniféstat eis, qui fidem habent in illum. Pervérsæ enim cogitatiónes séparant a Deo, probáta autem virtus córripit insipiéntes. Quóniam in malévolam ánimam non introíbit sapiéntia, nec habitábit in córpore súbdito peccátis. Spíritus enim sanctus disciplínæ effúgiet fictum et áuferet se a cogitatiónibus insensátis, et corripiétur a superveniénte iniquitáte. Spíritus enim díligens hóminem est sapiéntia, et non absólvet malédicum a lábiis suis, quóniam renum illíus testis est Deus et cordis illíus scrutátor verus et linguæ eius audítor; quóniam spíritus Dómini replévit orbem terrárum, et ipse, qui cóntinet ómnia, sciéntiam habet vocis.
ALLELUIA I (Ps 147, 3)
R. Allelúia.
V. Qui pósuit fines tuos pacem, et ádipe fruménti sátiat te.
ALLELUIA II (Mt 28, 2bc)
R. Allelúia.
V. Angelus Dómini descéndit de caelo: et accédens revólvit lápidem, et sedébat super eum. Allelúia.
EVANGELIUM (J 8, 31-36)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Dicébat Iesus ad eos, qui credidérunt ei, Iudaeos: “Si vos manséritis in sermóne meo, vere discípuli mei estis, et cognoscétis veritátem, et véritas liberábit vos”.
Respondérunt ei: “Semen Abrahae sumus et némini servívimus umquam: quómodo tu dicis: Líberi fiétis? ”
Respóndit eis Iesus: “Amen, amen dico vobis: Omnis qui facit peccátum, servus est peccáti. Servus autem non manet in domo in ætérnum; fílius manet in ætérnum. Si ergo Fílius vos liberáverit, vere líberi éritis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe, Deus, reconciliatiónis hostiam et a tribulatiónum nos, quaésumus, túrbiné fac quiétos : quia bona cuncta præstábis si pacem déderis mentis et córporis: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 118, 4-5)
Tu mandásti mandáta tua custodíri nimis: útinam dirigántur viæ meæ, ad custodiéndas iustificatiónes tuas.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, auctor pacis et amátor quem nosse vívere, cui servíre regnáre est, prótege ab ómnibus impugnatiónibus supplices tuos: ut qui in defensióne tua confídimus nullíus hostilitátis armá timeámus: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA SEXTA PASCHAE
INTROITUS (1 P 2, 2a)
Vocem iucunditátis annuntiáte, et audiátur, allelúia: annuntiáte usque ad extrémum terræ: Liberávit Dóminus pópulum suum, allelúia, allelúia.
Ps 65, 1-2: Iubiláte Deo, omnis terra: psalmum dícite nómini eius: date glóriam laudi eius. Glória Patri. Vocem iucunditátis.
Glória Patri.
Vocem iucunditátis annuntiáte, et audiátur, allelúia: annuntiáte usque ad extrémum terræ: Liberávit Dóminus pópulum suum, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnipotens sempitérne Deus, quem patérno nómine invocare præsúmimus: pérfice in córdibus nostris spíritum adoptiónis filiorum ut promíssam hereditátem íngredi mereámur: Per Dóminum.
LECTIO (Ef 1, 17-23)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Ephésios.
Fratres: Deus Dómini nostri Iesu Christi, Pater glóriæ, det vobis Spíritum sapiéntiæ et revelatiónis in agnitióne eius, illuminátos óculos cordis vestri, ut sciátis quæ sit spes vocatiónis eius, quæ divítiæ glóriæ hereditátis eius in sanctis, et quæ sit superéminens magnitúdo virtútis eius in nos qui crédimus secúndum operatiónem poténtiæ virtútis eius, quam operátus est in Christo súscitans illum a mórtuis et constítuens ad déxteram suam in cæléstibus supra omnem Principátum et Potestátem et Virtútem et Dominatiónem et omne nomen quod nominátur non solum in hoc saéculo sed et in futúro; et ómnia subiécit sub pédibus eius, et ipsum dedit caput supra ómnia Ecclésiæ, quæ est corpus ipsíus, plenitúdo eius qui ómnia in ómnibus adimplétur.
