Ryt kartuski (zakonny)
Kapłan celebrujący Mszę św., zawsze przywdziewa przepisane szaty: albę, stułę i ornat. Koncelebransi podczas koncelebry przywdziewają te same szaty. Z konieczności mogą jednak przywdziać tylko albę i stułę. Diakoni natomiast przywdziewają swoje własne szaty w oznaczonym czasie.
Koloru białego używa się w Okresie Wielkanocnym oraz Narodzenia Pańskiego. Ponadto używa się go we wszystkie obchody Pańskie (poza tymi, które dotyczą Jego Męki i Śmierci), Najświętszej Maryi Panny, Aniołów i Świętych (poza Apostołami i Męczennikami). Koloru tego używa się również w Wielki Czwartek, w Narodzenie św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), w obchód św. Jana Apostoła (27 grudnia), podczas Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia) i w dzień Katedry św. Piotra (22 lutego). Stosuje się go również w Wigilię Wniebowstąpienia Pańskiego i Wniebowzięcia NMP, a także we wszelkich Mszach dziękczynnych.
Koloru czerwonego używa się w Niedzielę Palmową, w Wielki Piątek, we wszelkich Mszach o Duchu Świętym (oraz w Wigilię Zesłania), podczas celebracji Męki Pańskiej oraz w obchody ku czci Apostołów i Męczenników (poza wyżej wymienionymi).
Koloru fioletowego używa się w Mszach adwentowych (nie wyłączając Wigilii) i wielkopostnych (do IV Niedzieli). Wykorzystuje się go również w Mszy o Matce Bożej Bolesnej i we wszystkich Mszach wigilijnych (poza wyżej wymienionymi) oraz w Mszach o różnych potrzebach (poza dziękczynną).
Koloru czarnego – zamiennie z fioletem – używa się w liturgii za zmarłych.
W liturgii czytanej celebrans może wykorzystywać kolor szat, przypadający na dany dzień w liturgii konwentualnej lub stosować koloru białego (bez względu na używany formularz i czas sprawowania Mszy).
W kalendarzu kartuskim można znaleźć następującą gradację obchodów liturgicznych:
- Uroczystości
- Dni podczas Oktawy
- Niedziele
- Święta 12 lekcji
Ponadto w zgromadzeniu przypisuje się kolejne obchody:
- Święta 3 lekcji i wspomnienia
- Ferie Wielkiego Postu
- Wigilie Mszy
- Wspomnienie wszystkich zmarłych wiernych oraz wszystkich zmarłych braci
- Msze pierwszych trzech dni Kapituły Generalnej
| MSZA KONWENTUALNA | MSZA CZYTANA | |||
Formularz | Oracje | Lekcje | Formularz oraz oracje | Lekcje | |
Dni 12 lekcji | Obowiązkowe | Dowolny wybór pomiędzy Mszami wspólnymi (1) |
| ||
Dni 3 lekcji oraz wspomnienia | Wybór dowolny | ||||
Dni powszednie | Obowiązkowy | Można je wybrać spośród modlitw tego okresu (3) | Zostały wybrane według specjalnego cyklu tego tygodnia (4) | Można wybrać spośród poszczególnych modlitw | |
(1) Święto Katedry św. Piotra ma swój własny formularz z modlitwami, z którego winni korzystać ci, którzy pragną w ten dzień sprawować Mszę św. z tegoż święta.
(2) Wigilie mają swój własny formularz, z którego winni korzystać ci, którzy pragną sprawować Mszę św. wigilijną.
(3) Ponadto można wykorzystać każdą modlitwę wotywną lub w różnych potrzebach.
(4) W Wielkim Poście należy stosować czytania dnia.
MSZE WOTYWNE
Mszę św. wotywną można sprawować tylko wtedy, gdy Statuty nie przewidują innej Mszy św. Podczas Mszy św. wotywnej ze święta lub o świętym używa się przeważnie tekstów, przewidzianych przez Mszał dla tegoż obchodu lub tegoż świętego. Czasem jednak proponowane są inne lekcje, które można wykorzystywać wedle uznania. Dotyczą one zarówno Mszy konwentualnej, jak i czytanej. W przypadku Mszy św. wotywnej o świętym można również powziąć formuły modlitewne oraz czytania z tekstów wspólnych. Natomiast w liturgii czytanej (tj. sprawowanej prywatnie) lekcje mogą zostać powzięte w całości z lekcjonarza konkretnej Mszy, zaś oracje z takowego formularza.
Mszami wotywnymi są:
- Msza o Trójcy Świętej
- Msza o Duchu Świętym
- Msza o Panu Jezusie Chrystusie
- Msza o Świętym Imieniu Jezus
- Msza o Najświętszym Ciele i Krwi Chrystusa
- Msza o Najświętszym Sercu Chrystusa
- Msza o Jezusie Chrystusie Królu Wszechświata
- Msza o Świętym Krzyżu
- Msza o Najświętszej Maryi Pannie
- Msza o Świętym Józefie Oblubieńcu NMP
- Msza o Świętych Aniołach
MSZE W RÓŻNYCH POTRZEBACH
Msze św. w różnych potrzebach można sprawować tylko wtedy, gdy Statuty nie przewidują odprawienia innej Mszy św. Sprawując Msze św. w różnych potrzebach sprawuje się następująco: podczas Mszy św. konwentualnej wybiera się teksty zawarte w formularzu konkretnej intencji (aczkolwiek ze słusznej przyczyny można wybrać inne), natomiast podczas Mszy św. czytanej dozwala się stosować dowolne formuły modlitw i czytań, byleby odpowiadały intencji.
Mszami w różnych potrzebach są:
- O nadejście Królestwa
- O jedność chrześcijan
- O pokój, sprawiedliwość i wolność
- W którejkolwiek potrzebie
- Za niedołężnych
- O odpuszczenie grzechów
- Przeciw pokusie
- O dobre czyny
- Za zmarłego
- I prefacja adwentowa (nr 1)
- II prefacja adwentowa (nr 2)
- Prefacja na Boże Narodzenie (nr 3)
- Prefacja od Objawienia do Chrztu Pana naszego Jezusa Chrystusa (nr 4)
- I prefacja wielkopostna (nr 5)
- II prefacja wielkopostna (nr 6)
- I prefacja o Męce Pańskiej (nr 7)
- II prefacja o Męce Pańskiej (nr 8)
- I prefacja wielkanocna (nr 9)
- II prefacja wielkanocna (nr 10)
- Prefacja na Wniebowstąpienie (nr 11)
- I prefacja o Duchu Świętym (nr 12)
- II prefacja o Duchu Świętym (nr 13)
- I prefacja zwykła (nr 14)
- II prefacja zwykła (nr 15)
- III prefacja zwykła (nr 16)
- IV prefacja zwykła (nr 17)
- Prefacja o Trójcy Świętej (nr 18)
- Prefacja o Najświętszym Ciele i Krwi Pańskiej (nr 19)
- Prefacja o Najświętszym Sercu Pana Jezusa (nr 20)
- I prefacja o Najświętszej Maryi Pannie (nr 21)
- II prefacja o Najświętszej Maryi Pannie (nr 22)
- Prefacja o św. Józefie (nr 23)
- Prefacja o Apostołach i Ewangelistach (nr 24)
- Prefacja o Świętych Męczennikach (nr 25)
- Prefacja o Doktorach i Pasterzach (nr 26)
- Prefacja o Świętych Mnichach (nr 27)
- Prefacja o Świętych Dziewicach (nr 28)
- Prefacja o Świętych (nr 29)
- Prefacja o zmarłych (nr 30)
DOMINICA PRIMA ADVENTUS
INTROITUS (Ps 24,l-3a)
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Ps 24,4: Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: et sémitas tuas édoce me.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Kýrie, eléison (3). Christe, eléison (3). Kýrie, eléison (3). Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Da, quaésumus, omnípotens Deus, hanc tuis fidélibus voluntátem: ut, Christo tuo veniénti iustis opéribus occurrentes eius déxteræ sociáti, regnum mereántur possidere cæléste: Per Dóminum.
LECTIO (Is 63,16b-I7.19b. 64,2b-7)
Utinam dirumperes caelos et descenderes
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Tu, Dómine, pater noster, redémptor noster: a saéculo nomen tuum.
Quare erráre nos fecísti, Dómine, de viis tuis, indurásti cor nostrum ne timerémus te? Convértere propter servos tuos, tribus hereditátis tuæ. Utinam dirúmperes caelos et descénderes, a fácie tua montes deflúerent. Descendísti, et a fácie tua montes defluxérunt. A saéculo non audiérunt neque aures percepérunt; óculus non vidit Deum, absque te, qui operarétur pro sperántibus in eum. Occúrris lætánti, faciénti iustítiam et his qui in viis tuis recordántur tui. Ecce tu irátus es et peccávimus; in ipsis a saéculo nos salvábimur. Et facti sumus ut immúndus omnes nos, et quasi pannus inquinátus univérsæ iustítiæ nostræ; et marcúimus quasi fólium univérsi, et iniquitátes nostræ quasi ventus abstulérunt nos. Non est qui ínvocet nomen tuum, qui consúrgat et adhæreat tibi, quia abscondísti fáciem tuam a nobis et dissolvísti nos in manu iniquitátis nostræ. Et nunc, Dómine, pater noster es tu, nos vero lutum; et fictor noster tu, et ópera mánuum tuárum omnes nos.
RESPONSORIUM (Ps 24,3a.4)
R. Univérsi qui te exspéctant non confundéntur, Dómine.
V. Vias tuas, Dómine, notas fac mihi, et sémitas tuas édoce me.
ALLELUIA (Ps 84,8)
Allelúia. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 21,25-36)
Appropinquat redemptio vestra.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Erunt signa in sole et luna et stellis, et super terram pressúra géntium præ confusióne sónitus maris et flúctuum, arescéntibus homínibus præ timóre et exspectatióne eórum quæ supervénient orbi, nam virtútes cælórum movebúntur. Et tunc vidébunt Fílium hóminis veniéntem in nube cum potestáte et glória magna. His autem fíeri incipiéntibus, respícite et leváte cápita vestra, quóniam appropínquat redémptio vestra”.
Et dixit illis similitúdinem:
“Vidéte ficúlneam et omnes árbores: cum iam germi-náverint vidéntes vosmetípsi scitis quia iam prope est aestas. Ita et vos, cum vidéritis hæc fíeri, scitóte quóniam prope est Regnum Dei. Amen dico vobis: Non præteríbit generátio hæc donec ómnia fiant. Caelum et terra transíbunt, verba autem mea non transíbunt. Atténdite autem vobis ne forte gravéntur corda vestra in crápula et ebrietáte et curis huius vitæ, et supervéniat in vos repentína dies illa; tamquam láqueus enim supervéniet in omnes qui sedent super fáciem omnis terræ. Vigiláte ítaque omni témpore orántes ut possítis fúgere ista ómnia quæ futúra sunt, et stare ante Fílium hóminis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Præpara, quaésumus, Dómine Deus noster, corda nostra divína tua virtúte: ut, veniénte Christo Fílio tuo, digni inveniámur ætérnæ vitæ convívio et cibum cæléstem, ipso ministránte, percíperé mereámur: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 84,13)
Dóminus dabit benignitátem: et terra nostra dabit fructum suum.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Sumpto pígnore redemptiónis ætérnæ, fac quaésumus, Dómine, servos tuos advéntum Fílii tui sollícitos exspectáre: ut, dum vénerit pulsans oratiónibus nos vigilántes, et in suis invéniat láudibus exsultántes: Per Dóminum.
DOMINICA SECUNDA ADVENTUS
INTROITUS (Is 30, 30)
Populus Sion, ecce Dóminus véniet ad salvándas gentes: et audítam fáciet Dóminus glóriam vocis suæ, in lætítia cordis vestri.
Ps 79,2a: Qui regis Israel, inténde: qui dedúcis velut ovem Ioseph.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi qui te exspéctant, non confundéntur.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens et miséricors Deus, in tui occúrsum Fílii festinántes nulla ópera terréni actus impediant, sed sapiéntiæ cæléstis erudítio nos fáciat eius ésse consórtes: Qui tecum.
LECTIO (Is 35, 1-7a. 10)
Deus ipse veniet et salvabit nos.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Laeténtur desérta et ínvia et exsúltet solitúdo et flóreat quasi lílium. Gérminet et exsúltet laetabúnda et laudans. Glória Líbani data est ei, decor Carméli et Saron; ipsi vidébunt glóriam Dómini, maiestátem Dei nostri. Confortáte manus dissolútas et génua debília roboráte. Dícite pusillánimis: “Confortámini, nolíte timére, ecce Deus vester, últio véniet, retribútio Dei; ipse véniet et salvábit vos”. Tunc aperiéntur óculi cæcórum, et aures surdórum patébunt. Tunc sáliet sicut cervus claudus, et exsultábit lingua mutórum; quia erúmpent in desérto aquæ et torréntes in solitúdine. Et terra árida erit in stagnum et sítiens in fontes aquárum. Et redémpti a Dómino reverténtur. Et vénient in Sion cum laude, et lætítia sempitérna super caput eórum: gáudium et lætítiam obtinébunt, et fúgiet mæror et gémitus.
RESPONSORIUM (Ps 49, 2-4a. 5)
R. Ex Sion spécies decóris eius: Deus maniféste véniet.
V. Congregáte illi Sanctos eius, qui ordinavérunt testaméntum eius super sacrifícia.
ALLELUIA (Ps 121, 1)
Allelúia. Lætátus sum in his quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 11, 2-11)
Tu es, qui venturus es?
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Ioannes, cum audísset in vínculis ópera Christi, mittens per discípulos suos ait illi: “Tu es qui ventúrus es an álium exspectámus?”
Et respóndens Iesus ait illis: “Eúntes renuntiáte Ioanni quæ audítis et vidétis: caeci vident et claudi ámbulant, leprósi mundántur et surdi áudiunt, et mórtui resúrgunt et páuperes evangelizántur; et beátus est, qui non fúerit scandalizátus in me”.
Illis autem abeúntibus, coepit Iesus dícere ad turbas de Ioanne: “Quid exístis in desértum vidére? Harúndinem vento agitatam? Sed quid exístis vidére? Hóminem móllibus vestítum? Ecce qui móllibus vestiúntur, in dómibus regum sunt. Sed quid exístis vidére? Prophétam? Etiam, dico vobis, et plus quam prophétam. Hic est de quo scriptum est: Ecce ego mitto ángelum meum ante fáciem tuam, qui præparábit viam tuam ante te. Amen dico vobis: Non surréxit inter natos mulíerum maior Ioanne Baptísta; qui autem minor est in Regno cælórum, maior est illo”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Placáre, Dómine, quaésumus, nostræ précibus humilitátis et hóstiis: et, ubi nulla súppetunt suffrágia meritorum, tuæ nobis indulgéntiæ succúrre præsídiis: Per Christum.
