Tag: Święcenia ostiariatu

Przy udzielaniu sakramentów święceń w dawniejszych czasach, ze względu na prostotę i zwięzłość i obrzędów, znaczenie sakramentu było dużo bardziej widoczne. Ewolucja obrzędów i modlitw nastąpiła w epoce karolińskiej, później w X w. pod wpływem Sakramentarza gelazjańskiego, który pochodzi z VIII w., do zmian przyczynił się również Pontyfikał rzymsko-germański1. To ostatnie dzieło (na którym są oparte XII-wieczny Pontyfikał rzymski i Pontyfikał Kurii Rzymskiej), jak i Pontyfikał Durandusa, wprowadziły wiele nowych ceremonii i formuł, które potem…
Dowiedz się więcej

Funkcje liturgiczne objawiają misterium Kościoła, ponieważ są wyrazem służby poprzez dar, który człowiek otrzymał, gdyż „różne są rodzaje posługiwania” (1 Kor 12, 5). Wszyscy, którzy pełnią jakiekolwiek czynności liturgiczne, spełniają je prawdziwie[1]. W przestrzeni parafialnej można dostrzec najczęściej kilka osób, które codzienne pełnią swoje funkcje liturgiczne, a więc: ministranta, zakrystiana i organistę[2]. Obecnie obowiązujące przepisy liturgiczne wśród różnych funkcji (munus) liturgicznych, wymieniają m.in. wspomnianą służbę…
Dowiedz się więcej

Przed Soborem Watykańskim II (1962-1965) wielu biskupów zgłaszało Komisji Przygotowawczej Soboru Ekumenicznego swoje własne sugestie, nad którymi miano się pochylić, a które dotyczyły święceń niższych, subdiakonatu oraz tonsury. Poniższy tekst ma za cel ukazanie wstępnych założeń reformy święceń niższych.Sugestie biskupów na temat reformy zbierano przez rok[1]. Względem tonsury ostatniej głosy były zróżnicowane: począwszy od tych, które pragnęły jej zachowania; poprzez tych, którzy pragnęli ujednolicenia formy tonsury;…
Dowiedz się więcej

W sierpniu bieżącego roku minie pięćdziesiąt lat od reformy tonsury, święceń niższych i subdiakonatu. Wówczas papież Paweł VI (+1978) pozostawił przy istnieniu jedynie lektorat i akolitat, podczas gdy pozostałe święcenia niższe (oraz tonsura), a także subdiakonat z grupy święceń wyższych, zostały usunięte[1]. Jednakże przyglądając się działalności niektórych tradycjonalistycznych instytutów, można zauważyć, że święcenia niższe poprzedzone tonsurą, a także następującym po nich stopniem subdiakona, nadal są udzielane. Pada…
Dowiedz się więcej

W kolejnym artykule zostanie przedstawione graficzno-tekstowe usystematyzowanie pochodzenia poszczególnych święceń niższych, których źródłem jest oczywiście diakonat, o czym wzmiankował chociażby papież Urban II (+1099):,,Wzywamy święty diakonat i kapłaństwo, bo czytamy, że Kościół pierwotny miał tylko te zlecenia”[1].Pierwotna służba diakonatu, o której napisał m.in. A. J. Nowowiejski (+1941), została z czasem rozszerzona na innych posługujących: diakonów i subdiakonów[2]. Świadczy o tym wielu autorów, takich jak: Hipolit Rzymski (+235) Raban Maur (+856), Ambrozjaster (+IV…
Dowiedz się więcej

Znając już zarys powstania święceń niższych i wyższych, warto poznać kształtowanie się obrzędu udzielania tych urzędów, począwszy od tekstów biblijnych, poprzez m.in. dzieło przypisywane Hipolitowi (+236), a skończywszy na Statutach Kościoła Starożytnego (V w.).Pismo ŚwiętePierwszym źródłem, nad którym należy się pochylić, jest tekst natchniony – Pismo Święte. Na samym początku warto się zająć opisem wybrania następcy Judasza (Dz 15-26). Cała procedura wyboru nowego członka…
Dowiedz się więcej

Przyglądając się dzisiejszej liturgii sprawowanej według ksiąg z 1962 roku, dostrzeże się, że ministranci w tej liturgii swoim strojem przypominają kleryków. Taka praktyka ma swoje korzenie już w XVI w., kiedy to z braku duchownych niższych święceń Kościół zaczął pozwalać świeckim mężczyznom zastępować akolitów w niektórych czynnościach (m.in. w podawaniu ampułek). Po reformie liturgicznej dokonanej w ubiegłym stuleciu, w Kościele powszechnym zachowały się jedynie dwa święcenia niższe zwane odtąd…
Dowiedz się więcej

Pięćdziesiąt lat temu w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny światło dzienne ujrzało Motu Proprio Ministeria Quædam papieża Pawła VI (+1978), modyfikujące dyscyplinę Kościoła względem stopni, które od X w. nazywały się święceniami niższymi i wyższymi (ordines minores et maiores)[1]. Reformie poddane zostały bowiem następujące stopnie: ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat i subdiakonat. Ponadto dokonano reformy tonsury, czyli inicjacji do stanu duchownego[2]. Dzisiaj…
Dowiedz się więcej

Pierwsze święcenie, które często łączono z ceremonią tonsury, miało przygotować alumna do życia duchownego. Tym stopniem był ostiariat. Ostiariuszom powierzano troskę o świątynię, przez co zaznajamiali się oni m.in. z księgami liturgicznymi, z których później (w życiu kapłańskim) mieli korzystać.Zdaniem Amalariusza owe święcenie wywodzi się ze Starego Przymierza. Teolog powołuje się przy tym, na tekst Pierwszej Księgi Kronik, w której napisano o odźwiernych[3]. Tak samo uważa Izydor powołując się na stróży świątyni.…
Dowiedz się więcej