ALLELUIA I (Ps 117, 24)
R. Allelúia.
V. Hæc dies, quam fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in ea.
ALLELUIA II (Mt 28, 2bc)
R. Allelúia.
V. Angelus Dómini descéndit de cælo: et accédens revólvit lápidem, et sedébat super eum
EVANGELIUM (J 16, 25-30)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “In provérbiis locútus sum vobis; venit hora cum iam non in provérbiis loquar vobis, sed palam de Patre annuntiábo vobis. Illo die in Nómine meo petétis, et non dico vobis quia ego rogábo Patrem de vobis; ipse enim Pater amat vos, quia vos me amástis et credidístis quia ego a Deo exívi.
Exívi a Patre et veni in mundum; íterum relínquo mundum et vado ad Patrem”.
Dicunt discípuli eius: “Ecce nunc palam lóqueris, et provérbium nullum dicis. Nunc scimus quia scis ómnia et non opus est tibi ut quis te intérroget; in hoc crédimus quia a Deo exísti”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Fac nos, nos, omnípotens Deus, hæc mystéria quæ in honórem Dómini resurgéntis offérimus, afféctu sédulo celebráre: ut quod recordatióne percurrimus semper in ópere teneámus: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 118, 4-5)
Cantáte Dómino, allelúia, cantáte Dómino, et benedícite nomen eius: bene nuntiáte de die in diem salutáre eius, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Omnipotens, sempitérne Deus, qui ad ætérnam vitam in Christi resurrectione nos réparas: fructum in nobis paschális multíplica sacraménti et fortitúdinem cibi salutáris nostris infunde pectóribus: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – VIGILIA ASCENSIONIS
INTROITUS (Ps 46, 2)
Omnes gentes, pláudite mánibus: iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
Ps 46, 4: Subiécit pópulos nobis, et gentes sub pédibus nostris.
Glória Patri.
Omnes gentes, pláudite mánibus: iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Praesta, quaésumus, omnípotens Deus Páter ut nostræ mentis inténtio, quo sollemnitátis hodiérnæ gloriósus auctor ingréssus est, semper inténdat: et quo fide pergit conversatione pervéniat: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 9, 24-28)
Léctio Epístolæ ad Hebraéos.
Non in manufacta Sancta Christus introívit, quæ sunt similitúdo verórum, sed in ipsum cælum, ut appáreat nunc vúltui Dei pro nobis; neque ut sæpe ófferat semetípsum, quemádmodum póntifex intrat in Sancta per síngulos annos in sánguine aliéno. Alióquin oportébat eum frequénter pati ab orígine mundi; nunc autem semel in consummatióne sæculórum ad destitutiónem peccáti per sacrifícium sui manifestátus est.
Et quemádmodum statútum est homínibus semel mori, post hoc autem iudícium, sic et Christus semel oblátus ad multórum auferénda peccáta, secúndo sine peccáto ápparébit exspectántibus se in salútem.
ALLELUIA (Ps 46, 6)
R. Allelúia.
V. Ascéndit Deus in iubilatióne, et Dóminus in voce tubæ. Allelúia.
EVANGELIUM (J 17, 9-19)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
Sublevátis Iesus óculis in cælum, orávit dicens:
“Pater, ego pro homínibus rogo; non pro mundo rogo sed pro his quos dedísti mihi, quia tui sunt, et mea ómnia
tua sunt et tua mea; et glorificátus sum in eis. Et iam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te vénio.
Pater sancte, serva eos in Nómine tuo quod dedísti mihi, ut sint unum sicut nos. Cum essem cum eis, ego servábam eos in Nómine tuo quod dedísti mihi et custodívi, et nemo ex his périit, nisi fílius perditiónis, ut Scriptúra impleátur.
Nunc autem ad te vénio, et hæc loquor in mundo ut hábeant gáudium meum implétum in semetípsis. Ego dedi eis sermónem tuum, et mundus ódio eos hábuit, quia non sunt de mundo sicut ego non sum de mundo. Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos ex Malo. De mundo non sunt sicut ego non sum de mundo.
Sanctífica eos in veritáte: sermo tuus véritas est. Sicut me misísti in mundum, et ego misi eos in mundum; et pro eis ego sanctífico me ipsum, ut sint et ipsi sanctificáti in veritáte”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Sacrifícium, Dómine, pro Fílii tui venerábili Ascensióne, quam prævenímus, nunc supplices deférimus: praesta, quaesumus ut et nos per ipsum his commérciis sacrosánctis ad cæléstia consurgámus: Qui vivit.