COMMUNIO (Bar 5, 5a. 4, 36b)
Ierusalem, surge, et sta in excélso: et vide iucunditátem quæ véniet tibi a Deo tuo.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Repléti cibo spiritális alimonias, súpplices te, Dómine, deprecámur: ut, huius participatióne mystérii, dóceas nos terréna sapiénter perpéndere, et cæléstibus inhærére: Per Dóminum.
DOMINICA TERCIA ADVENTUS
INTROITUS (Phil 4, 4-6)
Gaudéte in Dómino semper: íterum dico, Gaudéte: modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope est: nihil sollíciti sitis: sed in omni oratióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum.
Ps 84,2: Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Iacob.
Glória Patri, et Fílio.
Gaudéte in Dómino.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vías ut per eius advéntum purificátis tibi méntibus servíre mereámur: Qui tecum.
LECTIO (Phil 4, 4-7)
Dominus prope est.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Philippénses.
Fratres: Gaudéte in Dómino semper; íterum dico: gaudéte! Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus. Dóminus prope. Nihil sollíciti sitis, sed in ómnibus oratióne et obsecratióne cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Et pax Dei quæ exsúperat omnem sensum custódiet corda vestra et intellegéntias vestras in Christo Iesu.
RESPONSORIUM (Ps 79, 2-3)
R. Qui sedes, Dómine, super Chérubim, éxcita poténtiam tuam, et veni.
V. Qui regis Israel, inténde: qui dedúcis velut ovem Ioseph.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Io 1, 6-8. 19-28)
Medius vestrum stat, quem vos non scitis
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine.
Et hoc est testimónium Ioannis, quando misérunt ad eum ludaéi ab Hierosólymis sacerdótes et Levítas ut interrogárent eum: “Tu quis es? ” Et conféssus est, et non negávit; et conféssus est: “Non sum ego Christus”.
Et interrogavérunt eum: “Quid ergo? Elías es tu? ”
Et dicit: “Non sum”.
“Prophéta es tu? ”
Et respóndit: “Non”.
Dixérunt ergo ei: “Quis es? Ut respónsum demus his, qui misérunt nos; quid dicis de te ipso? ”
Ait: “Ego vox clamántis in desérto: Dirígite viam Dómini, sicut dixit Isaías prophéta”.
Et qui missi fúerant, erant ex Pharisaéis. Et interrogavérunt eum, et dixérunt ei: “Quid ergo baptízas, si tu non es Christus, neque Elías, neque Prophéta? ”.
Respóndit eis Ioannes dicens: “Ego baptízo in aqua; médius vestrum stat, quem vos non scitis, qui post me ventúrus est, cuius ego non sum dignus ut solvam eius corrígiam calceaménti”.
Hæc in Bethánia facta sunt trans Iordanem, ubi erat Ioannes baptízans.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Devotiónis nostræ tibi, quaésumus, Dómine, hóstia iúgitér immolétur: quæ et sacri péragat institúta mysterii, et salutáre tuum in nobis mirabílitér operétur: Per Christum.
COMMUNIO (Is 35, 4a. c)
Dícite pusillánimis: Confortámini, et nolíte timére: ecce Deus noster véniet, et salvábit nos.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Omnípotens Deus, qui nos praécipis iter Christo Dómino præparáre: concéde propítius, ut nullis infirmitátibus fatigémur, qui cæléstis médici consolántem præséntiam sustinémus: Per Dóminum.
DOMINICA QUARTA ADVENTUS
INTROITUS (Is 45, 8a)
Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant iustum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
Ps 18,2: Cæli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
Glória Patri, et Fílio.
Roráte, cæli, désuper.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, cuius ineffábile Verbum, ángelo nuntiánte, Virgo immaculáta suscépit, et, domus divinitátis effécta, Sancti Spíritus luce replétur: quaésumus, ut nos, eius exemplo voluntáti tuæ humíliter adhærére valeámus: Per Dóminum.
LECTIO (Mic 5, 1-4a)
Ex te egredietur qui sit dominator in Israel
Léctio libri Michaeae prophétæ.
Haec dicit Dóminus: Sed tu, Béthlehem Ephrata, párvulus in mílibus Iudae: ex te mihi egrediétur qui sit dominátor in Israel; et egréssus eius a tempóribus antíquis, a diébus æternitátis. Propter hoc dabit eos usque ad tempus, in quo partúriens páriet; et relíquiæ fratrum eius converténtur ad fílios Israel. Et stabit et pascet in fortitúdine Dómini, in sublimitáte nóminis Dómini Dei sui; et habitábunt secúre, quia nunc magnus erit usque ad términos terræ, et erit iste pax.
RESPONSORIUM (Ps 144, 18. 21a)
R. Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: ómnibus qui ínvocant eum in veritáte.
V. Laudem Dómini loquétur os meum: et benedícat omnis caro nomen sanctum eius.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 1, 26-38)
Ecce concipies in utero et paries filium
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Missus est ángelus Gábriel a Deo in civitátem Galilaeae, cui nomen Názareth, ad vírginem desponsátam viro cui nomen erat Ioseph de domo David, et nomen vírginis María.
Et ingréssus ad eam dixit: “Ave, grátia plena, Dóminus tecum”. Ipsa autem turbáta est in sermóne eius et cogitábat qualis esset ista salutátio.
Et ait ángelus ei: “Ne tímeas, María, invenísti enim grátiam apud Deum: et ecce concípies in útero et páries fílium, et vocábis nomen eius Iesum. Hic erit magnus et Fílius Altíssimi vocábitur, et dabit illi Dóminus Deus sedem David patris eius, et regnábit super domum Iacob in ætérnum, et Regni eius non erit finis”.
Dixit autem María ad ángelum: “Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco?”
Et respóndens ángelus dixit ei: “Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: ideóque et quod nascétur Sanctum vocábitur, Fílius Dei. Et ecce Elísabeth cognáta tua et ipsa concépit fílium in senécta sua, et hic mensis est sextus illi quae vocátur stérilis: quia non erit impossíbile apud Deum omne verbum”.
Dixit autem María: “Ecce ancílla Dómini: fiat mihi seeundum verbum tuum”. Et discéssit ab illa ángelus.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Altári tuo, Dómine, superpósita múnera Spíritus ille sanctificet, qui beatae Mariae víscera sua virtúte replévit: Per Christum.
COMMUNIO (Is 7, 14b)
Ecce Virgo concípiet, et páriet Fílium: et vocábitur nomen eius Emmánuel.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Sumpto pígnore redemptiónis ætérnæ, quaésumus, omnípotens Deus: ut quanto magis dies salutíferæ festivitátis accedit tanto devótius proficiámus ad Fílii tui digne nativitátis mystérium celebrándum: Per Dóminum.
MISSA FERIALIS
INTROITUS (Ps 118, 151-152)
Prope es tu, Dómine, et omnes viæ tuæ véritas: initio cognóvi de testimóniis tuis, quia in ætérnum tu es.
Ps 118,1: Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini.
Glória Patri, et Fílio.
Prope es tu.
Kýrie, eléison. Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, nativitátem Fílii tui secúndum carnem propinquare cernéntes: quaésumus, ut nobis indígnis fámulis tuis misericórdiam praestet Vérbum; quod ex Vírgine María dignátum est caro fíeri, et habitáre in nobis: Qui tecum.
LECTIONES
PRO PRIMA DIE FERIALII (Is, 62, 6-7. 10-12)
Ecce salus tua venit.
Léctio libri Isaiae prophetae.
Super muros tuos Ierusalem constítui custódes; tota die et tota nocte, in perpétuo non tacébunt. Qui commonétis Dóminum, ne taceátis, et ne detis siléntium ei, donec stabíliat et donec ponat Ierusalem laudem in terra. “Transíte, transíte per portas, paráte viam pópulo. Stérnite, stérnite sémitam, elígite lápides, eleváte signum ad pópulos”. Ecce Dóminus audítum fecit in extrémis terræ: “Dícite fíliæ Sion: <<Ecce salus tua venit, ecce merces eius cum eo et praemium eius coram illa. Et vocábunt eos pópulus sanctus, redémpti a Dómino; tu autem vocáberis quæsíta cívitas non derelícta>>”.
PRO SECUNDA DIE FERIALII (Gant 2, 8-14)
Ecce dilectus meus venit saliens in montibus.
Léctio Cántici Canticórum.
Vox dilécti mei! Eccé iste venit sáliens in móntibus, transíliens colles. Símilis est diléctus meus cápreæ hinnulóque cervórum. Et ipse stat post paríetem nostrum respíciens per fenéstras, prospíciens per cancéllos. Et diléctus meus lóquitur mihi: “Surge, amíca mea, colúmba mea, formósa mea, et veni. Iam enim hiems tránsiit, imber ábiit et recéssit. Flores apparuérunt in terra, tempus putatiónis advénit; vox turturis audíta est in terra nostra, ficus prótulit grossos suos, víneæ floréntes dedérunt odórem suum: surge, amíca mea, speciósa mea, et veni, colúmba mea, in foramínibus petræ, in cavérna abrúpta. Osténde mihi fáciem tuam, sonet vox tua in áuribus meis; vox enim tua dulcis, et fácies tua decóra”.
PRO TERTIA DIE FERIALII (Is 7, 10-14)
Ecce, virgo concipiet.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Achaz, dicens: “Pete tibi signum a Dómino Deo tuo in profúndum inférni sive in excélsum supra”. Et dixit Achaz: “Non petam et non tentábo Dóminum”. Et dixit: “Audíte ergo, domus David; numquid parum vobis est moléstos esse homínibus, quia molésti estis et Deo meo? Propter hoc dabit Dóminus ipse vobis signum. Ecce, virgo concípiet et páriet fílium, et vocábit nomen eius Emmánuel”.
PRO QUARTA DIE FERIALII (Is 41, 13-20)
Ponam desertum in stagna.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Ego Dóminus Deus tuus apprehéndens manum tuam, dicénsque tibi: “Ne tímeas; ego auxiliábor tibi. Noli timére, vermis Iacob, hómines ex Israel. Ego auxiliábor tibi”, dicit Dóminus et redémptor tuus Sanctus Israel. Ecce pósui te quasi pláustrum tritúrans novum, habens rostra serrántia. Triturábis montes et commínues et colles quasi púlverem pones. Ventilábis eos, et ventus tollet eos, et turbo dispérget eos; et tu exsultábis in Dómino, in Sancto Israel lætáberis. Egéni et páuperes quærunt aquas et non sunt, lingua eórum siti áruit. Ego, Dóminus, exáudiam eos, Deus Israel non derelínquam eos. Apériam in decalvátis cóllibus flúmina et in médio vállium fontes; ponam desértum in stagna aquárum et terram áridam in rivos aquárum. Plantábo in desérto cedrum, acáciam et myrtum et lignum olivae; ponam in solitúdine abíetem, ulmum et cupréssum simul, ut vídeant et sciant et recógitent et intéllegant páriter quia manus Dómini fecit hoc et Sanctus Israel creávit illud.
PRO QUINTA DIE FERIALII (Zac 2, 14-17)
Habitabo in medio tui.
Léctio libri Zachariae prophetae.
Iub ila et lætáre, fília Sion, quia ecce ego vénio et habitábo in médio tui, ait Dóminus. Et applicabúntur gentes multæ ad Dóminum in die illa et erunt ei in pópulum. Et habitábo in médio tui, et scies quia Dóminus exercítuum misit me ad te. Et possidébit Dóminus Iudam partem suam super terram sanctam et éliget adhuc Ierusalem. Síleat omnis caro a fácie Dómini, quia consurréxit de habitáculo sancto suo.
PRO SEXTA DIE FERIALII (Th 5, 16-24)
Spiritus vester et anima et corpus in adventu Domini servetur.
Léctio Epístolæ primae beáti Pauli apóstoli ad Thessalonicénses.
Fratres: Semper gaudéte, sine intermissióne oráte, in ómnibus grátias ágite; hæc enim volúntas Dei est in Christo Iesu erga vos. Spíritum nolíte extinguere, prophetías nolíte spérnere; ómnia autem probáte, quod bonum est tenéte, ab omni spécie mala abstinéte vos. Ipse autem Deus paeis sanctíficet vos per ómnia, et ínteger spíritus vester et ánima et corpus sine queréla in advéntu Dómini nostri Iesu Christi servétur. Fidélis est qui vocat vos, qui étiam fáciet.
RESPONSORIUM (Ps 84, 8. 2)
R. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis.
V. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Iacob.
ALLELUIA (Ps 84, 8)
Allelúia. V. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam, et salutáre tuum da nobis. Allelúia.
EVANGELIUM
PRO PRIMA DIE FERIALII (Lc 1, 5-25)
Nativitas Ioannis Baptistae a Gabriele annuntiatur.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Fuit in diébus Heródis regis ludææ sacérdos quidam nómine Zacharías de vice Abíæ et uxor illi de filiábus Aaron, et nomen eius Elísabeth. Erant autem iusti ambo ante Deum, incedéntes in ómnibus mandátis et iustificatiónibus Dómini, irreprehensíbiles. Et non erat illis fílius eo quod esset Elísabeth stérilis, et ambo processíssent in diébus suis. Factum est autem, cum sacerdótio ipse fungerétur in órdine vicis suæ ante Deum, secúndum consuetúdinem sacerdótii sorte éxiit ut incénsum póneret ingréssus in templum Dómini, et omnis multitúdo erat pópuli orans foris hora incénsi: appáruit autem illi ángelus Dómini stans a dextris altáris incénsi. Et Zacharías turbátus est videns, et timor írruit super eum. Ait autem ad illum ángelus: “Ne tímeas, Zacharía, quóniam exaudíta est deprecátio tua, et uxor tua Elísabeth páriet tibi fílium, et vocábis nomen eius Ioannem. Et erit gáudium tibi et exsultátio, et multi in nativitáte eius gaudébunt: erit enim magnus coram Dómino, et vinum et síceram non bibet, et Spíritu Sancto replébitur adhuc ex útero matris suæ, et multos filiórum Israel convértet ad Dóminum Deum ipsórum. Et ipse præcédet ante illum in spíritu et virtúte Eliae, ut convértat corda patrum in fílios et incredíbiles ad prudéntiam iustórum, paráre Dómino plebem perféctam”. Et dixit Zacharías ad ángelum: “Unde hoc sciam? Ego enim sum senex et uxor mea procéssit in diébus suis”. Et respóndens ángelus dixit ei: “Ego sum Gábriel qui adsto ante Deum, et missus sum loqui ad te et hæc tibi evangelizáre: et ecce eris tacens et non póteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidísti verbis meis, quæ implebúntur in témpore suo”. Et erat plebs exspéctans Zacharíam, et mirabántur quod tardáret ipse in templo. Egréssus autem non póterat loqui ad illos, et cognovérunt quod visiónem vidísset in templo; et ipse erat ínnuens illis, et permánsit mutus. Et factum est ut impléti sunt dies offícii eius ábiit in domum suam. Post hos autem dies concépit Elísabeth uxor eius, et occultábat se ménsibus quinque dicens: “Sic mihi fecit Dóminus in diébus quibus respéxit auférre oppróbrium meum inter hómines”.
