Kategoria: Artykuły

Communicántes, et memoriam venerántes, in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ, Genetrícis Dei et Dómini nostri Iesu Christi: sed et beáti Ioseph, eiúsdem Vírginis Sponsi, et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum, Petri et Pauli, Andréæ, (Iacóbi, Ioánnis, Thomæ, Iacóbi, Philíppi, Bartholomæi, Matthæi, Simónis et Thaddæi: Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti, Cornélii, Cypriáni, Lauréntii, Chrysógoni, Ioánnis et Pauli, Cosmæ et Damiáni) et ómnium Sanctórum tuórum; quorum méritis precibúsque concédas,…
Dowiedz się więcej

Meménto, Dómine, famulórum famularúmque tuárum N. et N. et ómnium circumstántium, quorum tibi fides cógnita est et nota devótio, pro quibis tibi offérimus: vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis, pro se suísque ómnibus: pro redemptióne animárum suárum, pro spe salútis et incolumitátis suæ: tibíque reddunt vota sua ætérno Deo, vivo et vero. Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach N. i N., i o wszystkich…
Dowiedz się więcej

Pierwszy dzień listopada jawi się jako swego rodzaju światło w mrokach głębokiej jesieni i zapadającego coraz wcześniej zmierzchu. Jednak niestety w tę jasną uroczystość Wszystkich Świętych, każdego roku mamy do czynienia z poważnym niezrozumieniem wydźwięku tego dnia. Niewątpliwie dla sporej części katolików w Polsce, jest on porównywalny z tzw. dniem zadusznym, ze wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych obchodzonym w Kościele 2 listopada[1]. To błąd, który należałoby skorygować choćby w drodze…
Dowiedz się więcej

Podczas sprawowania świętych obrzędów, kapłan zawsze przywdziewa konkretny ubiór. Nie może on być dobierany niedbale, w ostatniej chwili, lecz jest ściśle określony, przeznaczony do celebracji najważniejszych, godnych najwyższego szacunku i powagi tajemnic naszej wiary. W niniejszym artykule pochylimy się nad tym, co kryje się za pojęciem szat liturgicznych i jakie jest ich znaczenie w sprawowanej liturgii Kościoła katolickiego.Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego jasno wskazuje na to, że mnogość funkcji sprawowanych…
Dowiedz się więcej

Szaty liturgiczne w rycie koptyjskim są mniej ozdobne, niż w większości pozostałych rytów wschodnich, mimo bogatego wystroju świątyń. Może to wynikać z dwóch spraw. Po pierwsze, ryt koptyjski, czyli egipski, jest mocno osadzony w życiu ascetycznym, pustelniczym, monastycznym – samych biskupów wybiera się tylko spośród mnichów (w innych Kościołach wschodnich to mogą być też celibatariusze czy wdowcy). Po drugie, zasadniczo rodzimi egipscy chrześcijanie w bardzo krótkich momentach historycznych…
Dowiedz się więcej

Można powiedzieć, że najprawdziwszą świątynią dla Kościoła jest sam Chrystus (por. J 2,19-21). Aby jednak godnie celebrować święte obrzędy, w których chleb przemienia się w Jego Ciało, a wino w Krew, potrzeba nam jako wspólnocie określonych miejsc. To właśnie w nich jako Mistyczne Ciało Syna Bożego możemy gromadzić się wokół ołtarza Pańskiego, na jakim nieustannie odnawia się na sposób bezkrwawy Ofiara Krzyża. Obecnie, w świecie oddającym…
Dowiedz się więcej

Ef 5, 28-29 Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus – Kościół.Słowa z Listu do Efezjan szczególnie odnoszą się do samego Pana Jezusa. Autor tegoż listu kreśli przed naszymi oczami obraz chrześcijańskiego małżeństwa jako znaku miłości Chrystusa do swojej Oblubienicy,…
Dowiedz się więcej

Jeden z teologów, usiłując wyjaśnić znaczenie homilii, napisał kiedyś krótki, lecz bogaty w treść tekst, którego fragment przytoczymy na początku tego artykułu:„Do kościoła przybyło pewnej niedzieli Słowo Boże. Zorganizowano mu wspaniałe przyjęcie. Ustawiono tron, na jakim spoczęło wśród wznoszących się zewsząd dymów kadzidła. Po czym kapłan zaczął je wysławiać. Powiedział, iż mówi ono prastarym językiem, dlatego potrzebuje niezmiernie jego ust – ust kaznodziei – aby…
Dowiedz się więcej

Sobór Watykański II (1962-1965) podczas swych obrad w sposób szczególny pochylił się nad zagadnieniem liturgii, gdyż mnóstwo ojców pragnęło jej odnowy [Seasoltz 1980, s. 17]. Droga do wydania Konstytucji o Liturgii Świętej „Sacrosanctum Consilium” znacznie przyspieszyła między XIX a XX w., kiedy to różnorodne wydarzenia z życia świata i Kościoła stawiały przed biskupami pytanie o sens świętych obrzędów oraz umiejscowienie ich w kontekście innych nauk, przeżywających wówczas swój znaczny…
Dowiedz się więcej

Przed nami czwarta, ostatnia już część rozważań św. Bazylego odnośnie raju. Tym razem nasz autor skupia się na duchowym znaczeniu raju i jego symbolice w życiu człowieka. Wskazuje, że raj jest miejscem, gdzie zakorzenione są potężne dobre moce, które wspierają człowieka od narodzenia w dążeniu do doskonałości. Święci, którzy wyróżniali się dobrymi uczynkami na ziemi, żyją tam, ciesząc się Bożą łaską i prawdziwą radością. Tak jak w raju zakorzenione są potężne…
Dowiedz się więcej