Praefatio Temporis Paschalis.
Cum Prece Eucharistica, Communicántes usuale.
COMMUNIO (J 17, 12a. c. 13a. 15)
Pater, cum essem cum eis, ego servábam eos quos dedísti mihi, allelúia: nunc autem ad te vénio: non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a Malo, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Omnipotens, sempitérne Deus, qui in terra constitútos divína tractáre concedis præsta, quaésumus: ut illuc tendat christiánæ devotiónis affectus quo tecum est nostra substántia: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – ASCENSIONIS DOMINI
INTROITUS (Dz 1, 2b. d)
Viri Galilaei, quid admirámini aspiciéntes in caelum? allelúia: quemádmodum vidístis eum ascendéntem in caelum, ita véniet, allelúia, allelúia, allelúia.
Ps 46, 2: Omnes gentes, pláudite máníbus: iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
Glória Patri.
Viri Galilaei, quid admirámini aspiciéntes in caelum? allelúia: quemádmodum vidístis eum ascendéntem in caelum, ita véniet, allelúia, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Fac nos, omnípotens Deus, sanctis exsultáre gáudiis, et pia gratiárum actione lætári: quia Christi Fílii tui ascénsio est nostra provectu) et quo procéssit glória cápitis, eo spes vocatur et córporis: Per Dóminum.
LECTIO (Dz 1, 1-11)
Léctio Actuum Apostolórum.
Primum quidem sermónem feci de ómnibus, o Theóphile, quæ coepit Iesus fácere et docére, usque in diem qua, cum præcepísset Apóstolis per Spíritum Sanctum quos elégit, assúmptus est: quibus et praebuit se ipsum vivum post passiónem suam in multis arguméntis, per dies quadragínta appárens eis et loquens ea quæ sunt de Regno Dei.
Et convéscens præcépit eis ab Hierosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris “Quam audístis a me, quia Ioannes quidem baptizávit aqua, vos autem baptizabímini in Spíritu Sancto non post multos hos dies”.
Igitur qui convénerant interrogábant eum dicéntes: “Dómine, si in témpore hoc restítues regnum Israéli? ”
Dixit autem eis: “Non est vestrum nosse témpora vel moménta quæ Pater pósuit in sua potestáte: sed accipiétis virtútem superveniénte Sancto Spíritu in vos, et éritis mihi testes et in Ierusalem et in omni Iudaea et Samaría et usque ad últimum terræ”.
Et cum hæc dixísset, vidéntibus illis, elevátus est, et nubes suscépit eum ab óculis eórum.
Cumque intueréntur in cælum eúnte illo, ecce duo viri astitérunt iuxta illos in véstibus albis, qui et dixérunt: “Viri Galilaei, quid statis aspiciéntes in cælum? Hic Iesus qui assúmptus est a vobis in cælum sic véniet quemádmodum vidístis eum eúntem in cælum”.
ALLELUIA I (Ps 67, 18b-19a)
R. Allelúia.
V. Dóminus in Sina in Sancto, ascéndens in altum, captívam duxit captivitátem.
ALLELUIA II (J 14, 18; 16, 17c. 22b)
R. Allelúia.
V. Non vos relínquam órphanos: vado et vénio ad vos, et gaudébit cor vestrum. Allelúia.
EVANGELIUM (Mk 16, 14-20)
Conclúsio sancti Evangélii secúndum Marcum.
N0víssime recumbéntibus Undecim appáruit Iesus, et exprobrávit incredulitátem illórum et durítiam cordis, quia his qui víderant eum resuscitátum non credíderant.
Et dixit eis: “Eúntes in mundum univérsum prædicáte Evangélium omni creaturae. Qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit, qui vero non credíderit, condemnábitur. Signa autem eos qui credíderint hæc sequéntur: in Nómine meo dæmónia eícient, linguis loquéntur novis, serpéntes tollent, et si mortíferum quid bíberint non eos nocébit, super ægrótos manus impónent, et bene habébunt”.