PRO SECUNDA DIE FERIALII (Lc 1, 39-45)
Unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me?
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Exsúrgens María in diébus illis ábiit in montána cum festinatióne in civitátem ludæ, et intrávit in domum Zachariae et salutávit Elísabeth. Et factum est, ut audívit salutatiónem Maríæ Elísabeth, exsultávit infans in útero eius, et repléta est Spíritu Sancto Elísabeth, et exclamávit voce magna et dixit: “Benedícta tu inter mulíeres, et benedíctus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi ut véniat mater Dómini mei ad me? Ecce enim, ut facta est vox salutatiónis tuæ in áuribus meis, exsultávit in gáudio infans in útero meo. Et beáta quæ crédidit, quóniam perficiéntur ea quæ dicta sunt ei a Dómino”.
PRO TERTIA A DIE FERIALII (Lc 1, 46-56)
Fecit mihi magna qui potens est.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Ait María: “Magníficat ánima mea Dóminum, et exsultávit spíritus meus in Deo Salvatóri meo, quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes: quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum Nomen eius, et misericórdia eius in progénies et progénies timéntibus eum. Fecit poténtiam in brácchio suo, dispérsit supérbos mente cordis sui; depósuit poténtes de sede et exaltávit húmiles, esuriéntes implévit bonis et dívites dimísit inánes. Suscépit Israel púerum suum, memorári misericórdiæ, sicut locútus est ad patres nostros, Abraham et sémini eius in sæculá”. Mansit autem María cum Elísabeth quasi ménsibus tribus, et revérsa est in domum suam.
PRO QUARTA A DIE FERIALII (Lc 1, 57-66)
Nativitas Ioannis Baptistae.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Elísabeth implétum est tempus pariéndi, et péperit fílium. Et audiérunt vicíni et cognáti eius quia magnificávit Dóminus misericórdiam suam cum illa, et congratulabántur ei. Et factum est in die octávo venérunt circumcídere púerum, et vocábant eum nómine patris eius Zacharíam. Et respóndens mater eius dixit: “Nequáquam, sed vocábitur Ioannes”. Et dixérunt ad illam: “Nemo est in cognatióne tua qui vocétur hoc nómine”. Innuébant autem patri eius quem vellet vocári eum. Et póstulans pugillárem scripsit dicens: “Ioannes est nomen eius”. Et miráti sunt univérsi. Apértum est autem ílico os eius et lingua eius, et loquebátur benedícens Deum. Et factus est timor super omnes vicínos eórum, et super ómnia montána Iudaeae divulgabántur ómnia verba hæc. Et posuérunt omnes qui audíerant in corde suo dicéntes: “Quid putas puer iste erit? ” Etenim manus Dómini erat cum illo.
PRO QUINTA DIE FERIALII (Lc 1, 67-79)
Nativitas Ioannis Baptistae.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Zacharías, pater Ioannis, implétus est Spíritu Sancto et prophetávit dicens: “Benedíctus Dóminus Deus Israel, quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ, et eréxit cornu salútis nobis in domo David púeri sui, sicut locútus est per os sanctórum qui a saéculo sunt Prophetárum eius, salútem ex inimícis nostris et de manu ómnium qui odérunt nos: ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris et memorári testaménti sui sancti, iusiurándum quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, datúrum se nobis ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, serviámus illi in sanctitáte et iustítia coram ipso ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis, præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius, ad dandam sciéntiam salútis plebi eius in remissiónem peccatórum eórum, per víscera misericórdiæ Dei nostri, in quibus visitábit nos óriens ex alto, illumináre his qui in ténebris et in umbra mortis sedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis”.
PRO SEXTA DIE FERIALII (Lc 3, 1-6)
Videbit omnis caro salutare Dei.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Anno quintodécimo impérii Tibérii Caesaris, procuránte Póntio Piláto Iudaeam, tetrárcha autem Galilaeae Heróde, Philíppo autem fratre eius tetrárcha Itu-rææ et Trachonítidis regiónis, et Lysánia Abilinae tetrárcha, sub príncipe sacerdótum Anna et Caiápha, factum est verbum Dei super Ioannem Zachariae fílium in desérto. Et venit in omnem regiónem circa Iordanem praedicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum, sicut scriptum est in libro sermónum Isaiae prophétæ: “Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini, rectas fácite sémitas eius. Omnis vallis implébitur et omnis mons et collis humiliábitur, et erunt prava in dirécta et áspera in vias planas: et vidébit omnis caro salutáre Dei”.
SUPER OBLATA.
Sacrifícium tibi, Dómine, celebrándum tuo nómini nos réddat accéptos: ut ipsíus æternitátis mereámur esse consortes; qui mortalitátem nostram sua mortalitáte curávit: Per Christum.
COMMUNIO (Zac 14, 5c. 6a. 7)
Ecce Dóminus véniet et omnes sancti eius cum eo; et erit in die illa lux magna.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Divíno múnere satiáti, quaésumus, omnípotens Deus, hoc desidério potiámur: ut, a tuo accénsi Spíritu, ante conspéctum veniéntis Christi tui, velut clara luminária fulgeámus: Per Dóminum.
VIGILIA NATIVITATIS DOMINI
INTROITUS (Ex 16, 6-7)
Hódie sciétis, quia véniet Dóminus, et salvábit vos: et mane vidébitis glóriam eius.
Ps 23,1: Dómini est terra, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Hódie sciétis.
Kýrie, eléison (3). Christe, eléison (3). Kýrie, eléison (3). Non dicitur Glóría in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus qui nos redemptiónis nostræ ánnua exspectatione lætíficas: praesta, ut Unigénitum tuum, quem læti suscípimus Redemptorem; veniéntem quoque Iúdicem secúri vidére mereámur: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 62, 1-4)
Complacuit Domino in te.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Propter Sion non tacébo et propter Ierusalem non quiéscam, donec egrediátur ut splendor iustítia eius, et salus eius ut lampas accendátur. Et vidébunt gentes iustítiam tuam et cuncti reges glóriam tuam; et vocáberis nómine novo, quod os Dómini nominábit. Et eris coróna glóriæ in manu Dómini et diadéma regni in manu Dei tui. Non vocáberis ultra derelícta, et terra tua non vocábitur ámplius desoláta; sed vocáberis beneplácitum meum in ea et terra tua nupta, quia complácuit Dómino in te, et terra tua erit nupta.
RESPONSORIUM (Ex 16, 6-7; Ps 79, 2-3a)
R. Hódie sciétis quia véniet Dóminus, et salvábit vos: et mane vidébitis glóriam eius.
V. Qui regis Israel, inténde, qui dedúcis velut ovem Ioseph: qui sedes super Chérubim, appáre coram Ephraim, Béniamin, et Manásse.
LECTIO SECUNDA (Rom 1, 1-6)
Iesus Christus, ex semine David, Filius Dei.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
Paulus servus Christi Iesu, vocátus apóstolus, segregátus in Evangélium Dei, quod ante promíserat per Prophétas suos in Scriptúris sanctis de Fílio suo, qui factus est ex sémine David secúndum carnem, qui constitútus est Fílius Dei in virtúte secúndum Spíritum sanctificatiónis ex resurrectióne mortuórum, Iesu Christo Dómino nostro, per quem accépimus grátiam et apostolátum ad obœditiónem fídei in ómnibus géntibus pro Nómine eius, in quibus estis et vos vocáti Iesu Christi.
ALLELUIA (Ps 79, 3b)
Allelúia. V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 1, 18-21)
Appropinquat redemptio vestra.
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
Iesu Christi generátio sic erat. Cum esset desponsáta mater eius María Ioseph, ántequam convenírent invénta est in útero habens de Spíritu Sancto. Ioseph autem vir eius, cum esset iustus et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Hæc autem eo cogitánte, ecce ángelus Dómini in somnis appáruit ei dicens: “Ioseph fili David, noli timére accípere Maríam cóniugem tuam; quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est. Páriet autem fílium, et vocábis nomen eius Iesum: ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum”.
Non dicitur Credo in unum Deum nisi Vigilia acciderit in Dominica.
SUPER OBLATA.
Tanto nos, Dómine, quaésumus, promptióre servítio hæc præcúrrere concéde sollémnia; quanto in his constáre princípium nostræ redemptionis osténdis: Per Christum.
Praefatio Adventus.
COMMUNIO (Is 40, 5)
Revelábitur glória Dómini, et vidébit omnis caro salutáre Dei nostri.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, Dómine, quaésumus, Unigéniti Fílii tui recensíta nativitáte respirare cuius cælésti mystério páscimur et potámur: Per Dóminum.
SOLEMNITAS NATIVITAS DOMINI
Si continue celebramus plures Missas:
- in prima et secunda (si tres celebrantur) ablutiones
- prima et secunda Post communione finiuntur
- secunda et tertia ab Introitu incipiuntur
AD MISSAM IN NOCTE
INTROITUS (Ps 2, 7b)
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Ps 2, 1: Quare fremuérunt gentes, et pópuli meditáti sunt inánia?
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dóminus dixit ad me.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hanc sacratíssimam noctem veri lúminis fecísti illustratióne clarescere; da, quaésumus: ut cuius lucis mystéria in terra cognovimus eius quoque gáudiis in caelo perfruámur: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 9, 1-6)
Filius datus est nobis.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Populus qui ambulábat in ténebris vidit lucem magnam; habitántibus in regióne umbræ mortis, lux orta est eis. Multiplicásti exsultatiónem et magnificásti lætítiam; lætántur coram te, sicut lætántes in messe, sicut exsúltant quando dívidunt spólia. Iugum enim óneris eius, et virgam úmeri eius et sceptrum exactóris eius fregísti, sicut in die Mádian. Quia omnis cáliga incedéntis cum tumúltu, et vestiméntum mixtum sánguine erit in combustiónem, cibus ignis. Párvulus enim natus est nobis, fílius datus est nobis; et factus est principátus super úmerum eius; et vocábitur nomen eius admirábilis Consiliárius, Deus fortis, Pater æternitátis, Princeps pacis. Magnum erit eius impérium, et pacis non erit finis super sólium David et super regnum eius, ut confírmet illud et corróboret in iudício et iustítia ámodo et usque in sempitérnum: zelus Dómini exercítuum fáciet hoc.
RESPONSORIUM (Ps 109, 3. 1)
R. Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: ex útero ante lucíferum génui te.
V. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimícos tuos scabéllum pedum tuórum.
LECTIO SECUNDA (Tit 2, 11-14)
Apparuit gratia Dei omnibus hominibus.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Appáruit grátia Dei salutáris ómnibus homínibus, erúdiens nos ut, abnegántes impietátem et sæculária desidéria, sóbrie et iuste et pie vivámus in hoc saéculo, exspectántes beátam spem et advéntum glóriæ magni Dei et Salvatóris nostri Iesu Christi, qui dedit semetípsum pro nobis ut nos redímeret ab omni iniquitáte et mundáret sibi Pópulum peculiárem, sectatórem bonórum óperum.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia. V. Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 1-14)
Natus est vobis hodie Salvator.
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est in diébus illis éxiit edíctum a Caésare Augústo ut describerétur univérsus orbis. Hæc descríptio prima facta est praéside Sýriæ Quiríno. Et ibant omnes ut profiteréntur, sínguli in suam civitátem. Ascéndit autem et Ioseph a Galilaéa de civitáte Názareth in Iudaeam in civitátem David quæ vocátur Béthlehem, eo quod esset de domo et família David, ut profiterétur cum María desponsáta sibi, uxóre prægnánte. Factum est autem cum essent ibi, impléti sunt dies ut páreret, et péperit fílium suum primogénitum: et pannis eum invólvit et reclinávit eum in præsépio, quia non erat eis locus in diversório. Et pastóres erant in regióne eádem vigilántes et custodiéntes vigílias noctis supra gregem suum. Et ángelus Dómini stetit iuxta illos, et glória Dómini circumfúlsit illos, et timuérunt timóre magno. Et dixit illis ángelus: “Nolíte timére; ecce enim evangelízo vobis gáudium magnum quod erit omni pópulo, quia natus est vobis hódie Salvátor qui est Christus Dóminus in civitáte David. Et hoc vobis signum: inveniétis infántem pannis involútum et pósitum in præsépio”. Et súbito facta est cum ángelo multitúdo milítiæ cæléstis laudántium Deum et dicéntium: “Glória in altíssimis Deo, et super terram pax in homínibus bonæ voluntátis”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Grata tibi sit, Dómine, quaésumus, hodiérnæ festivitátis oblátio: ut, per hæc sacrosáncta commércia, in illíus inveniámur forma, in quo tecum est nostra substántia: Per Christum.
Praefatio propria.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Ps 109, 3b)
In splendóribus sanctórum ex útero ante lucíferum génui te.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, quaésumus, Dóminé Deus noster: ut qui nativitátem Redemptóris nostri mystériis frequentáre gaudémus, dignis conversatiónibus ad eius mereámur perveníre consórtium: Per Dóminum.
Missa conventualis absolvitur cara Amen ad Post Communionem, quae concluditur conclusione brevi. Facto intervallo, Prior Laudes incipit.
AD MISSAM IN AURORA
INTROITUS (Ps 9, 1. 5-6)
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Ps 92, 1a: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lux fulgébit hódie.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Da quaésumus, omnípotens Déus, ut dum nova incarnáti Verbi tui luce perfúndimur: hoc in nostro respléndeat opere, quod per fidem fulget in mente: Per Dóminum.
