Wpływ liturgii na życie: wspomnienie obowiązkowe św. Alojzego Gonzagi

Dzisiejsza modlitwa nad darami zwraca uwagę na postać św. Alojzego Gonzagi, który odznaczał się nie tylko umiłowaniem czystości, ale także modlitwy. Te dwie perspektywy: czystość i modlitwa są tutaj kluczowe. Kapłan prosi o to, aby zgromadzenie mogło czystym sercem uczestniczyć w uczcie eucharystycznej, aby wskazać na ważną prawdę, którą niesie Pismo Święte w relacji o ofierze Abla i Kaina. Otóż obydwie ofiary były składane – jak można przypuszczać – z pieczołowitością, tj. troską o każdy detal rytualny. Jednak w ofierze Kaina zabrakło owego “czegoś więcej”. Mówi się o Ablu, że był sprawiedliwy, czego o Kainie powiedzieć nie można. Tu tkwi sedno różnicy pomiędzy tymi ofiarami. Dlatego kapłan prosi, aby uczestniczenie w liturgii odbywało się w czystości serca, gdyż wtedy oprócz składanej ofiary można złożyć w ofierze swoje życie dla Boga, którego owe serce miłuje. Odpowiednia dyspozycja wewnętrzna umożliwia bowiem otrzymanie z tych świętych tajemnic obfitych łask.

Jak więc dziś żyć liturgią? Warto się zastanowić nad tym, czy uczestniczy się w liturgii w sposób pełny, czy tylko w sposób zewnętrzny. Dzisiejszy obchód wymaga od wiernego zaangażowania całego siebie w liturgię, aby czyn zgadzał się z wewnętrznym nastawieniem.

Opr. Dawid Makowski