Et Dóminus quidem Iesus postquam locútus est eis, assúmptus est in caelum et sedit a dextris Dei. Illi autem profécti prædicavérunt ubíque, Dómino cooperánte et sermónem confirmánte, sequéntibus signis.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe, Dómine, quaésumus, munera nostra: ut qui hodiérna die Unigénitum tuum Redemptórem nostrum ad caelos ascendísse credimus ipsi quoque mente in cæléstibus habitémus: Per Christum.
Praefatio de Ascensione.
Cum Prece Eucharistia, Communicántes proprium.
COMMUNIO (Ps 67, 33b-34a)
Psállite Dómino, qui ascéndit super cælos cælórum, ad Oriéntem, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, cuius Unigénitus ascéndens in altum beátæ resurrectiónis primítias in tua secum déxtera collocávit: præsta ut nec præséntiæ suæ corporális mysteriis nec maiestátis benefíciis nos derelínquat: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA SEPTIMA PASCHAE
INTROITUS (Ps 26, 7a. 8-9a)
Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te, allelúia: tibi dixit cor meum: Quæsívi vultum tuum: vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me, allelúia, allelúia.
Ps 26, 1a: Dóminus illuminátio mea, et salus mea, quem timébo?
Glória Patri.
Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te, allelúia: tibi dixit cor meum: Quæsívi vultum tuum: vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Præsta, quaésumus, omnípotens et misericors Deus: ut Spíritus Sanctus advéniens templum noa glóriæ suæ dignánter inhabitando perfíciat: Per Dóminum.
LECTIO (Ap 22, 1-5. 17cd)
Léctio libri Apocalýpsis beáti Ioannis apóstoli.
Osténdit mihi, Ioanni, Angelus Dómini flúvium Aquæ Vitæ spléndidum tamquam crystállum, procedéntem de throno Dei et Agni. In médio platéæ eius et flúminis ex utráque parte lignum vitæ áfferens fructus duódecim, per menses síngulos reddens fructum suum, et fólia ligni ad sanitátem géntium. Et omne maledíctum non erit ámplius. Et thronus Dei et Agni in illa erit, et servi eius sérvient illi, et vidébunt fáciem eius, et Nomen eius in fróntibus eórum. Et nox ultra non erit, et non egent lúmine lucérnæ neque lúmine solis, quóniam Dóminus Deus illuminábit super illos et regnábunt in saécula sæculórum.
Et qui sitit véniat, qui vult accípiat Aquam Vitæ gratis.
ALLELUIA I (Ps 103, 30)
R. Allelúia.
V. Emítte Spíritum tuum, et creabúntur, et renovábis fáciem terræ.
ALLELUIA II (J 14, 18; 16, 17c. 22b)
R. Allelúia.
V. Non vos relínquam órphanos: vado et vénio ad vos, et gaudébit cor vestrum. Allelúia.
EVANGELIUM (J 14, 15-21)
Conclúsio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Si dilígitis me, mandáta mea servábitis; et ego rogábo Patrem et álium Paraclitum dabit vobis ut máneat vobíscum in ætérnum, Spíritum veritátis, quem mundus
non potest accípere, quia non videt eum nec scit: vos cognóscitis eum, quia apud vos manet et in vobis erit.
Non relínquam vos órphanos, vénio ad vos. Adhuc módicum et mundus me iam non videt, vos autem vidétis me, quia ego vivo et vos vivétis. In illo die vos cognóscétis quia ego sum in Patre meo, et vos in me et ego in vobis.
Qui habet mandáta mea et servat ea, ille est qui díligit me. Qui autem díligit me, diligétur a Patre meo, et ego díligam eum et manifestábo ei me ipsum”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Hostias pópuli tui, quaésumus, Dómine, miserátus inténde: et, ut tibi reddántur acceptae consciéntias nostras Sancti Spíritus emundet advéntus: Per Christum.
Praefatio de Ascensione.
Cum Prece Eucharistia, Communicántes proprium.
COMMUNIO (J 15, 26b; 16, 14a)
Spíritus qui a Patre procédit, allelúia, ille me clarificabit, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Exáudi nos, Deus, salutáris noster: ut per hæc sacrosáncta mystéria in totíus Ecclésiæ confidámus córpore faciéndum quod eius præcéssit in cápite: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – VIGILIA PENTECOSTES
INTROITUS (Ez 36, 23c. 24b. 25ab. 26a. c)
Cum sanctificátus fúero in vobis, congregábo vos de univérsis terris: et effúndam super vos aquam mundam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris: et dabo vobis Spíritum novum, allelúia.