LECTIO PRIMA (Is 61, 1-3; 62, 11-12)
Ecce salus tua venit.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Spíritus Dómini Dei super me, eo quod únxerit Dóminus me; ad annuntiándum læta mansuétis misit me, ut medérer contrítis corde et prædicárem captívis liberatiónem et clausis apertiónem; ut prædicárem annum placábilem Dómino et diem ultiónis Deo nostro; ut consolárer omnes lugéntes, ut pónerem lugéntibus Sion et darem eis corónam pro cínere, óleum gáudii pro luctu, pállium laudis pro spíritu mæróris: et vocabúntur terebínthi iustitiae, plantátio Dómini ad glorificándum. Ecce Dóminus audítum fecit in extrémis terræ: “Dícite fíliæ Sion: <<Ecce salus tua venit, ecce merces eius cum eo, et praemium eius coram illa. Et vocábunt eos pópulus sanctus, redémpti a Dómino; tu autem vocáberis quæsíta cívitas non derelícta>>”.
RESPONSORIUM (Ps 117, 26a. 27a. 23)
R. Benedíctus qui venit in nómine Dómini, Deus Dóminus, et illúxit nobis.
V. Á Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris.
LECTIO SECUNDA (Tit 3, 4-7)
Secundum suam misericordiam salvos nos fecit.
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Cum benígnitas et humánitas appáruit Salvatóris nostri Dei, non ex opéribus iustítiæ quæ fécimus nos sed secúndum suam misericórdiam salvos nos fecit per lavácrum regeneratiónis et renovatiónis Spíritus Sancti, quem effúdit super nos abúnde per Iesum Christum Salvatórem nostrum, ut iustificáti grátia ipsíus herédes simus secúndum spem vitæ ætérnæ.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia. V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 15-20)
Invenerunt Mariam et Ioseph et infantem. Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est ut discessérunt ab eis ángeli in caelum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc. Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo. Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómnibus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Munera nostra, quaésumus, Dómine, nativitátis hodiérnæ mystériis apta provéniant: ut sicut homo génitus idem præfúlsit et Deus, sic nobis hæc terréna substántia quod divinum est cónferat: Per Christum.
Praefatio Nativitatis.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Zac 9, 9ab)
Exsúlta, fília Sion, lauda, fília Ierusalem: ecce Rex tuus venit sanctus et Salvátor.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, Dómine, Fílii tui nativitátem læta devotione coléntibus: huius arcána mystérii et plena fide cognoscere, et plenióre caritátis ardore dilígere: Per Dóminum.
AD MISSAM MAIOREM
INTROITUS (Is 9, 5)
Puer natus est nobis, et Fílius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Ps 97, 1a: Cantáte Dómino cánticum novum: quia mírabília fecit.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Puer natus est nobis.
Kýrie, eléison.
Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus qui humánæ substántiæ dignitátem et mirabíliter condidísti, et mirabílius reformásti: da, quaésumus, nobis eius divinitátis esse consortes, qui humanitátis nostræ fíeri dignatus est párticeps: Qui tecum.
LECTIO PRIMA (Is 52, 3. 6-10)
Videbunt omnes fines terrae salutare Dei nostri.
Léctio libri Isaiae prophétæ.
Haec dicit Dóminus: “Gratis venúmdati estis et sine argénto redimémini. Propter hoc sciet pópulus meus nomen meum in die illa, quia ego ipse qui loquébar: <<Ecce adsum>>”. Quam pulchri super montes pedes annuntiant is, prædicántis pacem, annuntiántis bonum, prædicántis salútem, dicéntis Sion: “Regnávit Deus tuus”. Vox speculatórum tuórum: levavérunt vocem, simul exsultábunt, quia óculo ad óculum vidébunt, cum redíerit Dóminus ad Sion. Gaudéte et exsultáte simul, desérta Ierusalem, quia consolátus est Dóminus pópulum suum, redémit Ierusalem. Nudávit Dóminus brácchium sanctum suum in óculis ómnium géntium; et vidébunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
RESPONSORIUM (Ps 97, 3b-4a. 2)
R. Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri: iubiláte Deo, omnis terra.
V. Notum fecit Dóminus salutáre suum: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam.
LECTIO SECUNDA (Hebr 1, 1-6)
Locutus est nobis Deus in Filio.
Inítium Epístolæ ad Hebraéos.
Multifáriam et multis modis olim Deus locútus Pátribus in Prophétis, in novíssimis his diébus locútus est nobis in Fílio, quem constítuit herédem universórum, per quem fecit et sæculá; qui, cum sit splendor glóriæ et figúra substántiæ eius, et portet ómnia verbo virtútis suæ, purgatióne peccatórum facta, consédit ad déxteram Maiestátis in excélsis, tanto mélior ángelis efféctus quanto differéntius præ illis Nomen hereditávit. Cui enim dixit aliquándo angelórum: “Fílius meus es tu, ego hódie génui te”, et rursum: “Ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Fílium”? Cum autem íterum introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: “Et adórent eum omnes ángeli Dei”.
ALLELUIA
Allelúia. V. Dies sanctificátus illúxit nobis: veníte, gentes, et adoráte Dóminum: quia hódie descéndit lux magna super terram. Allelúia.
EVANGELIUM (Io 1, 1-14)
Verbum caro factum est, et habitavit in nobis. Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem
In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in princípio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil, quod factum est, in ipso vita erat et vita erat lux hóminum, et lux in ténebris lucet, et ténebræ eam non comprehendérunt. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine. Erat lux vera, quæ illúminat omnem hóminem, veniens in mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit. In própria venit, et sui eum non recepérunt. Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, his qui credunt in nómine eius, qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt. Et Verbum caro factum est, et habitávit in nobis, et vídimus glóriam eius, glóriam quasi Unigéniti a Patre, plenum grátiæ et veritátis.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Oelatio tibi sit, Dómine, hodiérnæ sollemnitátis accépta: qua et nostræ reconciliatiónis procéssit perfécta placátio, et divíni cultus nobis est índitá plenitúdo: Per Christum.
Praefatio Nativitatis.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes proprium.
COMMUNIO (Ps 97, 3b)
Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
POST COMMUNIONEM
Orémus.
Praesta, misericors Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor, ita et immortalitátis sit ípse largítor: Qui tecum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “LUX FULGEBIT”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis. Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Ps 92: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lux fulgébit hódie super nos, quia natus est nobis. Dóminus: et vocábitur Admirábilis, Deus, Princeps pacis, Pater futúri saéculi, cuius regni non erit finis.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui pópulo tuo, Unigéniti tui nativitáte, redemptiónis efféctum mirabíliter inchoásti: ita, quaésumus, fídei fámulis tuis tríbue firmitatem, ut usque ad promíssum glóriæ praemium, ipso gubernánte, pervéniant: Per Dóminum.
LECTIO (Tt 3, 4-7)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Cum benígnitas et humánitas appáruit Salvatóris nostri Dei, non ex opéribus iustítiæ quæ fécimus nos sed secúndum suam misericórdiam salvos nos fecit per lavácrum regeneratiónis et renovatiónis Spíritus Sancti, quem effúdit super nos abúnde per Iesum Christum Salvatórem nostrum, ut iustificáti grátia ipsíus heredes simus secúndum spem vitæ ætérnæ.
RESPONSORIUM (Ps 117,26a.27a.23)
R. Benedíctus qui venit in nómine Dómini, Deus Dóminus, et illúxit nobis.
V. A Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 15-20)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est ut discessérunt ab eis ángeli in caelum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc.
Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo.
Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómnibus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
SUPER OBLATA
Munera nostra, quaésumus, Dómine, nativitátis mystériis apta provéniant: ut sicut homo génitus idem præfúlsit et Deus, sic nobis hæc terréna substántia, quod divínum est, cónferat: Per Christum Dóminum nostrum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Za 9, 9ab)
Exsúlta, fília Sion, lauda, fília Ierusalem: ecce Rex tuus venit sanctus et Salvátor.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
A nobis, Dómine, Fílii tui nativitátem laeta devotione coléntibus: huius arcána mystérii et plena fide cognoscere, et plenióre caritátis ardore dilígere: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “PUER”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Puer natus est nobis, et Filius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Ps 97: Cantáte Dómino cánticum novum: quia mirabília fecit.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Puer natus est nobis, et Filius datus est nobis: cuius impérium super úmerum eius: et vocábitur nomen eius, magni consílii Angelus.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui in Fílii tui nativitáte tribuísti totíus religiónis inítium et perfectionem constáre: da nobis, quaésumus, in eius portióne censéri, in quo totíus salútis humánæ summa consístit: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 1, 1-6)
Inítium Epístolæ ad Hebraéos.
Multifáriam et multis modis olim Deus locútus Pátribus in Prophétis, in novíssimis his diébus locútus est nobis in Fílio, quem constítuit herédem universórum, per quem fecit et sæculá; qui, cum sit splendor glóriæ et figúra substántiæ eius, et portet ómnia verbo virtútis suæ, purgatióne peccatórum facta, consédit ad déxteram Maiestátis in excélsis, tanto mélior ángelis efféctus quanto differéntius præ illis Nomen hereditávit.
Cui enim dixit aliquándo angelórum: “Fílius meus es tu, ego hódie génui te”, et rursum: “Ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Fílium”? Cum autem íterum introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: “Et adórent eum omnes ángeli Dei”.
RESPONSORIUM (Ps 97, 3b-4a. 2)
R. Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri: iubiláte Deo, omnis terra.
V. Notum fecit Dóminus salutáre suum: ante conspéctum géntium revelávit iustítiam suam.
ALLELUIA (Ps 92, 1a)
Allelúia, V. Dies sanctificátus illúxit nobis: veníte, gentes, et adoráte Dóminum: quia hódie descéndit lux magna super terram. Allelúia.
EVANGELIUM (J 1, 1-14)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.
Hoc erat in princípio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil, quod factum est, in ipso vita erat et vita erat lux hóminum, et lux in ténebris lucet, et ténebræ eam non comprehendérunt.
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes: hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine.
Erat lux vera, quæ illúminat omnem hóminem, véniens in mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit. In própria venit, et sui eum non recepérunt.
Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, his qui credunt in nómine eius, qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt.
Et Verbum caro factum est, et habitávit in nobis, et vídimus glóriam eius, glóriam quasi Unigéniti a Patre, plenum grátiæ et veritátis.
SUPER OBLATA
Deus, auctor sincéræ devotiónis et pacis, da, quaésumus: ut, et maiestátem tuam conveniénter hoc múnere venerentur et sacri participatióne mystérii fidéliter sénsibus uniámur: Per Christum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Ps 97, 3b)
Vidérunt omnes fines terræ salutáre Dei nostri.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Diversis plebs tua, Dómine, gubernáta subsídiis, et præséntia pietátis tuæ remédia cápiat et futúra: ut, transeúntium rerum necessária consolatióne fovente fiduciálius ad ætérna conténdat: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DIEBUS 29, 30 ET 31 DECEMBRIS
In conventu, nisi occurrat Dominica (in qua tunc celebratur Festum sanctae Familiae), sequentes Missae dicuntur: prima die, Missa Lux fulgebit, ut infra; secunda die, Missa Puer, p. 47; tertia die, Missa Dóminus dixit, p. 49. Si duo dies tantum vacant, pro secundo ad libitum eligitur Missa Puer vel Missa Dominus dixit. In privato, istae tres Missae indifferenter adhiberi possunt.MISSA “DOMINUS DIXIT”
INTROITUS (Iz 9, 1. 5, 6)
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Ps 97: Quare fremuérunt gentes, et pópuli meditáti sunt inánia?
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dominus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui per advéntum Unigéniti Fílii tui nova luce radiáre dignátus es: concéde nobis, ut, sicut eum per Vírginis partum in forma nostri córporis merúimus habére partícipem, ita et in eius regno grátiæ mereámur esse consórtes: Per Dóminum.
LECTIO (Tt 2, 11-14)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Titum.
Appáruit grátia Dei salutáris ómnibus homínibus, erúdiens nos ut, abnegántes impietátem et sæculária desidéria, sóbrie et iuste et pie vivámus in hoc saéculo, exspectántes beátam spem et advéntum glóriæ magni Dei et Salvatóris nostri Iesu Christi, qui dedit semetípsum pro nobis ut nos redímeret ab omni iniquitáte et mundáret sibi Pópulum peculiárem, sectatórem bonórum óperum.
RESPONSORIUM (Ps 109, 3. 1)
R. Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: ex útero ante lucíferum génui te.
V. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimícos tuos scabéllum pedum tuórum.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia, V. Dóminus dixit ad me: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Allelúia.
EVANGELIUM (Lc 2, 1-14)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Factum est in diébus illis éxiit edíctum a Caésare Augústo ut describerétur univérsus orbis. Hæc descríptio prima facta est praéside Sýriæ Quiríno. Et ibant omnes ut profiteréntur, sínguli in suam civitátem.
Ascéndit autem et Ioseph a Galilaéa de civitáte Názareth in Iudaeam in civitátem David quæ vocátur Béthlehem, eo quod esset de domo et família David, ut profiterétur cum María desponsáta sibi, uxóre prægnánte.
Factum est autem cum essent ibi, impléti sunt dies ut páreret, et péperit fílium suum primogénitum: et pannis eum invólvit et reclinávit eum in præsépio, quia non erat eis locus in diversório.
Et pastóres erant in regióne eádem vigilántes et custodiéntes vigílias noctis supra gregem suum. Et ángelus Dómini stetit iuxta illos, et glória Dómini circumfúlsit illos, et timuérunt timóre magno. Et dixit illis ángelus: “Nolíte timére; ecce enim evangelízo vobis gáudium magnum quod erit omni pópulo, quia natus est vobis hódie Salvátor qui est Christus Dóminus in civitáte David. Et hoc vobis signum: inveniétis infántem pannis involútum et pósitum in præsépio”. Et súbito facta est cum ángelo multitúdo milítiæ cæléstis laudántium Deum et dicéntium: “Glória in altíssimis Deo, et super terram pax in homínibus bonæ voluntátis”.
SUPER OBLATA
Grata tibi sint, Dómine, quaésumus, Ecclesiae tuæ múnera : ut per hæc sacrosáncta commércia, in illíus inveniámur forma, in quo tecum est nostra substántia: Per Christum.
