Tag: Diakon

Ewolucja przepisów liturgicznych to proces obecny w Kościele od najdawniejszych czasów. Widać to już w pierwszych liturgiach Kościoła, które stopniowo (pod wpływem różnych czynników) zmieniły swój kształt i charakter. Również po Soborze Trydenckim (1545-1563), kiedy to skodyfikowano liturgię, wydając Mszał Rzymski, nie pozostawiono go w takim stanie aż do XX wieku, lecz już kilkanaście lat później – w 1604 r. – dokonano pierwszych poprawek w wydanej w 1570 r. księdze liturgicznej. Czy podobna rzecz miała miejsce…
Czytaj dalej

Liturgia ciągle się rozwija. Twierdzenie to jest prawdziwe, a przybiera na znaczeniu, gdy zacznie się zagłębiać w poszczególne mszały. Nie chodzi tutaj o studiowanie średniowiecznych ksiąg liturgicznych czy wyszukiwanie różnic obrzędowych między mszałami potrydenckimi, ale raczej o zaobserwowanie zmian w poszczególnych obrzędach pomiędzy mszałami dzisiaj obecnymi. Taka sytuacja ma bowiem miejsce z Mszą św., w której uczestniczy tylko jeden posługujący. Ryt tej Mszy św. zamieszczony w Mszale Rzymskim dla diecezji polskich z 1986 r. jest inny…
Czytaj dalej

Pierwszym celem Zakonu Seraficznego jest oddawanie chwały Bogu poprzez chóralny śpiew, jakby pienie Aniołów. Chóry są bardzo ważne, gdyż zastępują Aniołów, gdy strzegą porządku oddawania chwały Bożej na ziemi, jak to czynią w niebie Aniołowie. Te wołania są potrzebne także w doczesności. Trzeba powiedzieć, że dla prawdziwych zakonników, poświęcających się ubóstwu, równie pobożne (co sami utrzymują) są dla chóry zakonne. Dlatego z najgorętszą chęcią należy do nich przystępować. Pierwszy raz…
Czytaj dalej

Ostatnim elementem liturgii słowa jest modlitwa powszechna (oratio universalis), w której wierni – członkowie mistycznego Ciała Chrystusa – proszą Boga o potrzebne łaski dla siebie i całego świata. Warto zatem zagłębić się w tę modlitwę, która z zasady powinna być głoszona przez wiernych.Zdaniem dzisiejszych badaczy powstanie modlitwy powszechnej nastąpiło w Starym Testamencie, gdzie taką formę próśb wykorzystywano w trakcie nabożeństwa synagogalnego[1]. Ta forma oracji bardzo szybko przeszła…
Czytaj dalej

W świadomości wielu wiernych, diakon jest kimś, kto przygotowuje się do święceń prezbiteratu – jest „półksiędzem”, czy “prawie księdzem”, który nie może jeszcze wykonywać pewnych czynności należących do kapłana. Często diakon jest przedstawiany jako ten, który może zastępować kapłana w pewnych czynnościach liturgicznych. Choć informacje o diakonacie jako stałej posłudze zapisane są w tak Katechizmie Kościoła Katolickiego, jak i w wielu dokumentach kościelnych, to i tak wydaje się, że znaczna część wiernych nie ma jeszcze…
Czytaj dalej

Ważnym momentem Mszy św. i szczytem jej pierwszej części, jest proklamacja Ewangelii mszalnej[1]. Do odczytania Dobrej Nowiny wiodła dotąd cała liturgia słowa, gdyż poprzedzające ją czytania i śpiewy, wprowadzały i przygotowywały wiernych do usłyszenia tego jakże ważnego tekstu[2]. Dlatego opisawszy już te kwestie, należy przystąpić do opisu głoszenia Ewangelii.Rys historycznyPierwotne liturgie zaczynały się od czytania Pism. Świadczy o tym już Justyn Męczennik (+155)[3]. Jednakże nie były to początkowo Ewangelie,…
Czytaj dalej

W ramach serii odnośnie do zachodnich rytów Kościoła zajmiemy się prawdopodobnie jednym z najciekawszych rytów łacińskich. Obrządek ten stał się jednym ze źródeł przebudzenia liturgicznego w XIX wieku. Jest to również swoisty „ryt Schrödingera”: istnieje i zarazem nie istnieje. Jego stan prawny w Kościele Rzymskokatolickim jest powodem wielu kontrowersji i sporów. Mówię tu o rycie Sarum, czyli rycie katedry Salisbury w Anglii, który przed reformacją był dominującym rytem na Wyspach Brytyjskich.…
Czytaj dalej

Dzisiejsze prawodawstwo liturgiczne uwzględnia szczególną rolę lektora, akolity i diakona w celebracji Mszy świętej. Warto sobie zobrazować ich funkcje na przykładzie kilku wariantów Mszy świętej: (1.) liturgii sprawowanej przez biskupa w sposób uroczysty, (2.) liturgii sprawowanej przez prezbitera w sposób uroczysty, (3.) liturgii sprawowanej przez prezbitera bez diakona, lektora i akolity oraz (4.) liturgii sprawowanej z tylko…
Czytaj dalej

W obu formach rytu rzymskiego między czytaniami występuje śpiew. W Zwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego jest to najczęściej psalm responsoryjny (choć może też być to śpiew wykonywany na sposób ciągły), zaś w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego jest to graduał (w liturgiach żałobnych traktus) oraz – w obydwu formach – alleluja. Do tej grupy w niektóre dni dochodzą również sekwencje. Rys historyczny Liturgia mszalna relacjonowana przez św. Justyna nie zawiera żadnej informacji na temat…
Czytaj dalej

Pierwszy artykuł z serii dotyczącej opisu pierwszej spośród dwóch głównych części liturgii (tj. obrzędów związanych z proklamacją słowa), dotyczy lekcji mszalnej. W Mszy św. sprawowanej według mszału z 1970 r. (wraz z jego wersjami typicznymi) w tygodniu występuje jedno czytanie, zaś w niedziele dwa. Najwięcej lekcji jest odczytywanych w liturgii Wigilii Paschalnej, gdyż minimalną ilością czytań są cztery, zaś maksymalną osiem. Natomiast w liturgii sprawowanej według ksiąg z z 1962 r. w liturgii odczytuje się jedynie jedno czytanie, wyjątkiem są dni suche (dwie lekcje w środę oraz sześć…
Czytaj dalej