Ps 33, 2: Benedícam Dóminum in omni témpore: semper laus eius in ore meo. Glória Patri. Cum sanctificátus fúero.
Glória Patri.
Cum sanctificátus fúero in vobis, congregábo vos de univérsis terris: et effúndam super vos aquam mundam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris: et dabo vobis Spíritum novum, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Praesta, quaésumus, omnípotens Deus: ut claritátis tuæ super nos splendor effulgeat et lux tuæ lucis corda eórum, qui per grátiam tuam renáti sunt, Sancti Spíritus illustratione confírmet: Per Dóminum.
LECTIO I (Jl 3, 1-5)
Léctio libri loélis prophétæ.
Haec dicit Dóminus: “Effúndam spíritum meum super omnem carnem, et prophetábunt fílii vestri et fíliæ vestræ, senes vestri sómnia somniábunt, et iúvenes vestri visiónes vidébunt; sed et super servos meos et ancíllas in diébus illis effúndam spíritum meum. Et dabo prodígia in cælo et in terra, sánguinem et ignem et colúmnas fumi;
sol convertétur in ténebras et luna in sánguinem, ántequam véniat dies Dómini magnus et horríbilis.
Et erit: omnis, qui invocáverit nomen Dómini, salvus erit, quia in monte Sion et in Ierusalem erit salvátio, sicut dixit Dóminus, et in resíduis, quos Dóminus vocáverit”.
TRACTUS (Pwt 32, 1-4)
R. Atténde, caelum, et loquar, et áudiat terra verba ex ore meo.
V. Exspectétur sicut plúvia elóquium meum, et descéndant sicut ros verba mea.
V. Sicut imber super grámina, et sicut nix super fenum: quia nomen Dómini invocábo.
V. Date magnitúdinem Deo nostro: Deus, vera ópera eius, et omnes viæ eius iudícia.
V. Deus fidélis, in quo non est iníquitas, iustus et sanctus Dóminus.
LECTIO II (Rz 8, 22-27)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
Fratres: Scimus quod omnis creatúra congemíscit et compárturit usque adhuc; non solum autem, sed et nos ipsi primítias Spíritus habéntes, et ipsi intra nos gémimus adoptiónem filiórum exspectántes, redemptiónem córporis nostri. Spe enim salvi facti sumus; spes autem quæ vidétur non est spes; nam quod videt quis sperat? Si autem quod non vidémus sperámus, per patiéntiam exspectámus.
Simíliter autem et Spíritus ádiuvat infirmitátem nostram; nam quid orémus sicut opórtet nescímus, sed ipse Spíritus interpéllat gemítibus inenarrabílibus; qui autem scrutátur corda, scit quid desíderet Spíritus, quia secúndum Deum póstulat pro sanctis.
ALLELUIA (Ps 103, 30)
R. Allelúia.
V. Emítte Spíritum tuum, et creabúntur, et renovábis fáciem terræ. Allelúia.
EVANGELIUM (J 7, 37-39a)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In novíssimo die magno festivitátis stabat Iesus et clamávit dicens:
“Si quis sitit véniat ad me et bibat qui credit in me. Sicut dixit Scriptúra, flúmina de ventre eius fluent aquæ vivae”.
Hoc autem dixit de Spíritu quem acceptúri erant credéntes in eum.
SUPER OBLATA
Præséntia múnera, quaésumus, Dómine, Spíritus tui benedictione perfúnde: ut per ipsa Ecclésiæ tuæ ea diléctio tribuátur per quam salutáris mystérii toto mundo véritas enitéscat: Per Christum.
Praefatio de Spiritu Sancto.
Cum Prece Eucharistica, Communicántes et Hanc ígitur propria.
COMMUNIO (por. J 7, 37a. 38a. 38c-39a)
Ultimo festivitátis die dicébat Iesus: Qui in me credit, flúmina de ventre eius fluent aquæ vivae: hoc autem dixit de Spíritu, quem acceptúri erant credéntes in eum, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Haec nobis, Dómine, múnera súmpta profíciant: ut illo iúgiter Spíritu ferveåmus quem Apóstolis tuis ineffabíliter infudísti: Per Dóminum.
