Objaśnienie antyfony: “Kiedy wzejdzie słońce…” – Teologia Okresu Narodzenia Pańskiego

Antyfona:

„Kiedy wzejdzie słońce na niebie, ujrzycie Króla królów, który wychodzi od Ojca, jak oblubieniec ze swojej komnaty”.

Objaśnienie:

Powyższa antyfona pochodzi z I Nieszporów Uroczystości Narodzenia Pańskiego odnowionej Liturgii Godzin i jest antyfoną hymnu Maryi[1]. Antyfona wskazuje na to, że wzejdzie słońce na niebie, co łączy się ściśle z jedną z tzw. Wielkich Antyfon, gdy wzywa się: „O, Wschodzie!”. Wschód odnosi się do Chrystusa, prawdziwej światłości (por. J 1, 9). Renier z Saint Laurent (+1188) w swoim Objaśnieniu dziewięciu antyfon przed Narodzinami Pańskimi wskazuje na to, że Chrystus wszedł jak słońce z krainy wiecznej światłości do kraju mroków[2]. Mówi bowiem Pismo: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką” (Iz 9, 1). Dokonało się to poprzez nawiedzenie ludu przez „z wysoka Wschodzące Słońce” (Łk 1, 78). Miłosierny Bóg zstąpił bowiem z niebieskiej krainy, aby pośpieszyć na ratunek człowiekowi, przebywającemu w mroku grzechu i śmierci[3]. Jan Apostoł dostrzega w niebie Anioła, którego twarz była jak słońce (por. Ap 10, 1). Zdaniem Alkuina (+804) ta twarz wyraża Wcielenie Chrystusa, dzięki któremu człowiek śmiertelny dostrzegł Boga w osobie Jezusa[4]. Stąd antyfona mówi: ujrzycie. Ale kogo? Wspomina się o Królu, bo w istocie jest On nazwany Królem królów (por. Ap 19, 16)[5]. Dlaczego tak się o Nim mówi? Sam bowiem przyznał: „Jestem królem” (J 18, 37). Jest to więc Król królów, ponieważ ma władzę na ziemi i w niebie[6]. On jest bowiem tym, który ma moc otwierania i zamykania, tak iż otworzonego przezeń nikt nie zamknie, a zamkniętego – nikt nie otworzy (por. Ap 3, 7). Dalej wspomina się, że wychodzi od Ojca, jak oblubieniec ze swej komnaty. Jest to parafraza Psalmu, w którym napisano: „Ono [Słońce] wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty” (Ps 19, 6). Dotyczy to rzecz jasna odwiecznego rodzenia Syna przez Ojca[7]. W tych słowach ujawnia się bowiem równość w bóstwie Ojca z Synem[8]. Mówi bowiem sama Prawda: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 30). Tę prawdę przedstawia omawiana antyfona.

Dawid Makowski

[1] Zob. LG, I, s. 360.

[2] Zob. Reinerus S. Laurentii Leodiensis: Commentatio in IX antiphonas ante-natalis, X (PL, CIV, 49).

[3] Zob. Bruno Astensis: Commentaria in Lucam, I (PL, CLV, 351).

[4] Zob. Alcuinus: Commentaria in Apocalypsin, V, 10 (PL, C, 1143).

[5] Zob. Primasius Adrumetanensis: Commentaria in Apokalypsin, XIX (PL, LXVIII, 919).

[6] Zob. Reinerus S. Laurentii Leodiensis: Commentatio in IX antiphonas ante-natalis, XI (PL, CIV, 49).

[7] Zob. Augustinus: Epistolæ, CLXX, 5 (PL, XXXIII, 749).

[8] Zob. Walafridus Strabo: Expositio in XX primos Psalmos, XVIII (PL, CXIV, 790).

situs slot link slot jacktoto situs toto slot resmi jacktoto toto slot situs toto link slot gacor jacktoto link slot jacktoto jacktoto link togel link togel kawi898 situs slot
Współpracujemy z:
Wesprzyj nas!
Zaobserwuj nas!

Kalenda z Martyrologium Rzymskiego na 2025 rok

Prezentujemy Państwu tekst kalendy z Martyrologium Rzymskiego na 2025 r.Można go pobrać tutaj.Opr. ks. Dorian Figołuszka i ks. Sebastian KreczmańskiWyk. ks. Dorian Figołuszka

Modlitwa powszechna – III Niedziela Adwentu

Radując się bliskością przychodzącego Pana, przedstawmy Mu nasze szczere prośby, z którymi przyszliśmy do Jego świątyni w niedzielę Gaudete.Módlmy się za pasterzy Kościoła, aby[…]

Modlitwa powszechna – II Niedziela Adwentu

Chcąc wydać godny owoc nawrócenia, poprośmy dobrego Boga o pomoc we wszystkich naszych intencjach w drugą niedzielę Adwentu. Módlmy się za pasterzy Kościoła,[…]

Przetłumacz stronę