Tag: Msza św.

Et, ut non ámplius nobismetípsis viverémus, sed sibi qui pro nobis mórtuus est atque surréxit, a te, Pater, misit Spíritum Sanctum primítas credéntibus, qui, opus suum in mundo perfíciens, omnem sanctificatiónem compléret.Abyśmy żyli już nie dla siebie, ale dla Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, zesłał On od Ciebie, Ojcze, jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha Świętego, który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie i dopełnia wszelkiego…
Dowiedz się więcej

Ut tuam vero dispensatiónem impléret, in mortem trádidit semetípsum ac, resúrgens a mórtuis, mortem destrúxit vitámque renovávit.Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową, a zmartwychwstając zwyciężył śmierći odnowił życie.Celebrans rozpoczyna teraz kolejną część modlitwy, w której wspominał będzie misterium paschalne. Mówi więc: Aby wypełnić Twoje postanowienie, wydał się na śmierć krzyżową[1]. Wspomina tu o postanowieniu Boga Ojca, gdyż pamięta o słowach Pisma: „Powiedziałem «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie…
Dowiedz się więcej

Qui, incarnátus de Spíritu Sancto et natus ex María Vírgine, in nostra condiciónis forma est conversátus per ómnia absque peccáto; salútem evangelizávit paupéribus, redemptiónem captívitis, mæstis corde lætítiam.On to za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem, narodził się z Maryi Dziewicy i był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. Ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość.Teraz kapłan zaczyna opowiadać o cudownym przyjściu na świat…
Dowiedz się więcej

Et sic, Pater sancte, mundum dilexísti, ut, compléta plenitúdine témporum, Unigénitum tuum nobis mítteres Salvatórem.Ojcze święty, tak umiłowałeś świat, że gdy nadeszła pełnia czasów, zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, aby nas zbawił.Następnie celebrans po raz trzeci w tej modlitwie określa Boga tytułem Ojca, gdy mówi: Ojcze święty, tak umiłowałeś świat[1]. W tym przypadku używa tego tytułu, aby wskazać na relację, jaka zachodzi między światem a Bogiem –…
Dowiedz się więcej

Sed et foedera plúries homínibus obtulísti eósque per prophétas erudísti in exspectatióne salútis.Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi i pouczałeś ich przez Proroków, aby oczekiwali zbawienia.Następnie kapłan wspomina przeszłe przymierza, które Bóg zawierał z ludźmi, mówiąc: Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi[1]. Mówi o wielokrotności ze względu na słowa Pisma: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg” (Hbr 1, 1). Bóg bowiem na wiele sposobów i w różnych momentach przemawiał do swego…
Dowiedz się więcej

„Zaiste, Eucharystia jest bramą nieba, która otwiera się na ziemi. Jest promieniem chwały niebieskiego Jeruzalem, który przenika cienie naszej historii i rzuca światło na drogi naszego życia” (EE 19).Tak w swojej ostatniej encyklice o tajemnicy Eucharystii napisał św. Jan Paweł II. Warto postawić sobie pytania: Czym jest Eucharystia? Czego podczas sprawowania tej Najświętszej Ofiary doświadczamy?Kiedyś czytałem ciekawą publikację autorstwa ks. Bronisława Predera zatytułowaną „Kiedy niebo jest na ziemi”.…
Dowiedz się więcej

Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II w artykule 116 opowiedziała się na temat śpiewu gregoriańskiego następująco: Kościół uznaje śpiew gregoriański za własny śpiew liturgii rzymskiej. Dlatego w liturgii powinien zajmować on pierwsze miejsce wśród innych równorzędnych rodzajów śpiewu. Nie wyklucza się ze służby Bożej innych gatunków muzyki kościelnej, zwłaszcza polifonii, byleby odpowiadały duchowi sprawowanej liturgii, zgodnie z art. 30. Jak trzeba dzisiaj interpretować ten…
Dowiedz się więcej

Poniżej prezentujemy ostatni fragment tłumaczenia Wykładu na temat Kanonu Rzymskiego biskupa Odona, a mianowicie dystynkcję czwartą wraz z konkluzją. Przed lekturą warto przypomnieć sobie wszelkie uwagi poczynione na samym wstępie.Badając tekst pod ogólnym kątem, zauważyć można z łatwością, że sama w sobie dystynkcja czwarta jest sporo krótsza od poprzedniej i stanowi swego rodzaju klamrę kompozycyjną, kiedy zestawimy ją z dystynkcją pierwszą. Wyraźnie widać, iż sposób pisania w ostatniej z czterech dystynkcji…
Dowiedz się więcej

Omnibus enim misericórditer subvenísti, ut te quæréntes invenírent.W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z pomocą wszystkim ludziom, aby Ciebie szukali i znaleźli.Kapłan mówi, że Bóg pospieszył w swoim miłosierdziu ku każdemu człowiekowi[1]. Jan pisze bowiem: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). Owo umiłowanie świata polegało na tym, że Bóg zlitował się nad człowiekiem…
Dowiedz się więcej

Et cum amicítiam tuam, non oboediens, amisísset, non eum dereliquísti in mortis império. A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. Teraz kapłan kontynuuje wspominanie historii zbawienia, mówiąc o grzechu pierworodnym, kiedy powiada: A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń[1]. Mówiąc: a gdy, wskazuje na to, że tak nie było od początku, gdyż Bóg uczynił człowieka szczęśliwym, żyjącym w przyjaźni ze swoim Stwórcą (por. Rdz 2, 8). Przed upadkiem ludzie…
Dowiedz się więcej