Liturgia Wieczerzy Pańskiej – Przepisy obrzędowe
W celu przybliżenia wszystkich przepisów obrzędowych Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, pragniemy przypomnieć, że:
- Liturgia musi być sprawowana z udziałem ludu w porze wieczornej (MR, s. 126).
- Kapłani, którzy celebrowali lub koncelebrowali Mszę krzyżma, mogą celebrować lub koncelebrować Mszę św. Wieczerzy Pańskiej (PS, nr 46).
- Przed Mszą św. tabernakulum powinno być puste (PS, nr 48).
- Powinna być przygotowana specjalna kaplica, w której zostanie złożony Najświętszy Sakrament (PS, nr 49).
- W katedrach krzyże można okryć białą zasłoną (An (65), s. 106).
- Mszę św. sprawuje się według specjalnego formularza (MR, s. 126-132).
- Kolorem liturgicznym szat jest biel.
- W trakcie Mszy św. należy konsekrować komunikanty przeznaczone do udzielania Komunii św. wiernym w trakcie liturgii wielkoczwartkowej i wielkopiątkowej oraz do komunikowania chorych (MR, s. 126).
- Podczas śpiewu Chwała na wysokości należy dzwonić dzwonkami obecnymi w kościele (PS, nr 50).
- Od hymnu anielskiego aż do tegoż śpiewu w Wigilię Paschalną dzwony i organy milkną (PS, nr 50). Instrumentów muzycznych można używać tylko dla podtrzymania śpiewu (CE, nr 300).
- Podczas Mszy św. może się odbyć obrzęd obmycia nóg. Celebrans zdejmuje na ten czas ornat (biskup również mitrę) i przywdziewa fartuch, po czym obmywa dwunastu osobom nogi. Wśród nich mogą być kobiety (CE, nr 301; CD).
- W liturgii tej nie odmawia się wyznania wiary (MR, s. 128).
- Podczas przygotowania darów, warto zatroszczyć się o to, aby do ołtarza przynieść dary potrzebne do sprawowania Mszy św. oraz podarunki dla ubogich (PS, nr 52).
- Prefacją mszalną jest pierwsza przedmowa o Najśw. Eucharystii (nr 46).
- Preferowaną modlitwą eucharystyczną jest pierwsza anafora mszalna, tj. kanon rzymski, gdyż Msza posiada własne Zjednoczeni oraz Boże przyjmij (OWMR, nr 365a).
- Po Komunii św. odmawia się tylko modlitwę, opuszcza się obrzędy zakończenia. Wówczas na ołtarzu zostaje jedynie puszka z Najświętszym Sakramentem na liturgię Męki Pańskiej (MR, s. 131).
- Po wyżej wspomnianej modlitwie przed ołtarzem formuje się procesja, zaś celebrans nakłada kadzidło do dwóch kadzielnic i je błogosławi, a jedną z nich (po uprzednim uklęknięciu) okadza Najświętszy Sakrament. Następnie otrzymuje biały welon i przenosi puszkę do miejsca, gdzie zostanie złożona (CE, nr 306).
- Procesja do ciemnicy ma następujący wygląd: na jej czele idzie ministrant z krzyżem pomiędzy dwoma ministrantami ze świecami na lichtarzach; następnie podążają inni usługujący, duchowieństwo, diakoni i koncelebransi, trzymający w dłoniach zapalone świece; później podążają dwaj turyferariusze; kapłan niosący Najświętszy Sakrament [jeśli jest nim biskup, to przed nim ministrant niesie pastorał], obok którego podążają ministranci z lampionami; diakoni asystujący i ministrant księgi [oraz mitry, gdy celebruje biskup] (CE, nr 307). Jeśli w parafii nie ma lampionów, obok Najświętszego Sakramentu winny iść dwie świece, w skutek czego przy krzyżu nie idą ministranci ze światłem.
- Przy miejscu przechowania Najśw. Sakramentu puszkę zostawią się przed tabernakulum. Celebrans nakłada kadzidło do kadzielnicy, błogosławi je i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie puszkę umieszcza się w tabernakulum i zamyka się drzwiczki (CE, nr 308).
- Po tym wszyscy wracają do zakrystii. Następnie obnaża się ołtarz (CE, nr 309-310; MR, s. 132; PS 57).
- Po liturgii Wielkiego Czwartku należy wynieść z kościoła wszelkie krzyże, o ile to tylko możliwe oraz zgasić wszelkie lampy przed obrazami Świętych (MR, s. 132; PS, nr 57).
- Uczestnicy tej liturgii, zobowiązani do odmawiania Liturgii Godzin, nie muszą odmawiać Nieszporów (MR, s. 132).
- Warto wspomnieć także o odpuście, jaki można otrzymać, za odmówienie/odśpiewanie w trakcie tej liturgii modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem (EI, 7 §1 2º).
Opr. Dawid Makowski
