Kategoria: Artykuły

Dzieje Apostolskie przekazują, że Apostołowie po wniebowstąpieniu Jezusa powrócili do Jerozolimy i zaczęli zbierać się w sali na górze, aby trwać jednomyślnie na modlitwie (Dz 1, 14). Realizacja takiej postawy jest konsekwencją okazywania posłuszeństwa Jezusowi, który pozostawił im czytelny nakaz (Mt 28, 20; 1 Kor 11, 25). Sala na górze to biblijny Wieczernik[1]. Nie zostały podane przy czyny, dla których tam właśnie zebrali się Apostołowie. Można jednak sądzić, że chodzi…
Dowiedz się więcej

Faktem jest, że u początku zgromadzeń ludu w Nowym Testamencie stoi osoba i publiczna działalność Jezusa Chrystusa[1]. Apostołowie przekazali wspólnocie pierwotnego Kościoła wzorce bezpośrednio przyjęte od Jezusa Chrystusa. Zarówno wtedy, jak i w aktualnych zgromadzeniach liturgicznych osoba Chrystusa znajduje się w centrum i stanowi w nich najistotniejszy i konieczny element[2]. Natomiast przekazy ewangeliczne wskazują na ludzi, którzy gromadzili się wokół Jezusa, a miejscem tych zgromadzeń były synagogi (Mk 1, 21,…
Dowiedz się więcej

Idea zgromadzenia liturgicznego w zakresie dopełniającym została ukazana również w Nowym Testamencie, bazując na celebracji uczt, w których uczestniczył albo którym przewodniczył sam Chrystus[1]. Jezus wypełnia wiernie przepisy Starego Prawa i wprowadza jednocześnie nowy wymiar kultu realizowanego w Duchu i prawdzie (J 4, 24)[2]. Istotne elementy oraz przebieg zgromadzeń nowotestamentalnych można dogłębniej poznać dokonując analizy treściowej i formalnej ksiąg Ewangelii, Dziejów Apostolskich, listów św. Pawła, Listu do Hebrajczyków oraz Apokalipsy…
Dowiedz się więcej

Sakramenty św. udzielają nam prócz łaski uświęcającej (lub pomnożenia jej) tzw. łaskę sakramentalną. Niełatwą jest rzeczą określić dokładnie, co to jest łaska sakramentalna. Bez wątpienia polega ona na pewnej mocy, jaka dochodzi do łaski uświęcającej, kiedy ją przyjmujemy przez sakrament. Chrystus bowiem ustanowił sakramenty św. w tym celu, by przez nie łaska płynęła z Jego św. Człowieczeństwa do dusz naszych z szczególną mocą, odpowiadającą zadaniu, jakie poszczególne sakramenty mają spełnić w naszym życiu…
Dowiedz się więcej

Zgromadzenie liturgiczne jest z jednej strony miejscem, gdzie wierzący spotyka Pana, z drugiej także stanowi rzeczywisty znak wspólnoty. Owa wspólnota to nie odizolowana cząstka Mistycznego Ciała Chrystusa, ale Kościół, który aktualizuje się i jest obecny w konkretnym miejscu, i grupie wiernych. Podobnie zgromadzenie liturgiczne jest Kościołem modlącym się, uświęcającym i oddającym chwałę Bogu[1]. Reprezentuje ono w określonym czasie i przestrzeni nowy lud Boży, powołany przez Boga w mocy Ducha…
Dowiedz się więcej

UWAGA: TEKST JEST PISANY Z PERSPEKTYWY TEOLOGII PRAWOSŁAWNEJNa całym chrześcijańskim Wschodzie to święto, obchodzone 6 stycznia, utożsamiane jest z Chrztem Pańskim – w przypadku Ormian równocześnie z Narodzeniem Chrystusa, zgodnie ze starszą praktyką. Przez to wszystkie ryty wschodnie przewidują obrzęd wielkiego poświęcenia wody. Przypomina on – chyba najbardziej w rytach bizantyjskim i koptyjskim – poświęcenie wody chrzcielnej. Jest to tak ważny i głęboki rytuał, iż często podaje się go jako najlepszy…
Dowiedz się więcej

Uroczystość Objawienia Pańskiego, obchodzona w Polsce dnia 6 stycznia, jest od wieków dla Kościoła bardzo istotnym obchodem liturgicznym. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa przywiązywano do tej Uroczystości dość dużą wagę, czego świadectwo przedstawiają chociażby Konstytucje Apostolskie[1]. O ile kilkanaście dni wcześniej Kościół obchodził Uroczystość Narodzenia Pańskiego, w której celebrował misterium Wcielenia, o tyle teraz Kościół zwraca uwagę na Bóstwo Chrystusa. Mędrcy ze Wschodu, dary składane przez nich…
Dowiedz się więcej

Niewiele jest w roku kościelnym uroczystości o takim stopniu bogactwa myśli, wielości tajemnic, jak święto Epifanii, czyli Objawienia, powszechnie Trzech Króli. Boże Narodzenie, Wielkanoc, Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Świętego jedynie mają tę solenność, co Trzech Króli, gdyż to ,,dzień najświętszy”, o czym jest napisane w kanonie. Ale też ta uroczystość niesie z sobą aż trzy główne idee, myśli przewodnie, a więc: pokłon Trzech Króli, Chrzest Jezusowy w Jordanie i pierwszy cud…
Dowiedz się więcej

W wielu modlitwach liturgicznych słyszymy często te znamienne słowa: ,,Bóg przez wszystkie wieki wieków”. Odpowiadamy na to: ,,Amen”. Co jednak oznacza owo: ,,Bóg przez wszystkie wieki wieków”? Otóż poprzez to wypowiadamy imię Boga, a jednak wskazujemy na pewną Jego cechę. Bóg jest wieczny – to jest Jego cecha: nie ma w Nim zmienności czasów. Świadczą o tym słowa: Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi (Ap…
Dowiedz się więcej

Sens roku liturgicznegoBóg jest wiekuisty i tym samym jest poza czasem. ,,Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i Świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem” (Ps 90, 2). Bóg udziela łask kiedy chce i jak chce. Jednak z chwilą, gdy „Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami” (J 1, 14), Bóg nie związany z czasem i przestrzenią związał się w jakiś sposób z tymi wymiarami.…
Dowiedz się więcej