Proklamacja Męki Pańskiej – Przepisy obrzędowe
W celu zwrócenia uwagi na poprawne wykonanie proklamacji Męki Pańskiej w Niedzielę Palmową oraz w Wielki Piątek, przypominamy iż:
- Mękę Pańską wykonują trzy osoby, dzieląc między siebie rolę Chrystusa oznaczoną krzyżykiem, narratora i ludu (PDNIC, nr 1).
- Pierwszeństwo do wykonania Pasji mają diakoni, a gdy ich nie ma – prezbiterzy. Kiedy jednak prezbiterzy nie mogą tego uczynić, Pasję mogą proklamować lekorzy z tym, że słowa Chrystusa winien wypowiadać kapłan (Tamże).
- Pasję wygłasza się z trzech nieprzyozdobionych pulpitów, ustawionych w prezbiterium (PDNIC, nr 2).
- Podczas odczytywania lub odśpiewywania Pasji nie używa się kadzidła, ani też nie niesie się świec (PDNIC, nr 3).
- Podczas aklamacji przed Ewangelią diakon (lub prezbiter w liturgii biskupiej), trzymając przed piersiami księgę Męki Pańskiej, w towarzystwie dwóch akolitów lub ministrantów udaje się do kapłana, przed którym wykonuje pokłon i prosi o błogosławieństwo, które otrzymuje. Jeśli Pasję czytają lektorzy, którzy nie są diakonami, nie proszą o błogosławieństwo, ani go nie otrzymują (PDNIC, nr 4).
- Osoba odczytująca słowa Chrystusa staje na środku, po jej prawej stronie ustawia się narrator, a po lewej lektor odczytujący rolę ludu (PDNIC, nr 5).
- Podczas proklamacji Męki Pańskiej nie pozdawia się ludu, ani też nie całuje się księgi i nie wykonuje się gestu potrójnego znaku krzyża (PDNIC, nr 6).
- Po wygłoszeniu opisu śmierci Pana, wszyscy klękają (PDNIC, nr 7).
- Aklamację kończącą śpiew Pasji wykonuje diakon, będący narratorem (PDNIC, nr 8).
Opr. Dawid Makowski
Na podstawie: Congregatio pro Cultu Divino: Praenotanda. W: “Cantus Historiae Passionis”. Editio typica, Libreria Editrice Vaticana, 1989.