Praefatio Nativitatis. Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO (Ps 109, 3b)
In splendóribus sanctórum ex útero ante lucíferum génui te.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Da nobis, quæsumus, Dómine Deus noster: ut qui nativitátem Redemptóris nostri mystériis frequentáre gaudemus, dignis conversiónibus ad eius mereámur pervenire consórtium: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – SOLLEMNITAS SANCTA DEI GENETRIX MARIA
DIE 1 IANUARII
INTROITUS (Seduliusz)
Salve Sancta Parens, eníxa puérpera Regem, qui caelum terrámque regit in sæculá sæculórum.
Ps 44, 12: Quia concupívit Rex decórem tuum: quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Salve Sancta Parens, eníxa puérpera Regem, qui caelum terrámque regit in sæculá sæculórum.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui salútis ætérnæ Beátæ Maríæ virginitáte fecunda humáno géneri praémia præstitísti, tríbue, quæsumus: ut ipsam pro nobis intercédere sentiamus, per quam merúimus auctórem vitæ suscípere Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum: Qui tecum.
LECTIO (Ga 4, 1-7)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Gálatas.
Fratres: Quanto témpore heres párvulus est, nihil differt a servo, cum sit dóminus ómnium, sed sub tutóribus est et actóribus usque ad præfinítum tempus a patre.
Ita et nos, cum essémus párvuli, sub eleméntis mundi erámus serviéntes: at ubi venit plenitúdo témporis, misit Deus Fílium suum, factum ex muliere, factum sub Lege, ut eos qui sub Lege erant redímeret, ut adoptiónem filiórum reciperémus.
Quóniam autem estis fílii, misit Deus Spíritum Fílii sui in corda nostra, clamántem: “Abba, Pater!”. Itaque iam non es servus sed fílius; quod si fílius, et heres per Deum.
RESPONSORIUM
R. Benedícta et venerábilis es, Virgo María, quæ sine tactu pudóris invénta es Mater Salvatóris.
V. Virgo Dei Génetrix, quem totus non capit orbis, in tua se clausit víscera factus homo.
ALLELUIA (Ps 2, 7b)
Allelúia, V. Post partum Virgo invioláta permansísti: Dei Génetrix, intercéde pro nobis. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 15-21)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Actum est ut discessérunt ab eis ángeli in cælum, pastóres loquebántur ad ínvicem: “Transeámus usque Béthlehem et videámus hoc verbum quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis”. Et venérunt festinántes et invenérunt Maríam et Ioseph et infántem pósitum in præsépio. Vidéntes autem notum fecérunt verbum quod dictum erat illis de púero hoc.
Et omnes qui audiérunt miráti sunt de his quæ dicta erant a pastóribus ad ipsos: María autem conservábat ómnia verba hæc cónferens in corde suo.
Et revérsi sunt pastóres glorificántes et laudántes Deum in ómníbus quæ audíerant et víderant sicut dictum est ad illos.
Et postquam consummáti sunt dies octo ut circumcideretur, vocátum est nomen eius Iesus, quod vocátum est ab ángelo prius quam in útero conciperétur.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Unigéniti tui, Dómine, nobis succúrrat humánitas: ut qui natus de Vírgine matris integritátem non minuit sed sacråvit, in Maternitátis eius sollémniis, nostris nos piáculis éxuens oblatiónem nostram tibi fáciat accéptam Iesus Christus Dominus noster: Qui vivit.
Praefatio B. V. Mariae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Nativitate.
COMMUNIO
Beáta víscera Mariae Vírginis, quæ portavérunt ætérni Patris Fílium.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sumpsimus, Dómine, laeti sacraménta cæléstia, præsta, quaésumus: ut ad vitam nobis profíciant sempiternam, qui beátam semper Vírginem Maríam Fílii tui Genetrícem et Ecclésiæ Matrem profitérí gloriámur: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – DOMINICA INTER DIEM 1 IANUARII ET EPIPHANIAM
MISSA “DUM MEDIUM”
INTROITUS (Mdr 18, 14-15a)
Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter habéret: omnípotens sermo tuus, Dómine, de caelis a regálibus sédibus venit.
Ps 92, 1ab: Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter habéret: omnípotens sermo tuus, Dómine, de caelis a regálibus sédibus venit.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo (nisi infra hebdomadam celebretur).
COLLECTA
Orémus.
Concéde nobis, omnípotens Deus: ut salutáre tuum, quod ad redemptiónem mundi luce nova cælórum processit, nostris semper innovándis córdibús oriátur: Per Dóminum.
LECTIO (2 Kor 4, 3-6)
Léctio Epístolæ secúndæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Si velátum est Evangélium nostrum, in his qui péreunt est velátum, in quibus deus huius sæ-culi excæcávit mentes infidélium, ut non fúlgeat illuminátio Evangélii glóriæ Christi, qui est imágo Dei.
Non enim nosmetípsos prædicámus sed Iesum Christum Dóminum, nos autem servos vestros per Iesum. Quóniam Deus qui dixit: “De ténebris lux splendéscat”, ipse illúxit in córdibus nostris ad illuminatiónem sciéntiæ glóriæ Dei in fácie Iesu Christi.
RESPONSORIUM (Ps 44, 3ab. 2)
R. Speciósus forma præ fíliis hóminum: diffúsa est grátia in lábiis tuis.
V. Eructávit cor meum verbum bonum, dico ego ópera mea Regi: lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis.
ALLELUIA (Ps 92, 1ab)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 33-40)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Erat Ioseph et María mater Iesu mirántes super his quæ dicebántur de illo. Et benedíxit illis Sýmeon, et dixit ad Maríam matrem eius: “Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel et in signum cui contradicétur et tuam ipsíus ánimam pertránsiet gládius ut reveléntur ex multis córdibus cogitatiónes”.
Et erat Anna prophetíssa, fília Phánuel, de tribu Aser; hæc procésserat in diébus multis, et víxerat cum viro suo annis septem a virginitáte sua. Et hæc vídua usque ad annos octogínta quáttuor, quæ non discedébat de templo, ieiúniis et obsecratiónibus sérviens nocte ac die. Et hæc ipsa hora supervéniens confitebátur Deo et loquebátur de illo ómnibus qui exspectábant redemptiónem Ierusalem.
Et ut perfecérunt ómnia secúndum Legem Dómini, revérsi sunt in Galilaéam in civitátem suam Názareth.
Puer autem crescébat et confortabátur plenus sapiéntia, et grátia Dei erat super illum.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Obláta Dómine, múnera Unigéniti tui nativitáte sanctífica: qua nobis et via osténditur veritatis et regni cæléstis víta promíttitur: Per Christum.
Praefatio Nativitatis
Pro Prece Eucharistica, Communicantes ordinarium.
COMMUNIO (Mt 2, 20)
Tolle Púerum et matrem eius et vade in terram Israel: defúncti sunt enim qui quærébant ánimam Púeri.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos sacraménti tui participatione contíngis: da plebi tuæ fulgórem plenum sui Redemptóris agnoscere, ut ad perpétuam claritátem per eius incrementa pervéniat: Per Dóminum.
TEMPUS NATIVITATIS – SOLLEMNITATIS EPIPHANIA DOMINI
DIE 6 IANUARII
Sequens Missa dici potest ut ferialis -sine Gloria nec Credo - usque ad Festum Baptismatis Christi.INTROITUS (Ml 3, 1; 1 Krn 29, 12)
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Ps 71, 1: Deus iudícium tuum regi da: et iustítiam tuam fílio regis.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui hodiérna die Unigénitum tuum géntibus stella duce revelasti concede propítius: ut qui iam te ex fide cognovimus usque ad contemplándam spéciem tuæ celsitúdinís perducámur: Per Dóminum.
LECTIO (Iz 60, 1-6)
Léctio libri Isaiae prophetae.
Surge, illumináre, Ierusalem, quia venit lumen tuum, et glória Dómini super te orta est. Quia ecce ténebræ opérient terram et calígo pópulos; super te autem oriétur Dóminus et glória eius in te vidébitur. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo et reges in splendóre ortus tui. Leva in circúitu óculos tuos et vide: omnes isti congregáti sunt, venérunt tibi; fílii tui de longe véniunt et fíliæ tuæ in ulnis gestántur. Tunc vidébis et illumináberis, et palpitábit et dilatábitur cor tuum, quia cónfluet ad te multitúdo maris, fortitúdo géntium véniet tibi; inundátio camelórum opériet te, dromedárii Mádian et Epha; omnes de Saba vénient, aurum et tus deferéntes et laudem Dómini annuntiántes.
RESPONSORIUM (Iz 60, 6b. 1)
R. Omnes de Saba vénient, aurum et tus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes.
V. Surge, et illumináre, Ierusalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini super te orta est.
ALLELUIA (Mt 2, 2b)
Allelúia, V. Vídimus stellam eius in oriénte, et vénimus adoráre eum. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 2, 1-12)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
Cum natus esset Iesus in Béthlehem ludaéæ in diébus Heródis regis, ecce Magi ab oriénte venérunt Hierosólymam, dicéntes: “Ubi est qui natus est Rex Iudaeorum? Vídimus enim stellam eius in oriénte et vénimus adoráre eum”.
Audiens autem Heródes rex turbátus est et omnis Hierosólyma cum illo; et cóngregans omnes príncipes sacerdótum et scribas pópuli sciscitabátur ab eis ubi Christus nascerétur.
At illi dixérunt ei: “In Béthlehem Iudaeae: sic enim scriptum est per Prophétam: “Et tu, Béthlehem terra Iuda, nequáquam mínima es in pricípibus Iuda; ex te enim éxiet dux, qui reget pópulum meum Israel””.
Tunc Heródes, clam vocátis Magis, diligénter dídicit ab eis tempus stellæ quæ appáruit eis, et mittens illos in Béthlehem, dixit: “Ite, et interrogáte diligénter de púero; et cum invenéritis renuntiáte mihi, ut et ego véniens adórem eum”.
Qui cum audíssent regem, abiérunt, et ecce stella quam víderant in oriénte antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer. Vidéntes autem stellam gavísi sunt gáudio magno valde. Et intrántes domum vidérunt púerum cum María matre eius, et procidéntes adoravérunt eum; et apértis thesáuris suis, obtulérunt ei múnera, aurum et tus et myrrham.
Et respónso accépto in somnis ne redírent ad Heródem, per áliam viam revérsi sunt in regiónem suam.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Ecclésiæ tuæ, quaésumus, Dómine, dona propítius intuére: quibus non iam aurum, tus et myrrha profertur, sed quod eísdem munéribus declarátur, immolátur et sumitur, Iesus Christus: Qui vivit.
Praefatio Epiphaniae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Epiphania.
COMMUNIO (Mt 2, 2b)
Vídimus stellam eius in oriénte, et vénimus adoráre eum.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Caelésti lúmine, quaésumus, Dómine, semper et ubíque nos prævéni: ut mystérium, cuius nos partícipes esse voluísti, et puro cernámus intúitu, et digno percipiamus afféctu: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA I
DOMINICA I POST SOLLEMNITATEM EPIPHANIAE
INTROITUS (Ps 94, 6-7a)
Venite, adorémus Deum et procidámus ante Dóminum: plorémus ante eum qui fecit nos, quia ipse est Dóminus Deus noster.
Ps 94, 2: Præoccupémus fáciem eiusin confessióne: et in psalmis iubilémus ei.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Venite, adorémus Deum et procidámus ante Dóminum: plorémus ante eum qui fecit nos, quia ipse est Dóminus Deus noster.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui patérno afféctu nos salvas, cum de própriis delíctis nos iúdicas præsta ut, si méritis nequímus saltem afféctu cordis te patrem invocare possímus: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 3, 1-6)
Léctio Epístolæ ad Hebraéos.
Fratres sancti, vocatiónis cæléstis partícipes, consideráte Apóstolum et Pontíficem confessiónis nostræ Iesum, qui fidélis est ei qui fecit illum sicut et Móyses in tota domo illíus. Amplióris enim glóriæ iste præ Móyse dignus est hábitus quanto ampliórem honórem habet quam domus qui fabricávit illam. Omnis namque domus fabricatur ab áliquo, qui autem ómnia fabricávit Deus est.
Et Móyses quidem fidélis erat in tota domo eius tamquam fámulus in testimónium eórum quæ dicénda erant, Christus vero tamquam Fílius super domum illíus: cuius domus sumus nos, si fidúciam et gloriatiónem spei retineámus.
RESPONSORIUM (Ps 71, 18. 3)
R. Benedíctus Dóminus Deus Israel, qui facit mirabília magna solus a saéculo.
V.Suscípiant montes pacem pópulo tuo, et colles iustítiam.
ALLELUIA (Ps 99, 2ab)
Allelúia, V. Iubiláte Deo, omnis terra: servíte Dómino in lætítia. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 2, 41-52)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
Ibant paréntes Iesu per omnes annos in Ierusalem in die festo Paschae. Et cum factus esset annórum duódecim, ascendéntibus illis secúndum consuetúdinem diéi festi, consummatísque diébus, cum redírent, remánsit puer Iesus in Ierusalem, et non cognovérunt paréntes eius. Existimántes autem illum esse in comitátu, venérunt iter diéi et requirébant eum inter cognátos et notos, et non inveniéntes, regréssi sunt in Ierusalem requiréntes eum.
Et factum est post tríduum invenérunt illum in templo sedéntem in médio doctórum audiéntem illos et interrogántem eos: stupébant autem omnes qui eum audiébant super prudéntia et respónsis eius.
Et vidéntes eum admiráti sunt, et dixit Mater eius ad illum: “Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce pater tuus et ego doléntes quærebámus te”.
Et ait ad illos: “Quid est quod me quaerebatis? Nesciebátis quia in his quæ Patris mei sunt opórtet me esse? ”
Et ipsi non intellexérunt verbum quod locútus est ad illos.
Et descéndit cum eis et venit Názareth, et erat súbditus illis. Et mater eius conservábat ómnia verba in corde suo.
Et Iesus proficiébat sapiéntia et ætáte et grátia apud Deum et hómines.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Quos Fílio tuo conformátos pópulo sacerdotáli propítius aggregásti: rogámus, Dómine, ut in acceptábiles hóstias computáre dignéris, et una cum oblatiónibus Ecclésiæ tuæ benígnus accípias: Per Christum.
Praefatio Epiphaniae. In Missa feriali post Festum Baptismatis Christi, dicitur Praefatio Temporis per annum.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes ordinarium.
COMMUNIO (Łk 2, 48b. 49bc)
Fili, quid fecísti nobis sic? Ego et pater tuus doléntes quærebámus te. Et quid est quod me quaerebatis? Nesciebátis quia in his quæ Patris mei sunt, opórtet me esse?
