Zgromadzenia wielkopostne – Przepisy obrzędowe
W celu przybliżenia wszystkich przepisów, dotyczących wielkopostnych zgromadzeń, pragniemy przypomnieć, że:
- Kościół bardzo zachęca do tego, aby zachowywać zgromadzenia na wzór rzymskich „stacji” (PS, nr 16).
- Stacjami tymi winny być znaczniejsze świątynie Kościoła lokalnego, jak np. sanktuaria, bazyliki, miejsca pielgrzymek, katedra etc. (CE, nr 260).
- Do tych stacji, w których ma się odbywać Msza św., może wieść procesja, której kształt jest tożsamy z kształtem procesji wejścia: ministrant z kadzielnicą, usługujący z krzyżem pomiędzy usługującymi ze świecami, pozostali usługujący, duchowni w strojach chórowych, diakon (lub gdy go nie ma: lektor ustanowiony) niosący Ewangeliarz, pozostali diakoni, prezbiterzy koncelebrujący, biskup w asyście dwóch diakonów, za którym idą usługujący do mitry i pastorału (CE, nr 261).
- Biskup przywdziewa fioletowy ornat tudzież kapę, którą zdejmuje po procesji i przywdziewa ornat. Ma on na sobie mitrę prostą (Tamże).
- Przed wyruszeniem procesji biskup pozdrawia wiernych, wprowadza ich w misterium dnia (lub czyni to koncelebrans albo diakon), wypowiada kolektę nt. misterium krzyża lub o odpuszczenie grzechów albo za Kościół (bądź jedną z podanych w mszale modlitw nad ludem). Następnie dokonuje zasypania kadzidła, po czym diakon wzywa: „Idźmy w pokoju”, na które to hasło wyrusza wyżej wspomniana procesja (Tamże).
- W trakcie procesji śpiewa się litanię do Wszystkich Świętych (Tamże).
- Po dojściu do prezbiterium, biskup okadza ołtarz i krzyż, po czym (jeśli miał kapę – zdejmuje ją i wkłada ornat) – opuściwszy inne obrzędy – wygłasza kolektę mszalną. Kapę może jednak biskup zdjąć przed ukłonem względem ołtarza na początku celebracji (Tamże).
Opr. Dawid Makowski