Teologia IV Modlitwy Eucharystycznej – Postsanctus (cz. VIII)

Ut tuam vero dispensatiónem impléret, in mortem trádidit semetípsum ac, resúrgens a mórtuis, mortem destrúxit vitámque renovávit.

Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową, 
a zmartwychwstając zwyciężył śmierći odnowił życie.

Celebrans rozpoczyna teraz kolejną część modlitwy, w której wspominał będzie misterium paschalne. Mówi więc: Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową[1]. Wspomina tu o postanowieniu Boga Ojca, gdyż pamięta o słowach Pisma: „Powiedziałem «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano: Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę»” (Ps 40, 8-9). Zdanie to odnosi się do Boga Syna[2]. W momencie przewidzianym przez Boga Ojca, Syn przyjął ludzką naturę i przyszedł na ten świat, aby wypełnić nadane Mu posłannictwo[3]. Przybył, aby zbawić człowieka, czego dokonał poprzez zawiśnięcie na drzewie krzyża[4]. Dokonał tego, wydając się samemu na śmierć krzyżową, a więc dobrowolnie (por. Łk 22, 42). To właśnie wówczas na drzewie zasnął Król, aby śpiący od wieków mogli się obudzić, tak jak i On cieleśnie po trzech dniach powstał z grobu, będąc „Pierworodnym spośród umarłych” (Kol 1, 18). W ten sposób przez ofiarę swojej krwi odnowił całą ludzkość[5]. Była to cena odkupienia człowieka, dzięki której człowiek żyje już nie dla siebie, ale dla Tego, który za niego umarł i powstał z martwych (por. 2 Kor 5, 15). W ten sposób odnowił życie, ponieważ zwyciężył śmierć[6]. Pod tymi słowami rozumie się zwyciężenie diabła, będącego mniejszym niż wszechmogący Bóg, który go związał, to znaczy ujarzmił od uwodzenia wiernych[7]. Od momentu Jego śmierci każdy, kto przez wiarę spojrzy na śmierć Pańską, zostaje uzdrowiony od wszelkiego zjadliwego ukąszenia diabelskiego[8].

Dawid Makowski

[1] MRpol, s. 329*.

[2] Zob. Atto Vercellensis: Expositio epistolarum S. Pauli (PL, CXXXIV, 787).

[3] Zob. Alcuinus: Super III epistolas Pauli, VII, 10 (PL, C, 1078).

[4] Zob. Ambrosius Mediolanensis: Epistolarum classis I, XLIV, 17 (PL, XVI, 1141).

[5] Zob. Ambrosius Mediolanensis: Apologia Prophetæ David, XV, 73 (PL, XIV, 880).

[6] MRpol, s. 329*.

[7] Zob. Augustinus: De Trinitate, IV, 13, 17 (PL, XLII, 899).

[8] Zob. Augustinus: In Ioannem, XI, 11 (PL, XXXV, 1490).

Liturgia jest pasjonująca, a jej teksty zawierają mnóstwo treści teologicznych. Poznajmy je!

Dawid Makowski

AUTOR SERII

Więcej takich treści! situs toto jacktoto situs toto situs toto jacktoto jacktoto jacktoto slot gacor jacktoto jacktoto situs slot
Współpracujemy z:
Wesprzyj nas!
Zaobserwuj nas!

Modlitwa powszechna – II Niedziela Adwentu

Chcąc wydać godny owoc nawrócenia, poprośmy dobrego Boga o pomoc we wszystkich naszych intencjach w drugą niedzielę Adwentu. Módlmy się za pasterzy Kościoła,[…]

Poradnik liturgiczny: jak napisać modlitwę powszechną?

Zachęcamy do skorzystania z naszej pomocy dotyczącej pisania modlitwy powszechnej:br. Dorian Kuc SDS jacktoto situs toto slot online situs toto toto togel[…]

Poradnik liturgiczny: jak obliczyć lunę dla kalendy (ogłoszenia Narodzenia Pańskiego) na 25 grudnia 2025 r.?

Kalenda to śpiew z Martyrologium Rzymskiego przeznaczony na dzień 25 grudnia (Uroczystość Bożego Narodzenia), który można wykonać przed lub podczas sprawowania Mszy w nocy, popularnie[…]

Przetłumacz stronę