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Per haec sacraménta, Dómine, Christi partícipes effecti, cleméntiam tuam humílitér implorámus: ut, eius imáginis confórmes in terris, et eius consórtes in caelis fíerí’ mereámur: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – FESTUM BAPTISMATIS CHRISTI
DIE 13 IANUARII
12 LECTIONUM
INTROITUS (Ml 3, 1; 1 Krn 29, 12)
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Ps 71, 1: Deus iudícium tuum regi da: et iustítiam tuam fílio regis.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ecce advénit dominátor Dóminus: et regnum in manu eius, et potéstas, et impérium.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, cuius Fílius, in Iordane baptizátus, hódie Sancto Spíritú est inúnctus: praesta ut, ex aqua viva renáti in imáginem Christi mirabíliter transiormémur: Qui tecum.
LECTIO (Iz 42, 1-8)
Léctio libri Isaiae prophetae.
Haec dicit Dóminus:
Ecce servus meus, suscípiam eum; eléctus meus, complácet sibi in illo ánima mea; dedi spíritum meum super eum, iudícium géntibus próferet. Non clamábit neque vociferábitur, nec audiétur vox eius foris. Cálamum quassátum non cónteret et linum fúmigans non exstínguet; in veritátem próferet iudícium. Non languébit nec frangétur; donec ponat in terra iudícium; et legem eius ínsulæ exspéctant. Hæc dicit Dóminus Deus, creans cælos et exténdens eos, firmans terram et quæ gérminant ex ea, dans flatum pópulo qui est super eam et spíritum calcántibus eam. “Ego, Dóminus, vocávi te in iustítia et apprehéndi manum tuam; et formávi te et dedi te in foedus pópuli, in lucem géntium, ut aperíres óculos cæcórum et edúceres de conclusióne vinctum, de domo cárceris sedéntes in ténebris. Ego Dóminus, hoc est nomen meum; et glóriam meam álteri non dabo et laudem meam sculptílibus”.
RESPONSORIUM (Ps 44, 8ab)
R. Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem.
V. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
ALLELUIA (Ps 88, 21)
Allelúia, V. Invéni David servum meum: óleo sancto meo unxi eum. Allelúia.
EVANGELIUM (Łk 3,15-16. 21-22)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore: Existimánte pópulo et cogitántibus A ómnibus in córdibus suis de Ioanne, ne forte ipse esset Christus, respóndit Ioannes dicens ómnibus: “Ego quidem aqua baptízo vos: venit autem fórtior me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum eius; ipse vos baptizábit in Spíritu Sancto et igni”.
Factum est autem cum baptizarétur omnis pópulus et Iesu baptizáto et oránte, apértum est caelum et descéndit Spíritus Sanctus corporáli spécie sicut colúmba super ipsum, et vox de caelo facta est: “Tu es Fílius meus diléctus, in te complácui mihi”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe múnera, Dómine, in dilécti Fílii revelatione deláta: ut fidélium tuórum oblátio in eius sacrifícium transeat, qui mundi vóluit peccáta miseratus ablúere: Qui vivit.
Praefatio Epiphaniae.
Pro Prece Eucharistica, Communicantes de Epiphania.
COMMUNIO (Ga 3, 27)
Omnes qui in Christo baptizáti estis, Christum induístis, allelúia.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Sacre múnere satiáti, Dómine, cleméntiam tuam supplíciter exorámus: ut Unigénitum tuum fidéliter audiéntes, fílii tui vere nominémur et simus: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA II
INTROITUS (Ps 65, 4)
Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Altíssime.
Ps 94, 2: Iubiláte Deo, omnis terra: psalmum dícite nómini eius: date glóriam laudi eius.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Altíssime.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, virtútum, cuius est totum quod est óptimum: ínsere pectóribus nostris amórem tui nominis, et praesta in nobis religionis augméntum: ut quæ sunt bona nutrias, ac pietátis stúdio quæ sunt nutrita custódias: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 8, 6-13)
Léctio Epístolæ ad Hebraéos.
Fratres: Nunc Póntifex noster differéntius sortítus est ministérium, quanto et melióris Testaménti Mediátor est, quod in melióribus repromissiónibus sancitum est.
Nam si illud prius culpa vacásset, non secúndi locus inquirerétur; vitúperans enim eos dicit: “Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, et consummábo super domum Israel et super domum Iuda Testaméntum novum, non secúndum Testaméntum quod feci pátribus eórum in die qua apprehéndi manum illórum ut edúcerem illos de terra Ægýpti, quóniam ipsi non permansérunt in Testaménto meo, et Ego negléxi eos, dicit Dóminus. Quia hoc est testaméntum quod testábor dómui Israel post dies illos, dicit Dóminus, dando leges meas in mentem eórum, et in corde eórum superscríbam eas, et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in Pópulum. Et non docébit unusquísque civem suum et unusquísque fratrem suum, dicens: Cognósce Dóminum, quóniam omnes scient Me, a minóre usque ad maiórem eórum. Quia propítius ero iniquitátibus eórum, et peccatórum illórum iam non memorábor”.
Dicéndo “Novum” veterávit prius; quod autem antiquátur et senéscit prope intéritum est.
RESPONSORIUM (Ps 106, 20-21)
R. Misit Dóminus verbum suum, et sanávit eos: et erípuit eos de intéritu eórum.
V. Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.
ALLELUIA (Ps 148, 2)
Allelúia, V. Laudáte Deum, omnes Angeli eius: laudáte eum, omnes virtútes eius. Allelúia.
EVANGELIUM (J 2, 1-11)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore: Núptiæ factæ sunt in Cana Galilaeae, et erat Mater Iesu ibi: vocátus est autem et Iesus et discípuli eius ad núptias. Et deficiénte vino, dicit Mater Iesu ad eum: “Vinum non habent”. Et dicit ei Iesus: “Quid mihi et tibi, múlier? Nondum venit hora mea”. Dicit Mater eius minístris: “Quodcúmque díxerit vobis fácite”. Erant autem ibi lapídeæ hydriae sex pósitæ secúndum purificatiónem ludæórum, capiéntes síngulæ metrétas binas vel ternas. Dicit eis Iesus: “Impléte hydrias aqua”. Et implevérunt eas usque ad summum. Et dicit eis: “Hauríte nunc et ferte architriclíno”. Illi autem tulérunt. Ut autem gustávit architriclínus aquam vinum factam, et non sciébat unde esset, (ministri autem sciébant, qui hauríerant aquam), vocat sponsum architriclínus, et dicit ei: “Omnis homo primum bonum vinum ponit, et cum inebriáti fúerint, id quod detérius est: tu servásti bonum vinum usque adhuc”. Hoc fecit inítium signórum Iesus in Cana Galilaeae et manifestávit glóriam suam, et credidérunt in eum discípuli eius.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Suscipe, Dómine, múnera nostra, quibus exercéntur commércia gloriósa: ut, offeréntes quæ dedísti, teípsum mereámur accípere: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (J 2, 7-11)
Dicit Dóminus: Impléte hydrias aqua, et ferte architriclíno. Dum gustásset architriclínus aquam vinum factam, dicit sponso: Servásti vinum bonum usque adhuc. Hoc signum fecit Iesus primum coram discípulis suis.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Tribue nobis, Dómine, cælésti cibo potúque replé-tis, divínæ legis intellegéntiam per Spíritum Sanctum: qui super Unigénitum tuum ut colúmba apparuit, et in cuius virtúte aqua vínum est facta: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA III
INTROITUS (Ps 96, 7c-8b)
Adorate Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ ludæ.
Ps 96, 1: Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Adorate Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ ludæ.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, refúgium nostrum et vírtus, adésto piis Ecclésiæ tuæ précibus, auctor ipse pietátis: et præsta ut quod fidéliter pétimus, efficácitér consequámur: Per Dóminum.
LECTIO (Rz 4, 13. 16-15)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Romános.
Fratres: Non per Legem promíssio Abrahae aut sémini eius, ut heres esset mundi, sed per iustítiam fídei. Ideo ex fide, ut secúndum grátiam, ut firma sit promíssio omni sémini, non ei qui ex Lege est solum sed et ei qui ex fide est Abrahae (qui est pater ómnium nostrum, sicut scriptum est: “Patrem multárum géntium pósui te”), ante Deum cui crédidit, qui vivíficat mórtuos et vocat ea quæ non sunt quasi sint; qui contra spem in spe crédidit ut fíeret pater multárum géntium, secúndum quod dictum est: “Sic erit semen tuum”; et non infirmátus fide considerávit corpus suum iam emórtuum, cum fere centum annórum esset, et emórtuam vulvam Sarrae, in repromissióne autem Dei non hæsitávit diffidéntia sed confortátus est fide, dans glóriam Deo, et pleníssime sciens quia quod promísit potens est et fácere. Ideo et reputátum est illi ad iustítiam.
Non est autem scriptum tantum propter ipsum: reputátum est illi, sed et propter nos quibus reputábitur, credéntibus in eum qui suscitávit Iesum Dóminum nostrum a mórtuis, qui tráditus est propter delícta nostra et suscitátus est propter iustificatiónem nostram.
RESPONSORIUM (Ps 101, 16-17)
R. Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam.
V. Quóniam ædificávit Dóminus Sion: et vidébitur in maiestáte sua.
ALLELUIA (Ps 96, 1)
Allelúia, V. Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 8, 1-13)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Cum descendísset Iesus de monte, secutae sunt eum turbae multæ. Et ecce leprósus véniens adorábat eum dicens: “Dómine, si vis potes me mundáre”. Et exténdens manum, tétigit eum dicens: “Volo, mundáre”. Et conféstim mundáta est lepra eius. Et ait illi Iesus: “Vide, némini díxeris, sed vade, osténde te sacerdóti, et offer munus quod præcépit Móyses, in testimónium illis”. Cum autem introísset Caphárnaum, accéssit ad eum centúrio rogans eum et dicens: “Dómine, puer meus iacet in domo paralyticus et male torquétur”. Et ait illi: “Ego véniam, et curábo eum”. Et respóndens centúrio ait: “Dómine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur puer meus. Nam et ego homo sum sub potestáte, habens sub me mílites, et dico huic: “Vade”, et vadit, et alio: “Veni”, et venit, et servo meo: “Fac hoc”, et facit”. Audiens autem Iesus, mirátus est, et sequéntibus se dixit: “Amen dico vobis: Apud nullum invéni tantam fidem in Israel. Dico autem vobis quod multi ab oriénte et occidénte vénient et recúmbent cum Abraham et Isaac et Iacob in Regno cælórum; fílii autem Regni eiciéntur in ténebras exterióres: ibi erit fletus et stridor déntium”. Et dixit Iesus centurióni: “Vade, sicut credidísti fiat tibi”. Et sanátus est puer in hora illa.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Respice, Dómine, in fáciem Christi tui, qui pro ómnibus redemptiónem trádidít semetípsum: ut per eum ab ortu solis usque ad occasum, nomen tuum magnificétur in géntibus: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Łk 4, 22b)
Mirabántur omnes de his, quæ procedébant de ore Dei.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Redemptiónis nostræ múnere vegetáti, quaésumus, Domine, ut hoc perpétuæ salútis auxílio, fides semper vera profíciat: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA IV
INTROITUS (Ps 16, 6. 8)
Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: inclína aurem tuam, et exáudi verba mea: custódi me, Dómine, ut pupíllam óculi: sub umbra alárum tuárum prótege me.
Ps 16, 1: Exáudi, Dómine, iustítiam meam: inténde deprecatiónem meam.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: inclína aurem tuam, et exáudi verba mea: custódi me, Dómine, ut pupíllam óculi: sub umbra alárum tuárum prótege me.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Da nobis, Domine, quaésumus: ut et mundi cursus pacífice nobis tuo órdine dirigátur, et Ecclésia tua tranquílla devotione lætétur: Per Dóminum.
LECTIO (Hbr 12, 1-7a)
Léctio Epístolæ ad Hebræos.
Fratres: Nos, tantam habéntes circumpósitam nobis nubem téstium, deponéntes omne pondus et circúmstans nos peccátum, per patiéntiam currámus propósitum nobis certámen, aspiciéntes in auctórem fídei et consummatórem Iesum, qui pro gáudio sibi propósito sustínuit crucem, confusióne contémpta, atque in déxtera throni Dei sedet.
Recogitáte enim eum qui talem sustínuit a peccatóribus advérsum semetípsum contradictiónem, ut ne fatigémini ánimis vestris deficiéntes. Nondum usque ad sánguinem restitístis advérsus peccátum repugnántes, et oblíti estis exhortatiónis, quæ vobis tamquam fíliis lóquitur: “Fili mi, noli neglégere disciplínam Dómini, neque defícias dum ab eo argúeris; quem enim díligit Dóminus castígat, flagéllat autem omnem fílium quem récipit”. Ad disciplínam suffértis; tamquam fílios vos tractat Deus.
RESPONSORIUM (Ps 79, 4. 3b)
R. Dómine Deus virtútum, convérte nos: et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos.
ALLELUIA (Ps 113, 11)
Allelúia, V. Qui timent Dóminum sperent in eum: adiútor et protéctor eórum est. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 8, 23-27)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Ascendénte Iesu in navículam, secúti sunt eum discípuli eius.
Et ecce motus magnus factus est in mari, ita ut navícula operirétur flúctibus; ipse vero dormiébat. Et accessérunt et suscitavérunt eum dicéntes: “Dómine, salva nos, perímus”.
Et dicit eis: “Quid tímidi estis, módicae fídei? ” Tunc surgens increpávit ventis et mari, et facta est tranquíllitas magna.
Porro hómines miráti sunt dicéntes: “Qualis est hic, quia et venti et mare oboédiunt ei? ”
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Hostias tibi, Dómine, placatiónis et láudis offérimus: ut inter mundi tempestátes nutántia corda tu dírigas, et in portum perpétuæ tranquillitátis feliciter perdúcas: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Mt 8, 26b-27a)
Surgens Iesus, imperávit ventis et mari, et facta est tranquíllitas magna, et admiráti sunt univérsi.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos de uno pane et de uno cálice partícipes esse voluísti: da nobis, quaésumus, ita vívere ut, unum in Christo effécti, fructum afferámus pro mundi salúte gaudéntes: Per Dóminum.
TEMPUS PER ANNUM – DOMINICA V
INTROITUS (Ps 18, 8)
Lex Dómini irreprehensíbilis, convértens ánimas: testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
Ps 16, 1:Caeli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæculá sæculórum. Amen.
