Tag: Konsekracja

Ipse enim in qua nocte tradebátur accépit panem, benedíxit ac fregit, dedítque discípulis suis, dicens:ACCÍPITE ET MANDUCÁTE EX HOC OMNES: HOC EST ENIM CORPUS MEUM, QUOD PRO VOBIS TRADÉTUR.On bowiem tej nocy, której był wydany, wziął chleb i dzięki Tobie składając, błogosławił, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.Símili modo postquam cenátum est,…
Dowiedz się więcej

Vere dignum est tibi grátias ágere, vere iustum est te glorificáre, Pater sancte, quia unus es Deus vivus et verus, qui es ante sæcula et pérmanes in ætérnum, inccessíbilem lucem inhábitans. Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składali dziękczynienie, i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, o Ojcze święty, albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i prawdziwym. Ty jesteś przedwieczny i trwasz na wieki mieszkając w niedostępnej światłości. Początek tej części prefacji jest…
Dowiedz się więcej

Qui cum Passióni voluntárie traderétur, accépit panem et grátias agens fregit, dedítque discípulis suis, dicens:ACCÍPITE ET MANDUCÁTE EX HOC OMNES: HOC EST ENIM CORPUS MEUM, QUOD PRO VOBIS TRADÉTUR.On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom mówiąc:BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.Símili modo, postquam cenátum…
Dowiedz się więcej

Ewolucja przepisów liturgicznych to proces obecny w Kościele od najdawniejszych czasów. Widać to już w pierwszych liturgiach Kościoła, które stopniowo (pod wpływem różnych czynników) zmieniły swój kształt i charakter. Również po Soborze Trydenckim (1545-1563), kiedy to skodyfikowano liturgię, wydając Mszał Rzymski, nie pozostawiono go w takim stanie aż do XX wieku, lecz już kilkanaście lat później – w 1604 r. – dokonano pierwszych poprawek w wydanej w 1570 r. księdze liturgicznej. Czy podobna rzecz miała miejsce…
Dowiedz się więcej

Uwaga: Przepisy liturgiczne zawarte w artykule odnoszą się do ksiąg liturgicznych wykorzystywanych w Kościele na początku XX wiekuNastępstwa prawne konsekracji kościoła i korzyści z tej ceremonii dla wiernych ściśle wiążą się ze sobą tak, że moim zdaniem wolno mi je razem omówić.Obrzęd konsekracji kościoła swą wspaniałością i przez swe znaczenie symboliczne zrobił na wiernych wielkie wrażenie, zniewolił ich, aby kościół mieli we czci i sami starali się być żywymi kościołami dla…
Dowiedz się więcej

Na Zachodzie spotykamy dwa macierzyste typy liturgiczne: rzymski i gallikański. O rzymskim obrządku mówimy obszernie w naszych dalszych wywodach. Chwilowo tylko wspomnimy, że w pierwszej epoce był on obrządkiem jedynie miasta Rzymu. Nie był używany w północnych Włoszech i nawet południowe diecezje półwyspu miały swoje własne, odmienne zwyczaje liturgiczne. Kościół Afryki podlegał bowiem potężnym wpływom Rzymu tak mocno, że moglibyśmy obrządek afrykański po IV w. uznać za pewną odmianę rytu…
Dowiedz się więcej

,,Tu es sacerdos in æternum”.Jakaż radość przepełniała nasze serca, gdy po ceremonii wyświęcenia, zdaliśmy sobie sprawę z tej Boskiej prawdy:,,Jesteś kapłanem na wieki”.Czuliśmy się nieskończenie szczęśliwi, a szczęście to z każdym rokiem wzrasta.Liczne dusze na świece zazdroszczą nam godności kapłańskiej. Nie jest to nic dziwnego. Na pocieszenie przypomnę im prawdę, której może dobrze nie znają, a mianowicie, że każdy chrześcijanin otrzymał istotne uczestnictwo w kapłaństwie Jezusa Chrystusa. Jako członek mistycznego Ciała Jezusa, należy według słów św. Piotra:,,Do rodzaju…
Dowiedz się więcej

CZĘŚĆ DRUGAO ceremoniach i obrzędach Mszy ŚwiętejRozdział siódmy – Opis liturgii lub Mszy Apostolskiej przekazany przez biskupa jerozolimskiego CyrylaOpisawszy więc rzeczy i ceremonie Mszy Świętej wraz z ich przyczynami, chcąc dogodzić jeszcze oponentom, wydaje się słuszne, aby wyłożyć tutaj liturgię, której opis wydał Cyryl, dawny Biskup Jerozolimy, czerpiąc od Apostołów, a zwłaszcza od św. Jakuba (Brata Pańskiego), pierwszego Biskupa tegoż Kościoła (Ga 1, 19; Dz 12, 2).…
Dowiedz się więcej

CZĘŚĆ DRUGAO ceremoniach i obrzędach Mszy ŚwiętejRozdział piąty – O głupim urąganiu heretyckim ceremoniom Mszy ŚwiętejOpisując to, przyszła mi na pamięć jedna kwestia lub pytanie, które zadał mi przed kilkoma laty jeden heretyk ariański:,,Czemu w waszych księgach papieskich, Durandus i inni mówią o wszystkich rzeczach, które podczas waszego nabożeństwa się wydarzają tak, że nawet furtkę kościelną opisują, zaniedbując przy tym jednak, co jest przyczyną tego, że waszego księdza…
Dowiedz się więcej

CZĘŚĆ DRUGA O ceremoniach i obrzędach Mszy Świętej Rozdział czwarty – O prefacji, Poświęceniu i Ofiarowaniu Ciała oraz Krwi Pańskiej, a także o przygotowaniu darów Po kazaniu kapłan wraca do odprawiania Mszy Świętej, której właściwą część rozpoczyna od Ofiarowania. O darach składanych na ołtarzu już wcześniej dogłębnie się powiedziało. Po dokonaniu ofiarowania chleba i wina, umywa on ręce, o czym Tyrillus (dawny biskup jerozolimski), tak mówi: ,,Ręce oznaczają sprawy lub uczynki ludzkie, dlatego…
Dowiedz się więcej