TEMPUS PASCHALE – DOMINICA PENTECOSTES
SOLLEMNITATIS
INTROITUS (Mdr 1, 7)
Spíritus Dómini replévit orbem terrárum, allelúia: et hoc quod cóntinet ómnia, sciéntiam habet vocis, allelúia, allelúia, allelúia.
Ps 67, 2: Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci eius: et fúgiant qui odérunt eum, a fácie eius. Glória Patri. Spíritus Dómini replévit.
Glória Patri.
Spíritus Dómini replévit orbem terrárum, allelúia: et hoc quod cóntinet ómnia, sciéntiam habet vocis, allelúia, allelúia, allelúia.
Kyrie eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sanctificátor Deus, qui in nascéntem Ecclésiam Sanctum Spíritum misericórditer effudisti præsta, quaésumus: ut quod inter ipsa prædicatiónis exórdia operáta est tua divína dignátio nunc quoque per credéntium corda perfúndas: Per Dóminum.
LECTIO (Dz 2, 1-11)
Léctio Actuum Apostolórum
Cum complerétur dies Pentecóstes erant omnes páriter in eódem loco. Et factus est repénte de caelo sonus tamquam adveniéntis spíritus veheméntis et replévit totam domum ubi erant sedéntes: et apparuérunt illis dispertitae linguæ tamquam ignis, sedítque supra síngulos eórum, et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, et cœpérunt loqui áliis linguis prout Spíritus dabat éloqui illis.
Erant autem in Ierusalem habitántes ludaéi, viri religiósi ex omni natióne quæ sub caelo est; facta autem hac voce, convénit multitúdo et confúsa est, quóniam audiébat unusquísque lingua sua illos loquéntes.
Stupébant autem et mirabántur dicéntes: “Nonne ecce omnes isti qui loquúntur Galilaei sunt? Et quómodo nos audímus unusquísque própria lingua nostra in qua nati sumus? Parthi et Medi et Elamítæ, et qui hábitant Mesopotámiam, Iudaeam quoque et Cappadóciam, Pontum et Asiam, Phrygiam quoque et Pamphyliam, Ægýptum et partes Líbyæ quæ est circa Cyrénem, et ádvenæ Románi, ludaéi quoque et prosélyti, Cretes et Arabes, audímus loquéntes eos nostris linguis magnália Dei”.
ALLELUIA I (Ps 103, 30)
R. Allelúia.
V. Emítte Spíritum tuum, et creabúntur, et renovábis fáciem terræ. Allelúia.
ALLELUIA II
R. Allelúia.
V. Veni, Sancte Spíritus, reple tuórum corda fidélium, et tui amóris in eis ignem accénde. Allelúia.
EVANGELIUM (J 20, 19-23)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
Cum esset sero die illo prima sabbatórum, et fores essent clausae ubi erant discípuli propter metum Iudaeorum, venit Iesus et stetit in médio et dicit eis: “Pax vobis”. Et hoc cum dixísset, osténdit eis manus et latus. Gavísi sunt ergo discípuli viso Dómino.
Dixit ergo eis íterum: “Pax vobis: sicut misit me Pater, et ego mitto vos”. Et cum hoc dixísset, insufflávit et dicit eis: “Accípite Spíritum Sanctum: quorum remiséritis peccáta, remíssa sunt eis, quorum retinuéritis, reténta sunt”.
SUPER OBLATA
Præsta, quaésumus, Dómine, ut, secúndum promissiónem Fílii tui, Spíritus Sanctus huius nobis sacrifícii copiósius revélet arcanum et omnem propítius réseret veritátem: Per Christum.
Praefatio de Spiritu Sancto.
Cum Prece Eucharistia, Communicántes et Hanc ígitur propria.
COMMUNIO (Dz 2, 2a. c. 4a. 11c)
Factus est repénte de caelo sonus, tamquam adveniéntis spíritus veheméntis, ubi erant sedéntes, allelúia: et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, loquéntes magnália Dei, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, Factus est repénte de caelo sonus, tamquam adveniéntis spíritus veheméntis, ubi erant sedéntes, allelúia: et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, loquéntes magnália Dei, allelúia, allelúia.