Tag: Sobór Watykański II

Jan XXIII (†1963), który zwołał Sobór Watykański II (1962-1965), rzekł raz, iż Kościół jest strukturą, która nieustannie się odnawia[1]. Naturalnie dotyczy to również tego, czym Kościół żyje – świętej liturgii. Święta Kongregacja Świętego Oficjum w schemacie przygotowującym sobór, wskazała, że jedną z naglących kwestii jest pochylenie się właśnie nad świętymi obrzędami Kościoła[2]. Nie ma w tym nic dziwnego, wszak wielu biskupów – przynajmniej od połowy XX w. –…
Dowiedz się więcej

Św. Izydor zmał w 639 r. w Sewilli, gdzie był także biskupem. W swoich pismach udało mu się skondensować oraz udostępnić starożytną wiedzę. Powszechnie określa się go mianem ostatniego ojca Kościoła starożytnego. W soim dziele De ecclesiasticis officiis, tworzonym między 598 a 615 r. na polecenie swojego brata Fulgencjusza, biskupa Astigi (Ecija, 80 km od Sewilii w kierunku wschodnim), Izydor informuje m.in. o pochodzeniu oraz znaczeniu kościelnych nabożeństw, urzędów i służby. W II Księdze dzieła – po rozdziale…
Dowiedz się więcej

Jeffrey Tucker napisał kiedyś te znamienne słowa:„O liturgii z 1965 r. prawie w ogóle się nie słyszy, a jednak jest to ta celebracja, która bezpośrednio wynikała z Konstytucji Sacrosanctum Concilium”[1].Faktycznie trzeba przyznać, że zagadnienie rytu z 1965 r. jest obce nie tylko literaturze polskiej, ale i światowej. Można to wytłumaczyć dość dużym tempem zmian posoborowej reformy liturgicznej, którą dzisiaj traktuje się powszechnie za zwartą całość, a tylko nieliczni wyszczególniają w swoich badaniach poszczególne jej etapy. Niemniej jednym…
Dowiedz się więcej

Ogólne normy Reformy LiturgiiW celu reformy oraz jej konieczności (Art. 21.).Mówienie o ogólnych normach Konstytucji przypomina po pierwsze zastosowanie wszystkich liturgicznych reform, mówiąc raz jeszcze, że jest to działanie ściśle duszpsterskie dla Kościoła, by pragnąć przeprowadzenia reformy liturgicznej tak, by wierni biorący udział w liturgii, która została przystosowana dla zrozumienia przez nich, mogła łatwiej zdobyć chrześcijańską duszę.Ponieważ doświadczenie uczy nas, że liturgia, która od czasów Soboru w Trydencie była ściśle…
Dowiedz się więcej

Odkąd Kościół poważnie pragnie, by wszyscy wierzący byli prowadzeni do pełnego, świadomego i aktywnego uczestnictwa w celebracjach liturgicznych, konieczne jest, by duszpasterze uczyli ich zrozumienia Liturgii oraz jej natury i mocy, po to, by ci byli w stanie celebrować ją wraz z kapłanami. Z tego powodu Sobór orzeka, iż uwaga powinna być przede wszystkim zwrócona na liturgiczny instruktaż duchownych (Art.14.); na dobre przygotowanie nauczycieli, po to, by klerycy mogli nabywać wiedzę o liturgii (Art. 16.),…
Dowiedz się więcej

Rozpatrzenie Obrzędu Bierzmowania (Art. 71-72)Sakrament bierzmowania jest wyłącznie pojmowany jako integralna część wtajemniczenia chrześcijańskiego w dynamicznym kontekście sakramentów wtajemniczenia. Bierzmowanie udoskonala Chrzest i troszczy się o Eucharystię, jest szczytem chrześcijańskiej inicjacji. Powinno to być uwypuklone w samej celebracji.W rzeczywistości, starożytnym stałym rycie wtajemniczenia ta relacja była pięknie wyrażona, ale we współczesnej praktyce celebrowania Bierzmowania, wyrwana z liturgicznego kontekstu cierpi na wiele wad: 1) Obrzęd zaczyna się…
Dowiedz się więcej

Każdy, kto jest zaznajomiony z historyczną ewolucją obrzędu chrztu, jest świadomy potrzeby radykalnej korekty tychże ceremonii. Różne obrzędy, które w prostym Kościele zaznaczyły kolejne etapy Katechumenów w ich postępie w stronę chrztu, zostały później ograniczone do jednego stałego obrzędu i zastosowane dla dorosłych oraz – w skróconej formie – również do Chrztu dzieci. Zmiany i dostosowania, często bez rozważenia warunków i okoliczności osoby, która ma zostać ochrzczona, często miały…
Dowiedz się więcej

Rozdział pierwszy ma za zadanie przybliżyć teologiczne prawa, które stanowią fundament dla całej Konstytucji o liturgii, oraz podać ogólne normy które mają nakierowywać na życie liturgią i – ogółem – na odnowę liturgiczną. Dalsze rozdziały rozwijają to zagadnienie zwłaszcza pod kątem liturgii, mszy świętej, sakramentów etc. Procedura jest następująca: najpierw przybliżone są ogólne uwarunkowania teologii co do natury liturgii i wypływające z niej znaczenie w życiu Kościoła (cz. 1., art. od 5.…
Dowiedz się więcej

1. Rozwój życia liturgicznego w diecezji i parafii (art. 41-42)W tej części Konstytucji, po omówieniu natury Liturgii, formacji (institutio)[1] i uczestnictwa w niej oraz jej reformy, adresowane są trzy zagadnienia, mianowicie: Biskup, do którego, przede wszystkim należy ,,wypełnianie” Liturgii. Liturgia Diecezjalna jako szczególny sposób ujawniania się Kościoła Bożego, zwłaszcza w kościele katedralnym, gdzie towarzyszy jej większa wykwintność; oraz Liturgia Parafialna, będąca postawną częścią Liturgii diecezjalnej, a także jej…
Dowiedz się więcej

Dwa artykuły niniejszej Konstytucji podejmują temat sakramentu małżeństwa: artykuł 77 o reformacji ceremonii w Rytuale Rzymskim (a w szczególności obrzędów) i artykuł 78 o sposobie celebracji.1. Obrzędy sakramentu małżeństwa (art. 77)Obecnie znajdujący się w Rytuale Rzymskim obrzęd zawarcia sakramentu małżeństwa powstał, aby zabezpieczyć podstawowy element tego sakramentu, tj. wzajemne wyrażenie zgody pomiędzy małżonkami. Został on do tego w całości zredukowany z pojedynczym wyjątkiem błogosławieństwa obrączek.Artykuł 77 proponuje…
Dowiedz się więcej