Lex Dómini irreprehensíbilis, convértens ánimas: testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
Kyrie eleison.
Gloria in excelsis Deo.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui regnum tuum humílibus parvulísque dispónis: fac nos viam simplicitátis prósequi confidenter, ut glóriæ tuæ revelentur arcána: Per Dóminum.
LECTIO (1 Kor 1, 26-31)
Léctio Epístolæ primæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Vidéte vocatiónem vestram, fratres, quia non multi sapiéntes secúndum carnem, non multi poténtes, non multi nóbiles; sed quæ stulta sunt mundi elégit Deus ut confúndat sapiéntes, et infírma mundi elégit Deus ut confúndat fórtia, et ignobília mundi et contemptibília elégit Deus, quæ non sunt, ut ea quæ sunt destrúeret, ut non gloriétur omnis caro in conspéctu Dei.
Ex ipso autem vos estis in Christo Iesu, qui factus est Sapiéntia nobis a Deo et iustítia et sanctificátio et redémptio, ut quemádmodum scriptum est: “Qui gloriátur in Dómino gloriétur”.
RESPONSORIUM (Ps 33, 2-3)
R.Benedícam Dóminum in omni témpore: semper laus eius in ore meo.
V. In Dómino laudábitur ánima mea: áudiant mansuéti, et læténtur.
ALLELUIA (Mt 11, 28)
Allelúia, V. Veníte ad me omnes, qui laborátis, et oneráti estis, et ego refíciam vos. Allelúia.
EVANGELIUM (Mt 11, 25-30)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Respóndens Iesus dixit: “Confíteor tibi, Pater, Dómine caeli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus et revelásti ea párvulis. Ita, Pater, quóniam sic fuit plácitum ante te. Omnia mihi trádita sunt a Patre meo; et nemo novit Fílium nisi Pater, neque Patrem quis novit nisi Fílius et cui volúerit Fílius reveláre.
Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos. Tóllite iugum meum super vos et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde, et inveniétis réquiem animábus vestris; iugum enim meum suáve et onus meum leve est”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA.
Elatio nos, quaésumus, Dómine, tuo nómini dicánda puiíficet, et de die in diem ad cæléstis vitæ tránsferat actiónem: Per Christum.
Praefatio Temporis per annum.
COMMUNIO (Ps 19, 6ab)
Lætábimur in salutári tuo: et in nómine Dómini Dei nostri magnificábimur.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Saecramento Fílii tui recreáti, te, Dómine, deprecamur, ut Ecclésiæ tuæ operationem fecúndes: qua salutáris mystérii plenitúdinem paupéribus contínuo revélas, quos ad tui regni præcípuam vocásti’portiónem: Per Dóminum.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – FERIA QUARTA CINERUM
***
BENEDICTIO CINERUM
Benedictio Cinerum locum tenet actus paenitentialis. Post Introitum, stans in cathedra Celebrans benedictionem cantat tono lectionum, manu dextera extensa super cinerem benedicendum.ORATIO
Orémus.
Deus, qui non mortem, sed pæniténtiam desíderas peccatorum fragilitátem nostram benigníssime réspice: et hos cíneres, quos causa præferéndæ humilitátis capítibus nostris impóni decernimus bene+dícere pro tua pietate dignéris: ut qui nos cínerem esse, et ob pravitátis nostræ méritum in púlverem reversúros esse cognoscimus peccatórum ómnium véniam, et praémia pæniténtibus quæ repromisísti, misericórditer cónsequi mereámur: Per Christum Dominum nostrum.
Cinere benedicto, et aqua sancta asperso, Diaconus incipit Antiphonam Exáudi nos (vide infra), et primus omnium aspergitur cinere a Sacerdote. Deinde Prior as-pergitur a Sacerdote et Sacerdos a Priore. Postea ceteri. Dicitur autem ad singulos:
Recognósce, homo, quia pulvis es et in púlverem revertéris.
Interea Conventus Antiphonas sequentes canendo prosequitur:
ANTIPHONA
Exáudi nos, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice nos, Dómine.
ALIA ANTIPHONA
Iuxta vestíbulum et altáre plorábunt Sacerdótes et Le-vítæ minístri Dómini, et dicent: Parce, Dómine, parce pópulo tuo, et ne díssipes ora clamántium ad te, Dómine.
Si opus sit, Antiphonae repetuntur. Cum omnes ad sedes sunt reversi, cantamus Kýrie, dum Celebrans digitos abluit.
***
INTROITUS (Mdr 11, 23-24. 26)
Miseréris ómnium, Dómine, et nihil odísti eórum quæ fecísti: dissímulans peccáta hóminum propter pæniténtiam, et parcens illis, quia tu es Dóminus Deus noster.
Ps 94, 2: Miserére mei, Deus, miserére mei: quóniam in te confídit ánima mea. Glória Patri. Miseréris ómnium, Dómine.
Kyrie eleison.
COLLECTA
In conventu: Flectámus génua. Leváte.
Orémus.
Concede nobis, Dómine, præsídia milítiæ christiánæ sanctis inchoare ieiúniis : ut contra spirituáles nequítias pugnaturi / continéntiæ muniámur auxíliis : Per Dóminum.
LECTIO (Jl 2, 12-18)
Léctio libri loélis prophétæ.
Unde, dicit Dóminus, convertímini ad me in toto corde vestro, in ieiúnio et in fletu et in planctu; et scíndite corda vestra et non vestiménta vestra, et convertímini ad Dóminum Deum vestrum, quia benígnus et miséricors est, pátiens et multæ misericórdiæ, et placábilis super malítia”. Quis scit, si convertátur et ignóscat et relínquat post se benedictiónem, oblatiónem et libatiónem Dómino Deo vestro? Cánite tuba in Sion, sanctificáte ieiúnium, vocáte coetum; congregáte pópulum, sanctificáte convéntum, coadunáte senes, congregáte párvulos et sugéntes úbera, egrediátur sponsus de cubíli suo et sponsa de thálamo suo. Inter vestíbulum et altáre plorent sacerdótes minístri Dómini et dicant: “Parce, Dómine, pópulo tuo et ne des hereditátem tuam in oppróbrium, ut dominéntur eis natiónes. Quare dicent in pópulis: “Ubi est deus eórum”?” Zelátus est Dóminus terram suam et pepércit pópulo suo.
RESPONSORIUM (Ps 56, 2a. 4a)
R. Miserére mei, Deus, miserére mei: quóniam in te confídit ánima mea.
V. Misit de caelo, et liberávit me: dedit in oppróbrium conculcántes me.
EVANGELIUM (Mt 6, 16-21)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: “Cum ieiunátis, nolíte fíeri sicut hypócritæ tristes, demoliúntur enim fácies suas ut páreant homínibus ieiunántes; amen dico vobis: recepérunt mercédem suam. Tu autem cum ieiúnas, unge caput tuum et fáciem tuam lava, ne videáris homínibus ieiúnans sed Patri tuo qui est in abscóndito; et Pater tuus qui videt in abscóndito reddet tibi. Nolíte thesaurizáre vobis thesáuros in terra, ubi ærúgo et tínea demolítur, et ubi fures effódiunt et furántur; thesaurizáte autem vobis thesáuros in cælo, ubi neque ærúgo neque tínea demolítur, et ubi fures non effódiunt nec furántur; ubi enim est thesáurus tuus, ibi erit et cor tuum”.
SUPER OBLATA
Sacrifícium quadragesimális inítii sollémniter immolámus, te, Dóminé, deprecántes: ut per pæniténtiæ caritatísque labóres a peccátis mundati ad celebrándum Fílii tui passiónem mereámur esse devóti: Per Christum.
Praefatio Quadragesimae.
COMMUNIO (Ps 1, 2b. 3b)
Qui meditábitur in lege Dómini die ac nocte, dabit fructum suum in témpore suo.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Satiáti múnere salutári, mentes nostras, quaesumus, Dómine, lúmine tuæ claritátis illústra ut vidére possímus quæ agénda sunt, et quæ recta sunt ágere valeámus: Per Dóminum.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA PRIMA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 90, 15a.c – 16a)
Invocábit me, et ego exáudiam eum: erípiam eum, et glorificábo eum: longitúdine diérum adimplébo eum.
Ps 90, 1: : Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
Glória Patri.
Invocábit me, et ego exáudiam eum: erípiam eum, et glorificábo eum: longitúdine diérum adimplébo eum.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Concede nobis, Dómine, omnípotens Deus: ut, per ánnua quadragesimális exercítia sacraménti, et ad intellegéndum Christi proficiámus arcanum et efféctus eius digna conversatione sectémur: Per Dóminum.
LECTIO (2 Kor 6, 1-10)
Léctio Epístolæ secúndæ beáti Pauli apóstoli ad Corínthios.
Fratres: Adiuvántes, exhortámur ne in vácuum grátiam Dei recipiátis — ait enim: “Témpore accépto, exaudívi te et in die salútis adiúvi te”. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis, némini dantes ullam offensiónem, ut non vituperétur ministérium, sed in ómnibus exhibéntes nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia, in tribulatiónibus, in necessitátibus, in angústiis, in plagis, in carcéribus, in seditiónibus, in labóribus, in vigíliis, in ieiúniis, in castitáte, in sciéntia, in longanimitáte, in suavitáte, in Spíritu Sancto, in cantáte non ficta, in verbo veritátis, in virtúte Dei: per arma iustítiæ a dextris et sinístris, per glóriam et ignobilitátem, per infámiam et bonam famam: ut seductóres et veráces, sicut qui ignóti et cógniti, quasi moriéntes et ecce vívimus ut castigáti et non mortificáti, quasi tristes, semper autem gaudéntes, sicut egéntes, multos autem locupletántes, tamquam nihil habéntes et ómnia possidéntes.
RESPONSORIUM (Ps 90, 11-12)
R. Angelis suis Deus mandávit de te: ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
V. In mánibus portábunt te: ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
TRACTUS (Ps 90, 1-7. 11-16)
Qui hábitat in adiutório Altíssimi, in protectióne Dei cæli commorábitur.
V. Dicet Dómino, Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: Deus meus, sperábo in eum.
Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, et a verbo áspero.
V. Scápulis suis obumbrábit tibi: et sub pennis eius sperábis.
Scuto circúmdabit te véritas eius: non timébis a timóre noctúrno.
A sagítta volánte per diem, a negótio perambulánte in ténebris, a ruína, et dæmónio meridiáno.
V. Cadent a látere tuo mille, et decem mília a dextris tuis: tibi autem non appropinquábit.
Quóniam Angelis suis mandávit de te: ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
V. In mánibus portábunt te: ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
Super áspidem et basilíscum ambulábis: et conculcábis leónem et dracónem.
V. Quóniam in me sperávit, liberábo eum: prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
Invocábit me, et ego exáudiam eum: cum ipso sum in tribulatióne.
V. Erípiam eum, et glorificábo eum.
Longitúdine diérum adimplébo eum: et osténdam illi salutáre meum.
EVANGELIUM (Mt 4, 1-11)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Iesus ductus est in desértum a Spíritu, ut tentarétur a diábolo. Et cum ieiunásset quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, póstea esúriit. Et accédens temptátor dixit ei: “Si Fílius Dei es, dic ut lápides isti panes fiant”. Qui respóndens dixit: “Scriptum est: “Non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo quod procédit de ore Dei””. Tunc assúmit eum diábolus in sanctam civitátem, et státuit eum supra pinnáculum templi et dicit ei: “Si Fílius Dei es, mitte te deórsum: scriptum est enim: “Angelis suis mandábit de te et in mánibus tollent te, ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum””. Ait illi Iesus: “Rursum scriptum est: Non tentábis Dóminum Deum tuum”. Iterum assúmit eum diábolus in montem excélsum valde, et osténdit ei ómnia regna mundi et glóriam eórum, et dicit illi: “Hæc tibi ómnia dabo si cadens adoráveris me”. Tunc dicit ei Iesus: “Vade, Sátanas; scriptum est enim: “Dóminum Deum tuum adorábis et illi soli sér- vies””. Tunc relíquit eum diábolus, et ecce ángeli accessérunt et ministrábant ei.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Offeréntes hæc múnera, quaesumus, Dómine: ut diáboli fraudes strénue vitemus et te, solum Deum, pura ménte sectémur: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 90, 4-5a)
Scápulis suis obumbrábit tibi, et sub pennis eius sperábis: scuto circúmdabit te véritas eius.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Caelésti pane refécti, quo fides álitur, spes provéhi-tur et cáritas roborátur: quaésumus, Domine ut in omni verbo, quod procédit de ore tuo, víveré valeámus: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA SECUNDA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 24, 6. 2b. 22)
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a saéculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israel, ex ómnibus angústiis nostris.
Ps 24, 1-2a: Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri.
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a saéculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israel, ex ómnibus angústiis nostris.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui nobis diléctum Fílium tuum audíre præcepísti, verbo tuo intérius nos páscere dignéris: ut spiritáli purificáto intuitu glóriæ tuæ lætémur aspéctu: Per Dóminum.
LECTIO (Wj 24, 12-18)
Léctio libri Exodi.
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móyses: “Ascénde ad me in montem et esto ibi; dabóque tibi tábulas lapídeas et legem ac mandáta, quæ scripsi, ut dóceas eos”. Surrexérunt Móyses et Iosue miníster eius; ascendénsque Móyses in montem Dei senióribus ait: “Exspectáte hic, donec revertámur ad vos. Habétis Aaron et Hur vobíscum; si quid natum fúerit quæstiónis, referétis ad eos”.
Cumque ascendísset Móyses in montem, opéruit nubes montem; et habitávit glória Dómini super Sínai tegens illum nube sex diébus; séptimo autem die vocávit eum de médio calíginis. Erat autem spécies glóriæ Dómini quasi ignis ardens super vérticem montis in conspéctu filiórum Israel. Ingressúsque Móyses médium nébulæ ascéndit in montem; et fuit ibi quadragínta diébus et quadragínta nóctibus.
RESPONSORIUM (Ps 24, 17-18)
R. Tribulatiónes cordis mei dilatátæ sunt: de necessitátibus meis érue me, Dómine.
V. Vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
TRACTUS (Ps 24, 17 – 18, 1-3)
De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
V. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei.
V. Etenim univérsi qui te exspéctant non confundéntur: confundántur omnes faciéntes vana.
EVANGELIUM (Mt 17, 1-9)
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthaéum.
In illo témpore: Assúmit Iesus Petrum et Iacobum et Ioannem fratrem eius, et ducit illos in montem excélsum seórsum. Et transfigurátus est ante eos, et resplénduit fácies eius sicut sol, vestiménta autem eius facta sunt alba sicut lux.
