Tag: Prawo liturgiczne

Konferencja episkopatu w obecnej formie jest owocem prac Soboru Watykańskiego II. Wprawdzie jeszcze przed nim prawie wszędzie istniały konferencje biskupów, ale Kodeks pio­benedyktyński nie określał norm ogólnych co do ich ustanowienia i celów. Jak zauważył J. Dyduch, Vaticanum II nie powołał nowej instytucji w Kościele, ale już istniejącej nadał nową formę prawną poprzez określenie jej kompetencji i zadań. A zatem dopiero dokumenty soborowe i posoborowe przyznały konferencji episkopatu status…
Dowiedz się więcej

Na czele diecezji, która jest modelowym Kościołem partykularnym, stoi biskup diecezjalny. Przysługuje mu, w powierzonej jego pasterskiej pieczy diecezji, zwyczajna, własna i bezpośrednia władza rządzenia (kan. 381 §1 KPK). Władzę ustawodawczą biskup diecezjalny wykonuje osobiście (kan. 391 § 2 KPK). Spod tej władzy wyjęte są jedynie te sprawy, które na mocy prawa lub postanowienia papieskiego zostały zastrzeżone Stolicy Apostolskiej lub innym autorytetom kościelnym…
Dowiedz się więcej

Władzę ustawodawczą w całym Kościele sprawuje Biskup Rzymu. Jego władza jest najwyższa, pełna, bezpośrednia, powszechna i zwyczajna (kan. 331; kan. 333 § 1 KPK). Podmiot najwyższej i pełnej władzy w Kościele stanowi również Kolegium Biskupów, oczywiście z papieżem jako swoją głową na czele (kan. 336; kan. 337 § 1–2 KPK). Na mocy delegacji głos decydujący może posiadać także Synod Biskupów, jednak jego…
Dowiedz się więcej

Odnowa w dziedzinie liturgii, zapoczątkowana na Soborze Watykańskim II i konsekwentnie realizowana poprzez późniejsze dokumenty legislacyjne, wyraźnie wskazała na podmioty odpowiedzialne za procedowanie i realizację prawa liturgicznego. Jak zostało zaznaczone w konstytucji Sacrosanctum Concilium, nikomu, choćby nawet był kapłanem, nie wolno na własną rękę niczego do liturgii dodawać, ujmować czy zmieniać (KL 22 § 3). A wynika to z faktu, że prawo kierowania sprawami liturgii należy wyłącznie do odpowiedniej władzy kościelnej i przysługuje…
Dowiedz się więcej

W 2007 r. światło dzienne ujrzała refleksja Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów na temat szczególnie uroczystych celebracji, sprawowanych w Kościele. Choć siedem lat później światło dzienne ujrzał spracjalny dokument, będący „przewodnikiem” po takich liturgiach (zarówno od strony ich przygotowania, jak i celebrowania), to jednak treść refleksji Kongregacji nie traci na wartości. Niniejsza publikacja ma więc za cel przedstawienie głównych założeń relfeksji Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów na ten temat.Synod…
Dowiedz się więcej

Rubryki, czyli teksty drukowane w kolorze czerwonym, stanowią integralną część ksiąg liturgicznych. Kierowane są przede wszystkim do osób wykonujących szczególne funkcje w liturgii – celebransów, diakonów, lektorów czy posługujących. Zawierają między innymi opisy gestów, podział dialogów czy też wskazania dotyczące wykonywania określonych fragmentów. Stanowią jakby odpowiednik teatralnych didaskaliów, ale nie tylko…Wyobraźmy sobie przez chwilę liturgię bez rubryk. Czym ona by była? Zapewne modlitwą, tekstem do wypowiadania przez celebransa…
Dowiedz się więcej

Używanie II Modlitwy Eucharystycznej w niedziele ciągle budzi wiele wątpliwości. O ile polski mszał zezwala na taką praktykę, o tyle mszały innych krajów często nie podzielają tej opinii. Skąd więc taka rozbieżność? Poniższy wpis ma za zadanie rzucić nieco więcej światła na tę sporną kwestię.Otóż wszystko prawdopodobnie wzięło swój początek w tym, że Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z 1975 r. w numerze 322a, zachowywało pierwotne brzmienie przepisu odnoszącego się do używania I Modlitwy Eucharystycznej,…
Dowiedz się więcej

Przy różnych „specjalnych okazjach” liturgicznych można często usłyszeć zdanie zaczynające się: „Oprawą muzyczną dzisiejszej uroczystości zajmuje się…” Może nie bez racji muzycy kościelni protestują przeciw takiemu postawieniu sprawy? Czy nazwanie muzyki „oprawą” nie sprowadza jej do zbędnego dodatku, którym przyozdabia się liturgię, by czasem podkreślić jej uroczystość i wyjątkowość? Lub też inaczej, czy nie zrównuje tej wykonywanej na Mszy ślubnej z ową graną później do tańca na weselu? Na te pytania postaram…
Dowiedz się więcej

Czy istnienie problemów to zjawisko normalne? Tak, choć wiele zależy od sposobu ich rozwiązania, gdyż prawidłowym sposobem rozwiązywania tego typu zagwozdek jest droga ,,prawdy i wierności Kościołowi”[1]. Każdy, kto kocha liturgię, będzie starał się ją pielęgnować[2]. Taka osoba wie bowiem, że nie potrzeba wiele, aby zniszczyć świętą celebrację[3]. Ktoś taki jest na tyle zaznajomiony ze świętym obrzędem, iż wie, że jest to Boży dar, który do niego nie należy[4]. Właśnie dlatego…
Dowiedz się więcej

Ten nieco prowokujący tytuł naprowadza Czytelnika od razu na problem, z którym wszyscy mają dzisiaj do czynienia. Chodzi rzecz jasna o tę potrzebę duszpasterską, stojącą ponad wszelkimi normami, będącą jednocześnie pewnego rodzaju argumentem za zmienianiem rubryk pod duszpasterza czy wspólnotę. Najprostszym przykładem jest tutaj chociażby kwestia rozpoczęcia Wigilii Paschalnej. Rubryka informuje, że sprawowanie tej liturgii wolno rozpocząć dopiero po zmroku, co w Polsce na wiosnę ma miejsce mniej więcej około godziny 20:00[1].…
Dowiedz się więcej