Tag: Sanctus

Vere Sanctus es, Dómine, fons omnis sanctitátis.Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.Po prefacji i wieńczącej ją aklamacji, kapłan kontynuuje modlitwę eucharystyczną od części, która łączy aklamację „Sanctus-Benedictus” z anaforą, mówiąc: Zaprawdę, święty jesteś, Boże[1]. Jest to niejako przypieczętowanie tego, co już zostało trzykrotnie powiedziane, przez co kapłan raz jeszcze zapewnia, że Święty przychodzi w imię Pańskie (por. Oz 11, 9). Jest On źródłem wszelkiej świętości, bo jest On początkiem i końcem…
Dowiedz się więcej

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.Dlaczego mówi się tutaj o „włączeniu” człowieka w pienie Aniołów? Otóż pierwsza część tego śpiewu jest pochodzenia anielskiego, jak…
Dowiedz się więcej

“Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie”Słowa te recytujemy lub śpiewamy w każdej liturgii mszalnej, ale czy rozumiemy, o kim jest tutaj mowa? W Ewangelii Chrystus rzekł: Nie ujrzycie Mnie odtąd, dopóki nie powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 23, 39). Sformułowania tego użył jednak tłum już wcześniej, gdy Zbawiciel przybywał do Jerozolimy: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie (Mt 21, 9). Słowa te, powzięte z Psalmu 118, odnoszą…
Dowiedz się więcej

CZĘŚĆ DRUGAO ceremoniach i obrzędach Mszy ŚwiętejRozdział siódmy – Opis liturgii lub Mszy Apostolskiej przekazany przez biskupa jerozolimskiego CyrylaOpisawszy więc rzeczy i ceremonie Mszy Świętej wraz z ich przyczynami, chcąc dogodzić jeszcze oponentom, wydaje się słuszne, aby wyłożyć tutaj liturgię, której opis wydał Cyryl, dawny Biskup Jerozolimy, czerpiąc od Apostołów, a zwłaszcza od św. Jakuba (Brata Pańskiego), pierwszego Biskupa tegoż Kościoła (Ga 1, 19; Dz 12, 2).…
Dowiedz się więcej

Liturgia Kościoła świętego posiada bardzo wiele rytów liturgicznych, czyli pewnych ,,schematów”, wedle których sprawuje się Najświętsze Obrzędy. Jednym z nich jest właśnie obrządek mozarabski, zwany również wizygockim, toledańskim, gotyckim czy staro-hiszpańskim. Msza św. sprawowana w tym rycie jest odprawiana w katedrze w Toledo. W polskiej literaturze przedmiotu znajduje się kilka pozycji opisujących tę liturgię, jednakże dalej jest ona słabo znana. Właśnie dlatego stworzono publikację…
Dowiedz się więcej

W Księdze proroka Izajasza zostało napisane: ,,ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynie. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: <<Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały>>. Od głosu tego, który wołał zadrgały futryny…
Dowiedz się więcej

Czym są części stałe Mszy św.? Z pewnością każdy na to pytanie zna odpowiedź. Trudność pojawia się dopiero wtedy, gdy chcemy określić, jakie treści się w nich znajdują. Wielu światłych liturgistów czy teologów dostrzega w tych elementach wielkie bogactwo teologiczno-liturgiczne. Każda bowiem część Mszy św. coś symbolizuje. W tej serii pragniemy się skupić wyłącznie na częściach stałych, które (z małymi wyjątkami) występują w każdej liturgii. Uczestnicząc w celebracji Mszy św. na samym jej…
Dowiedz się więcej