Tag: Liturgia

Hóminem ad tuam imáginem condidísti, eíque commisísti mundi curam univérsi, ut, tibi soli Creatóri sérviens, creatúris ómnibus imperáret.Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo i powierzyłeś mu cały świat, aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, rządził stworzeniem.Całe stworzenie wypowiada swoją chwałę przez usta człowieka, który służąc Stwórcy, zarządza całym stworzeniem[1]. Cały ten fragment modlitwy odnosi się do Księgi Rodzaju, w której Bóg powiedział: „Rozmnażajcie się,…
Dowiedz się więcej

Confitémur tibi, Pater sancte, quia magnus es et ómnia ópera tua in sapiéntia et caritáte fecísti.Wysławiamy Cię, Ojcze święty, bo jesteś wielki i wszystkie stworzenia głoszą Twoją mądrość i miłość.Na początku wspomnianej modlitwy kapłan mówi: Wysławiamy Cię, Ojcze święty[1]. Nawiązuje to do słów Chrystusa, który w ten sposób zwrócił się do Boga Ojca: „Wysławiam Cię, Ojcze” (Mt 11, 25). Było to bowiem wyznanie dziękczynienia wobec Boga[2]. Jest ono udziałem kapłana,…
Dowiedz się więcej

Trzeci rozdział Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego dotyczy „Funkcji i posług we Mszy świętej”. Pierwszy akapit dotyczy „funkcji i posług wynikających ze święceń”, natomiast drugi „zadań i godności ludu Bożego”. Ten drugi akapit kończy się w nr 111 komentarzem na temat przygotowania liturgii:Każdą celebrację liturgiczną należy starannie przygotować przy zgodnym współudziale wszystkich zainteresowanych oraz przy użyciu mszału i innych ksiąg liturgicznych, tak co do strony obrzędowej, jak i spraw duszpasterskich…
Dowiedz się więcej

Vere dignum est tibi grátias ágere, vere iustum est te glorificáre, Pater sancte, quia unus es Deus vivus et verus, qui es ante sæcula et pérmanes in ætérnum, inccessíbilem lucem inhábitans. Zaprawdę, godne to jest, abyśmy Tobie składali dziękczynienie, i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, o Ojcze święty, albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i prawdziwym. Ty jesteś przedwieczny i trwasz na wieki mieszkając w niedostępnej światłości. Początek tej części prefacji jest…
Dowiedz się więcej

Słysząc słowo „kosmos”, zazwyczaj mamy przed oczami Układ Słoneczny, konstelacje, czarne dziury i gwiazdy. Pojmowany w ten sposób faktycznie określa przestrzeń kosmiczną. Jednak posiada też inne znaczenie, które niejednokrotnie pojawi się w odniesieniu do interesującej nas liturgii Kościoła – kosmos pojmowany jest tutaj jako wszechświat, pewnego rodzaju obiektywnie istniejąca i wewnętrznie uporządkowana całość, cała przestrzeń. Kard. Ratzinger rozszerza powszechnie znaną definicję,…
Dowiedz się więcej

O liturgii przez wieki powiedziano już bardzo wiele. A jednak jawi się ona wciąż jako niewyczerpalne źródło, z którego czerpiąc, chcemy rozumieć. I, jak powiedział o. Dominik Jurczak OP, o ile na poziomie języka dziś rozumiemy niemal wszystko, o tyle na poziomie tajemnicy nic lub prawie nic[1]. Potrzeba nam zatem pewnego rodzaju teologicznej ciekawości, pragnienia jak największego poznania tego, co niepojęte. Niniejszy cykl artykułów będzie próbą…
Dowiedz się więcej

Konferencja episkopatu w obecnej formie jest owocem prac Soboru Watykańskiego II. Wprawdzie jeszcze przed nim prawie wszędzie istniały konferencje biskupów, ale Kodeks pio­benedyktyński nie określał norm ogólnych co do ich ustanowienia i celów. Jak zauważył J. Dyduch, Vaticanum II nie powołał nowej instytucji w Kościele, ale już istniejącej nadał nową formę prawną poprzez określenie jej kompetencji i zadań. A zatem dopiero dokumenty soborowe i posoborowe przyznały konferencji episkopatu status…
Dowiedz się więcej

Na czele diecezji, która jest modelowym Kościołem partykularnym, stoi biskup diecezjalny. Przysługuje mu, w powierzonej jego pasterskiej pieczy diecezji, zwyczajna, własna i bezpośrednia władza rządzenia (kan. 381 §1 KPK). Władzę ustawodawczą biskup diecezjalny wykonuje osobiście (kan. 391 § 2 KPK). Spod tej władzy wyjęte są jedynie te sprawy, które na mocy prawa lub postanowienia papieskiego zostały zastrzeżone Stolicy Apostolskiej lub innym autorytetom kościelnym…
Dowiedz się więcej

Władzę ustawodawczą w całym Kościele sprawuje Biskup Rzymu. Jego władza jest najwyższa, pełna, bezpośrednia, powszechna i zwyczajna (kan. 331; kan. 333 § 1 KPK). Podmiot najwyższej i pełnej władzy w Kościele stanowi również Kolegium Biskupów, oczywiście z papieżem jako swoją głową na czele (kan. 336; kan. 337 § 1–2 KPK). Na mocy delegacji głos decydujący może posiadać także Synod Biskupów, jednak jego…
Dowiedz się więcej

Odnowa w dziedzinie liturgii, zapoczątkowana na Soborze Watykańskim II i konsekwentnie realizowana poprzez późniejsze dokumenty legislacyjne, wyraźnie wskazała na podmioty odpowiedzialne za procedowanie i realizację prawa liturgicznego. Jak zostało zaznaczone w konstytucji Sacrosanctum Concilium, nikomu, choćby nawet był kapłanem, nie wolno na własną rękę niczego do liturgii dodawać, ujmować czy zmieniać (KL 22 § 3). A wynika to z faktu, że prawo kierowania sprawami liturgii należy wyłącznie do odpowiedniej władzy kościelnej i przysługuje…
Dowiedz się więcej