Et ecce appáruit illis Móyses et Elías cum eo loquéntes.
Respóndens autem Petrus dixit ad Iesum: “Dómine, bonum est nos hic esse: si vis, fáciam hic tria tabernácula, tibi unum et Móysi unum et Eliae unum”.
Adhuc eo loquénte, ecce nubes lúcida obumbrávit eos, et ecce vox de nube dicens: “Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui: ipsum audíte”.
Et audiéntes discípuli cecidérunt in fáciem suam et timuérunt valde.
Et accéssit Iesus et tétigit eos dixítque eis: “Súrgite et nolíte timére”. Levántes autem óculos suos, néminem vidérunt nisi solum Iesum.
Et descendéntibus illis de monte, præcépit eis Iesus dicens: “Némini dixéritis visiónem, donec Filius hóminis a mórtuis resúrgat”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Haec hóstia, Dómine, quaésumus, emúndet nostra delicta et ad celebránda festa paschália fidélium tuórum córpora mentesque sanctíficet: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 5, 2b-4a)
Intéllege clamórem meum: inténde voci oratiónis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Deus, qui nos gloriósis remédiis in terris adhuc pósitos iam cæléstium rerum facis ésse consórtes: tu, quaésumus, in ista qua vívimus nos vita guberna, ut ad illam, in qua ipse es, lucem perdúcas: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA TERTIA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 24, 15-16)
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Ps 24, 1-2a: Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri.
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, totíus bonitátis áuctor, qui nobis in ieiúniis et oratiónibus vitæ remédia ostendísti: da nobis ut orándo semper in te crescamus et abstinéndo cunctis hóstibus efficiámúr fortióres: Per Dóminum.
LECTIO (Ef 5, 1-9)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Ephésios.
Fratres:
Estóte imitatóres Dei, sicut fílii caríssimi, et ambuláte in dilectióne, sicut et Christus diléxit nos et trádidit se ipsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis.
Fornicátio autem et omnis immundítia aut avarítia nec nominétur in vobis, sicut decet sanctos, et turpitúdo et stultilóquium aut scurrílitas, quæ non decent, sed magis gratiárum áctio.
Hoc enim scitóte, intellegéntes quod omnis fornicátor aut immúndus aut avárus, id est idolórum cultor, non habet hereditátem in Regno Christi et Dei. Nemo vos decípiat inánibus verbis, propter hæc enim venit ira Dei in fílios diffidéntiæ. Nolíte ergo éffici compartícipes eórum; erátis enim aliquándo ténebræ, nunc autem lux in Dómino; ut fílii lucis ambuláte fructus enim lucis est in omni bonitáte et iustítia et veritáte.
RESPONSORIUM (Ps 9, 20. 4)
R. Exsúrge, Dómine, non præváleat homo: iudicéntur gentes in conspéctu tuo.
V. In converténdo inimícum meum retrórsum, infirmabúntur et períbunt a fácie tua.
TRACTUS (Ps 22, 1-3a)
Ad te levávi óculos meos, qui hábitas in caelis.
V. Ecce sicut óculi servórum in mánibus dominórum suórum.
V. Et sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ.
V. Ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, donec misereátur nostri.
V. Miserére nobis, Dómine, miserére nobis.
EVANGELIUM (Łk 11, 14-28)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore:
Erat Iesus eíciens dæmónium, et illud erat mutum; et factum est cum dæmónium exiísset, locútus est mutus. Et admirátæ sunt turbae: quidam autem ex eis dixérunt: “In Beélzebul príncipe dæmoniórum éicit dæmónia”. Et álii tentántes, signum de caelo quærébant ab eo.
Ipse autem, sciens cogitatiónes eórum, dixit eis: “Omne regnum in se ipsum divísum desolátur, et domus supra domum cadit. Si autem et Sátanas in se ipsum divísus est, quómodo stabit regnum ipsíus? Quia dícitis in Beélzebul eícere me dæmónia. Si autem ego in Beélzebul eício dæmónia, fílii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iúdices vestri erunt. Porro si in dígito Dei eício dæmónia, profécto pervénit in vos Regnum Dei.
Cum f ortis armátus custódit átrium suum, in pace sunt ea quæ póssidet; si autem fórtior illo supervéniens vícerit eum, univérsa arma eius áuferet, in quibus confidébat, et spólia eius distríbuet.
Qui non est mecum, advérsum me est, et qui non cólligit mecum, dispérgit.
Cum immúndus spíritus exíerit de hómine, perámbulat per loca inaquósa quærens réquiem et non invéniens dicit: Revértar in domum meam unde exívi. Et cum vénerit, invénit scopis mundátam et exornátam. Et tunc vadit et assúmit septem álios spíritus nequióres se, et ingréssi hábitant ibi, et sunt novíssima hóminis illíus peióra prióribus”.
Factum est autem, cum hæc díceret, extóllens vocem quaedam múlier de turba dixit illi: “Beátus venter quí te portávit, et úbera quæ suxísti”. At ille dixit: “Quinímmo beáti qui áudiunt verbum Dei et custódiunt”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
His sacrifíciis, Dómine, concede placátus: ut, qui própriis orámus absólvi delíctis fratérna dimíttere studeámus: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 83, 4-5)
Passer invénit sibi domum, et turtur nidum, ubi repónat pullos suos: altária tua, Dómine virtútum, Rex meus, et Deus meus: beáti qui hábitant in domo tua, in saéculum saéculi laudábunt te.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Famíliam tuam, quaésumus, Dómine, hoc múnere r eiectam, ab omni pravitáte emunda, ut redémptos Fílii tui passióne, non spíritus immúndus, sed salvátio sempiterna possídeat: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA TERTIA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Ps 24, 15-16)
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Ps 24, 1-2a: Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri.
Oculi mei semper ad Dóminum, quia ipse evéllet de láqueo pedes meos: réspice in me et miserére mei, quóniam únicus et pauper sum ego.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, totíus bonitátis áuctor, qui nobis in ieiúniis et oratiónibus vitæ remédia ostendísti: da nobis ut orándo semper in te crescamus et abstinéndo cunctis hóstibus efficiámúr fortióres: Per Dóminum.
LECTIO (Ef 5, 1-9)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Ephésios.
Fratres:
Estóte imitatóres Dei, sicut fílii caríssimi, et ambuláte in dilectióne, sicut et Christus diléxit nos et trádidit se ipsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis.
Fornicátio autem et omnis immundítia aut avarítia nec nominétur in vobis, sicut decet sanctos, et turpitúdo et stultilóquium aut scurrílitas, quæ non decent, sed magis gratiárum áctio.
Hoc enim scitóte, intellegéntes quod omnis fornicátor aut immúndus aut avárus, id est idolórum cultor, non habet hereditátem in Regno Christi et Dei. Nemo vos decípiat inánibus verbis, propter hæc enim venit ira Dei in fílios diffidéntiæ. Nolíte ergo éffici compartícipes eórum; erátis enim aliquándo ténebræ, nunc autem lux in Dómino; ut fílii lucis ambuláte fructus enim lucis est in omni bonitáte et iustítia et veritáte.
RESPONSORIUM (Ps 9, 20. 4)
R. Exsúrge, Dómine, non præváleat homo: iudicéntur gentes in conspéctu tuo.
V. In converténdo inimícum meum retrórsum, infirmabúntur et períbunt a fácie tua.
TRACTUS (Ps 22, 1-3a)
Ad te levávi óculos meos, qui hábitas in caelis.
V. Ecce sicut óculi servórum in mánibus dominórum suórum.
V. Et sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ.
V. Ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, donec misereátur nostri.
V. Miserére nobis, Dómine, miserére nobis.
EVANGELIUM (Łk 11, 14-28)
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.
In illo témpore:
Erat Iesus eíciens dæmónium, et illud erat mutum; et factum est cum dæmónium exiísset, locútus est mutus. Et admirátæ sunt turbae: quidam autem ex eis dixérunt: “In Beélzebul príncipe dæmoniórum éicit dæmónia”. Et álii tentántes, signum de caelo quærébant ab eo.
Ipse autem, sciens cogitatiónes eórum, dixit eis: “Omne regnum in se ipsum divísum desolátur, et domus supra domum cadit. Si autem et Sátanas in se ipsum divísus est, quómodo stabit regnum ipsíus? Quia dícitis in Beélzebul eícere me dæmónia. Si autem ego in Beélzebul eício dæmónia, fílii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iúdices vestri erunt. Porro si in dígito Dei eício dæmónia, profécto pervénit in vos Regnum Dei.
Cum f ortis armátus custódit átrium suum, in pace sunt ea quæ póssidet; si autem fórtior illo supervéniens vícerit eum, univérsa arma eius áuferet, in quibus confidébat, et spólia eius distríbuet.
Qui non est mecum, advérsum me est, et qui non cólligit mecum, dispérgit.
Cum immúndus spíritus exíerit de hómine, perámbulat per loca inaquósa quærens réquiem et non invéniens dicit: Revértar in domum meam unde exívi. Et cum vénerit, invénit scopis mundátam et exornátam. Et tunc vadit et assúmit septem álios spíritus nequióres se, et ingréssi hábitant ibi, et sunt novíssima hóminis illíus peióra prióribus”.
Factum est autem, cum hæc díceret, extóllens vocem quaedam múlier de turba dixit illi: “Beátus venter quí te portávit, et úbera quæ suxísti”. At ille dixit: “Quinímmo beáti qui áudiunt verbum Dei et custódiunt”.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
His sacrifíciis, Dómine, concede placátus: ut, qui própriis orámus absólvi delíctis fratérna dimíttere studeámus: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 83, 4-5)
Passer invénit sibi domum, et turtur nidum, ubi repónat pullos suos: altária tua, Dómine virtútum, Rex meus, et Deus meus: beáti qui hábitant in domo tua, in saéculum saéculi laudábunt te.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Famíliam tuam, quaésumus, Dómine, hoc múnere r eiectam, ab omni pravitáte emunda, ut redémptos Fílii tui passióne, non spíritus immúndus, sed salvátio sempiterna possídeat: Per Dóminum.
.
TEMPUS QUADRAGESIMAE – DOMINICA QUARTA QUADRAGESIMAE
INTROITUS (Iz 66, 10-11a)
Laetare Ierusalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia qui in tristítia fuístis: ut exsultétis, et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ.
Ps 121, 1: Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Dómini íbimus. Glória Patri. Lætáre, Ierusalem.
Glória Patri.
Laetare Ierusalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia qui in tristítia fuístis: ut exsultétis, et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ.
Kyrie eléison.
Non dicitur Glória in excélsis.
COLLECTA
Orémus.
Deus, qui per Verbum tuum humáni géneris reconciliatiónem mirabíliter operáris: præsta, quaesumus, ut pópulus christiánus prompta devotióne et álacri fide ad ventúra sollémnia váleat festináre: Per Dóminum.
LECTIO (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Léctio Epístolæ beáti Pauli apóstoli ad Gálatas.
Fratres:
Scriptum est quóniam Abraham duos fílios hábuit, unum de ancílla et unum de líbera. Sed qui de ancílla secúndum carnem natus est, qui autem de líbera per promissiónem.
Quæ sunt per allegoríam dicta; ipsæ enim sunt duo Testaménta, unum quidem a monte Sina, in servitútem génerans, quod est Ágar. Illa autem quæ sursum est Ierusalem líbera est, quæ est mater nostra; scriptum est enim: “Lætáre, stérilis quæ non paris: erúmpe et excláma, quæ non párturis: quia multi fílii desértæ magis quam eius quæ habet virum”.
Itaque, fratres, non sumus ancíllæ fílii sed líberæ. Hac libertáte nos Christus liberávit; state ígitur, et nolíte íterum iugo servitútis detinéri.
RESPONSORIUM (Ps 121, 1. 7)
R. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Dómini íbimus.
V. Fiat pax in virtúte tua: et abundántia in túrribus tuis.
TRACTUS (Ps 124, 1-2)
Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierusalem.
V. Montes in circúitu eius: et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in saéculum.
EVANGELIUM (J 6, 1-15)
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioannem.
In illo témpore:
Abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberíadis. Et sequebátur eum multitúdo magna, quia vidébant signa quæ faciébat super his qui infirmabántur. Súbiit autem in montem Iesus, et ibi sedébat cum discípulis suis. Erat autem próximum Pascha, dies festus Iudaeorum.
Cum sublevásset ergo óculos Iesus et vidísset quia multitúdo magna venit ad eum, dicit ad Philíppum: “Unde emémus panes ut mandúcent hi? ” Hoc autem dicébat tentans eum, ipse enim sciébat quid esset factúrus.
Respóndit ei Philíppus: “Ducentórum denariórum panes non suffíciunt eis ut unusquísque módicum quid accípiat”.
Dicit ei unus ex discípulis eius, Andréas frater Simónis Petri: “Est puer hic, qui habet quinque panes hordeáceos et duos pisces; sed hæc quid sunt propter tantos? ”
Dixit Iesus: “Fácite hómines discúmbere”. Erat autem fenum multum in loco. Discubuérunt ergo viri número quasi quinque mília.
Accépit ergo panes Iesus et cum grátias egísset distríbuit discumbéntibus, simíliter et ex píscibus quantum volébant. Ut autem impléti sunt, dicit discípulis suis: “Collígite quæ superavérunt fragménta, ne quid péreat”. Collegérunt ergo, et implevérunt duódecim cóphinos fragmentórum ex quinque pánibus hordeáceis quæ superfuérunt his qui manducavérunt.
Illi ergo hómines, cum vidíssent quod fécerat signum, dicébant: “Hic est vere Prophéta qui venit in mundum”. Iesus ergo, cum cognovísset quia ventúri essent ut ráperent eum et fácerent eum regem, secéssit íterum in montem ipse solus.
Credo in unum Deum.
SUPER OBLATA
Remédii sempitérni múnera, Dómine, lætántes offérimus, supplíciter exorántes: ut éadem nos et fidéliter venerari et pro salúte mundi congruenter exhibere perfícias: Per Christum.
COMMUNIO (Ps 121, 3-4a.c)
Ierusalem quæ ædificátur ut cívitas, cuius participátio eius in idípsum: illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, ad confiténdum nómini tuo, Dómine.
POSTCOMMUNIONEM
Orémus.
Quaésumus, omnípotens Deus: ut inter eius membra numerentur cuius córpori communicamus et sánguini: Qui tecum vivit.
.