Kategoria: Artykuły

Portal poświęcony liturgii Kościoła Świętego

Księgi liturgiczne katedry krakowskiej na początku XII w.

Wskazówkę o sprawach i losach naszego Kościoła w pierwszych wiekach jego istnienia daleko pewniejszą, aniżeli nieliczne zapiski rocznikarskie, podają księgi liturgiczne, zachowując się jeszcze, acz już w szczupłym bardzo zasobie, w archiwach naszych kapituł katedralnych, bądź też indziej zwłaszcza pochodzące z bibliotek klasztornych. Bezpośrednio mieszczą one w sobie wiadomość pozytywną o czci Bożej i sprawowaniu nabożeństwa w czasie kiedy te księgi były w użyciu liturgicznym; równocześnie stanowią…
Dowiedz się więcej

Notatka liturgiczna: ,,Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”

“Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”Słowa te recytujemy lub śpiewamy w każdej świątecznej lub bardziej okazałej liturgii. Oto czytamy w Ewangelii: Zjawiło się z Aniołem mnóstwo wojska niebieskiego, wielbiąc Boga, i mówiąc: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli (Łk 2, 13-14). Wydarzenie to miało miejsce przy narodzinach Chrystusa. Co te słowa jednak oznaczają? Niewątpliwie mają one charakter uwielbienia, skoro się…
Dowiedz się więcej

,,Pan z wami”, ale dlaczego wymawiane tyłem do ludzi przed prefacją?

Jeśli spoglądniemy na liturgię sprawowaną przy ołtarzu przyściennym, to zauważymy, że podczas pozdrowienia wiernych przed prefacją, kapłan nie odwraca się do nich, aby ich pozdrowić. Dlaczego w tym wypadku czyni wyjątek od reguły, nakazującej mu zwrócenie się do ludzi? Dlatego, że przystępuje do największej tajemnicy. Oto Chrystus w Ewangelii przestrzega przed spoglądaniem się za siebie, gdy już rozpoczęło się pracę: Nikt kto przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do Królestwa Niebieskiego (Łk…
Dowiedz się więcej

Notatka liturgiczna: ,,Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie”

„Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie”Słowa te recytujemy lub śpiewamy w każdej liturgii mszalnej, ale czy rozumiemy, o kim jest tutaj mowa? W Ewangelii Chrystus rzekł: Nie ujrzycie Mnie odtąd, dopóki nie powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 23, 39). Sformułowania tego użył jednak tłum już wcześniej, gdy Zbawiciel przybywał do Jerozolimy: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 21, 9). Słowa te, powzięte z Psalmu 118, odnoszą…
Dowiedz się więcej

Prefacja na Boże Narodzenie

Pierwotnie prefacji na Boże Narodzenie było kilka. Każda z trzech Mszy św. odprawianych w tę Uroczystość miała osobną. Dziś [1932 r. – przyp. red.] pozostała tylko jedna. Bezsprzecznie należy ona do najstarszych w liturgii mszalnej. Nie chodzi nam jednak o jej historię, ale raczej o treść dogmatyczną, jaką w sobie mieści.Z trzech części, na jakie ta, i każda inna prefacja się dzieli, interesuje nas głównie druga, środkowa, zmienna zależnie od uroczystości, bo w niej ta treść…
Dowiedz się więcej

Liturgiczne znaczenie tajemnicy Wcielenia

,,O Magnum Mysterium! Et admirabile sacramentum, ut animalia viderent Dominum natum, jacentem in præsepio! Beata Virgo, cujus viscera meruerunt portare Dominum Christum. Alleluia!” W kolekcie Mszy św. sprawowanej dn. 22 grudnia, kapłan w imieniu wszystkich zgromadzonych prosi Boga o dar uczestniczenia w życiu Odkupiciela, wspominając o tym, że lud wierzy we Wcielenie Syna Bożego[1]. Kolekta kolejnego dnia liturgicznego wyjaśnia już to, czym jest owo Wcielenie, pouczając, iż jest…
Dowiedz się więcej

Kształtowanie się pozaministerialnej służby kobiet przy ołtarzu

Po Soborze Trydenckim (1545-1563) w wielu miejscach świata zaczęło brakować duchownych, gdyż (m.in.) wprowadzono wówczas obowiązek kształcenia przyszłych kapłanów w seminariach. Wówczas pojawiły się pierwsze głosy dotyczące tego, aby zmienić dyscyplinę Kościoła względem tych pomocniczych stopni kościelnego posługiwania, co – bez zgody Stolicy Apostolskiej – wprowadziły w życie Synody w Avignon w 1594 r. i w Reims w 1583 r., dopuszczając do służby przy ołtarzu świeckich (głównie młodych chłopców) bez tonsury…
Dowiedz się więcej

Trzy Adwenty – Trzy przyjścia Chrystusa

Są trzy przyjścia adwentowe, trzy razy bowiem przychodzi Chrystus. Pierwsze miało miejsce przy narodzeniu w Betlejem, trzecie – bo ostatnie – będzie miało miejsce właściwie na końcu świata; a drugie, pośrednie między tamtymi, to przyjście Chrystusa do nas w Komunii św.:,,Błogosławione przyjście Jezusa troiste jest w jedności swojej. Jedno, bo przychodzi zawsze ten sam Syn Boże, troiste zaś, bo nawiedza nas Pan w trzech odstępach czasu i w trojaki…
Dowiedz się więcej

Błogosławieni słudzy czekający na Pana

Adwent to czas oczekiwania przyjścia Pana. W prawdzie Kościół w swej liturgii już od kilku tygodni, od suchych dni jesiennych wygląda swego Pana, ale teraz tęsknota ogarnia już całe jego życie i w każdym słowie liturgii wylewa się na zewnątrz potokiem radości niestłumionej:,,Raduj się wielce, córko Syjonu[1], bo oto Syn Człowieczy przyjdzie w obłokach niebieskich[2], z mocą wielką i majestatem i objawia się chwała Jego”[3].Zbliża się wielki dzień królewskiej…
Dowiedz się więcej

Wprowadzenie w Okres Adwentu

,,Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki Jego” (Mt 3, 3).Adwent to czas przed Bożym Narodzeniem, trwający niespełna cztery tygodnie, obejmujący konicznie cztery niedziele. Po łacinie adwent (adventus) oznacza przyjście. W adwencie rozpamiętujemy podwójne przyjście Zbawiciela: pierwsze przyjście na świat, czyli Boże Narodzenie i przyjście Zbawiciela na Sąd Ostateczny przy końcu świata. Cztery tygodnie adwentu przypominają cztery tysiące lat oczekiwania Mesjasza przez świat, tęskniący do Niego.Kościół…
Dowiedz się więcej

Przetłumacz stronę