Tag: Prawo kanoniczne

Punktem wyjścia do koniecznej obecności w ogóle prawa w Kościele – według R. Sobańskiego – jest pojęcie, którym ongiś Kościół pojmował sam siebie w czasach, gdy mocno przeżywał swoje istnienie jako tajemnicę[1]. Chodzi oczywiście o pojęcie communio[2]. W soborowej konstytucji o Kościele Lumen gentium zostało podkreślone, że Chrystus jedyny Pośrednik, ustanowił swój Kościół święty, tę wspólnotę [communio] wiary, nadziei i miłości tu na tej ziemi, jako widzialny organizm (KK 8).…
Dowiedz się więcej

Ponieważ poprzez liturgię Bóg dokonuje uświęcenia człowieka (KL 7), a ona sama – jak zauważył Ł. Korporowicz – opiera się na „ludzkim poszukiwaniu”[1], dlatego musiała stać się także przedmiotem zainteresowania prawa kanonicznego[2]. Zjawisko liturgii w Kościele łacińskim ma złożony charakter. Bowiem w jego skład wchodzą nie tylko elementy teologiczne, ale i prawne[3]. Problematyka sprawowania liturgii choć nie ogranicza się jedynie do sfery prawnej, bo poza nią znacząco…
Dowiedz się więcej

Słowo liturgia, które etymologicznie pochodzi od greckich leitos[1] i ergon[2], pierwotnie używane w Grecji nie miało nic wspólnego nawet z kultem oddawanym pogańskim bogom. Tym terminem określano działania najpierw i przede wszystkim o charakterze politycznym, a także społecznym, mające na celu służbę innym. B. Nadolski i M. Kunzler wyraźnie wskazują, że ówczesne znaczenie liturgii wskazywało nie tyle na dzieło ludzi, do czego odnosi się chrześcijańskie rozumienie tego słowa, ile bardziej…
Dowiedz się więcej

Prawo liturgiczne – jak stwierdził A. Montan – to kontrowersyjna formuła[1]. Są bowiem autorzy, którzy używają tego terminu bez większych trudności, definiując tę dziedzinę prawa jako zbiór praw i norm dyscyplinujących życie liturgiczne Kościoła[2]. Ale nie brakuje i takich, którzy to pojęcie uważają za nieadekwatne, dwuznaczne, anachroniczne. Sugerują, że jest owocem koncepcji pozytywistycznej i niejako krępuje liturgię, gdyż ta powinna być bardziej niezależna względem prawa. Ponadto w tej drugiej koncepcji mówi się wyraźnie…
Dowiedz się więcej

W konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II można przeczytać, że liturgia składa się z części niezmiennej, mającej swoje źródło w prawie Bożym, oraz z części zmiennych, które nie tylko, że mogą, ale nawet powinny być zmieniane, ponieważ wraz z upływem czasu stały się niewłaściwe, bądź nabrały elementów nieodpowiadających jej wewnętrznej naturze (KL 21). Wierności zachowywania tych części strzeże prawo kanoniczne, a szczególnie wchodzące w jego skład prawo liturgiczne[1],…
Dowiedz się więcej

23 stycznia 2025 roku Dykasteria Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zamieściła notę na temat norm przenoszenia obowiązku uczestnictwa we mszy św, kiedy dany obchód jest przenoszony z powodu occurentia festorum. Nota została skonsultowana z Dykasterią ds. Tekstów Prawnych. Poniżej zamieszczamy nieoficjalne tłumaczenie noty na język polski: W następstwie wielu próśb o doprecyzowanie tematu przeniesienia obowiązku uczestnictwa we mszy świętej kiedy obchody święta nakazanego są przeniesione, Dykasteria…
Dowiedz się więcej

22 listopada Dykasteria Kościołów Wschodnich wydała list do biskupów, w którym przypomina o zasadach zmiany przynależności do Kościoła sui iuris przez wiernych, a także o surowych regulacjach dotyczących udzielania przywileju birytualizmu – tj. pozwolenia na sprawowanie Liturgii dla innego Kościoła sui iuris niż własny. List jest spowodowany obawą, że kraje Zachodu mogą za bardzo wykorzystywać księży rytów wschodnich do zniwelowania niedoboru prezbiterów, a to może pogłębić ich latynizację i odchodzenie od wyjątkowego…
Dowiedz się więcej

NORMY POSTĘPOWANIA W ROZEZNAWANIU DOMNIEMANYCH ZJAWISK NADPRZYRODZONYCHPrezentacjaSłuchając Ducha, który działa w ludzie wiernym Bogu Dykasteria wydała nowe normy rozeznawania zjawisk nadprzyrodzonych, w szczególności objawień, nie dla zgaszenia Ducha, ale by sprawniej, skuteczniej reagować w razie błędów doktrynalnych w treści widzeń, a także jeśli prowadzi to do osobistych korzyści czy podsycania ludzkiej pychy, to z kolei do czynów niemoralnych, nieuprawnionej dominacji czy innych nadużyć. Obficie cytowany jest św. Jan od Krzyża wskazujący, jak ubogi jest…
Dowiedz się więcej

Prawodawca, mówiąc w kan. 2 KPK o przepisach liturgicznych, nie wspomina o księgach liturgicznych. Jednak, aby zrozumieć naturę przepisów liturgicznych, należy je odczytać we właściwym – to znaczy historycznym – kontekście. A z niego wynika, że już od średniowiecza teksty używane podczas sprawowania obrzędów liturgicznych oraz przepisy normujące przebieg celebracji zawarte były w specjalnych księgach kierujących się porządkiem kanonicznym. Kompilacja tak zwanych Ordines sprawiła, że w Kościele łacińskim zostały opracowane rytuał…
Dowiedz się więcej

Podczas prac rewizyjnych nad prawem kanonicznym zostało postanowione, aby – podobnie jak to było w Kodeksie pio­benedyktyńskim[1] – również obecny Kodeks prawa kanonicznego nie zawierał norm ściśle liturgicznych, chyba że mają one szczególne znaczenie dyscyplinarne, a ich zachowanie wymaga właściwe kierowanie liturgią i umocnienie porządku Kościoła[2]. Te zalecania zostały uwzględnione w Kodeksie z 1983 roku, dlatego kan. 2 KPK stanowi: Kodeks zazwyczaj nie określa obrzędów, jakie…
Dowiedz się więcej